Οι αδερφικές σχέσεις είναι ιδιαίτερες και περίπλοκες, καθώς διαφέρουν πολύ από τις άλλες και δεν αντιγράφονται.
Οι γονείς καλούνται να τις διαχειριστούν και να συμβάλλουν τα μέγιστα στην υγιή ανάπτυξή του κάθε παιδιού ξεχωριστά. Μία δύσκολη και συνάμα απαιτητική διαδικασία. Συγκεκριμένα, ο ερχομός του πρώτου παιδιού αλλάζει τη σχέση του ζευγαριού. Το παιδί αποτελεί πλέον προτεραιότητα, με αποτέλεσμα ο πατέρας και η μητέρα να έρχονται αντιμέτωποι με πρωτόγνωρες καταστάσεις.
Η προσωπικότητά του διαμορφώνεται μέσα από την άντληση στοιχείων και από τους δύο γονείς, δηλαδή από συμπεριφορές, αλλά και προσωπικά τους βιώματα από την πρότερη ζωή τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι το πρώτο παιδί, όπως και το μοναχοπαίδι, δέχεται πολλά πράγματα σε υπερβολή, όπως την έγνοια και την προστασία των γονιών του.
Όσον αφορά την εμφάνιση ενός δεύτερου παιδιού, αυτό το παιδί λαμβάνει επιρροές από τους γονείς, αλλά και από το μεγαλύτερο αδερφό/αδερφή του. Προσπαθεί, επίσης, να βρει τη θέση του μέσα στην οικογένεια.
Έτσι, ασυνείδητα, κάνει προσπάθειες για να συνδεθεί με τους γονείς του και να ξεχωρίσει από το μεγαλύτερο αδερφάκι του. Αυτό το γεγονός προκαλεί στο μεγαλύτερο παιδί ζήλια και ανταγωνισμό προς το μικρότερο, θεωρώντας το παρείσακτο.
Άλλα συναισθήματα που του προξενούνται είναι ο φθόνος, το μίσος και η εχθρότητα. Η ζήλια, όμως, -όπως και τα προηγούμενα συναισθήματα- είναι φυσιολογική για τα αδέρφια, γιατί, ενώ δε θέλουν, πρέπει να μοιραστούν την αγάπη των γονιών τους. Συνεπώς, το μοίρασμα είναι αυτό που τα ενώνει, καθώς ταυτίζονται μεταξύ τους, επειδή συνειδητοποιούν ότι έχουν κάτι κοινό.
Έτσι, δημιουργείται μια συμμαχία μεταξύ τους, όπου εκτός από ανταγωνιστές, είναι φίλοι και σύντροφοι στο παιχνίδι. Πρέπει να γίνει αποδεκτό το ότι η αγάπη και το μίσος και η αποδοχή και η ζήλια συνυπάρχουν. Όμως, μέσα από τις διαφορές και τις αντιπαλότητες, τα αδέρφια οδηγούνται στη συναδέλφωση και αναδεικνύεται η μοναδικότητα του καθενός.
Λόγοι που οι αδερφικές σχέσεις είναι σημαντικές:
Οι αδερφικές σχέσεις έχουν να προσφέρουν πολλά στη ζωή μας. Αρχικά, τα αδέρφια θέτουν τις βάσεις για την ανάπτυξη των διαπροσωπικών μας δεξιοτήτων.
Τυχόν αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις μαζί τους, μας μαθαίνουν από νωρίς να αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις. Επίσης, τα αγόρια που έχουν αδερφές, συνήθως τα πηγαίνουν καλύτερα στην επικοινωνία τους με το άλλο φύλο.
Αυτό συμβαίνει, γιατί είναι λίγο πιο ευαίσθητα και έχουν μάθει να ακούν περισσότερο. Αξίζει, ακόμη, να αναφερθεί ότι τα μεγαλύτερα αδέρφια έχουν κάποιο πλεονέκτημα στην εξέλιξη της γλώσσας. Η εξήγηση κρύβεται στο ότι οι γονείς τούς έδωσαν την αμέριστη προσοχή και ενασχόλησή τους. Ωστόσο και τα μικρότερα αδέρφια είναι αρκετά έξυπνα.
Προκειμένου να πάρουν αυτό που θέλουν, έχουν ενισχύσει τις ικανότητές τους σε ζητήματα μικροστρατηγικής. Τέλος, όταν πεθάνει ένας γονιός, τα αδέρφια έρχονται πιο κοντά και, συνήθως, το μεγαλύτερο παιδί αναλαμβάνει τη φροντίδα της οικογένειάς του με μεγάλη επιτυχία.
Παράγοντες που συμβάλλουν στις διακρίσεις μεταξύ των αδερφιών:
Πρώτος και κυριότερος παράγοντας, είναι οι διακρίσεις που οι γονείς βίωσαν ως παιδιά, από τους δικούς τους γονείς. Αυτές, ενώ δε θέλουν να τις μεταφέρουν στα παιδιά τους, στην ουσία το κάνουν.
Επίσης, το δέσιμο που μπορεί να έχει ένας πατέρας ή μία μητέρα με έναν από τους γονείς του/της, συνεχίζεται μέσω του γιου ή της κόρης αντίστοιχα. Ενδέχεται, ακόμη, ένας πατέρας να προσπαθεί να δημιουργήσει μία λειτουργική σχέση με την κόρη του, επειδή με τη δική του μητέρα δεν τα πήγαιναν καλά.
Τελευταίος, αλλά εξίσου σημαντικός παράγοντας, είναι η διαφορά ηλικίας ανάμεσα στα αδέρφια. Για παράδειγμα, θεωρείται ότι το μεγαλύτερο παιδί οφείλει να είναι πιο ήσυχο και να αποτελεί πρότυπο μίμησης για το μικρότερο αδερφάκι του.
* Δημήτριος Λάμπρος
Φοιτητής Ψυχολογίας με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ανθρώπινη συμπεριφορά, τον αθλητισμό και τον κινηματογράφο
ΠΗΓΗ. maxmag.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου