Η ιστορία του Τούρκικου Μπακλαβά

Ο μπακλαβάς είναι ένα γλύκισμα που συναντάται σε πολλές κουζίνες της Μέσης Ανατολής και  των πρώην Οθωμανικών χωρών.
Το γλύκισμα φτιάχνεται με ζύμη φύλλου και περιέχει γέμιση ξηρών καρπών, συνήθως  φυστίκι Αιγίνης ή καρύδι, και παίρνει την γλυκιά του γεύση από σιρόπι ζάχαρης ή μελιού.

Ο μπακλαβάς είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε όλο τον πρώην Οθωμανικό κόσμο και όχι μόνο. Συνήθως σερβίρεται μετά από το γεύμα και συνοδεύεται από Τούρκικο καφέ. Η πόλη Gaziantep στην Τουρκία φημίζεται για τον μπακλαβά της και θεωρείται ως η πόλη στην οποία γεννήθηκε το γλύκισμα.

Αν και η ιστορία του μπακλαβά δεν είναι καλά καταγεγραμμένη, πολλές χώρες διεκδικούν τη δημιουργία του. Παρόλα αυτά, οι αποδείξεις δείχνουν ότι το γλύκισμα δημιουργήθηκε από Τούρκους της Κεντρικής Ασίας, ενώ τελειοποιήθηκε στις κουζίνες των ανακτόρων του σουλτάνου, στο παλάτι Τοπκαπί.

Σύμφωνα και με τον Andrew Dalby, δεν υπάρχει πουθενά ο μπακλαβάς σε αρχαιοελληνικές, αραβικές ή βυζαντινές πηγές, πριν την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η παλαιότερη συνταγή ενός είδους πρωτο-μπακλαβά υπάρχει σε ένα Κινέζικο-Μογγολικό βιβλίο με συνταγές του 1330, με την ονομασία güllach.

Σήμερα, στη μοντέρνα Τουρκική κουζίνα, υπάρχει το παρόμοιο γλυκό güllac. Σε αυτό το γλυκό, λεπτά φύλλα ζύμης ψήνονται με γάλα και ζάχαρη. Το γλυκό αυτό σερβίρεται με καρύδια και φρέσκα ρόδια.

Η λέξη μπακλαβάς προέρχεται πιθανόν από τη μογγολική ρίζα baγla- που σημαίνει ‘τυλίγω’ με την Τουρκική κατάληξη -v.

Το 2008, η Τουρκία κατοχύρωσε τον Μπακλαβά ως προστατευόμενη ονομασία προέλευσης μέσω του Τουρκικού γραφείου ευρεσιτεχνιών.

Ο μπακλαβάς κάνει θραύση και παρασκευάζεται σε όλο το χώρο της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ωστόσο ο πραγματικά «κλασικός» μπακλαβάς είναι εκείνος με φιστίκι από το Gaziantep και μπορείτε να τον βρείτε σε μερικά εκλεκτά ζαχαροπλαστεία στην Κωνσταντινούπολη.


Σήμερα

Οπως και να το δούμε, ότι και να πούμε οι άνθρωποι ”ζωγραφίζουν” όταν κάνουν τον μπακλαβά. Το μεράκι που βάζουν φαίνεται στο αποτέλεσμα.

   
Υπάρχουν τόσες ποικιλίες μπακλαβά, με τόσες διαφορετικές και απίθανες γεμίσεις που δεν ξέρεις τι να πρωτοφάς.

“Ο καλύτερος μπακλαβάς στην Πόλη!”

Φημισμένος μπακλαβάς στην Πόλη είναι του Hafiz Mustafa.

H τεχνική του έρχεται απο την πόλη Gaziantrep, την πόλη που έκανε τους καλύτερους μπακλαβάδες επι Οθωμ.Αυτοκρατορίας.

To κατάστημα βρίσκεται στην περιοχή Sirkeci, στην διασταύρωση των οδών Ankara και Muradiye, απέναντι απο την στάση (Sirkeci) του τραμ.

Αλλό ένα γνωστό κατάστημα είναι του Γκιουλίογλου, αφού είναι ένα απο τα πιο φημισμένα και  καλύτερα μπακλαβατζίδικα της Πόλης.

 









Λέγεται μάλιστα ότι πουλάει 1 τόνο μπακλαβά την ημέρα.

Έχει πολλά καταστήματα στην Πόλη και τα γλυκά του ταξιδεύουν 
σ όλο τον κόσμο.

Ξεχωρίζουν τα μπακλαβαδωτά με φιστίκι, το πλακέ καταΐφι, τα σεκέρ παρέ και το εκμέκ.

Αυτό το τελευταίο δεν το βρίσκεις πάντα, αλλά την κρέμα του, το βουβαλίσιο καϊμάκι δηλαδή, το πουλάνε χωριστά και θα το αναζητήσετε στο ψυγείο τους.




ΠΗΓΗ. constantinoupoli.com

Ο μπακλαβάς είναι ένα γλύκισμα που συναντάται σε πολλές κουζίνες της Μέσης Ανατολής και  των πρώην Οθωμανικών χωρών.

 Το γλύκισμα φτιάχνεται με ζύμη φύλλου και περιέχει γέμιση ξηρών καρπών, συνήθως  φυστίκι Αιγίνης ή καρύδι, και παίρνει την γλυκιά του γεύση από σιρόπι ζάχαρης ή μελιού.

Ο μπακλαβάς είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε όλο τον πρώην Οθωμανικό κόσμο και όχι μόνο. Συνήθως σερβίρεται μετά από το γεύμα και συνοδεύεται από Τούρκικο καφέ.(Αλλη στιγμή θα μιλήσουμε και γι αυτόν)

Η πόλη Gaziantep στην Τουρκία φημίζεται για τον μπακλαβά της και θεωρείται ως η πόλη στην οποία γεννήθηκε το γλύκισμα.

Αν και η ιστορία του μπακλαβά δεν είναι καλά καταγεγραμμένη, πολλές χώρες διεκδικούν τη δημιουργία του.

Παρόλα αυτά, οι αποδείξεις δείχνουν ότι το γλύκισμα δημιουργήθηκε από Τούρκους της Κεντρικής Ασίας, ενώ τελειοποιήθηκε στις κουζίνες των ανακτόρων του σουλτάνου, στο παλάτι Τοπκαπί.

Σύμφωνα και με τον Andrew Dalby, δεν υπάρχει πουθενά ο μπακλαβάς σε αρχαιοελληνικές, αραβικές ή βυζαντινές πηγές, πριν την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η παλαιότερη συνταγή ενός είδους πρωτο-μπακλαβά υπάρχει σε ένα Κινέζικο-Μογγολικό βιβλίο με συνταγές του 1330, με την ονομασία güllach.

Σήμερα, στη μοντέρνα Τουρκική κουζίνα, υπάρχει το παρόμοιο γλυκό güllac. Σε αυτό το γλυκό, λεπτά φύλλα ζύμης ψήνονται με γάλα και ζάχαρη. Το γλυκό αυτό σερβίρεται με καρύδια και φρέσκα ρόδια.

Η λέξη μπακλαβάς προέρχεται πιθανόν από τη μογγολική ρίζα baγla- που σημαίνει ‘τυλίγω’ με την Τουρκική κατάληξη -v.

Το 2008, η Τουρκία κατοχύρωσε τον Μπακλαβά ως προστατευόμενη ονομασία προέλευσης μέσω του Τουρκικού γραφείου ευρεσιτεχνιών.

Ο μπακλαβάς κάνει θραύση και παρασκευάζεται σε όλο το χώρο της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ωστόσο ο πραγματικά «κλασικός» μπακλαβάς είναι εκείνος με φιστίκι από το Gaziantep και μπορείτε να τον βρείτε σε μερικά εκλεκτά ζαχαροπλαστεία στην Κωνσταντινούπολη.

- See more at: http://constantinoupoli.com/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%AC/#sthash.8GMsu1Lr.dpuf