Με συνοδευτικό προσάρτημα το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» 2019-2022 κατατίθεται, όπως όλα δείχνουν, σήμερα στη Βουλή, το εφαρμοστικό πολυνομοσχέδιο με τα δεκάδες προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης», προκειμένου να ψηφιστεί στις 14 Ιούνη.
Ο νέος κύκλος της αντιλαϊκής επίθεσης περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τις παρεμβάσεις στα Εργασιακά, τα νέα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ, που αναμένεται να επιφέρουν πρόσθετη επιβάρυνση σε κατηγορίες λαϊκών νοικοκυριών και περιοχών, το σφίξιμο της θηλιάς των πλειστηριασμών και γύρω από την πρώτη κατοικία, τα προνοιακά επιδόματα, τις «εκκρεμότητες» στα Ενεργειακά (ΔΕΠΑ κ.ά.).
Ταυτόχρονα, μέσω του «Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου» επιβεβαιώνεται η κατακρεούργηση των συντάξεων (από το 2019) και του αφορολόγητου ορίου (από το 2020), ενώ διατηρείται, μέχρι κεραίας, η γκάμα με τα αντιλαϊκά μέτρα και των τριών μνημονίων.
Στις μυλόπετρες του κρατικού χρέους
Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Τζ. Ράις, σε χτεσινές δηλώσεις του υπογράμμισε ότι το ΔΝΤ δεν έχει εγκαταλείψει ακόμα την «προσπάθεια», καθώς, όπως είπε, οι συζητήσεις με την ευρωπαϊκή πλευρά συνεχίζονται, με στόχο να αμβλυνθούν οι διαφορές που παραμένουν ακόμα ανοιχτές.
Σε κάθε περίπτωση, το ΔΝΤ θα προχωρήσει στη δική του «ανάλυση βιωσιμότητας» του κρατικού χρέους, κρατώντας «κλειστά χαρτιά» ως προς τις ημερομηνίες των σχετικών ανακοινώσεων. Παράλληλα, στα παζάρια βρίσκονται ο ρόλος και το ειδικό βάρος που θα αναλάβει ο ιμπεριαλιστικός οργανισμός στο πλαίσιο της «ενισχυμένης εποπτείας» του αντιλαϊκού προγράμματος για την περίοδο μετά τον Αύγουστο του 2018.
Να σημειωθεί ότι το ενδεχόμενο της ενεργοποίησης της δανειακής σύμβασης του ΔΝΤ με το ελληνικό κράτος, ενδεχόμενο που δείχνει να απομακρύνεται, θα λειτουργούσε ως βαλβίδα «ασφαλείας - εγγύησης» στην προσπάθεια του κράτους προς αναζήτηση νέων δανείων από τις διεθνείς χρηματαγορές, προκειμένου να τροφοδοτήσει την εγχώρια καπιταλιστική οικονομία.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με υψηλόβαθμο παράγοντα της κυβέρνησης, «είναι σημαντικό να σχεδιαστεί μια στρατηγική που θα μας δώσει τη δυνατότητα να αποσυνδέσουμε τα ελληνικά ομόλογα από αυτό που συμβαίνει στην ιταλική αγορά ομολόγων».
Αν και δεν ομολογείται, στις «λύσεις» που βρίσκονται στο αντιλαϊκό τραπέζι περιλαμβάνεται και η προικοδότηση του «κεφαλαιακού αποθέματος» ως «μαξιλάρι ασφαλείας» και μέσω των αδιάθετων υπολοίπων της δανειακής σύμβασης του 3ου μνημονίου με την πλευρά της Ευρωζώνης.
Προετοιμασίες ενόψει Γιούρογκρουπ
Μετά από την ψήφιση του εφαρμοστικού νόμου, η πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναμένεται να προχωρήσει στη δημοσιοποίηση της νέας «έκθεσης συμμόρφωσης» (Compliance Report) το αργότερο μέχρι τις 19 Ιούνη.
Σε αυτή, σύμφωνα με πληροφορίες, θα ενσωματώνεται και η «ανάλυση βιωσιμότητας» του κρατικού χρέους την οποία προετοιμάζει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM).
Σήμερα, εξάλλου, συνεδριάζει το Διοικητικό Συμβούλιο του ESM, αναφορικά με την εκταμίευση της υποδόσης ενός δισ. ευρώ για τη χρηματοπιστωτική στήριξη προς το ελληνικό κράτος. Η συγκεκριμένη εκταμίευση σχετίζεται με την εκκρεμότητα της προηγούμενης (3ης) «αξιολόγησης», που αφορά στην αποπληρωμή τμήματος ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου σε ιδιώτες.
«Αναπτυξιακή στρατηγική» με τη βούλα του ΣΕΒ
Οπως αναφέρει στο «εβδομαδιαίο δελτίο», το «αναπτυξιακό σχέδιο» «διακρίνεται από καλές προθέσεις, όμως πάσχει στο περιεχόμενο, καθώς δεν διαθέτει μετρήσιμους στόχους, συνεκτικές πολιτικές που να υπηρετούν αυτούς τους στόχους και σαφή χρονοδιαγράμματα για την υλοποίησή τους».
Μεταξύ άλλων, οι «εποικοδομητικές» παρατηρήσεις του ΣΕΒ εστιάζουν στα παρακάτω:
-- Εργασιακές σχέσεις: «Απουσιάζει από το κείμενο καταρχήν μια αξιολόγηση της επίπτωσης των αλλαγών που έχουν συντελεστεί στα χρόνια των προγραμμάτων προσαρμογής». Οπως τονίζουν, η πραγματικότητα στην «αγορά εργασίας» χαρακτηρίζεται «από το γεγονός ότι η συγκέντρωση απασχόλησης κοντά στον κατώτατο μισθό έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια».
-- Το «μη μισθολογικό κόστος», δηλαδή οι ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλονται μέσω της εργοδοσίας, καθώς και οι φόροι επί των επιχειρηματικών κερδών, ιεραρχούνται ως «απόλυτα κρίσιμος παράγοντας», καθώς η μείωση του συγκεκριμένου «κόστους» αποτελεί «αυστηρή προϋπόθεση αύξησης της απασχόλησης, ανάπτυξης, κοινωνικής συνοχής, μετασχηματισμού της παραγωγικής βάσης της χώρας».
-- «Βιομηχανική πολιτική». Ζητούμενο για τον ΣΕΒ είναι η «διατύπωση σαφούς και ολοκληρωμένης βιομηχανικής πολιτικής». Στο συγκεκριμένο απουσιάζει η «αξιολόγηση» με τις εξελίξεις στην αγορά Ενέργειας και «ιδίως την επιβαρυντική τιμολόγηση της Ενέργειας για βιομηχανική χρήση, καθώς και την αγορά εργασίας, και ιδίως τη διόγκωση του μη μισθολογικού κόστους και του πλαισίου εργασιακών σχέσεων».
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου