Του Δημήτρη Ασιθιανάκη*
Αυτό το άρθρο για την φωτογράφιση του φεγγαριού είναι ένα από τα πιο δημοφιλή μου άρθρα για την φωτογραφία. Η συγκεκριμένη ανάρτηση έγινε με την ευκαιρία της πιο φωτεινής Σελήνης την Δευτέρα 14 Νοεμβρίου του 2016
Η σημερινή Πανσέληνος (Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016) σύμφωνα με την NASA θα είναι η πιο φωτεινή των τελευταίων 70 χρόνων και μιας και η επόμενη σούπερ σελήνη θα είναι τον Νοέμβριο του 2034 σήμερα είναι εξαιρετική ευκαιρία για μερικές φωτογραφίες του φεγγαριού.
Πρώτα από όλα θα δούμε τι γίνεται συνήθως όταν φωτογραφίζουμε το φεγγάρι . Είτε με το κινητό μας τηλέφωνο, είτε με την φωτογραφική μας μηχανή. Αυτό που έχουμε ως αποτέλεσμα είναι ένα φεγγάρι που είναι πολύ μικρότερο από αυτό που βλέπουμε με τα μάτια μας και αρκετά πιο φωτεινό, έτσι που στις περισσότερες φωτογραφίες δεν είναι παρά μια άσπρη τρύπα, στην οποία δεν φαίνεται τίποτε από τα χαρακτηριστικά του, αλλά και κάτι τελευταίο.
Το φεγγάρι ακόμη και αν καταφέρουμε να το τραβήξουμε πιο κοντά, βγαίνει λιγάκι ή περισσότερο κουνημένο, θολό στις φωτογραφίες μας.
Αυτό συμβαίνει για τρεις λόγους.
Ο πρώτος είναι ότι συνήθως οι φακοί στις φωτογραφικές μηχανές των κινητών αλλά και οι φακοί στις φωτογραφικές μας μηχανές είναι ευρυγώνιοι και έτσι το φεγγάρι καταγράφεται πολύ πιο μικρό από ότι το βλέπουμε με γυμνό μάτι.
Η βασικότερη αιτία που το φεγγάρι δεν βγαίνει καλό στις φωτογραφίες και φαίνεται σας μια άσπρη καμένη λάμπα, είναι ότι τα φωτόμετρα κάνουν λάθος.
Οπότε για να καταφέρουμε να φωτογραφίσουμε καλά το φεγγάρι και να φαίνονται οι λεπτομέρειες του πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τηλεφακό και να μην ακολουθήσουμε τις ενδείξεις του φωτόμετρου, αλλά στο φωτόμετρο μας η ενδείξεις να μας δείχνουν ότι κάνουμε υποέκθεση, δηλαδή ότι είμαστε στα – (πλην).
Όσο αφορά το κούνημα δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι το φεγγάρι εκτός ότι κουνιέται το ίδιο πάνω στον ουράνιο θόλο και πρέπει να χρησιμοποιούμε μια ταχύτητα που να παγώνει την κίνηση του (πάνω από 1/60), αν χρησιμοποιήσουμε τηλεφακό αυτή η κίνηση μεγεθύνεται (όπως και το τρέμουλο του χεριού μας).
Γι΄αυτό είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε τις ταχύτητες ασφαλείας που να είναι αντίστοιχες με την εστιακή απόσταση (mm) του τηλεφακού που χρησιμοποιούμε.
Φωτογράφιση του φεγγαριού μέσα από τα σύννεφα
Πάμε τώρα να δούμε πως θα φωτογραφίσουμε το φεγγάρι. Με το κινητό τηλέφωνο μπορούμε να κατεβάσουμε μια εφαρμογή από τις άπειρες δωρεάν που υπάρχουν που μετατρέπει την κάμερα του κινητού μας σε μια μηχανή με ρυθμίσεις και δυνατότητες ζουμ.
Οι υπόλοιποι απλά θα χρησιμοποιήσετε τον φακό που έχετε με την μεγαλύτερη εστιακή απόσταση.
Αν έχετε κάποιον 18-200mm, 55-200mm, 55-300mm, 18-300mm, 70-300mm, έστω και έναν 18-140mm, αυτόν θα χρησιμοποιήσετε.
Αλλιώς τραβήξτε με τον 18-55mm και βάλτε το δαχτυλίδι του ζουμ στο 55.
Ο συνδυασμός ISO, ταχύτητας, διαφράγματος θα γίνει με τον παρακάτω τρόπο. Την κλίμακα ISO δεν χρειάζεται να τα ανεβάσετε πολύ, το φεγγάρι (ειδικά η σούπερ πανσέληνος) έχει αρκετό φως, η ταχύτητα πρέπει να είναι διπλάσια από την εστιακή απόσταση που θα χρησιμοποιήσετε (για φακό 200mm για παράδειγμα τουλάχιστον 1/400).
Τα διαφράγματα φροντίστε να είναι στα μεσαία του φακού σας για να πάρετε όσο το δυνατόν καλύτερη ποιότητα. Αυτά για την ρύθμιση της έκθεσης στο M. Και το βασικότερο το φωτόμετρο σας θα είναι στα – (πλην) για σωστές λήψεις.
Αν η μηχανή σας σε αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να εστιάσει, γυρίστε μηχανή και φακό στην χειροκίνητη εστίαση και εστιάστε στο άπειρο.
Σε περίπτωση που χρησιμοποιήσετε κάποια προτεραιότητα, διαφράγματος ή ταχύτητας (A,Av,S,Tv), τότε να έχετε στο μυαλό σας ότι η αντιστάθμιση έκθεσης (-/+), θα χρειαστεί να είναι πολύ μεγάλη.
Ξεκινήστε από -3 στοπ και πιθανά να φτάσετε και στα -5 στοπ μετά από τις πρώτες δοκιμές. Για όσους έχουν την διάθεση να το ψάξουν παραπάνω για τον τρόπο που λειτουργεί το φωτόμετρο σε μια τέτοια φωτιστική κατάσταση μπορούν να επιλέξουν την σημειακή φωτομέτρηση αντί τις άλλες συνηθισμένες επιλογές στο φωτόμετρο (μέσου όρους, κεντροβαρής, matrix, με αποτίμηση κλπ.).
Η σημειακή φωτομέτρηση θα σας φέρει αποτελέσματα στην φωτεινότητα του φεγγαριού πιο κοντά σε αυτά που θέλετε. Δηλαδή ένα φεγγάρι που να φαίνονται οι κρατήρες και οι σχηματισμοί στην επιφάνεια του. Στην περίπτωση της σημειακής φωτομέτρησης το φωτόμετρο δεν θα είναι ποια στα -(πλην), ούτε η αντιστάθμιση της έκθεσης θα χρειάζεται να είναι τόσο στα -(πλην), αλλά θα παίζει γύρω στο 0.
Φωτογράφιση του φεγγαριού στην δύση του, λίγο πριν το ξημέρωμα
Γενικότερα σε μια τέτοια φωτογράφιση που παίζει ρόλο η σταθερότητα καλό θα ήταν να είχαμε ένα τρίποδο και η λήψη να μην γίνονταν πατώντας το κουμπί της μηχανής, αλλά με ένα ηλεκτρονικό ντεκλασέρ ή με remote control .
Το καλύτερο σημείο για φωτογράφιση θα ήταν κάπου που να μην υπήρχε έντονος τεχνητός φωτισμός (καλύτερα στην εξοχή και όχι στο κέντρο μιας πόλης).
Όσο αφορά τον ουρανό. Πιο σκοτεινό θα τον καταγράψετε γύρω στα μεσάνυχτα, ενώ αν θέλετε να έχετε άλλες αποχρώσεις θα πρέπει να φωτογραφίσετε το φεγγάρι αμέσως μετά την δύση του ήλιου, ή νωρίς το πρωί την ώρα της δύσης του ίδιου του φεγγαριού, πριν την ανατολή του ήλιου.
Μια τελευταία συμβουλή είναι ότι για να αποφύγετε ρυθμίσεις όσο αφορά την ισορροπία λευκού, μπορείτε να φωτογραφήσετε το φεγγάρι κατευθείαν σε ασπρόμαυρο.
Αυτός ο τρόπος πιθανά να σας δώσει καλύτερο κοντράστ (αντίθεση) και καλύτερη ευκρίνεια στις φωτογραφίες σας μιας και το φεγγάρι είναι σχεδόν ασπρόμαυρο από μόνο του.
Ένας άλλος τρόπου που πιθανόν θα θέλατε να φωτογραφίσετε το φεγγάρι είναι να ήταν μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο σας, ένα τοπίο πόλης ή ένα τοπίο στη φύση και να ήταν όλα σωστά φωτισμένα, μια από τις πιο δύσκολες φωτογραφίσεις. Αλλά με αυτό θα ασχοληθώ σε άλλο μου άρθρο. Καλή σας επιτυχία στην φωτογράφιση του φεγγαριού!
* Ο Δημήτρης Ασιθιανάκης είναι φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και πρόεδρος του Fotoart.
ΠΗΓΗ. photographyinfo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου