ΤΕΤΑΡΤΗ 4-3-2015
Η συμφωνία της κυβέρνησης στο Γιούρογκρουπ, σε ό,τι αφορά τα εργασιακά, από τη μια παγιώνει τη ζούγκλα που διαμορφώθηκε στην αγορά εργασίας, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, και από την άλλη δημιουργεί τις προϋποθέσεις για νέες ανατροπές, στην πεπατημένη αυτών που ζήσαμε έως τώρα.
Για παράδειγμα, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται «να υιοθετήσει την βέλτιστη πρακτική της ΕΕ σε όλο το εύρος της νομοθεσίας που αφορά την αγορά εργασίας μέσω διαβουλεύσεων με τους κοινωνικούς εταίρους, ενώ θα ωφεληθεί από την τεχνογνωσία των ILO, ΟΟΣΑ και της υπόλοιπης τεχνικής συνδρομής».
Η επίκληση και μόνο της ΕΕ, του ILO και του ΟΟΣΑ σαν «θεματοφυλάκων» των αλλαγών που σχεδιάζει η κυβέρνηση στα εργασιακά, πρέπει να κάνει τους εργαζόμενους να διπλοκουμπώνονται.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ένα από τα τελευταία «επιτεύγματα» της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) είναι η ευθεία υπονόμευση του δικαιώματος της απεργίας, καθώς αποδέχτηκε τις αιτιάσεις των εργοδοτών που το αμφισβητούν και παρέπεμψε το όλο θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης!
Τέτοια «τεχνογνωσία» θα προσφέρει στην κυβέρνηση ο συγκεκριμένος οργανισμός, για να μη μιλήσουμε για τον γνωστό και «δοκιμασμένο» ΟΟΣΑ.
Σε ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό, και μόνο η παραδοχή της κυβέρνησης ότι «δεσμεύεται να συνεχίσει τον εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος», αρκεί για να βγάλει κανείς το συμπέρασμα ότι ενταφιάζονται για τα καλά τα ασφαλιστικά δικαιώματα εκατομμυρίων ασφαλισμένων και συνταξιούχων.
Οι αντιασφαλιστικές ανατροπές που επιβλήθηκαν με μια σειρά νόμους από το 2010, όχι μόνο δεν καταργούνται, αλλά νομιμοποιούνται πέρα για πέρα.
Στη συμφωνία της κυβέρνησης στο Γιούρογκρουπ σημειώνεται:
«Οι αρχές θα:
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η συμφωνία της κυβέρνησης στο Γιούρογκρουπ, σε ό,τι αφορά τα εργασιακά, από τη μια παγιώνει τη ζούγκλα που διαμορφώθηκε στην αγορά εργασίας, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, και από την άλλη δημιουργεί τις προϋποθέσεις για νέες ανατροπές, στην πεπατημένη αυτών που ζήσαμε έως τώρα.
Για παράδειγμα, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται «να υιοθετήσει την βέλτιστη πρακτική της ΕΕ σε όλο το εύρος της νομοθεσίας που αφορά την αγορά εργασίας μέσω διαβουλεύσεων με τους κοινωνικούς εταίρους, ενώ θα ωφεληθεί από την τεχνογνωσία των ILO, ΟΟΣΑ και της υπόλοιπης τεχνικής συνδρομής».
Η επίκληση και μόνο της ΕΕ, του ILO και του ΟΟΣΑ σαν «θεματοφυλάκων» των αλλαγών που σχεδιάζει η κυβέρνηση στα εργασιακά, πρέπει να κάνει τους εργαζόμενους να διπλοκουμπώνονται.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ένα από τα τελευταία «επιτεύγματα» της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) είναι η ευθεία υπονόμευση του δικαιώματος της απεργίας, καθώς αποδέχτηκε τις αιτιάσεις των εργοδοτών που το αμφισβητούν και παρέπεμψε το όλο θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης!
Τέτοια «τεχνογνωσία» θα προσφέρει στην κυβέρνηση ο συγκεκριμένος οργανισμός, για να μη μιλήσουμε για τον γνωστό και «δοκιμασμένο» ΟΟΣΑ.
Σε ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό, και μόνο η παραδοχή της κυβέρνησης ότι «δεσμεύεται να συνεχίσει τον εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος», αρκεί για να βγάλει κανείς το συμπέρασμα ότι ενταφιάζονται για τα καλά τα ασφαλιστικά δικαιώματα εκατομμυρίων ασφαλισμένων και συνταξιούχων.
Οι αντιασφαλιστικές ανατροπές που επιβλήθηκαν με μια σειρά νόμους από το 2010, όχι μόνο δεν καταργούνται, αλλά νομιμοποιούνται πέρα για πέρα.
Δεσμεύσεις - «καρμανιόλα» για την Κοινωνική Ασφάλιση
Στη συμφωνία της κυβέρνησης στο Γιούρογκρουπ σημειώνεται:
«Οι αρχές θα:
- Συνεχίσουν να εργάζονται σε διοικητικά μέτρα για την ενοποίηση και τον εκσυγχρονισμό των συνταξιοδοτικών πολιτικών και την εξάλειψη των "παραθύρων" και κινήτρων που αυξάνουν τον υπερβολικό ρυθμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων σε όλη την οικονομία και, πιο συγκεκριμένα, στον τραπεζικό και δημόσιο τομέα».
- «Ενοποιήσουν συνταξιοδοτικά ταμεία προκειμένου να υπάρξει εξοικονόμηση». Οι ενοποιήσεις που δήθεν γίνονται για να εξοικονομηθούν λειτουργικά κόστη, ήταν η μόνιμη επωδός όλων των ενοποιήσεων που προηγήθηκαν, στην πράξη όμως οδήγησαν σε συρρίκνωση ασφαλιστικών δικαιωμάτων όλων των ασφαλισμένων. Ηταν, δηλαδή, ενοποιήσεις πάντα προς τα κάτω.
- «Καταργήσουν σταδιακά τις χρεώσεις υπέρ τρίτων με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο». Η πρόβλεψη αυτή σημαίνει κατάργηση όλων των κοινωνικών πόρων που έχουν απομείνει, όπως ακριβώς έκανε και η προηγούμενη κυβέρνηση για τους κοινωνικούς πόρους στα Επικουρικά.
Με δεδομένο ότι οι πόροι αυτοί δεν θα
καλυφθούν από το κράτος («δημοσιονομικά ουδέτερα»), αυτό θα βαθύνει τα
οικονομικά προβλήματα των Ταμείων, που ακόμα στηρίζονται σε τέτοιους
πόρους και επί της ουσίας αποτελούν σε αρκετές περιπτώσεις εργοδοτική
εισφορά (π.χ. αγγελιόσημο για τα Ταμεία του Τύπου).
- «Εδραιώσουν έναν στενότερο δεσμό μεταξύ των συνταξιοδοτικών εισφορών και των εισοδημάτων». Αυτή η δέσμευση δεν προϊδεάζει μόνο για αλλαγές στο σύστημα εισφορών στα Ταμεία των αυτοαπασχολούμενων, που φαίνεται να συνδέεται με τα εισοδήματά τους, κάτι που σε αρκετές περιπτώσεις θα οδηγήσει σε μείωση και των μελλοντικών τους συντάξεων, με δεδομένη τη σημερινή κρίση.
Η
σκόπιμα γενικόλογη διατύπωση προϊδεάζει και για γενικότερες
αντιδραστικές αλλαγές στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, καθώς
έρχεται λίγες μόνο μέρες μετά την πρόταση Ρωμανιά να καταργηθούν οι
ασφαλιστικές εισφορές και να αντικατασταθούν από ένα φόρο επί του
εισοδήματος, με εξίσωση όλων των παροχών προς τα κάτω.
- «Θα εκσυγχρονίσουν τα επιδόματα». Ο «εκσυγχρονισμός» των επιδομάτων είναι κατεύθυνση του ΟΟΣΑ, ο οποίος, σε έκθεσή του το 2013 πρότεινε ανάμεσα σε άλλα: Να μειωθεί κατά 30% - 60% το ποσοστό του ΑΕΠ που καταβάλλεται για αναπηρικές συντάξεις και επιδόματα αναπηρίας.
Κανένα επίδομα ή αναπηρική σύνταξη πάνω από 500 ευρώ, δηλαδή
ψίχουλα στην κυριολεξία, αν υπολογίσει κανείς τις τεράστιες ανάγκες που
προκύπτουν από την αναπηρία τους. Δεν μπορεί να δίνεται σύνταξη ή
επίδομα σε κάποιον που έχει οικογενειακό εισόδημα πάνω από ένα
συγκεκριμένο όριο («σκαλοπάτι»). Τα περιουσιακά στοιχεία θα αποτελούν
κριτήριο για αναπηρική σύνταξη ή επίδομα.
- «Θα ενισχύσουν τα κίνητρα για τη δήλωση εργασίας και θα παράσχουν στοχευμένη βοήθεια σε υπαλλήλους ηλικίας 50-65 ετών, συμπεριλαμβανομένου του προγράμματος Εγγυημένου Εισοδήματος, έτσι ώστε να εξαλειφθούν οι κοινωνικές και πολιτικές πιέσεις για πρόωρη συνταξιοδότηση, η οποία επιβαρύνει υπέρμετρα τα συνταξιοδοτικά ταμεία».
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου