Να κλείσει ερμητικά την πόρτα στο ενδεχόμενο αναθεώρησης του
προγράμματος, που εφαρμόζει η τρόικα στην Ελλάδα, επιχείρησε ο
Επίτροπος Οικονομικών της Ε.Ε κ.Όλι Ρεν.
Για πρώτη φορά, επέρριψε τις ευθύνες για τις αστοχίες του
προγράμματος, την ύφεση και την ανεργία στην Ελλάδα με κατηγορηματικό
μάλιστα τρόπο.Σύμφωνα με τον κ.Ρεν η ύφεση, για 5η συνεχή χρονιά στην Ελλάδα και η ανεργία που θα ξεπεράσει το 30%, οφείλονται στην πολιτική αβεβαιότητα και στην αδυναμία της ελληνικής πλευράς να εφαρμόσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Προχώρησε μάλιστα ένα βήμα παραπέρα, τονίζοντας ότι το πρόγραμμα έχει ήδη αναθεωρηθεί και δεν πρόκειται να υπάρξει νέα αναθεώρηση. Τόνισε μάλιστα ότι '' Το κλειδί της εξόδου από την κρίση συνεχίζει να το έχει η Ελλάδα''.
Είναι φανερό ότι το Βερολίνο, πειθήνιο όργανο του οποίου είναι ο κ.Ρεν, δεν επιθυμεί το άνοιγμα καμίας συζήτησης για την χαλάρωση της πολιτικής λιτότητας που εφαρμόζεται στην Ευρώπη. Όπως δεν δέχθηκε καμία συζήτηση και για το υπερτιμημένο ευρώ, που ευνοεί μόνο τη γερμανική οικονομία και κανέναν άλλον.
Οι Γάλλοι μάλιστα που προσπάθησαν να θέσουν το ζήτημα έγιναν στόχος επίθεσης από υψηλόβαθμο στέλεχος του CDU, του κόμματος της κ.Μέρκελ,που τους απηύθυνε προειδοποιητικές βολές μιλώντας για εκτροχιασμό της γαλλικής οικονομίας. Στο στόχαστρο των Γερμανών είναι το 35ωρο εργασίας που ισχύει στη Γαλλία και τα ασφαλιστικά δικαιώματα των γάλλων πολιτών.
Απέναντι σε αυτές τις δυσμενείς εξελίξεις, που δεν προοιωνίζουν τίποτα θετικό για τη χώρα μας, η Ελληνική κυβέρνηση παρακολουθεί με αμηχανία.
Το Μαξίμου φαίνεται ότι έχει ασπασθεί τη θέση του κ.Βενιζέλου ότι ''όταν χρωστάς δεν μπορείς να μιλάς''.
Ο κ.Σαμαράς έχει εναποθέσει όλες τις ελπίδες του στο να μπορέσει να φτάσει στο Σεπτέμβριο, χωρίς να υπάρξει κοινωνική έκρηξη. Τότε πιστεύει ότι η κ.Μέρκελ θα συναινέσει σε ένα νέο ''κούρεμα'' και θα επιτρέψει τη χαλάρωση του προγράμματος λιτότητας.
Το ζητούμενο βέβαια είναι τι εγγυήσεις έχει πάρει για όλα αυτά και από που αντλεί τη βεβαιότητα που βγάζει συνομιλώντας με τους βουλευτές τους ή με επιχειρηματίες.
Ουσιαστικά δεν υπάρχει βεβαιότητα παρά μόνον ελπίδα.
Αόριστες υποσχέσεις έχει πάρει ο Έλληνας Πρωθυπουργός μαζί με τη σαφή εντολή να μην κάνει ''θόρυβο'' η Ελλάδα μέχρι τις γερμανικές εκλογές.
Παράλληλα, ο Έλληνας Πρωθυπουργός έχει ζητήσει να μην απαιτήσει η τρόικα απολύσεις αλλά και να μετατεθεί η ψήφιση και η ενεργοποίηση του νέου φόρου ακινήτων, φοβούμενος την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης.
Αυτό που δεν συνυπολογίζει όμως ο κ.Σαμαράς στο στρατηγικό του σχεδιασμό είναι ότι απομένουν 7 μήνες μέχρι το φθινόπωρο και σε αυτό το διάστημα ενδέχεται να υπάρξουν αναταράξεις τόσο στην Ευρώπη όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Ιδιαίτερα οι ισορροπίες μέσα στην Ε.Ε είναι ιδιαίτερα λεπτές και εξακολουθεί να υπάρχει μία περιρρέουσα αβεβαιότητα. Αν μάλιστα αποσταθεροποιηθούν πολιτικά η Ιταλία και η Ισπανία, οι εξελίξεις θα είναι καταιγιστικές.
Η δημόσια τοποθέτηση του κ.Ρεν, πρέπει να ανησυχεί την Ελληνική κυβέρνηση.
Περισσότερο όμως πρέπει να την ανησυχεί η ισχύς αλλά και η αξιοπιστία των διαβεβαιώσεων που έχει πάρει από Γερμανούς και Γάλλους για την συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων στο Αιγαίο και την ανακήρυξη της ΑΟΖ.
Η Γαλλική πολιτική απέναντι στην Τουρκία έχει αλλάξει και ο Ολάντ ακολουθεί αντίθετη πολιτική από αυτήν που ακολουθούσε ο Σαρκοζί, προσπαθώντας να προσεγγίσει την Τουρκία και να αναπτύξει σχέσεις πολιτικής και οικονομικής συνεργασίας.
Πιστεύει κανείς ότι η Γαλλία θα επιχειρήσει να συγκρουστεί με την Τουρκία στο θέμα της ΑΟΖ; Από την άλλη πλευρά η κ.Μέρκελ δεν πρόκειται να κάνει επίσκεψη ωρών στην Τουρκία, όπως έκανε στην Ελλάδα . Θα παραμείνει για δύο μέρες στη γειτονική χώρα και συνοδεύεται από μεγάλο αριθμό Γερμανών επιχειρηματιών. Διαφαίνεται η πρόθεση του Βερολίνου να αναβαθμίζει τις σχέσεις του με την Τουρκία και αυτό δεν είναι άσχετο με τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Αιγαίο.
Το Βερολίνο επιχειρεί να διαμορφώσει μία νέα σχέση με την Άγκυρα θεωρώντας ότι έχει στο χέρι και σιδηροδέσμια την Ελλάδα.
Ουσιαστικά, Γερμανία και Γαλλία ενδέχεται να καταφέρουν σε ταχύτατο χρονικό διάστημα , αυτό που προσπαθούσαν για δεκαετίες παράγοντες στις ΗΠΑ: τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
Με επιδιαιτητή και κυρίαρχο φυσικά, την κ.Μέρκελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου