Κίμωλος (πρωτεύουσα: Χωριό Κιμώλου, λιμάνι: Ψάθη, έκταση: 37,426 τ.χλμ., υψηλότερο σημείο: Όρος Παλιόκαστρο, 364 μ.) είναι νησί του Αιγαίου, που ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων
Στην Κοινότητα Κιμώλου υπάγονται και τα τρία ακατοίκητα νησιά, η Πολύαιγος, ο Άγιος Ευστάθιος και ο Άγιος Γεώργιος (ανήκει σε Κιμώλιο πλοιοκτήτη).
Το νησί έδωσε το όνομά του στο λευκό πέτρωμα, τη γνωστή από τους μαυροπίνακες κιμωλία. Μικρότεροι οικισμοί που κατοικούνται κυρίως το καλοκαίρι είναι η Ψάθη, η Γούπα, του Καρά, τα Πράσα, η Αλυκή, η Μπονάτσα και της Δέκας. Απέναντι από το ναό της Οδηγήτριας υπάρχει το Αρχαιολογικό Μουσείο και μέσα στο Κάστρο το Λαογραφικό Μουσείο.
Η Κίμωλος είναι νησί με πλούσιες ιστορικές καταγραφές. Σύμφωνα με την παράδοση, πρώτος μυθικός οικιστής της υπήρξε ο Κίμωλος, σύζυγος της Σίδης, κόρης του Ταύρου, στον οποίο οφείλει το όνομά της. Ήταν επίσης γνωστή και σαν Εχινούσα, πιθανόν λόγω της κιμωλίας έχιδνας (οχιάς) που ακόμη και σήμερα αφθονεί στο νησί.
Κατά την αρχαιότητα, η Κίμωλος είχε δύο θαυμάσιους λιμένες των οποίων τα λείψανα υπάρχουν στη θέση «Ελληνικό» όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι, ενώ στον όρμο Ψάθα υπάρχουν λαξευτά νεωλκεία (όμοια με εκείνα της Αίγινας στη θέση «Στρατηγού») που οι ντόπιοι αποκαλούν "σύρματα", όπως και στη Μήλο.
Η Κίμωλος υπήρξε κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου πεδίο μαχών των Αθηναίων, που τη κυρίευσαν, αφού προηγουμένως τη λεηλάτησαν, όταν οι Σπαρτιάτες, είχαν υποτάξει τη γειτονική Μήλο.
Μάλιστα, όπως προκύπτει ιστορικά υποχρεώθηκε στη καταβολή στους Αθηναίους φόρο υποτέλειας χιλίων δραχμών.
Το Μεσαίωνα και μέχρι τους χρόνους της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 ονομαζόταν Αρτζιαντιέρα ή Αρτζεντιέρα, λέξη ενετικής προέλευσης, λόγω των ασημόχρωμων βράχων της στα νότια, (αρτζέντο=ασήμι στα λατινικά).
Επί Φραγκοκρατίας (13ος αιώνας) τη νήσο κατέλαβε ο Μάρκος Σανούδος την οποία και προσάρτησε στο Δουκάτο της Νάξου, μέχρι το 1537 που την κατέλαβε για λίγο ο Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα όπου και την επανέκτησε ο Αντζιελότο Γκοζαδίνο κατόπιν φόρου υποτελείας πρός τον Σουλτάνο.
Συχνά όμως τη νήσο επισκέπτονταν πειρατές τους οποίου φοβόνταν και αυτοί οι Τούρκοι.
Το 1638 η Κίμωλος καταλήφθηκε και πυρπολήθηκε από τους πειρατές, όπου οι κάτοικοι κατέφυγαν στη Σίφνο, απομείναντες μόνο 200 στη νήσο.
Φαίνεται όμως πως οι Κιμώλιοι μη μπορώντας να αντιμετωπίζουν μόνοι τους κάθε φορά τους πειρατές αναγκάσθηκαν να συμφιλιωθούν μ΄ αυτούς και να τους παρέχουν ακόμη και υπηρεσίες.
Σ΄ αυτό οφείλεται και η μεγάλη ναυτική εμπειρία τους που είχε εκτιμηθεί τα χρόνια εκείνα και από τους Γάλλους αλλά και από τον Σουλτάνο τον οποίο και θεωρούσαν μέγα προστάτη, ενώ έσπευδαν να πληρώσουν τον φόρο υποτέλειας, 1400 γρόσια ετησίως, και μάλιστα με ιδιαίτερη σπουδή στον Καπουδάν Πασά που επισκέπτονταν τη Κίμωλο μια φορά το χρόνο.
Από το 1678 στη Κίμωλο εγκαταστάθηκαν διπλωματικοί αντιπρόσωποι, Ολλανδό υποπρόξενο καθώς και Γάλλο το 1727 που κάλυπταν τους καθολικούς νησιώτες.
Μάλιστα ανήγειραν και καθολική εκκλησία της "Μαντόνα ντι Ροζάριο" ερείπια της οποίας υφίστανται και σήμερα.
Από τους καθολικούς εκείνους μόνο μια οικογένεια ευγενών ζούσε στο νησί το 1778, στη μεγάλη θαλάσσια πειρατεία που είχε συμβεί το έτος εκείνο, κατά περιγραφή του περιηγητή Σονίνο, που και αυτή η οικογένεια των Μπρεστ, το 1795 εγκαταστάθηκε στη Μήλο.
Στην περίοδο επίσης των Ορλωφικών όταν οι Ρώσοι εντόπισαν ποσότητες αργυρούχου βαρυτίνης στη περιοχή αυτή προσπάθησαν ανεπιτυχώς να την εκμεταλλευτούν, τότε ήδη η νήσος λεγόταν Αρτζιαντιέρα, οπότε και άρχισε η εξαγωγή της μοναδικής στο είδος της, κιμώλιας γης, με συνέπεια το νησί να καταστεί και εμπορικός κόμβος.
Η Κίμωλος προσαρτήθηκε με την υπόλοιπη Ελλάδα το 1830.
Η πρώτη αίσθηση που θα σας δώσει το νησί είναι μια απόλυτη ηρεμία. Εδώ όλα φαίνεται να τυλίγονται από ένα απαλό πέπλο γαλήνης, που σε χαλαρώνει από το πρώτο κιόλας λεπτό που θα φτάσεις στο λιμάνι, την Ψάθη.
ΨΑΘΗ
Ξεκινώντας την περιήγηση στο νησί ο δρόμος σας οδηγεί στη χώρα του, το γραφικό Χωριό.
Υποδέχεται τους επισκέπτες του απλωμένο σε ένα ύψωμα, με τα κατάλευκα σπίτια και τις εντυπωσιακές εκκλησίες του να διατηρούν τη γνήσια αιγαιοπελαγίτικη αρχιτεκτονική.
Στο χωριό χτυπά η καρδιά του νησιού, εκεί θα πιείτε τον καφέ σας το πρωί, θα κάνετε βόλτες στα φρεσκοασβεστωμένα καλντερίμια του και θα αφεθείτε στη γαλήνη του κυκλαδίτικου τοπίου με τα πανέμορφα ολόλευκα σπίτια και τις γεμάτες λουλούδια αυλές.
ΧΩΡΙΟ
Πυρήνας του χωριού, το μεσαιωνικό κάστρο, ένας οχυρωμένος οικισμός με ξεχωριστή αρχιτεκτονική. Αποτελείται από τους οικισμούς του Mέσα Kάστρου και του Έξω Kάστρου, που συγκοινωνούν με τις πορτάρες (περάσματα).
Οι εξωτερικοί τοίχοι των σπιτιών ενώνονται δημιουργώντας οχυρωματικό περίβολο.
ΟΙΚΙΣΜΟΙ Mέσα Kάστρου και του Έξω Kάστρου
Αυτό που θα σας εκπλήξει στη βόλτα σας στο Χωριό είναι ο αριθμός των εκκλησιών του, που φαίνονται να ξεφυτρώνουν σε κάθε του γωνιά.
Οι περισσότερες είναι κλειστές, αλλά αξίζει να δείτε έστω και εξωτερικά την Παναγία του Κονόμου, τον Χρυσόστομο του 17ου αιώνα, αλλά και τον Παντοκράτορα.
Η παράδοση του νησιού διατηρείται ζωντανή στο Λαογραφικό-Ναυτικό Μουσείο του Μανόλη Χριστουλάκη.
Στεγάζεται σε αποκατεστημένη οικία του μεσαιωνικού κάστρου και περιλαμβάνει τη συλλογή του γιατρού Mανόλη Xριστουλάκη, καθώς και προσφορές Kιμωλιατών. Θα δείτε πλεκτά, κεντήματα και υφαντά της Kιμώλου, γεωργικά εργαλεία, είδη υφαντικής, οικιακά σκεύη και πολλά ακόμα αντικείμενα.
Στη νότια έξοδο του χωριού, επισκεφθείτε το γραφικό ψαράδικο οικισμό της Γούπας με τα «σύρματα» (σπηλιές πελεκημένες στο μαλακό βράχο, όπου φυλάσσονται οι βάρκες), ενώ στις περιοχές Ελληνικά – Μαυροσπήλια θα δώσετε ραντεβού με την ιστορία, αφού εκεί βρίσκεται βυθισμένη στα ρηχά η αρχαία πόλη του νησιού, ενώ στην παραλία θα δείτε πολλούς αρχαίους τάφους από τη Μυκηναϊκή μέχρι την Ελληνιστική περίοδο.
ΓΟΥΠΑΣ
Στο βορειοδυτικό τμήμα της Κιμώλου, στα δυτικά του υψώματος Σκλάβος, υπάρχει ένα τεράστιο πέτρινο μανιτάρι, που οι κάτοικοι το ονομάζουν Σκιάδι.
Πρόκειται για ένα μνημείο της φύσης που βρίσκεται στη μέση ενός γυμνού πλατώματος με υπέροχη θέα.
Το Σκιάδι οφείλει τη δημιουργία του στα διαφορετικά πετρώματα που το αποτελούν και στους ισχυρούς ανέμους που φυσούν στην περιοχή του. Το πιο μαλακό πέτρωμα που βρίσκεται στη βάση προσβάλλεται και διαβρώνεται από τον άνεμο που μεταφέρει σκόνη ή κόκκους άμμου.
ΠΑΡΑΛΙΕΣ
ΠΡΑΣΣΑ
ΠΗΓΗ. 1. google.gr
2. newsbeast
3. el.wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου