Η Καλαμάτα από τα τέλη του 19ου αιώνα γνώρισε μεγάλη οικονομική και εμπορική ανάπτυξη, που οφειλόταν κυρίως στην ανάπτυξη του λιμανιού της.
Ήταν, οπότε, φυσικό να εξελιχθεί σύντομα σε εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο και το λιμάνι της να αναδειχθεί εξαγωγικός σταθμός. Η παραλία είχε αρχίσει να οικοδομείται και να εκβιομηχανίζεται, αλλά οι μετακινήσεις των κατοίκων γίνονταν με τα μόνιππα αμαξάκια.
Λόγω των παραπάνω μεγάλωσε η ανάγκη για
συγκοινωνιακή σύνδεση του κέντρου με την παραλία, που χωρίζονταν από μια
απόσταση δύο χιλιομέτρων και έτσι και η ανάγκη για κατασκευή δικτύου
ηλεκτροκίνητου «τραμ».
Οι πρώτες προσπάθειες για την κατασκευή
τραμ στην Καλαμάτα άρχισαν το 1898 όταν το δημοτικό συμβούλιο της
Καλαμάτας ενέκρινε σύμβαση Περί εγκαταστάσεως Ηλεκτρικού Σταθμού εν Καλάμαις προς φωτισμόν και κινητήριον δύναμιν. Τελικά, όμως, η εν λόγω σύμβαση δεν υλοποιήθηκε.
Μετά από άλλες παρόμοιες συμβάσεις που
δεν ευδοκίμησαν, φθάνουμε στον Ιανουάριο του 1908, όπου υπογράφεται η
τετάρτη στη σειρά σύμβαση και τα έργα ξεκίνησαν το Νοέμβριο του 1908
και ειδικότερα «στις 13 Νοεμβρίου κατέπλευσε στο λιμάνι της Καλαμάτας το
ατμόπλοιο «Αραράς», προερχόμενο από την Αμβέρσα» και άρχισαν οι
εργασίες κατασκευής του δικτύου και του εργοστασίου, οι οποίες
ολοκληρώθηκαν σε ένα χρόνο περίπου και έτσι, τον Απρίλιο του 1910
ξεκίνησε να κυκλοφορεί τραμ και στην Καλαμάτα.
Η γραμμή ήταν μετρικού εύρους και μονή,
με παρακαμπτήριες σιδηροτροχιές σε ορισμένα σημεία για τις
διασταυρώσεις.
Υπήρχαν τέσσερα τέτοια σημεία στα οποία η γραμμή
διπλασιαζόταν προκειμένου να πραγματοποιούνται οι απαραίτητες
διασταυρώσεις.
Το τραμ είχε 6 βαγόνια δύο αξόνων με 16
θέσεις, τα οποία κατασκευάστηκαν από τη Siemens. Οι θέσεις βρίσκονταν
εκατέρωθεν με την μορφή ξύλινων πάγκων ενώ στην μέση υπήρχε χώρος για
όρθιους.
Κατά μήκος των βαγονιών υπήρχε ένα σχοινί στο οποίο ήταν δεμένο
ένα καμπανάκι για να ειδοποιούν οι επιβάτες τον οδηγό όταν ήθελαν να
κατέβουν. Στο τραμ υπήρχε και εισπράκτορας.
Το δρομολόγιο που ακολουθούσε ήταν το
εξής: είχε αφετηρία την πλατεία της «Φραγκόλιμνας», συνέχιζε στην οδό
Μητροπολίτου Μελετίου – Υπαπαντής – Πλατ. 23ης Μαρτίου – Αριστομένους –
στην παραλία περνούσε μπροστά απ’ το τελωνείο – Ναυαρίνου – μέχρι το
κέντρο «Τσιτσίρη», μετέπειτα «Γκούνη» – από εκεί ξαναγύριζε και ανέβαινε
τη Φαρών – μέχρι τη «Φραγκόλιμνα», που ήταν και το τέρμα.
Η εταιρεία ήταν υποχρεωμένη να εκτελεί
24 δρομολόγια την ημέρα το καλοκαίρι και 20 το χειμώνα. Με το «τραμ» οι
Καλαματιανοί γνώρισαν μία νέα εποχή στον τομέα της μεταφοράς.
Μετά από 30 χρόνια λειτουργίας το τραμ
στην Καλαμάτα διέκοψε την λειτουργία του το χειμώνα του 1940.
Η αφαίρεση
των γραμμών του τραμ έγινε σταδιακά και ολοκληρώθηκε το 1962. Το τραμ
έκανε το τελευταίο του δρομολόγιο στις 11 Ιανουαρίου 1940. Άλλες πηγές,
βέβαια, αναφέρουν ότι η ημερομηνία ήταν 24η Φεβρουαρίου του ίδιου
χρόνου.
ΠΗΓΗ. kalamatain.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου