Οι αξέχαστες γυναίκες και μητέρες του 1940 και της κατοχής......

Η 28η Οκτωβρίου του 1940, ήταν η ημέρα που δόθηκε η αποστομωτική απάντηση «ΟΧΙ» στον Ιταλό πρέσβη, από τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας Ιωάννη Μεταξά.



 Το «ΟΧΙ» ήταν η απάντηση στο τελεσίγραφο της Ιταλίας που απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, ώστε να καταλάβει στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδας (λιμένες, αεροδρόμια κλπ). 

Η άρνηση στην υποδούλωση της Ελλάδας σηματοδοτούσε την έναρξη πολέμου.

Έτσι δυόμισι ώρες μετά, με την αιφνιδιαστική εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος.



Στον πόλεμο του 1940 εναντίον των Ιταλών εκτός από τους Έλληνες άνδρες στρατιώτες πολέμησαν με ίση ανδρεία και τόλμη και γυναίκες.
Πολέμησαν με όλες τις σωματικές, πνευματικές και ηθικές δυνάμεις τους.


Παρόλο που δεν είχαν αναπτύξει την ψυχολογία της αντίστασης αλλά της υποταγής, η συμβολή τους ήταν μεγάλη και πολύτιμη.

Βοήθησαν όχι μόνο παρέχοντάς τα απαραίτητα στους φαντάρους όπως μάλλινα ρούχα, κουβέρτες και νοσοκομειακή φροντίδα, αλλά κουβαλούσαν πυρομαχικά κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες σε μέρη απροσπέλαστα, όπως χαράδρες, δύσβατα μονοπάτια και γκρεμούς.


Πολλές ήταν οι γυναίκες που βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή μεταφέροντας πυρομαχικά στους στρατιώτες κάτω από σκληρές καιρικές συνθήκες.


Πολλές ευκατάστατες γυναίκες έδωσαν χρήματα και κοσμήματα για την ενίσχυση του αγώνα, παραχώρησαν ή μίσθωσαν καράβια και τα έθεσαν στην υπηρεσία του αγωνιζόμενου λαού.


Γυναίκες μορφωμένες έγραφαν επιστολές-εκκλήσεις προς τις γυναίκες της Ευρώπης και της Αμερικής, οι οποίες είχαν μεγάλη απήχηση στο εξωτερικό.

Πάμε να δούμε κάποιες από τις πιο εμβληματικές μορφές γυναικών και μαμάδων που ξεχώρισαν την περίοδο του ’40 για τον ηρωισμό τους στη Gallery που ακολουθεί:

 Η αξέχαστη Λέλα Καραγιάννη, το 1941 που ο Ναζισμός και ο Φασισμός κυριαρχούσαν, είχε επτά παιδιά να φροντίσει, να θρέψει και να μεγαλώσει. Παρόλα αυτά οργάνωσε μια ομάδα αντίστασης κατά των κατακτητών που την ονόμασε «Μπουμπουλίνα» και είχε επαφές με το συμμαχικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής όπου διαβίβαζε πληροφορίες για τις κινήσεις του εχθρού. 

Στην οργάνωση συμμετείχαν και τα παιδιά της και παρόλο που άργησε πολύ να γίνει αντιληπτή από τον εχθρό, δυστυχώς ύστερα από προδοσία συλλήφθηκε μαζί με τα 5 μεγαλύτερα παιδιά της και εκτελέστηκε. 

Εξαιτίας της δράσης της βυθίστηκαν πολλά πλοία, ανατινάχτηκε το αεροδρόμιο του Τατοΐου και πυρπολήθηκαν αποθέματα βενζίνης και πυρομαχικών.

 

Η Σοφία Βέμπο, πολέμησε με τα τραγούδια της, έγινε σύμβολο του έθνους, ταύτισε το όνομά της με το αλβανικό έπος και χαρακτηρίστηκε «Τραγουδίστρια της Νίκης».

 

Η Ηλέκτρα Αποστόλου ήταν στέλεχος της ΟΚΝΕ, της ΕΠΟΝ και του ΚΚΕ, αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης και υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών. Δολοφονήθηκε από την Ειδική Ασφάλεια το 1944 στην Αθήνα για την αντιστασιακή της δράση.

Η 17χρονη Ηρώ Κωνσταντοπούλου ήταν μαθήτρια γυμνασίου και οργανωμένη στην ΕΠΟΝ, όπου είχε αναπτύξει έντονη απελευθερωτική δράση, παρά το νεαρό της ηλικίας της. Τη συνέλαβαν στις 31 Ιουλίου 1944.

Εκείνη τη μέρα είχε τελειώσει τις απολυτήριες εξετάσεις του Γυμνασίου. Επί τέσσερα μερόνυχτα τη βασάνιζαν να μαρτυρήσει τους συνεργάτες της. Αλλά ούτε τα βασανιστήρια ούτε οι δελεαστικές προτάσεις που τις έκαναν απέδωσαν. 

Στις 5 του Σεπτέμβρη του 1944 μαζί με άλλους πατριώτες οδηγήθηκε στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής όπου εκτελέστηκε. 

 

ΠΗΓΗ. mothersblog.gr