Αν μετά τον ένα χρόνο του επιδόματος ανεργίας δεν έχεις βρει ακόμη δουλειά, θεωρείσαι μακροχρόνια άνεργος και «πέφτεις» στα επιδόματα Hartz IV (Χαρτζ 4).
Δικαίωμα σε αυτά έχουν όσοι είναι 15 - 67 ετών και είναι ικανοί προς εργασία, αλλά το εισόδημά τους δεν ξεπερνά το όριο της φτώχειας, που στη Γερμανία ορίζεται περίπου στα 900 ευρώ το μήνα για ένα άτομο, σύμφωνα με το κόστος ζωής.
Τους πρώτους μήνες του 2018, οι δικαιούχοι «Χαρτζ 4» ανέρχονται μεσοσταθμικά στα 4,3 εκατ. Δεν είναι όλοι τους άνεργοι/ άποροι, αλλά και χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι (μίνι τζομπς, μερική απασχόληση κ.λπ.) και χαμηλοσυνταξιούχοι, που παρότι δουλεύουν ή παίρνουν σύνταξη ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και έχουν ανάγκη κρατικής στήριξης.
Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν και οι 544.000 ηλικιωμένοι άνω των 67 ετών - που δεν είναι ανάπηροι/χρόνια πάσχοντες - που η ζωή τους εξαρτάται από τα «Χαρτζ 4», είτε επειδή δεν κατάφεραν να βγουν στη σύνταξη, είτε επειδή παίρνουν πολύ χαμηλή σύνταξη.
Τα επιδόματα, όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής, αλλά είναι και πολύ μικρότερα από το επίσημο όριο της φτώχειας.
Σε γενικές γραμμές: Ενα μεμονωμένο άτομο δικαιούται 415 ευρώ και τα ζευγάρια 374 ευρώ ο καθένας το μήνα. Για κάθε παιδί μέχρι 6 ετών δίνονται 240 ευρώ, για 7 - 14 ετών 296 ευρώ και για εφήβους κάτω των 18 ετών 316 ευρώ, οι νέοι κάτω των 25 ετών, που ζουν με τους γονείς τους, 327 ευρώ το μήνα.
Επίσης, προβλέπεται επίδομα ενοικίου. Το τελικό ποσό υπολογίζεται εξατομικευμένα με έναν σύνθετο αλγόριθμο, βάσει διάφορων παραμέτρων.
Από τη στιγμή που ο άνεργος «πέσει» στα «Χαρτζ 4», είναι εντελώς όμηρος του κράτους και ελέγχεται κάθε πλευρά της ζωής του. Με την πρώτη «παραβίαση» έχει κυρώσεις.
Μπορεί να θεωρηθεί ανά πάσα στιγμή «ύποπτος», ότι εξαπατά το κράτος και ζει σε βάρος των υπολοίπων. Καλλιεργείται έντονος ρατσισμός μεταξύ των πιο εξαθλιωμένων τμημάτων της εργατικής τάξης.
Ο χαμηλόμισθος των 1.000 - 1.200 ευρώ, δηλαδή μόλις λίγο πάνω από το επίσημο όριο της φτώχειας, φθονεί και κατηγορεί τον άνεργο που «ζει από τα επιδόματα, χωρίς καν να δουλεύει...». Καλλιεργείται η αντίληψη ότι οι άνεργοι και οι υποαπασχολούμενοι που ζουν από τα «Χαρτζ 4» είναι σε έναν βαθμό «βολεμένοι»...
Δεν πρέπει να έχεις «στον ήλιο μοίρα»
Μέχρι να βρεις αγοραστή καταβάλλεται το επίδομα, όμως στη συνέχεια πρέπει να επιστραφούν τα χρήματα στο κράτος.
Επίσης, αν είσαι παντρεμένος ή συζείς με κάποιο άτομο, το εισόδημα του συντρόφου υπολογίζεται στο τελικό ποσό του επιδόματος. Η Υπηρεσία έχει λόγο και στην προσωπική σου ζωή, μπορεί να ελέγξει αν της έχεις αποκρύψει μία ερωτική σχέση, δηλαδή ...έμμεσο εισόδημα!
Αφού η Υπηρεσία Ανέργων έχει βεβαιωθεί ότι δεν κατέχεις τίποτα, σου ζητάει να μετακομίσεις σε ένα πιο φθηνό (έως 400 ευρώ) και μικρό σπίτι (όχι πάνω από 27 τ.μ. ανά άτομο), προκειμένου να πληρώνει το ενοίκιο. Τα ενοίκια στη Γερμανία είναι ιδιαίτερα υψηλά και είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί οικονομικό σπίτι, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Τα γκέτο των «Χαρτζ 4»
Υπάρχουν συνοικίες με μικρά, παλιά και φθηνά σπίτια, που ονομάζονται «Ηartz IV περιοχές», όπου μένουν αποκλειστικά άνεργοι ή χαμηλόμισθοι. Σε αυτές τις περιοχές βρίσκονται και τα ειδικά γι' αυτούς καταστήματα, όπου αγοράζουν με δελτίο φθηνότερα τρόφιμα που λήγουν μέσα σε λίγες μέρες.
Αυτή η γκετοποίηση έχει μια σειρά από συνέπειες συνολικά για τη ζωή των ανέργων. Τα παιδιά τους στέλνονται σε υποβαθμισμένα σχολεία «φτωχών» περιοχών.
Συναναστρέφονται σχεδόν αποκλειστικά με παιδιά που ανήκουν επίσης στα πιο εξαθλιωμένα λαϊκά στρώματα, οι προοπτικές να βγουν από αυτόν το φαύλο κύκλο είναι μηδαμινές. Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία έρευνας του Ιδρύματος Ερευνών «Bertelsmann» (Οκτώβρης 2017): Περισσότερα από 1 στα 5 παιδιά στη Γερμανία ζουν σε συνθήκες φτώχειας για πολλά χρόνια. «Η παιδική φτώχεια είναι μια μόνιμη κατάσταση στη Γερμανία: Μία φορά φτωχός, παραμένεις φτωχός. Πολύ λίγες οικογένειες μπορούν να απελευθερωθούν», αναφέρεται.
«Γιατί έχεις δύο οδοντόβουρτσες;»
Πολύ γλαφυρό είναι το ρεπορτάζ του γερμανικού δικτύου ntv (10/5/2017): «Μήπως ένας παραλήπτης "Ηartz IV" εξακολουθεί να έχει αντικείμενα πολυτελείας; Ζει πράγματι στο διαμέρισμα, για το οποίο παίρνει επίδομα, ή φιλοξενείται σε συγγενείς και φίλους;
Μοιράζεται με τον συγκάτοικο μόνο το διαμέρισμα ή μήπως και το κρεβάτι και τα έξοδα του σπιτιού; Αν η υπηρεσία ανέργων έχει αμφιβολίες - για παράδειγμα, όταν υπάρχουν αναφορές από τη γειτονιά ή από τρίτους - στέλνει στο σπίτι κάποιον υπάλληλο.
Χτυπάει το κουδούνι, παρότι δεν περιμένεις επίσκεψη. Εξω στέκεται ένας ξένος και θέλει να δει το διαμέρισμα. Ακούγεται παράξενο, αλλά δεν συμβαίνει τόσο σπάνια, για κάποιον που ζει από τα προνοιακά επιδόματα ανεργίας και η υπηρεσία ανέργων θέλει να ελέγξει την κατάσταση».
Οι απεσταλμένοι «ντετέκτιβ» της Υπηρεσίας έχουν οδηγίες να ερευνούν αν στο μπάνιο υπάρχουν δύο οδοντόβουρτσες ή ξένα εσώρουχα στα συρτάρια, στοιχεία που μαρτυρούν ότι ο δικαιούχος φιλοξενεί και άλλο άτομο στο σπίτι και άρα μοιράζονται κάποια έξοδα, χωρίς να το έχει δηλώσει στην Υπηρεσία. Θεωρείται ότι εξαπατά το κράτος.
Οι παραλήπτες του επιδόματος ενοικίου μπορούν να αρνηθούν την έρευνα, αν τολμούν. Πολλοί προτιμούν να την υποστούν, διαφορετικά θα συνεχίσουν να θεωρούνται ύποπτοι και θα έχουν κυρώσεις.
Δικαστική απόφαση (στο κρατίδιο της Ρηνανίας - Παλατινάτου, τον Οκτώβρη 2014) δικαίωσε την Υπηρεσία Ανέργων, που έκοψε το επίδομα ενοικίου από μια άνεργη, επειδή αρνήθηκε έλεγχο στο σπίτι της επικαλούμενη προστασία του ιδιωτικού της χώρου.
Υπήρχαν υποψίες - μετά από ανώνυμη τηλεφωνική καταγγελία και παρακολούθηση της κατανάλωσης Ενέργειας - ότι η γυναίκα μένει πλέον στο διαμέρισμα της κόρης της. Μητέρα και κόρη απέρριψαν την κατηγορία και έκαναν λόγο για απλές επισκέψεις, όμως από τη στιγμή που αρνήθηκε την έρευνα, πρέπει να πληρώνει μόνη της το ενοίκιο.
Δουλειές με 1 ευρώ την ώρα...
Τους βάζουν να δουλέψουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα στις λεγόμενες «δουλειές με 1 ευρώ/ώρα», όπως να μαζέψουν σκουπίδια, να φτυαρίσουν το χιόνι, υποδοχή στα νοσοκομεία, βοηθητικό προσωπικό σε σταθμούς ΜΜΜ, σε δουλειές της Εκκλησίας, όπως να καθαρίζουν νεκροταφεία κ.λπ.
Ετσι, δήμοι και κρατίδια προσλαμβάνουν λιγότερους «κανονικούς» υπαλλήλους - κάτι που θα μείωνε και την ανεργία - που «κοστίζουν». Για όσο διάστημα ο άνεργος απασχολείται με 1 ευρώ/ώρα, δεν καταγράφεται στα στατιστικά στοιχεία της ανεργίας.
Με την πρώτη άρνηση για οποιαδήποτε δουλειά - εκτός αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι υγείας - κόβεται το επίδομα κατά 30% για κάποιους μήνες και μπαίνει σε «μαύρη λίστα». Από τότε η πίεση είναι μεγαλύτερη, οι έλεγχοι συχνότεροι και πιο συγκεκριμένοι.
Επίσης, ένας επιδοτούμενος με «Χαρτζ 4» δεν δικαιούται ούτε αυτές τις 4 - 6 βδομάδες άδειας. Για να λείψει πρέπει να συνεννοηθεί και να λάβει άδεια από την Υπηρεσία.
Εκατοντάδες χιλιάδες οι κυρώσεις
Το συνολικό ποσό των χρημάτων που δεν καταβλήθηκαν στους αποδέκτες «Hartz IV» την περίοδο 2007 - 2016 ανέρχεται σε 1,9 δισ. ευρώ. Μόνο το 2016 το γερμανικό κράτος «εξοικονόμησε» με αυτόν τον τρόπο 175 εκατ. ευρώ.
Το 2017 επιβλήθηκαν συνολικά 953.000 κυρώσεις σε 217.000 δικαιούχους, κυρίως λόγω παράλειψης ενός ραντεβού ή επειδή αρνήθηκαν ή διέκοψαν δουλειά ή άλλη δραστηριότητα. Επίσης, σε 34.000 άτομα κόπηκαν τελείως τα επιδόματα και «πετάχτηκαν» εκτός συστήματος.
Οι νέοι κάτω των 25 ετών πλήττονται περισσότερο, με το σκεπτικό ότι δεν έχουν πληρώσει σχεδόν καθόλου ασφαλιστικές εισφορές, άρα δεν δικαιούνται τις ίδιες παροχές με τους υπόλοιπους. Οι νέοι από την πρώτη κιόλας παραβίαση χάνουν - για κάποιο χρονικό διάστημα - όλο το επίδομά τους και συνήθως ξεκόβουν κάθε επαφή με την Υπηρεσία Ανέργων. Αν μέσα στο χρόνο υπάρξει κι άλλη παραβίαση, τότε μειώνεται ή καταργείται και το επίδομα ενοικίου.
Η Υπηρεσία έχει το δικαίωμα να ζητήσει πίσω το συνολικό ποσό των επιδομάτων, αν ένας άνεργος απέκρυψε περιουσιακά στοιχεία, όπως μαρτυρεί και πρόσφατη δικαστική απόφαση (25/4/2018), εξετάζοντας δύο υποθέσεις. Στην πρώτη περίπτωση ένας δικαιούχος από το Λεβερκούζεν, που λάμβανε το επίδομα για 7 χρόνια, δεν ανέφερε έναν λογαριασμό ταμιευτηρίου με 10.000 ευρώ και καλείται να επιστρέψει 31.000 ευρώ.
Ενας δικαιούχος από το Νόικιρχεν δεν δήλωσε μια ασφάλεια ζωής με περίπου 5.000 ευρώ και η Υπηρεσία αξιώνει 18.000 ευρώ.
«Οχι άλλη προστασία»!
Εξαιτίας του εξευτελισμού, της ασφυκτικής πίεσης, του εξαναγκασμού σε πώληση όλων των περιουσιακών στοιχείων, αλλά και του κοινωνικού «ρατσισμού» της καπιταλιστικής ζούγκλας, τουλάχιστον 1 στους 3 δικαιούχους επιδομάτων «Χαρτζ 4» παραιτούνται από αυτό το δικαίωμά τους.
Σύμφωνα με το γερμανικό Ινστιτούτο Ερευνών της Αγοράς Εργασίας (IAB), αυτοί που δεν υποβάλλουν καν αίτηση για «Χαρτζ 4», ενώ πληρούν τις προϋποθέσεις, υπολογίζονται σε 3,1 - 4,9 εκατ., δηλαδή το 34% - 44% των δικαιούχων.
Ρεπορτάζ στα γερμανικά ΜΜΕ «φωτίζουν» κατά καιρούς τέτοιες περιπτώσεις, αναζητώντας τις αιτίες αυτού του «παράδοξου» φαινομένου, όπως αυτό του ραδιοτηλεοπτικού δικτύου NDR (22/4/2017):
«Ο Κάμιλ είναι 13 ετών και ζει με τη μητέρα του στο Κίελο. Εχουν υπενοικιάσει την κρεβατοκάμαρά τους σε έναν φοιτητή, κερδίζοντας 300 ευρώ το μήνα, χρήματα που έχουν επείγουσα ανάγκη για να ζήσουν.
Η μητέρα του, Αντζέλικα Ε., ένιωθε ταπεινωμένη από τους υπαλλήλους της υπηρεσίας ανέργων και παραιτήθηκε από τις παροχές Χ4. Ετσι, ο Καμίλ ζει με τη μητέρα του σε 18 τ.μ.».
Αλλη περίπτωση: «Αλλά και ο Φλόριαν Ο. από το Στόκζε, ένιωθε τόσο εκφοβισμένος από την υπηρεσία, που κατέληξε στον ψυχίατρο. Στη συνέχεια παραιτήθηκε από το Χ4 και προσπαθεί να ζήσει ως μεροκαματιάρης. Ωστόσο, αυτό είναι δύσκολο. Ιδιαίτερα το χειμώνα δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου χειρωνακτικές εργασίες.
Εξαιτίας των χαλασμένων δοντιών του δεν μπορεί να δουλέψει σαν πωλητής ή σερβιτόρος. Ο 38χρονος δεν δικαιούται οδοντιατρική ασφαλιστική κάλυψη, λόγω χρεών στο ασφαλιστικό του Ταμείο. Ομως, υπάρχει διέξοδος από αυτή την παγίδα του χρέους;».
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου