Λίγοι λευκοί γνώριζαν τις πηγές των δασών των blues όσο εκείνος. Κι ήξερε να τις παντρεύει μαεστρικά με την εποχή του, ποτίζοντας τη ρίζα τους με φρέσκο νερό, μπολιάζοντας τον κορμό των δέντρων τους με νέα ταιριαστά υλικά, εμπλουτίζοντας τον καρπό με τις ανάγκες κι αγωνίες των καινούριων καιρών.
Ο Alan Wilson άφησε τον μάταιο ετούτο κόσμο, στις 3 Σεπτεμβρίου του 1970. Οι ευαισθησίες του δεν άντεξαν την πίεση ενός κόσμου που… εκείνος αλλιώς ονειρεύονταν.
Κι όμως στο σύντομο βίο του είχε προλάβει να δημιουργήσει τόσα πολλά και ξεχωριστά. Πρώτα απ’ όλα να κερδίσει την παραδοχή και τον θαυμασμό των μεγάλων δασκάλων του κι ύστερα να αφήσει με τη σειρά του αμανάτια παντοτινά που επηρέασαν καταλυτικά το σύμπαν της μετά απ’ αυτόν δημιουργίας κι εξακολουθούν να παραμένουν φάροι φωτεινοί, ζύγια ακριβείας σε «ακαθόριστους» χρόνους.
Ταλέντο, κιθάρα, φυσαρμόνικα, ερμηνεία, σπουδή στο «χτες», ευρηματικότητα στη γραφή, αγωνία για το μέλλον του πλανήτη, για ένα «οικολογικό» περιβάλλον, για σεβασμό σε όσα μαγικά μας περιβάλλουν αλλά και «απόδραση»… είναι τα «υλικά» του Alan Wilson.
Η μυωπία που του προσέδωσε το παρατσούκλι «Τυφλή Κουκουβάγια» δεν τον εμπόδιζε να θαυμάζει τις ομορφιές της ζήσης αλλά την ίδια ώρα να βλέπει και τις άσχημες πλευρές και την ματαιότητά της. Και βέβαια να ιδρύσει με συνοδοιπόρους τους περίφημους Canned Heat, αρχιερείς του χίπικου κινήματος με έντονη δισκογραφική δράση απ’ το 1967.
Και στις ζωντανές στους παραστάσεις υπήρξαν δραστήριοι με συμμετοχή σε γεγονότα που έχουν μείνει ιστορικά. Μπροστάρης ήταν σ’ αυτούς ο Wilson… όσο άντεξε.
Ψάξτε τους και ψάξτε τον…
ΒΙΝΤΕΟ.
ΠΗΓΗ. ogdoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου