 |
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Για το παιδί»
Τα παιδιά θέλουν παπούτσια
τα παιδιά θέλουν ψωμί
θέλουνε και φάρμακα
δούλεψε και συ.
Γέλα κλαίγε κι όλο λέγε
το παιδί: ζωή.
Τίποτ’ άλλο, Ζωή.
Ζύμωνε στη σκάφη
πρώτο σου ζυμάρι, πρώτο σου ψωμί
ένα καλυβάκι μια μικρούλα αυλή
για το παιδί.
Ζύμωνε το χώμα
με το δάκρυ δάκρυ
φτιάξε ένα χωμάτινο πουλί
να πετάει τη νύχτα
και να κελαηδεί
για το παιδί.
Τούτη είναι η ζωή μας
τούτο το μεγάλο, τίποτ’ άλλο
γέλα κλάψε, πες ό,τι θες
Το παιδί ζωή: ζωή
τίποτ’ άλλο!
Τη
μέρα αυτή, το 1989, υπογράφτηκε από τα κράτη-μέλη του Οργανισμού
Ηνωμένων Εθνών η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Η Σύμβαση αυτή είναι ο πρώτος παγκόσμιος νομικά δεσμευτικός κανόνας για
τα δικαιώματα, που όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως πρέπει να απολαμβάνουν.
Δικαιώματα στην υγεία, την εκπαίδευση, την ψυχαγωγία, δικαιώματα στην
έκφραση γνώμης, στην πληροφόρηση, στην προστασία από διακρίσεις, στην
κακοποίηση, στην εκμετάλλευση κ.λπ. αποτελούν τα κύρια άρθρα της
Σύμβασης.
Παρά τα διεθνή κείμενα προστασίας των παιδιών, που σε πολλές χώρες
αποτελούν κενό γράμμα, εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να υποφέρουν από
τη φτώχεια και να στερούνται της στοιχειώδους σχολικής εκπαίδευσης,
εκατοντάδες χιλιάδες υφίστανται τις τραγικές συνέπειες συρράξεων και
οικονομικού χάους, δεκάδες χιλιάδες ακρωτηριάζονται στους πολέμους και
πολλά ακόμη ορφανεύουν ή και σκοτώνονται από τον ιό του AIDS και από
άλλες ασθένειες.
Τα στοιχεία και οι αριθμοί είναι καταπέλτης στο
εφησυχασμό της συνείδησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου