Μιχάλης Κατσαρός (1919 Κυπαρισσία - 21 Νοεμβρίου του 1998) - Μια ξεχωριστή και στιβαρή ποιητική παρουσία, με τονισμένο το στοιχείο της αμφισβήτησης

Στις 21 Νοεμβρίου του 1998, πέθανε ο Μιχάλης Κατσαρός. 

«Μια ξεχωριστή και στιβαρή ποιητική παρουσία, με τονισμένο το στοιχείο της αμφισβήτησης», υπήρξε, σύμφωνα με τον Λίνο Πολίτη («Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας»), ο Μιχάλης Κατσαρός,ο ποιητής, που  μας μήνυσε: «Μην αμελήσετε/ Πάρτε μαζί σας νερό/ Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία» (από το ποίημα «Θα σας περιμένω»).


 
Γεννήθηκε το 1919 στην Κυπαρισσία. Από το 1945 έζησε στην Αθήνα, κάνοντας διάφορα επαγγέλματα: Ταμίας σε κατάστημα, υπάλληλος ραδιοφωνίας, δημοσιογράφος σε λαθρόβιες εφημερίδες κ.ά. 

Μάλιστα, αποπειράθηκε να ζωγραφίσει και να συνθέσει, αλλά τελικά η ποίηση τον κέρδισε. Εμφανίζεται ως ποιητής το 1946 στο περιοδικό «Ελεύθερα Γράμματα», με το «Μπαρμπερίνικο καράβι». 

Το 1949 εκδίδει την πρώτη ποιητική συλλογή του «Μεσολόγγι», όπου είναι νωπές οι μνήμες του εμφυλίου.

Ο Μιχάλης Κατσαρός υπήρξε ασυμβίβαστος και σε όλη τη διάρκεια της ζωής του αντιστάθηκε στο βόλεμα, το οποίο πολέμησε και με την ποίησή του:
«Αντισταθείτε/ σ’ αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι/ και λέει: καλά είμαι εδώ»… «Αντισταθείτε πάλι σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή/ δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα/ στις κολακείες, τις ευχές, τις τόσες υποκλίσεις». 

(Στίχοι από το «Αντισταθείτε», μέρος της ποιητικής συλλογής «Κατά Σαδδουκαίων πάθη» (1953), που μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη. Η καντάτα «Κατά Σαδδουκαίων Πάθη» πρωτοπαρουσιάστηκε στο Ανατολικό Βερολίνο και δισκογραφήθηκε το 1983). 

Ακολουθούν τα έργα του: «Οροπέδιο» (1956), «Σύγγραμμα» (1975), «Πρόβα και ωδές» (με επίμετρο του ποιητή Μάνου Ελευθερίου), 1975), «Ενδύματα» (1977), «Αλφαβητάριον» και «Ποιήματα Α – Ω» (1978), «Ονόματα» (1980), «3Μ+3Μ= 6Μ» (1981), «4 Μαζινό», «Μείον ΩΑ», «Ο πατέρας του ποιητή», «Καζαμία Ελλήνων» (1997). Τα πεζά έργα του ήταν μεταξύ άλλων: «Το Χρονικό του Μορέως», «Σύγχρονες μπροσούρες», «Το κράτος εργοδότης». Το 1983 τιμήθηκε με το βραβείο Ποίησης.

Ο ποιητής υπήρξε μέλος της ΕΠΟΝ και πήρε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, παλεύοντας και με την πένα του. 

Συνελήφθη από το Ες – Ες, βασανίστηκε και φυλακίστηκε πολλούς μήνες στη φυλακή Χατζηκώστα. 
Ανάμεσα στους συντρόφους του εκείνης της εποχής, ήταν και ο Μίκης Θεοδωράκης. 
Το 1947, μαζί με άλλους, εκδίδει το περιοδικό «Θεμέλιο» (1947) και το 1950 το περιοδικό «Στόχος» (ένα τεύχος). 
Από το 1975 και για ένα διάστημα εξέδιδε το περιοδικό “Σύστημα”.

ΒΙΝΤΕΟ.

                                            «Αυτούς που βλέπεις»: Στίχοι: Μιχάλης Κατσαρός
                                                        Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
                                                         Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης


ΠΗΓΗ. imerodromos.gr

 

Αὐτοὺς ποὺ βλέπεις

Στίχοι: Μιχάλης Κατσαρός
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη ἐκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Αὐτοὺς ποὺ βλέπεις πάλι θὰ τοὺς ξαναΐδεις
θὰ τοὺς γνωρίσεις πάλι
ἄλλον θὰ λένε Κωνσταντὴ κι ἄλλον Μιχάλη

Αὐτοὺς ποὺ βλέπεις πάλι θὰ τοὺς ξαναΐδεις
θὰ τοὺς γνωρίσεις πάλι
σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο θὰ γυρνοῦν
μὲ περηφάνια πιὸ μεγάλη

Αὐτοὺς ποὺ βλέπεις πάλι θὰ τοὺς ξαναΐδεις
θὰ τοὺς μισήσεις πάλι
ἕναν μονάχα δὲ θὰ βρεῖς
τὸν πιὸ μικρό, τὸν πιὸ πικρό, τὸν πιὸ ἀγαπημένο
τὸν μοναχό, τὸν δυνατὸ καὶ τὸν ἀντρειωμένο

Αὐτὸν δὲ θὰ τὸν ξανεΐδεις νὰ τόνε βασανίσεις
καὶ τὴν μεγάλη του καρδιὰ νὰ τηνε σκίσεις
αὐτὸν δὲ θὰ τὸν ξαναβρεῖς τί τὸν φυλᾶνε τ᾿ ἄστρα
τί τὸν φυλάει ὁ ἥλιος του, τόνε φυλάει τὸ φεγγάρι

Αὐτὸν πού ῾χει τὴ χάρη τὸν πιὸ μικρὸ
τὸν πιὸ πικρὸ καὶ τὸν ἀγαπημένο
αὐτὸν μονάχα ἐγώ, μονάχα ἐγώ, ἐγὼ προσμένω