Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα - Ύμνησε τη ζωή, πολέμησε την αδικία

Στις 5 Ιουνίου 1898 γεννιέται ο Ισπανός ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, μια από τις σπουδαιότερες φυσιογνωμίες της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που το 1936 δολοφονήθηκε από τους φασίστες του Φράνκο.

Ο Φ.Γ. Λόρκα, μουσικός, ποιητής, ζωγράφος, δραματουργός, θρεμμένος με τις ζωντανές παραδόσεις αλλά και με τις λαχτάρες και τα προβλήματα του λαού του αγαπήθηκε ιδιαίτερα στην Ελλάδα. «Οχι μόνο μέσα από τα μεταφρασμένα έργα του (ποιήματα και θεατρικά) αλλά και μέσα από τα δεκάδες υπέροχα τραγούδια του. 

Ο Λόρκα είναι ίσως ο πλέον μελοποιημένος ξένος δημιουργός από Ελληνες συνθέτες με αποτέλεσμα η ποίησή του ν’ απλωθεί και ν’ αγαπηθεί σε ακόμη πλατύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας».

Ανθρωποι, πόθοι, πάθη, έρωτες, αγώνες, παραδόσεις, φύση, ήταν ο μαγικός ιστός πάνω στον οποίο ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα ύφανε την ποίησή του. 

Μέσα από αυτήν «τραγούδησε» την αγάπη, αλλά και το θάνατο, μίσησε το δεσποτισμό και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και όρθωσε το ανάστημά του σε κάθε μορφή αδικίας. Το έργο του απαγορεύτηκε στην Ισπανία μέχρι το 1953, όταν ξαναεμφανίστηκε λογοκριμένο. Μόνο μετά το θάνατο του Φράνκο, το 1975, έγινε δυνατό να συζητηθούν δημόσια το έργο και ο θάνατός του.

Ο Λόρκα πρωτοείδε το φως  στο χωριό Φουέντε Βακέρος, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Γρανάδα, γόνος πλύ γνωστής οικογένειας της περιοχής. Κι εκεί, κοντά στη Γρανάδα, στο χωριό Βιθνάρ, κοντά στην «Πηγή των Δακρύων», βρήκε τραγικό θάνατο, το πρωινό της 19ης Αυγούστου 1936, δολοφονημένος από τους φαλαγγίτες του δικτάτορα Φράνκο, σε ηλικία μόλις 37 ετών.

Εκείνη τη χρονιά μόνο στην περιοχή γύρω από την Αλάμπρα οι Φαλαγγίτες εκτέλεσαν 30.000 άτομα, καθώς ο Φράνκο είχε διακηρύξει ότι θα «προστάτευε» την Ισπανία από «τη διεθνή κομμουνιστική, εβραϊκή και μασονική συνωμοσία». Παρόλο που ο ποιητής ποτέ δεν εντάχθηκε στο εργατικό κίνημα, οι κοινωνικές και πολιτικές του θέσεις ήταν τόσο εμφανείς, που για τον Φράνκο και τους υποστηρικτές του δεν είχε καμιά διαφορά από έναν κομμουνιστή.

Η δολοφονία του ήταν η ανταμοιβή στις πράξεις και τις ιδέες του ενός εκ των μεγαλύτερων ποιητών του αιώνα μας. 

Ο Λόρκα είχε ταχθεί ανοιχτά κατά του φασισμού και των πραξικοπηματικών σχεδίων της Φάλαγγας, μίσησε το δεσποτισμό και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και όρθωσε το ανάστημά του σε κάθε μορφή αδικίας. Γι’ αυτό και φούντωσε το μένος των φαλαγγιτών.

«Είθισται να δολοφονούνται οι ποιητές στην εποχή μας» έγραψε ο Ν. Εγγονόπουλος ή όπως κάποια στιγμή έγραψε ο Τσαρούχης «ήτανε φυσικό να πάει άδικα».

Στις 4 Ιούλη του 1937, σαράντα ποιητές απ’ όλα τα μέρη του κόσμου συγκεντρώνονται στην πόλη της Βαλένθια, για το Δεύτερο Διεθνές Συνέδριο των Συγγραφέων, για την υπεράσπιση της κουλτούρας ενάντια στο φασισμό. 

Στο Παρίσι, όπου συνεχίζεται και κλείνει το συνέδριο, οι ποιητές δίνουνε τον παρακάτω όρκο, τον οποίο συντάσσει ο Στρατής Τσίρκας μαζί με τον Langston Hughes. 

Τον «Ορκο» στον δολοφονημένο Ισπανό ποιητή και συγγραφέα Federico Garcia Lorca, κείμενο το οποίο προωθεί ο Louis Aragon και υπογράφεται από τους σαράντα συγγραφείς.

«Στ’ όνομά σου, Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα , που πέθανες στην Ισπανία για τη λευτεριά του ζωντανού λόγου, εμείς, οι ποιητές από πολλές χώρες του κόσμου, που μιλάμε και γράφουμε σε διάφορες γλώσσες, ορκιζόμαστε εδώ πέρα, όλοι μαζί, πως τ’ όνομά σου δε θα ξεχαστεί ποτέ πάνω στη γη, και στ’ όνομά σου, όσο που θα υπάρχει τυραννία και καταπίεση να τις καταπολεμήσουμε, όχι μονάχα με το λόγο μα και με τη ζωή μας».

ΠΗΓΗ. atexnos.gr