Σχηµατισµοί και όργανα γραµµής
Εισαγωγή
Απαραίτητη προϋπόθεση για την οικονοµική εκµετάλλευση ενός σιδηροδροµικού δικτύου αποτελεί η δυνατότητα ένωσης, τοµής, διχασµού και σύνδεσης των γραµµών σε συγκεκριµένα σηµεία του δικτύου.
Οι παραπάνω συνθήκες εξασφαλίζονται µε την κατάλληλη διαµόρφωση της επιδοµής στην εγγύς περιοχή των υπόψη σηµείων, µε τη βοήθεια ειδικών κατασκευών που ονοµάζονται σχηµατισµοί γραµµής.
Οι σχηµατισµοί γραµµής, ανάλογα µε το σκοπό που εξυπηρετούν διακρίνονται σε:
∆ιακλαδώσεις γραµµών.
∆ιασταυρώσεις γραµµών.
∆ιασταυρώσεις -αλλαγές.
Συνδέσεις παραλλήλων γραµµών.
Υλοποίηση Σχηµατισµών
Η υλοποίηση και η λειτουργία των παραπάνω αναφερθέντων σχηµατισµών επιτυγχάνεται και εξασφαλίζεται αντίστοιχα µε την τοποθέτηση επί της γραµµής ειδικών µηχανισµών που καλούνται όργανα ή συσκευές γραµµής.
Οι ειδικοί αυτοί µηχανισµοί είναι:
• Οι αλλαγές
• Οι διασταυρώσεις
• Οι διαβάσεις
Οι διάφοροι τύποι και οι επί µέρους κατηγορίες των σχηµατισµών γραµµής προκύπτουν από το συνδυασµό (και ως προς το πλήθος και ως προς το είδος) των παραπάνω τριών ειδικών µηχανισµών...................Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Η Οργάνωση της Κυκλοφορίας στους Σιδηροδρόµους
Σηµατοδότηση
Τα σιδηροδροµικά σήµατα αποτελούν µορφή επικοινωνίας, σχεδιασµένη να πληροφορεί το πλήρωµα της αµαξοστοιχίας, ιδιαίτερα τους µηχανοδηγούς, για τις συνθήκες της γραµµής µπροστά τους και να δίνει οδηγίες για τον τρόπο µε τον οποίο θα κινήσουν το τρένο. Οι µέθοδοι ελέγχου της κυκλοφορίας των συρµών εξελίχθηκαν στη διάρκεια πολλών ετών προσπαθειών, λαθών και βελτιώσεων.
Στους πρώτους σιδηροδρόµους των δεκαετιών του 1830 και του 1840 δεν υπήρχε σηµατοδότηση. ∆εν υπήρχε σύστηµα πληροφόρησης του µηχανοδηγού για την κατάσταση της γραµµής.
Τα τρένα οδηγούντο µε βάση αυτό που έβλεπε ο µηχανοδηγός. Πολύ σύντοµα η πράξη έδειξε, ότι έπρεπε να βρεθεί τρόπος, που να αποτρέπει τα τρένα να βρίσκονται αντιµέτωπα. ∆ιάφορα ατυχήµατα έδειξαν, ότι ήταν πολύ δύσκολο να σταµατήσει ένα τρένο αφ’ ότου ο µηχανοδηγός είχε θέα του κινδύνου.
Το σύστηµα ∆ιαστήµατος Χρόνου
Συνήθης µέθοδος τα πρώτα χρόνια ήταν να κυκλοφορούν τα τρένα κατά σταθερά χρονικά διαστήµατα. Για παράδειγµα, ένα τρένο επιτρεπόταν να ξεκινήσει από τον σταθµό συγκεκριµένο αριθµό λεπτών ύστερα από το προηγούµενο τρένο, που κινητό στην ίδια κατεύθυνση.
Το Σύστηµα ∆ιαστήµατος Χρόνου, προσπαθώντας να χρησιµοποιήσει µια χρονική απόσταση ασφαλείας για την προστασία των τρένων, δηµιουργούσε και σοβαρά προβλήµατα, κυριότερο των οποίων ήταν ότι παρέµενε, από τη φύση του, επικίνδυνο.
Τα τρένα εκείνη την εποχή ήσαν πολύ λιγότερο αξιόπιστα απ’ ό,τι σήµερα και συχνά ακινητοποιούντο µεταξύ σταθµών. Επιπλέον, δεν ήταν βέβαιο ότι η ταχύτητα του προπορευόµενου τρένου θα ήταν επαρκής, ώστε να αποτρέψει το τρένο που ακολουθούσε να το προφτάσει.
Μήκη Αποκλεισµού
Η ανάπτυξη συστηµάτων κυκλοφορίας βασισµένων σε διαστήµατα µήκους απετέλεσε µεγάλη βελτίωση.
Στα συστήµατα αυτά, τα βασισµένα σε µήκη αποκλεισµού (block systems), απαγορεύεται στο τρένο να εισέλθει σε ένα τµήµα γραµµής, µέχρις ότου το προηγούµενο τρένο, που βρίσκεται ήδη στο τµήµα αυτό, εξέλθει.
Κάθε τµήµα αποκλεισµού (block) προστατεύεται από σταθερό σήµα, τοποθετηµένο στην είσοδο του τµήµατος και ευκρινώς ορατό από τον µηχανοδηγό κάθε τρένου
που προσεγγίζει........Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Σηµατοδότηση
Τα σιδηροδροµικά σήµατα αποτελούν µορφή επικοινωνίας, σχεδιασµένη να πληροφορεί το πλήρωµα της αµαξοστοιχίας, ιδιαίτερα τους µηχανοδηγούς, για τις συνθήκες της γραµµής µπροστά τους και να δίνει οδηγίες για τον τρόπο µε τον οποίο θα κινήσουν το τρένο. Οι µέθοδοι ελέγχου της κυκλοφορίας των συρµών εξελίχθηκαν στη διάρκεια πολλών ετών προσπαθειών, λαθών και βελτιώσεων.
Στους πρώτους σιδηροδρόµους των δεκαετιών του 1830 και του 1840 δεν υπήρχε σηµατοδότηση. ∆εν υπήρχε σύστηµα πληροφόρησης του µηχανοδηγού για την κατάσταση της γραµµής.
Τα τρένα οδηγούντο µε βάση αυτό που έβλεπε ο µηχανοδηγός. Πολύ σύντοµα η πράξη έδειξε, ότι έπρεπε να βρεθεί τρόπος, που να αποτρέπει τα τρένα να βρίσκονται αντιµέτωπα. ∆ιάφορα ατυχήµατα έδειξαν, ότι ήταν πολύ δύσκολο να σταµατήσει ένα τρένο αφ’ ότου ο µηχανοδηγός είχε θέα του κινδύνου.
Το σύστηµα ∆ιαστήµατος Χρόνου
Συνήθης µέθοδος τα πρώτα χρόνια ήταν να κυκλοφορούν τα τρένα κατά σταθερά χρονικά διαστήµατα. Για παράδειγµα, ένα τρένο επιτρεπόταν να ξεκινήσει από τον σταθµό συγκεκριµένο αριθµό λεπτών ύστερα από το προηγούµενο τρένο, που κινητό στην ίδια κατεύθυνση.
Το Σύστηµα ∆ιαστήµατος Χρόνου, προσπαθώντας να χρησιµοποιήσει µια χρονική απόσταση ασφαλείας για την προστασία των τρένων, δηµιουργούσε και σοβαρά προβλήµατα, κυριότερο των οποίων ήταν ότι παρέµενε, από τη φύση του, επικίνδυνο.
Τα τρένα εκείνη την εποχή ήσαν πολύ λιγότερο αξιόπιστα απ’ ό,τι σήµερα και συχνά ακινητοποιούντο µεταξύ σταθµών. Επιπλέον, δεν ήταν βέβαιο ότι η ταχύτητα του προπορευόµενου τρένου θα ήταν επαρκής, ώστε να αποτρέψει το τρένο που ακολουθούσε να το προφτάσει.
Μήκη Αποκλεισµού
Η ανάπτυξη συστηµάτων κυκλοφορίας βασισµένων σε διαστήµατα µήκους απετέλεσε µεγάλη βελτίωση.
Στα συστήµατα αυτά, τα βασισµένα σε µήκη αποκλεισµού (block systems), απαγορεύεται στο τρένο να εισέλθει σε ένα τµήµα γραµµής, µέχρις ότου το προηγούµενο τρένο, που βρίσκεται ήδη στο τµήµα αυτό, εξέλθει.
Κάθε τµήµα αποκλεισµού (block) προστατεύεται από σταθερό σήµα, τοποθετηµένο στην είσοδο του τµήµατος και ευκρινώς ορατό από τον µηχανοδηγό κάθε τρένου
που προσεγγίζει........Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
* Μια σειρά σε επαναδημοσίευση σχετικά με τη Σιδηροδρομική τεχνολογία
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ. ΘΑΝΟΣ ΕΥΘΥΜΕΡΟΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ. ΘΑΝΟΣ ΕΥΘΥΜΕΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου