Σπύρος Καλογήρου(3 Νοεμβρίου 1922 Κυψέλη Αθήνα - 27 Ιουνίου 2009) - Ενας καλός ηθοποιός, ένας λαϊκός, καλόκαρδος και γλυκός άνθρωπος

Ενας καλός ηθοποιός, ένας λαϊκός, καλόκαρδος και γλυκός άνθρωπος, ο Σπύρος Καλογήρου, «έφυγε» στα 87 του χρόνια, στις 27 Ιουνίου 2009. 

Γεννήθηκε στην Κυψέλη στις 3 Νοεμβρίου του 1922.

Εφηβος βιοποριζόταν ως φωτογράφος και ασχολούνταν ερασιτεχνικά με το θέατρο. Σπούδασε στη σχολή του Ελληνικού Ωδείου και το 1955 πρωτοεμφανίστηκε με το θίασο του Νίκου Χατζίσκου, παίζοντας στον «Ερωτόκριτο» και στον «Αμλετ». 

Η θεατρική καταξίωσή του άρχισε το 1960, με την ένταξή του στο «Θέατρο Τέχνης» και τη συμμετοχή του στις ιστορικές παραστάσεις «Ορνιθες», «Πέρσες» κ.ά. Στη δεκαετία του 1960 και 1970, ακολούθησαν συνεργασίες του με τους θιάσους των Λαιμού, Ροντήρη, Μινωτή, Σολομού, Κατράκη, Μυράτ, Κατερίνας, Καρακατσάνη, κ.ά. Στη δεκαετία του 1980, με θίασο δικό του και της γυναίκας του Ευαγγελίας Σαμιωτάκη, περιόδευε ανά την Ελλάδα, παίζοντας ποικίλο ρεπερτόριο.

Στο ενεργητικό του είχε περίπου 200 θεατρικά έργα, τηλεοπτικές σειρές και 55 ταινίες, με πρώτη ταινία, το 1955, τον «Αγαπητικό της βοσκοπούλας». 

Μεταξύ άλλων ταινιών που έπαιξε είναι και οι εξής: 

«Η Αθήνα τη νύχτα», «Κονσέρτο για πολυβόλα », «Η νεράιδα και το παλικάρι», «Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια», «Η Μαρία της σιωπής», «Ο επαναστάτης ποπολάρος» και 

«Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο». 

Όμως, η ταινία που άφησε εποχή ήταν η «Λόλα», στην οποία ο Σπύρος Καλογήρου είχε πει την αξέχαστη φράση «Είναι πολλά τα λεφτά Άρη», προς τον τότε συμπρωταγωνιστή του Νίκο Κούρκουλο, για τα «μάτια» της Τζένης Καρέζη.

Ελαβε τιμητική διάκριση, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το 1966, για την πρωταγωνιστική ερμηνεία του στην ταινία του Π. Βούλγαρη «Τζίμης ο Τίγρης», τον ασημένιο «Απόλλωνα» για την ερμηνεία του στην ταινία «Κατάχρηση εξουσίας» (1971) και το βραβείο «Χρυσή κεφαλή» του θεάτρου «Βαχτάγκωφ» της Μόσχας.

Παρά την κινηματογραφική εικόνα του κακού, με την οποία ταυτίστηκε, στην αληθινή ζωή του ο Σπύρος Καλογήρου υπήρξε ένας πολύ γλυκός και τρυφερός άνθρωπος. Συνοδοιπόρος του στη ζωή υπήρξε η Ευαγγελία Σαμιωτάκη, επίσης ηθοποιός, με την οποία παντρεύτηκε το 1952.

ΠΗΓΗ. atexnos.gr

Ενας καλός ηθοποιός, ένας λαϊκός, καλόκαρδος και γλυκός άνθρωπος, ο Σπύρος Καλογήρου, «έφυγε» στα 87 του χρόνια, στις 27 Ιουνίου 2009. Γεννήθηκε στην Κυψέλη στις 3 Νοεμβρίου του 1922.
Εφηβος βιοποριζόταν ως φωτογράφος και ασχολούνταν ερασιτεχνικά με το θέατρο. Σπούδασε στη σχολή του Ελληνικού Ωδείου και το 1955 πρωτοεμφανίστηκε με το θίασο του Νίκου Χατζίσκου, παίζοντας στον «Ερωτόκριτο» και στον «Αμλετ». Η θεατρική καταξίωσή του άρχισε το 1960, με την ένταξή του στο «Θέατρο Τέχνης» και τη συμμετοχή του στις ιστορικές παραστάσεις «Ορνιθες», «Πέρσες» κ.ά. Στη δεκαετία του 1960 και 1970, ακολούθησαν συνεργασίες του με τους θιάσους των Λαιμού, Ροντήρη, Μινωτή, Σολομού, Κατράκη, Μυράτ, Κατερίνας, Καρακατσάνη, κ.ά. Στη δεκαετία του 1980, με θίασο δικό του και της γυναίκας του Ευαγγελίας Σαμιωτάκη, περιόδευε ανά την Ελλάδα, παίζοντας ποικίλο ρεπερτόριο.

Στο ενεργητικό του είχε περίπου 200 θεατρικά έργα, τηλεοπτικές σειρές και 55 ταινίες, με πρώτη ταινία, το 1955, τον «Αγαπητικό της βοσκοπούλας». Μεταξύ άλλων ταινιών που έπαιξε είναι και οι εξής: «Η Αθήνα τη νύχτα», «Κονσέρτο για πολυβόλα », «Η νεράιδα και το παλικάρι», «Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια», «Η Μαρία της σιωπής», «Ο επαναστάτης ποπολάρος» και «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο». Όμως, η ταινία που άφησε εποχή ήταν η «Λόλα», στην οποία ο Σπύρος Καλογήρου είχε πει την αξέχαστη φράση «Είναι πολλά τα λεφτά Άρη», προς τον τότε συμπρωταγωνιστή του Νίκο Κούρκουλο, για τα «μάτια» της Τζένης Καρέζη.
Ελαβε τιμητική διάκριση, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το 1966, για την πρωταγωνιστική ερμηνεία του στην ταινία του Π. Βούλγαρη «Τζίμης ο Τίγρης», τον ασημένιο «Απόλλωνα» για την ερμηνεία του στην ταινία «Κατάχρηση εξουσίας» (1971) και το βραβείο «Χρυσή κεφαλή» του θεάτρου «Βαχτάγκωφ» της Μόσχας.
Παρά την κινηματογραφική εικόνα του κακού, με την οποία ταυτίστηκε, στην αληθινή ζωή του ο Σπύρος Καλογήρου υπήρξε ένας πολύ γλυκός και τρυφερός άνθρωπος. Συνοδοιπόρος του στη ζωή υπήρξε η Ευαγγελία Σαμιωτάκη, επίσης ηθοποιός, με την οποία παντρεύτηκε το 1952.