ΔΕΥΤΕΡΑ 4-7-2017
Με αφετηρία την Αθήνα, µπαίνουµε στο αυτοκίνητο και ανηφορίζουµε έως τη Σλοβενία, περνώντας µέσα από Αλβανία, Μαυροβούνιο, Κροατία και Βοσνία, σε ένα ταξίδι όπου ξεδιπλώνεται όλη η οµορφιά της ιστορικής γειτονιάς µας.
Η επιθυμία μου να προχωρήσω σταδιακά μέχρι να φτάσω στον Βορρά, με στόχο την παρατήρηση της επιρροής της κουλτούρας και της ιστορίας στο αστικό περιβάλλον, με έκανε να προτιμήσω το αυτοκίνητο ως το καταλληλότερο μέσο.
Το πέρασμα από την Αλβανία, το Μαυροβούνιο, την Κροατία, με σύντομη στάση στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και με κατάληξη στη Σλοβενία, θα συνέβαλλε στη γενικότερη κατανόηση της ευρύτερης περιοχής, στην ανακάλυψη των πόλεών της και των στοιχείων που κατατάσσουν τα Βαλκάνια σε ιδιαίτερα δημοφιλή τουριστικό προορισμό, τόσο για τους Ελληνες όσο και για τους Ευρωπαίους. Αλλωστε δεν υπάρχει κανένα τουριστικό διαφημιστικό στο οποίο να μη φιγουράρουν το Ντουμπρόβνικ, το Μόσταρ ή οι Δαλματικές Ακτές.
Aθήνα - Αργυρόκαστρο (Αλβανία)
Αναχώρηση από την Αθήνα, μέσω Λαμίας, Δομοκού και Τρικάλων, με κατεύθυνση το γραφικό Αργυρόκαστρο, από τις πλέον ιστορικές πόλεις της Αλβανίας, με την παλιά του πόλη να αποτελεί ένα από τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Χτισμένη στις πλαγιές ενός λόφου, με το επιβλητικό κάστρο να ατενίζει την κοιλάδα του Δρίνου, η παλιά πόλη φημίζεται για τα τριώροφα αρχοντικά της με τη χαρακτηριστική ηπειρώτικη πέτρα, της οποίας το ιδιαίτερο ασημί χρώμα αναδεικνύεται από τον δυνατό ήλιο.
Ανηφορίζοντας και κατηφορίζοντας τα λιθόστρωτα δρομάκια, η γύρω ατμόσφαιρα οδηγεί αβίαστα σε ένα νοερό και νοσταλγικό ταξίδι πίσω στον 19ο αιώνα, στην εποχή που η πόλη γνώρισε σημαντική ακμή.
Επισκεφθείτε το Εθνογραφικό Μουσείο, το Αρχοντικό Zekate ή ανεβείτε στο κάστρο για να απολαύσετε την πανοραμική θέα.
Δυστυχώς, η σύγχρονη πόλη που εκτείνεται στην πεδιάδα έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με την παλιά εκδοχή της, παρουσιάζοντας όλα τα αρνητικά της σημερινής Αλβανίας:
διασκορπισμένες πολυκατοικίες παντού, άναρχη δόμηση κι ένα αστικό τοπίο που αποπνέει μια γενικότερη έλλειψη υποδομής και τάξης, ενώ ταυτόχρονα επικρατεί η αίσθηση μιας πρόχειρης, βραχύβιας ανάπτυξης.
Αργυρόκαστρο - Σβέτι Στέφαν (Μαυροβούνιο)
Διασχίζοντας την Αλβανία κατά μήκος, περνώντας περιφερειακά από τον Αυλώνα και το Δυρράχιο, φτάνουμε στο Μαυροβούνιο και στις ακτές της Αδριατικής.
Το τοπίο μεταμορφώνεται ριζικά, γίνεται ορεινό, πιο πράσινο και με πιο έντονες υψομετρικές αλλαγές. Τα βουνά κατεβαίνουν έως τα τιρκουάζ νερά της Αδριατικής κι είναι σαν να χαϊδεύουν την επιφάνεια της θάλασσας, προσδίδοντας έτσι στην ακτογραμμή μια αγριάδα.
Η ομορφιά σε γοητεύει από την πρώτη στιγμή, καθώς δείχνει σχεδόν ανέγγιχτη από τους επισκέπτες. Λευκά σπίτια με κόκκινες κεραμοσκεπές σμίγουν με το πράσινο και το γαλάζιο. Η ακτή θυμίζει τις ακτές του Ιονίου, μια και στην ουσία πρόκειται για προέκταση της ίδιας θάλασσας.
Πρώτη στάση στο Σβέτι Στέφαν (Αγιος Στέφανος), ένα μικροσκοπικό νησί, αλλοτινό ψαροχώρι, που συνδέεται με τη στεριά με μια στενή λωρίδα γης.
Από το 1950 έχει μετατραπεί σε ένα καλόγουστο τουριστικό συγκρότημα πέντε αστέρων, αποτελούμενο από αυτόνομα πέτρινα οικήματα με σκεπές τερακότα, τα οποία δένουν θαυμάσια με το περιβάλλον.
Εδώ παραθέριζε κάποτε η βασίλισσα Ελισάβετ της Μεγάλης Βρετανίας, η Σοφία Λόρεν και πολλοί άλλοι εκπρόσωποι του τζετ σετ. Από ψηλά το νησάκι φαίνεται τόσο γοητευτικό που μοιάζει παραμυθένιο.
Στη διαδρομή περνάμε από την Μπούντβα και από μια σειρά τουριστικών θέρετρων που εκτείνονται κατά μήκος της μικρής ακτογραμμής του Μοντενέγκρο (ή Μαύρου Ορους, όπως μεταφράζεται στα σλαβικά).
Η τουριστική δόμηση είναι αρκετά έντονη, καθώς Ρώσοι και κάθε λογής πλούσιοι Ευρωπαίοι αναζητούν εδώ τη δική τους θέση στον ήλιο.
Κότορ - Πέραστ (Μαυροβούνιο)
Οδηγώντας βορειοδυτικά κατά μήκος της ακτογραμμής, φτάνουμε στον κόλπο της Μπόκα και στο Κότορ.
Η Νύμφη της Αδριατικής, όπως λέγεται, χτισμένη στους πρόποδες του όρους Λόβτσεν, εκεί όπου συναντά τη θάλασσα, στο πιο εσωτερικό και κλειστό σημείο του φιορδ, περιτριγυρισμένη από τείχη που χρονολογούνται από τον 15ο αιώνα, αποτελεί το πραγματικό στολίδι του Μαυροβουνίου, κατά πολλούς ένα μικρό αντίγραφο του Ντουμπρόβνικ.
Αξίζει μια περιπλάνηση στη μεσαιωνική πόλη (Στάρι Γκραντ στην τοπική διάλεκτο), διερχόμενοι από τη Βράτα οντ Μόρα (Πύλη της Θάλασσας), με το φτερωτό λιοντάρι του Αγίου Μάρκου, σύμβολο της πόλης όταν η περιοχή ήταν υπό ενετική κυριαρχία, και περιπλανώμενοι στα στενά σοκάκια με τα παλάτια, τις εκκλησίες και τις μικρές πλατείες.
Η πορεία φαντάζει σαν ταξίδι στην εποχή των Ενετών. Αν χαθείτε στα στενά σοκάκια, πάντως, μην ανησυχήσετε. Η πόλη είναι τόσο μικρή που σύντομα θα βρεθείτε στο σημείο απ' όπου ξεκινήσατε.
Θα επισκεφτείτε, μεταξύ άλλων, τον Πύργο του Ρολογιού, που χρονολογείται από τις αρχές του 17ου αιώνα και στέκεται στην κεντρική πλατεία του Κότορ, Τρογκ οντ Ορούτζγια (Πλατεία των Οπλων), τον ναό του Αγίου Τρύφωνα, το Ναυτικό Μουσείο, όπως και τις εκκλησίες του Αγίου Λουκά και του Αγίου Νικόλα.
Οσοι είστε πιο γυμνασμένοι, μπορείτε να ανηφορίσετε τα 1.350 σκαλοπάτια στα οχυρά, απ' όπου θα έχετε μια μαγευτική θέα του κόλπου και της πόλης.
Η περιήγηση γύρω από τον κόλπο της Μπόκα, του μοναδικού μεσογειακού φιορδ, επιβάλλεται. Η άγρια ομορφιά του τοπίου, με τα βουνά να βουτούν απότομα στη θάλασσα, η οποία κατά τόπους μοιάζει με λίμνη, καθώς κλείνεται από τη στεριά, θα σας εντυπωσιάσει.
Βλέποντάς την, νιώθει κανείς σαν να έχει μετακομίσει η Νορβηγία στην Αδριατική. Αν έχετε χρόνο, μπορείτε να διανυκτερεύσετε στο Πέραστ, σε μια παραθαλάσσια κωμόπολη λίγα μόλις χιλιόμετρα από το Κότορ, όπου υπάρχουν αρχοντικά ενετικού στυλ χρονολογούμενα από τον 16ο αιώνα.
Η πόλη, παρά το μικρό της μέγεθος, αριθμεί δεκαεπτά παλάτια και δεκαέξι εκκλησίες και στεγάζει ένα Ναυτικό Μουσείο που μαρτυρά την ένδοξη ιστορία του τόπου - προσφέρεται δε για χαλάρωση και ηρεμία, μετά την τουριστική κίνηση του Κοτόρ.
Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε και τα δύο απέναντι νησάκια. Το πρώτο, το Γκόσπα οντ Σκρπτζέλα, είναι τεχνητό και φιλοξενεί την Παναγία των Βράχων.
Λέγεται πως δημιουργήθηκε σταδιακά, από βράχια που έφεραν και τοποθέτησαν οι ναυτικοί και όπου η Παναγία των Βράχων αποτελεί το μοναδικό κτίσμα.
Δίπλα βρίσκεται το φυσικό νησάκι Σβάτι Ντζόρντζε, όπου υπάρχει ένα πανέμορφο μοναστήρι, παρόμοιο με των Βενεδικτίνων, περιτριγυρισμένο από κυπαρίσσια.
Για περιήγηση στα νησάκια και στον κόλπο προσφέρονται μικρές κρουαζιέρες με αφετηρία το Κότορ. Μπορείτε, επίσης, να περάσετε απέναντι με βάρκες από το Πέραστ.
Ντουμπρόβνικ - Τρογκίρ (Κροατία)
Το Μαργαριτάρι της Αδριατικής, το Ντουμπρόβνικ (παλιά ονομαζόταν Ραγούζα), είναι αναμφισβήτητα το σημείο αναφοράς όσον αφορά τα Δυτικά Βαλκάνια.
Επί αιώνες ήταν, μετά τη Βενετία, το σημαντικότερο λιμάνι της περιοχής και σήμερα αποτελεί ένα δημοφιλές τουριστικό θέρετρο.
Ανεβαίνοντας από το Μαυροβούνιο και φτάνοντας στα παράλια, η οχυρωμένη πόλη εμφανίζεται ξαφνικά σαν ένα ροζ μαργαριτάρι μέσα στο μπλε της Αδριατικής.
Πλήρως πεζοδρομημένη, η παλιά πόλη χωρίζεται στα δυο από την κεντρική και πιο εμπορική οδό ονόματι Στραντούν (Stradun).
Δεξιά και αριστερά υπάρχουν αρκετά παράλληλα και κάθετα δρομάκια, ενώ πιο πάνω υψώνονται τα μεσαιωνικά σπίτια, πολλά από τα οποία κατοικούνται.
Εισερχόμενοι στην περιτοιχισμένη πόλη από την Πύλη Pile, η πρώτη αίσθηση που θα αποκτήσετε, αντικρίζοντας τους ναούς και τις προσόψεις των μπαρόκ κτιρίων, είναι πως βρίσκεστε σε μιαν άλλη εποχή.
Θαυμάστε το επιβλητικό μοναστήρι των Φραγκισκανών, που στεγάζει το τρίτο αρχαιότερο εν λειτουργία φαρμακείο της Ευρώπης, το οποίο παρασκευάζει ακόμα και στις μέρες μας κρέμες και καλλυντικά βάσει παλιών συνταγών.
Σε απόλυτη ευθεία εκτείνεται η πλακόστρωτη και κατάλευκη οδός Στραντούν, οδηγώντας στη δεύτερη πιο σημαντική πλατεία της πόλης, την πλατεία Lonza, όπου δεσπόζει ο πύργος του Ρολογιού, ορατός από πολλά σημεία της πόλης.
Το παλάτι Σπόνζα, δίπλα στον πύργο του Ρολογιού, χρονολογείται από τον 16ο αιώνα και στεγάζει τα αρχεία της πόλης. Το παλάτι του Κυβερνήτη δίπλα αξίζει, επίσης, μια επίσκεψη.
Κατά μήκος της Στραντούν θα βρείτε πολλά εστιατόρια και μπαράκια, όπου μπορείτε να καθίσετε για φαγητό ή ποτό, απολαμβάνοντας, εκτός των άλλων ένα πρωτόφαντο αξιοθέατο: τους επισκέπτες να ανεβοκατεβαίνουν προς τις κεντρικές πλατείες της πόλης.
Από το Ντουμπρόβνικ ξεκινούν οι περίφημες Δαλματικές Ακτές, δαντελωτές, με 1.185 μικρά νησιά. Η διαδρομή από το Ντουμπρόβνικ μέχρι το Σπλιτ είναι από τις ομορφότερες της ακτογραμμής.
Εάν έχετε χρόνο, αξίζει να επισκεφθείτε κάποιο από τα αμέτρητα αυτά νησιά, είτε από το Ντουμπρόβνικ είτε από το Σπλιτ βορειότερα. Το πιο διάσημο είναι το νησάκι Hvar, με το πολύ καλά διατηρημένο κάστρο και το πασίγνωστο λευκό κρασί.
Ανεβαίνοντας τα παράλια, αξίζει να κάνετε μια στάση στο Σπλιτ, για μια επίσκεψη στο παλάτι του Διοκλητιανού.
Αλλιώς μπορείτε να συνεχίσετε βορειότερα μέχρι το Τρογκίρ, τη Βενετία της Κροατίας, κωμόπολη με μικρό ιστορικό κέντρο και όμορφη ρομανογοτθική αρχιτεκτονική.
Μόσταρ (Βοσνία)
Μια επίσκεψη στο μουσουλμανικό κομμάτι της άλλοτε ενιαίας Γιουγκοσλαβίας δεν θα μπορούσε να μην περιλάβει το Μόσταρ (Φύλακα της Γέφυρας).
Σύμβολο της όμορφης πόλης, που διασχίζεται από τον ποταμό Νερέτβα, η Παλιά Γέφυρα (Στάρι Μοστ), μια τοξωτή γέφυρα που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα και η οποία φωταγωγείται τη νύχτα, προσφέροντας υπέροχο θέαμα.
Η γέφυρα που θα δείτε είναι πιστό αντίγραφο της αυθεντικής, η οποία καταστράφηκε στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας το 1993. Κτίστηκε με τον ίδιο τρόπο και από τα ίδια ακριβώς δομικά υλικά.
Στην παλιά πόλη, με τα στενά σοκάκια, θα πρέπει να επισκεφθείτε, μεταξύ άλλων, το τζαμί Ταμπάκικα, το τζαμί Καραντιόζ Μπεκ, καθώς και το τζαμί του Πασά.
Επίσης τα παλιά οθωμανικά σπίτια Biscevic και Muslibegovic, όπως και το τουρκικό χαμάμ. Αξιοσημείωτο είναι πως πολλά κτίρια κοντά στο ιστορικό κέντρο φέρουν ακόμα σημάδια από θραύσματα ριπών πολυβόλων από την εποχή του πολέμου.
Ισως να σας παραξενέψει που θα δείτε νεκροταφεία στο κέντρο της πόλης. Η εξήγηση είναι απλή: λόγω των εχθροπραξιών, επειδή οι κάτοικοι δεν μπορούσαν να θάψουν τους νεκρούς τους στα νεκροταφεία που ήταν πιο έξω και υπό τον έλεγχο του εχθρού, αναγκάστηκαν να δημιουργήσουν πρόχειρους χώρους ταφής στις κεντρικές πλατείες και στα πάρκα.
Λίμνες Πλίτβιτσε (Κροατία)
Προχωρώντας βορειότερα, με κατεύθυνση προς το Ζάγκρεμπ, μην παραλείψετε να επισκεφθείτε το Εθνικό Πάρκο Πλίτβιτσε, που αποτελεί έναν από τους ομορφότερους δρυμούς στον κόσμο. Δεκαέξι λίμνες συνδέονται μεταξύ τους, με τη μία να αδειάζει στην άλλη λόγω της υψομετρικής διαφοράς ανάμεσά τους, και δημιουργούν μικρούς καταρράκτες.
Σε συνδυασμό με τα υπόγεια ρεύματα που εισρέουν σε αυτές, συνθέτουν ένα εντυπωσιακό τοπίο που αποκτά διαφορετικές αποχρώσεις ανάλογα με την εποχή και τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν.
Το καλοκαίρι και την άνοιξη βασιλεύει το γαλαζοπράσινο και τιρκουάζ, ενώ το φθινόπωρο τα χρώματα γίνονται πιο στιβαρά.
Το πιο εντυπωσιακό για τον επισκέπτη είναι ο τρόπος αξιοποίησης του πάρκου: μονοπάτια από ξύλο θα σας επιτρέψουν να περπατήσετε περιμετρικά από τις λίμνες, να πλησιάσετε τα ορμητικά νερά των καταρρακτών και να βρεθείτε σχεδόν μέσα τους.
Επίσης, σε μία από τις λίμνες προσφέρεται κρουαζιέρα με καραβάκι, έτσι ώστε να απολαύσετε τα γαλήνια νερά και να θαυμάσετε την οργιώδη βλάστηση.
Η συνολική διάρκεια της επίσκεψης στον δρυμό διαρκεί από 2 μέχρι 4 ώρες.
Λιουμπλιάνα - Λίμνη Μπλεντ (Σλοβενία)
Λέγεται πως οι μικρές πόλεις είναι κοσμήματα. Η Λιουμπλιάνα, πρωτεύουσα της Σλοβενίας, με 250.000 κατοίκους, ανήκει σίγουρα στην κατηγορία αυτή. Με τις Αλπεις στον Βορρά και τη Μεσόγειο στον Νότο, ακροβατεί μεταξύ των δύο αυτών επιρροών.
Το πρώτο που σε εντυπωσιάζει είναι η φιλικότητα και ο σεβασμός προς τον πεζό.
Ολόκληρο το ιστορικό κέντρο, που συγκεντρώνει μπαρόκ κτίρια από την εποχή που η Σλοβενία ανήκε στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, έχει μετατραπεί σε μία ζώνη πεζών, όπου όλα τα μηχανοκίνητα οχήματα απαγορεύονται, με αποτέλεσμα η περιήγηση για τον επισκέπτη να είναι εξαιρετικά ευχάριστη.
Κατά μήκος του ποταμού Λιουμπλιάνιτσα, που τη διασχίζει, υπάρχουν καφέ και εστιατόρια, όπου μπορείτε να ηρεμήσετε, αφού ο μόνος ήχος που ακούγεται είναι αυτός των ποδηλάτων που περνούν απ' τις πλακόστρωτες γέφυρες και τις γοητευτικές πλατείες. Σε πολλά σημεία θα δείτε φοιτητές να πηγαινοέρχονται από τις διάφορες σχολές που εδρεύουν στο ιστορικό κέντρο.
Τα στοιχεία της αρχιτεκτονικής του Σλοβένου αρχιτέκτονα Joze Plecnik είναι ορατά σε αρκετά σημεία της πόλης, με πιο χαρακτηριστική την τριπλή γέφυρα που οδηγεί από το δημαρχείο και το σιντριβάνι Robba στην πλατεία Presernov.
Θα εντυπωσιαστείτε από τη γέφυρα των δράκων, το δημαρχείο, καθώς και τα μπαρόκ κτίρια της παλιάς πόλης. Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε το κάστρο της Λιουμπλιάνας, που δεσπόζει πίσω από την παλιά πόλη και που μπορείτε να ανεβείτε είτε με τα πόδια είτε με τελεφερίκ.
Η πανοραμική θέα με τις κόκκινες κεραμοσκεπές και τους τιρκουάζ θόλους είναι εντυπωσιακή. Στο βάθος φαίνονται και οι Ιουλιανές Αλπεις.
Μόλις μία ώρα μακριά αξίζει να επισκεφθείτε, έστω σαν ημερήσια εκδρομή, τη λίμνη Μπλεντ, ένα από τα πιο φωτογραφισμένα και γνωστά αξιοθέατα στη Σλοβενία, που φιγουράρει σε όλες τις τουριστικές μπροσούρες.
Μοιάζει με παραμυθένια, καθώς περιβάλλεται από βουνά και δάση.
Στο κέντρο της βρίσκεται ένα νησάκι όπου δεσπόζει ο καθεδρικός ναός της Παναγίας, που χτίστηκε τον 15ο αιώνα και είναι ορατός από κάθε σημείο της λίμνης, η οποία έχει μήκος μόλις 2,5 χλμ. και πλάτος 1,4 χλμ. Στα βόρεια της λίμνης υπάρχει, επίσης, ένα επιβλητικό κάστρο. Ολόκληρη η περιοχή προσφέρεται για χαλάρωση, για πεζοπορία και επαφή με τη φύση.
Αλλη μια ενδιαφέρουσα ημερήσια εκδρομή από τη Λιουμπλιάνα είναι στα περίφημα σπήλαια, κοντά στην πόλη Ποστόζνα. Θεωρούνται τα πιο εντυπωσιακά στη Σλοβενία και δέχονται, όχι αδίκως, χιλιάδες επισκέπτες τον χρόνο.
Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το επιβλητικό λευκό κάστρο Predjama, οχυρό που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και λογίζεται ως μοναδικό στο είδος του, αφού για λόγους προστασίας είναι χτισμένο μέσα σε έναν βράχο, αρκετά μέτρα από το έδαφος.
Για την επιστροφή στην Ελλάδα, αν δεν επιθυμείτε να γυρίσετε πάλι οδικώς, υπάρχει η λύση των ακτοπλοϊκών δρομολογίων από Τεργέστη ή Βενετία.
Θύμα του εαυτού του...
Το Ντουμπρόβνικ, κατά κάποιους, έχει πέσει θύμα της τεράστιας έλξης και γοητείας του. Για να απολαύσετε, λοιπόν, την πόλη κάτω από πιο ήπιους ρυθμούς, αποφεύγοντας τις ορδές των τουριστών, καλό θα ήταν να παραμείνετε μέχρι το απογευματάκι, όταν οι επιβάτες από τα κρουαζιερόπλοια έχουν αναχωρήσει και η πόλη επανέρχεται στην κανονικότητα και την ηρεμία.
Μην ξεχάσετε να κάνετε έναν περίπατο πάνω στα τείχη της πόλης (13ου-16ου αιώνα), που την περιβάλλουν για 2,5 χιλιόμετρα.
Η θέα από ψηλά, με τις κόκκινες κεραμοσκεπές, τα καμπαναριά των εκκλησιών και με τη θάλασσα και τα νησάκια απέναντι, είναι εκπληκτική. Για πολλούς ενδέχεται να αποτελεί το αποκορύφωμα της επίσκεψής τους.
Οσοι έχετε μικρά παιδιά, μπορείτε να θαυμάσετε την πόλη από ακόμη πιο ψηλά, ανεβαίνοντας με το τελεφερίκ.
Βοσνία - Τόπος ενός ιδιότυπου Ισλαμισμού
Από τα πλέον ενδιαφέροντα στοιχεία της Βοσνίας είναι η συνύπαρξη διαφόρων θρησκειών, το πολυπολιτισμικό συνονθύλευμα που χαρακτήριζε την πρώην Γιουγκοσλαβία. Εδώ θα βρείτε χριστιανικούς και μουσουλμανικούς ναούς.
Παρότι η εθνική κάθαρση έχει αφαιρέσει από την πόλη το χριστιανικό στοιχείο, είναι άξιο αναφοράς το γεγονός ότι οι μουσουλμάνες γυναίκες ουδεμία σχέση έχουν με τις μουσουλμάνες άλλων, πιο συντηρητικών, χωρών.
Κατ' αρχάς εμφανισιακά μοιάζουν με Ευρωπαίες (έχουν λευκό δέρμα, λεπτά χαρακτηριστικά και οι περισσότερες είναι γαλανομάτες), η ένδυσή τους είναι απόλυτα δυτική (εδώ δεν χρησιμοποιείται μπούργκα ή τσαντόρ), ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι, όσον αφορά την κοινωνική τους θέση και συμπεριφορά, φαίνονται απελευθερωμένες και εξευρωπαϊσμένες. Τα διαζύγια επιτρέπονται και η κατανάλωση αλκοόλ είναι ελεύθερη.
Κείμενο, φωτογραφίες: ΧAΡΗΣ ΧΛΟΥΒΕΡΑΚΗΣ - ΠΑΠΑΣ
ΠΗΓΗ. 1. ethnos.gr
2. google.gr
Με αφετηρία την Αθήνα, µπαίνουµε στο αυτοκίνητο και ανηφορίζουµε έως τη Σλοβενία, περνώντας µέσα από Αλβανία, Μαυροβούνιο, Κροατία και Βοσνία, σε ένα ταξίδι όπου ξεδιπλώνεται όλη η οµορφιά της ιστορικής γειτονιάς µας.
Η ιδέα της περιήγησης αυτής ξεκίνησε από την έντονη επιθυµία µου να εξερευνήσω τις χώρες της γειτονιάς µας, της Βαλκανικής, οι οποίες πριν από µια εικοσαετία ήταν σχετικά αποµονωµένες λόγω της πολιτικής τους κατάστασης, λόγω του πολέµου που µαινόταν κατά τη δεκαετία του 1990.
Η επιθυμία μου να προχωρήσω σταδιακά μέχρι να φτάσω στον Βορρά, με στόχο την παρατήρηση της επιρροής της κουλτούρας και της ιστορίας στο αστικό περιβάλλον, με έκανε να προτιμήσω το αυτοκίνητο ως το καταλληλότερο μέσο.
Το πέρασμα από την Αλβανία, το Μαυροβούνιο, την Κροατία, με σύντομη στάση στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και με κατάληξη στη Σλοβενία, θα συνέβαλλε στη γενικότερη κατανόηση της ευρύτερης περιοχής, στην ανακάλυψη των πόλεών της και των στοιχείων που κατατάσσουν τα Βαλκάνια σε ιδιαίτερα δημοφιλή τουριστικό προορισμό, τόσο για τους Ελληνες όσο και για τους Ευρωπαίους. Αλλωστε δεν υπάρχει κανένα τουριστικό διαφημιστικό στο οποίο να μη φιγουράρουν το Ντουμπρόβνικ, το Μόσταρ ή οι Δαλματικές Ακτές.
Aθήνα - Αργυρόκαστρο (Αλβανία)
Αναχώρηση από την Αθήνα, μέσω Λαμίας, Δομοκού και Τρικάλων, με κατεύθυνση το γραφικό Αργυρόκαστρο, από τις πλέον ιστορικές πόλεις της Αλβανίας, με την παλιά του πόλη να αποτελεί ένα από τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Χτισμένη στις πλαγιές ενός λόφου, με το επιβλητικό κάστρο να ατενίζει την κοιλάδα του Δρίνου, η παλιά πόλη φημίζεται για τα τριώροφα αρχοντικά της με τη χαρακτηριστική ηπειρώτικη πέτρα, της οποίας το ιδιαίτερο ασημί χρώμα αναδεικνύεται από τον δυνατό ήλιο.
Ανηφορίζοντας και κατηφορίζοντας τα λιθόστρωτα δρομάκια, η γύρω ατμόσφαιρα οδηγεί αβίαστα σε ένα νοερό και νοσταλγικό ταξίδι πίσω στον 19ο αιώνα, στην εποχή που η πόλη γνώρισε σημαντική ακμή.
Επισκεφθείτε το Εθνογραφικό Μουσείο, το Αρχοντικό Zekate ή ανεβείτε στο κάστρο για να απολαύσετε την πανοραμική θέα.
Δυστυχώς, η σύγχρονη πόλη που εκτείνεται στην πεδιάδα έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με την παλιά εκδοχή της, παρουσιάζοντας όλα τα αρνητικά της σημερινής Αλβανίας:
διασκορπισμένες πολυκατοικίες παντού, άναρχη δόμηση κι ένα αστικό τοπίο που αποπνέει μια γενικότερη έλλειψη υποδομής και τάξης, ενώ ταυτόχρονα επικρατεί η αίσθηση μιας πρόχειρης, βραχύβιας ανάπτυξης.
Αργυρόκαστρο - Σβέτι Στέφαν (Μαυροβούνιο)
Διασχίζοντας την Αλβανία κατά μήκος, περνώντας περιφερειακά από τον Αυλώνα και το Δυρράχιο, φτάνουμε στο Μαυροβούνιο και στις ακτές της Αδριατικής.
Το τοπίο μεταμορφώνεται ριζικά, γίνεται ορεινό, πιο πράσινο και με πιο έντονες υψομετρικές αλλαγές. Τα βουνά κατεβαίνουν έως τα τιρκουάζ νερά της Αδριατικής κι είναι σαν να χαϊδεύουν την επιφάνεια της θάλασσας, προσδίδοντας έτσι στην ακτογραμμή μια αγριάδα.
Η ομορφιά σε γοητεύει από την πρώτη στιγμή, καθώς δείχνει σχεδόν ανέγγιχτη από τους επισκέπτες. Λευκά σπίτια με κόκκινες κεραμοσκεπές σμίγουν με το πράσινο και το γαλάζιο. Η ακτή θυμίζει τις ακτές του Ιονίου, μια και στην ουσία πρόκειται για προέκταση της ίδιας θάλασσας.
Πρώτη στάση στο Σβέτι Στέφαν (Αγιος Στέφανος), ένα μικροσκοπικό νησί, αλλοτινό ψαροχώρι, που συνδέεται με τη στεριά με μια στενή λωρίδα γης.
Από το 1950 έχει μετατραπεί σε ένα καλόγουστο τουριστικό συγκρότημα πέντε αστέρων, αποτελούμενο από αυτόνομα πέτρινα οικήματα με σκεπές τερακότα, τα οποία δένουν θαυμάσια με το περιβάλλον.
Εδώ παραθέριζε κάποτε η βασίλισσα Ελισάβετ της Μεγάλης Βρετανίας, η Σοφία Λόρεν και πολλοί άλλοι εκπρόσωποι του τζετ σετ. Από ψηλά το νησάκι φαίνεται τόσο γοητευτικό που μοιάζει παραμυθένιο.
Στη διαδρομή περνάμε από την Μπούντβα και από μια σειρά τουριστικών θέρετρων που εκτείνονται κατά μήκος της μικρής ακτογραμμής του Μοντενέγκρο (ή Μαύρου Ορους, όπως μεταφράζεται στα σλαβικά).
Η τουριστική δόμηση είναι αρκετά έντονη, καθώς Ρώσοι και κάθε λογής πλούσιοι Ευρωπαίοι αναζητούν εδώ τη δική τους θέση στον ήλιο.
Κότορ - Πέραστ (Μαυροβούνιο)
Οδηγώντας βορειοδυτικά κατά μήκος της ακτογραμμής, φτάνουμε στον κόλπο της Μπόκα και στο Κότορ.
Η Νύμφη της Αδριατικής, όπως λέγεται, χτισμένη στους πρόποδες του όρους Λόβτσεν, εκεί όπου συναντά τη θάλασσα, στο πιο εσωτερικό και κλειστό σημείο του φιορδ, περιτριγυρισμένη από τείχη που χρονολογούνται από τον 15ο αιώνα, αποτελεί το πραγματικό στολίδι του Μαυροβουνίου, κατά πολλούς ένα μικρό αντίγραφο του Ντουμπρόβνικ.
Αξίζει μια περιπλάνηση στη μεσαιωνική πόλη (Στάρι Γκραντ στην τοπική διάλεκτο), διερχόμενοι από τη Βράτα οντ Μόρα (Πύλη της Θάλασσας), με το φτερωτό λιοντάρι του Αγίου Μάρκου, σύμβολο της πόλης όταν η περιοχή ήταν υπό ενετική κυριαρχία, και περιπλανώμενοι στα στενά σοκάκια με τα παλάτια, τις εκκλησίες και τις μικρές πλατείες.
Η πορεία φαντάζει σαν ταξίδι στην εποχή των Ενετών. Αν χαθείτε στα στενά σοκάκια, πάντως, μην ανησυχήσετε. Η πόλη είναι τόσο μικρή που σύντομα θα βρεθείτε στο σημείο απ' όπου ξεκινήσατε.
Θα επισκεφτείτε, μεταξύ άλλων, τον Πύργο του Ρολογιού, που χρονολογείται από τις αρχές του 17ου αιώνα και στέκεται στην κεντρική πλατεία του Κότορ, Τρογκ οντ Ορούτζγια (Πλατεία των Οπλων), τον ναό του Αγίου Τρύφωνα, το Ναυτικό Μουσείο, όπως και τις εκκλησίες του Αγίου Λουκά και του Αγίου Νικόλα.
Οσοι είστε πιο γυμνασμένοι, μπορείτε να ανηφορίσετε τα 1.350 σκαλοπάτια στα οχυρά, απ' όπου θα έχετε μια μαγευτική θέα του κόλπου και της πόλης.
Η περιήγηση γύρω από τον κόλπο της Μπόκα, του μοναδικού μεσογειακού φιορδ, επιβάλλεται. Η άγρια ομορφιά του τοπίου, με τα βουνά να βουτούν απότομα στη θάλασσα, η οποία κατά τόπους μοιάζει με λίμνη, καθώς κλείνεται από τη στεριά, θα σας εντυπωσιάσει.
Βλέποντάς την, νιώθει κανείς σαν να έχει μετακομίσει η Νορβηγία στην Αδριατική. Αν έχετε χρόνο, μπορείτε να διανυκτερεύσετε στο Πέραστ, σε μια παραθαλάσσια κωμόπολη λίγα μόλις χιλιόμετρα από το Κότορ, όπου υπάρχουν αρχοντικά ενετικού στυλ χρονολογούμενα από τον 16ο αιώνα.
Η πόλη, παρά το μικρό της μέγεθος, αριθμεί δεκαεπτά παλάτια και δεκαέξι εκκλησίες και στεγάζει ένα Ναυτικό Μουσείο που μαρτυρά την ένδοξη ιστορία του τόπου - προσφέρεται δε για χαλάρωση και ηρεμία, μετά την τουριστική κίνηση του Κοτόρ.
Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε και τα δύο απέναντι νησάκια. Το πρώτο, το Γκόσπα οντ Σκρπτζέλα, είναι τεχνητό και φιλοξενεί την Παναγία των Βράχων.
Λέγεται πως δημιουργήθηκε σταδιακά, από βράχια που έφεραν και τοποθέτησαν οι ναυτικοί και όπου η Παναγία των Βράχων αποτελεί το μοναδικό κτίσμα.
Δίπλα βρίσκεται το φυσικό νησάκι Σβάτι Ντζόρντζε, όπου υπάρχει ένα πανέμορφο μοναστήρι, παρόμοιο με των Βενεδικτίνων, περιτριγυρισμένο από κυπαρίσσια.
Για περιήγηση στα νησάκια και στον κόλπο προσφέρονται μικρές κρουαζιέρες με αφετηρία το Κότορ. Μπορείτε, επίσης, να περάσετε απέναντι με βάρκες από το Πέραστ.
Ντουμπρόβνικ - Τρογκίρ (Κροατία)
Το Μαργαριτάρι της Αδριατικής, το Ντουμπρόβνικ (παλιά ονομαζόταν Ραγούζα), είναι αναμφισβήτητα το σημείο αναφοράς όσον αφορά τα Δυτικά Βαλκάνια.
Επί αιώνες ήταν, μετά τη Βενετία, το σημαντικότερο λιμάνι της περιοχής και σήμερα αποτελεί ένα δημοφιλές τουριστικό θέρετρο.
Ανεβαίνοντας από το Μαυροβούνιο και φτάνοντας στα παράλια, η οχυρωμένη πόλη εμφανίζεται ξαφνικά σαν ένα ροζ μαργαριτάρι μέσα στο μπλε της Αδριατικής.
Πλήρως πεζοδρομημένη, η παλιά πόλη χωρίζεται στα δυο από την κεντρική και πιο εμπορική οδό ονόματι Στραντούν (Stradun).
Δεξιά και αριστερά υπάρχουν αρκετά παράλληλα και κάθετα δρομάκια, ενώ πιο πάνω υψώνονται τα μεσαιωνικά σπίτια, πολλά από τα οποία κατοικούνται.
Εισερχόμενοι στην περιτοιχισμένη πόλη από την Πύλη Pile, η πρώτη αίσθηση που θα αποκτήσετε, αντικρίζοντας τους ναούς και τις προσόψεις των μπαρόκ κτιρίων, είναι πως βρίσκεστε σε μιαν άλλη εποχή.
Θαυμάστε το επιβλητικό μοναστήρι των Φραγκισκανών, που στεγάζει το τρίτο αρχαιότερο εν λειτουργία φαρμακείο της Ευρώπης, το οποίο παρασκευάζει ακόμα και στις μέρες μας κρέμες και καλλυντικά βάσει παλιών συνταγών.
Σε απόλυτη ευθεία εκτείνεται η πλακόστρωτη και κατάλευκη οδός Στραντούν, οδηγώντας στη δεύτερη πιο σημαντική πλατεία της πόλης, την πλατεία Lonza, όπου δεσπόζει ο πύργος του Ρολογιού, ορατός από πολλά σημεία της πόλης.
Το παλάτι Σπόνζα, δίπλα στον πύργο του Ρολογιού, χρονολογείται από τον 16ο αιώνα και στεγάζει τα αρχεία της πόλης. Το παλάτι του Κυβερνήτη δίπλα αξίζει, επίσης, μια επίσκεψη.
Κατά μήκος της Στραντούν θα βρείτε πολλά εστιατόρια και μπαράκια, όπου μπορείτε να καθίσετε για φαγητό ή ποτό, απολαμβάνοντας, εκτός των άλλων ένα πρωτόφαντο αξιοθέατο: τους επισκέπτες να ανεβοκατεβαίνουν προς τις κεντρικές πλατείες της πόλης.
Από το Ντουμπρόβνικ ξεκινούν οι περίφημες Δαλματικές Ακτές, δαντελωτές, με 1.185 μικρά νησιά. Η διαδρομή από το Ντουμπρόβνικ μέχρι το Σπλιτ είναι από τις ομορφότερες της ακτογραμμής.
Εάν έχετε χρόνο, αξίζει να επισκεφθείτε κάποιο από τα αμέτρητα αυτά νησιά, είτε από το Ντουμπρόβνικ είτε από το Σπλιτ βορειότερα. Το πιο διάσημο είναι το νησάκι Hvar, με το πολύ καλά διατηρημένο κάστρο και το πασίγνωστο λευκό κρασί.
Ανεβαίνοντας τα παράλια, αξίζει να κάνετε μια στάση στο Σπλιτ, για μια επίσκεψη στο παλάτι του Διοκλητιανού.
Αλλιώς μπορείτε να συνεχίσετε βορειότερα μέχρι το Τρογκίρ, τη Βενετία της Κροατίας, κωμόπολη με μικρό ιστορικό κέντρο και όμορφη ρομανογοτθική αρχιτεκτονική.
Μόσταρ (Βοσνία)
Μια επίσκεψη στο μουσουλμανικό κομμάτι της άλλοτε ενιαίας Γιουγκοσλαβίας δεν θα μπορούσε να μην περιλάβει το Μόσταρ (Φύλακα της Γέφυρας).
Σύμβολο της όμορφης πόλης, που διασχίζεται από τον ποταμό Νερέτβα, η Παλιά Γέφυρα (Στάρι Μοστ), μια τοξωτή γέφυρα που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα και η οποία φωταγωγείται τη νύχτα, προσφέροντας υπέροχο θέαμα.
Η γέφυρα που θα δείτε είναι πιστό αντίγραφο της αυθεντικής, η οποία καταστράφηκε στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας το 1993. Κτίστηκε με τον ίδιο τρόπο και από τα ίδια ακριβώς δομικά υλικά.
Στην παλιά πόλη, με τα στενά σοκάκια, θα πρέπει να επισκεφθείτε, μεταξύ άλλων, το τζαμί Ταμπάκικα, το τζαμί Καραντιόζ Μπεκ, καθώς και το τζαμί του Πασά.
Επίσης τα παλιά οθωμανικά σπίτια Biscevic και Muslibegovic, όπως και το τουρκικό χαμάμ. Αξιοσημείωτο είναι πως πολλά κτίρια κοντά στο ιστορικό κέντρο φέρουν ακόμα σημάδια από θραύσματα ριπών πολυβόλων από την εποχή του πολέμου.
Ισως να σας παραξενέψει που θα δείτε νεκροταφεία στο κέντρο της πόλης. Η εξήγηση είναι απλή: λόγω των εχθροπραξιών, επειδή οι κάτοικοι δεν μπορούσαν να θάψουν τους νεκρούς τους στα νεκροταφεία που ήταν πιο έξω και υπό τον έλεγχο του εχθρού, αναγκάστηκαν να δημιουργήσουν πρόχειρους χώρους ταφής στις κεντρικές πλατείες και στα πάρκα.
Λίμνες Πλίτβιτσε (Κροατία)
Προχωρώντας βορειότερα, με κατεύθυνση προς το Ζάγκρεμπ, μην παραλείψετε να επισκεφθείτε το Εθνικό Πάρκο Πλίτβιτσε, που αποτελεί έναν από τους ομορφότερους δρυμούς στον κόσμο. Δεκαέξι λίμνες συνδέονται μεταξύ τους, με τη μία να αδειάζει στην άλλη λόγω της υψομετρικής διαφοράς ανάμεσά τους, και δημιουργούν μικρούς καταρράκτες.
Σε συνδυασμό με τα υπόγεια ρεύματα που εισρέουν σε αυτές, συνθέτουν ένα εντυπωσιακό τοπίο που αποκτά διαφορετικές αποχρώσεις ανάλογα με την εποχή και τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν.
Το καλοκαίρι και την άνοιξη βασιλεύει το γαλαζοπράσινο και τιρκουάζ, ενώ το φθινόπωρο τα χρώματα γίνονται πιο στιβαρά.
Το πιο εντυπωσιακό για τον επισκέπτη είναι ο τρόπος αξιοποίησης του πάρκου: μονοπάτια από ξύλο θα σας επιτρέψουν να περπατήσετε περιμετρικά από τις λίμνες, να πλησιάσετε τα ορμητικά νερά των καταρρακτών και να βρεθείτε σχεδόν μέσα τους.
Επίσης, σε μία από τις λίμνες προσφέρεται κρουαζιέρα με καραβάκι, έτσι ώστε να απολαύσετε τα γαλήνια νερά και να θαυμάσετε την οργιώδη βλάστηση.
Η συνολική διάρκεια της επίσκεψης στον δρυμό διαρκεί από 2 μέχρι 4 ώρες.
Λιουμπλιάνα - Λίμνη Μπλεντ (Σλοβενία)
Λέγεται πως οι μικρές πόλεις είναι κοσμήματα. Η Λιουμπλιάνα, πρωτεύουσα της Σλοβενίας, με 250.000 κατοίκους, ανήκει σίγουρα στην κατηγορία αυτή. Με τις Αλπεις στον Βορρά και τη Μεσόγειο στον Νότο, ακροβατεί μεταξύ των δύο αυτών επιρροών.
Το πρώτο που σε εντυπωσιάζει είναι η φιλικότητα και ο σεβασμός προς τον πεζό.
Ολόκληρο το ιστορικό κέντρο, που συγκεντρώνει μπαρόκ κτίρια από την εποχή που η Σλοβενία ανήκε στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, έχει μετατραπεί σε μία ζώνη πεζών, όπου όλα τα μηχανοκίνητα οχήματα απαγορεύονται, με αποτέλεσμα η περιήγηση για τον επισκέπτη να είναι εξαιρετικά ευχάριστη.
Κατά μήκος του ποταμού Λιουμπλιάνιτσα, που τη διασχίζει, υπάρχουν καφέ και εστιατόρια, όπου μπορείτε να ηρεμήσετε, αφού ο μόνος ήχος που ακούγεται είναι αυτός των ποδηλάτων που περνούν απ' τις πλακόστρωτες γέφυρες και τις γοητευτικές πλατείες. Σε πολλά σημεία θα δείτε φοιτητές να πηγαινοέρχονται από τις διάφορες σχολές που εδρεύουν στο ιστορικό κέντρο.
Τα στοιχεία της αρχιτεκτονικής του Σλοβένου αρχιτέκτονα Joze Plecnik είναι ορατά σε αρκετά σημεία της πόλης, με πιο χαρακτηριστική την τριπλή γέφυρα που οδηγεί από το δημαρχείο και το σιντριβάνι Robba στην πλατεία Presernov.
Θα εντυπωσιαστείτε από τη γέφυρα των δράκων, το δημαρχείο, καθώς και τα μπαρόκ κτίρια της παλιάς πόλης. Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε το κάστρο της Λιουμπλιάνας, που δεσπόζει πίσω από την παλιά πόλη και που μπορείτε να ανεβείτε είτε με τα πόδια είτε με τελεφερίκ.
Η πανοραμική θέα με τις κόκκινες κεραμοσκεπές και τους τιρκουάζ θόλους είναι εντυπωσιακή. Στο βάθος φαίνονται και οι Ιουλιανές Αλπεις.
Μόλις μία ώρα μακριά αξίζει να επισκεφθείτε, έστω σαν ημερήσια εκδρομή, τη λίμνη Μπλεντ, ένα από τα πιο φωτογραφισμένα και γνωστά αξιοθέατα στη Σλοβενία, που φιγουράρει σε όλες τις τουριστικές μπροσούρες.
Μοιάζει με παραμυθένια, καθώς περιβάλλεται από βουνά και δάση.
Στο κέντρο της βρίσκεται ένα νησάκι όπου δεσπόζει ο καθεδρικός ναός της Παναγίας, που χτίστηκε τον 15ο αιώνα και είναι ορατός από κάθε σημείο της λίμνης, η οποία έχει μήκος μόλις 2,5 χλμ. και πλάτος 1,4 χλμ. Στα βόρεια της λίμνης υπάρχει, επίσης, ένα επιβλητικό κάστρο. Ολόκληρη η περιοχή προσφέρεται για χαλάρωση, για πεζοπορία και επαφή με τη φύση.
Αλλη μια ενδιαφέρουσα ημερήσια εκδρομή από τη Λιουμπλιάνα είναι στα περίφημα σπήλαια, κοντά στην πόλη Ποστόζνα. Θεωρούνται τα πιο εντυπωσιακά στη Σλοβενία και δέχονται, όχι αδίκως, χιλιάδες επισκέπτες τον χρόνο.
Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το επιβλητικό λευκό κάστρο Predjama, οχυρό που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και λογίζεται ως μοναδικό στο είδος του, αφού για λόγους προστασίας είναι χτισμένο μέσα σε έναν βράχο, αρκετά μέτρα από το έδαφος.
Για την επιστροφή στην Ελλάδα, αν δεν επιθυμείτε να γυρίσετε πάλι οδικώς, υπάρχει η λύση των ακτοπλοϊκών δρομολογίων από Τεργέστη ή Βενετία.
Θύμα του εαυτού του...
Το Ντουμπρόβνικ, κατά κάποιους, έχει πέσει θύμα της τεράστιας έλξης και γοητείας του. Για να απολαύσετε, λοιπόν, την πόλη κάτω από πιο ήπιους ρυθμούς, αποφεύγοντας τις ορδές των τουριστών, καλό θα ήταν να παραμείνετε μέχρι το απογευματάκι, όταν οι επιβάτες από τα κρουαζιερόπλοια έχουν αναχωρήσει και η πόλη επανέρχεται στην κανονικότητα και την ηρεμία.
Μην ξεχάσετε να κάνετε έναν περίπατο πάνω στα τείχη της πόλης (13ου-16ου αιώνα), που την περιβάλλουν για 2,5 χιλιόμετρα.
Η θέα από ψηλά, με τις κόκκινες κεραμοσκεπές, τα καμπαναριά των εκκλησιών και με τη θάλασσα και τα νησάκια απέναντι, είναι εκπληκτική. Για πολλούς ενδέχεται να αποτελεί το αποκορύφωμα της επίσκεψής τους.
Οσοι έχετε μικρά παιδιά, μπορείτε να θαυμάσετε την πόλη από ακόμη πιο ψηλά, ανεβαίνοντας με το τελεφερίκ.
Βοσνία - Τόπος ενός ιδιότυπου Ισλαμισμού
Από τα πλέον ενδιαφέροντα στοιχεία της Βοσνίας είναι η συνύπαρξη διαφόρων θρησκειών, το πολυπολιτισμικό συνονθύλευμα που χαρακτήριζε την πρώην Γιουγκοσλαβία. Εδώ θα βρείτε χριστιανικούς και μουσουλμανικούς ναούς.
Παρότι η εθνική κάθαρση έχει αφαιρέσει από την πόλη το χριστιανικό στοιχείο, είναι άξιο αναφοράς το γεγονός ότι οι μουσουλμάνες γυναίκες ουδεμία σχέση έχουν με τις μουσουλμάνες άλλων, πιο συντηρητικών, χωρών.
Κατ' αρχάς εμφανισιακά μοιάζουν με Ευρωπαίες (έχουν λευκό δέρμα, λεπτά χαρακτηριστικά και οι περισσότερες είναι γαλανομάτες), η ένδυσή τους είναι απόλυτα δυτική (εδώ δεν χρησιμοποιείται μπούργκα ή τσαντόρ), ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι, όσον αφορά την κοινωνική τους θέση και συμπεριφορά, φαίνονται απελευθερωμένες και εξευρωπαϊσμένες. Τα διαζύγια επιτρέπονται και η κατανάλωση αλκοόλ είναι ελεύθερη.
Κείμενο, φωτογραφίες: ΧAΡΗΣ ΧΛΟΥΒΕΡΑΚΗΣ - ΠΑΠΑΣ
ΠΗΓΗ. 1. ethnos.gr
2. google.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου