ΣΑΒΒΑΤΟ 20-9-2014
Από τον πρόεδρο Μπουργκίμπα της Τυνησίας μέχρι τον Τσαουσέσκου της Ρουμανίας, το περίφημο βιβλίο
«Αυτοί οι άρρωστοι που μας κυβερνούν» που έγραψαν το 1996 δύο Γάλλοι καθηγητές (*), περιέγραφε τα κρούσματα ηγετών που είχαν χάσει την δυνατότητα να κυβερνούν, παρασύροντας τις χώρες τους σε δραματικές περιπέτειες και παρακμή.
Το βιβλίο του Παρασκευά Αυγερινού, που εκδόθηκε τον χειμώνα, δεν έτυχε της δημοσιότητας που θα έπρεπε, ιδίως όταν περιέγραφε τις καταθλιπτικές κρίσεις του Ανδρέα Παπανδρέου που τον είχαν καθηλώσει στο σπίτι και μακριά από την πολιτική δράση, την ώρα που το ΠΑΣΟΚ βάδιζε προς τις εκλογές του 1981 και την εξουσία.
Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός είχε και άλλο καταθλιπτικό περιστατικό μετά τις εκλογές του 1985, όταν μετά από πιέσεις δέχθηκε να χωρίσει την τότε ερωμένη του, αλλά στις μέρες μας το ερώτημα τίθεται διαφορετικά: μήπως η συμπεριφορά των σημερινών ηγετών της χώρας αναδεικνύει προβλήματα που ξεφεύγουν από τα όρια της πολιτικής;
Ο κ. Σαμαράς, παραδείγματος χάριν, εμφανίστηκε χθες Τρίτη το βράδυ στη Βουλή, μετά από πολλούς μήνες, εμφανώς καταβεβλημένος.
'Οσοι τον είδαν από κοντά είπαν ότι ήταν σχεδόν αγνώριστος, «με δυσκολία έβγαινε η φωνή του».
Η πολιτική γραμμή που επανέφερε, η επίκληση του χάους στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλογές, είναι εκτός τόπου και χρόνου καθώς έχει ξεπεραστεί από τις εξελίξεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη και τις κινήσεις Τσίπρα.
Νωρίτερα ο πρωθυπουργός άλλαξε το πρόγραμμα του, σύμφωνα με το οποίο θα έκανε τα εγκαίνια των νέων χειρουργείων του Ευαγγελισμού, χάνοντας έτσι μια καλή ευκαιρία να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα για την κυβέρνηση.
Στην εκδήλωση «Athens FORUM 2014», το γύρισε ξαφνικά στην ποίηση απαγγέλλοντας:
«Και πολλά τα τζιτζίκια που να μην τα νιώθεις, όπως δεν νιώθεις τους σφυγμούς στο χέρι σου».
Tι ήθελε να πει ο ..ποιητής, ανασύροντας ένα στίχο του Ελύτη; Πάντως κανείς δεν κατάλαβε τι ακριβώς εννοούσε, όταν εξήγησε:
«Όπως είναι αυτονόητος ο σφυγμός στο χέρι, οι σφυγμοί στο χέρι μας, έτσι σε αυτόν εδώ τον ευλογημένο τόπο, είναι αυτονόητη η Δημοκρατία. Και κάπου εδώ θα τριγυρνούσε ο ποιητής όταν έγραψε αυτούς τους στίχους».
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, ο κ. Σαμαράς δεν παρέστη στα εγκαίνια του Ευαγγελισμού, επειδή φοβήθηκε πιθανές αποδοκιμασίες από εργαζόμενους, που είχαν εξαγγείλει κινητοποιήσεις. Δεν αρκούσαν κάποιες προφυλάξεις;
Και οι αντιδράσεις θα ήταν τόσο σημαντικές ώστε να έχουν μεγαλύτερο βάρος από μια πετυχημένη παράτα, ιδίως μετά τον ενημερωτικό περίπατο Τσίπρα στην Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης το Σαββατοκύριακο;
Είναι γεγονός ότι ο πρόεδρος της ΝΔ είναι ο μοναδικός πολιτικός αρχηγός των τελευταίων 40 χρόνων, που αποφεύγει ως πρωθυπουργός να δώσει την καθιερωμένη συνέντευξη τύπου στη ΔΕΘ.
Φέτος στην Θεσσαλονίκη ταλαιπωρήθηκε από έναν πονοκέφαλο που σύμφωνα με ανθρώπους από το στενό του περιβάλλον, «πρόδιδε κατάθλιψη».
Τις ίδιες μέρες του προτάθηκε να τηρήσει το έθιμο της συνέντευξης τύπου, αλλά απέρριψε την πρόταση παρά την διαβεβαίωση ότι ερωτήσεις θα υπέβαλλαν επιλεγμένοι δημοσιογράφοι από φιλικά ΜΜΕ.
Είναι επίσης γεγονός ότι οι ζωντανές συνεντεύξεις του, ιδίως μπροστά σε κάμερες, είναι πολύ λιγότερες από αυτές των προκατόχων του.
Από παλιότερα ο πρωθυπουργός διακατέχεται από ανασφάλεια, αλλά μήπως έχουμε φτάσει σε κατασκευή θεωριών συνωμοσίας;
Kάτι τέτοιο έδειξε την προηγούμενη εβδομάδα η δριμεία καταγγελία του πρωθυπουργικού γραφείου εναντίον της εφημερίδας "Το Ποντίκι", με αφορμή μια ανώδυνη γελοιογραφία που μόνο σε δεύτερη ανάγνωση υπονοούσε ότι το... λίμπιντο του κ. Σαμαρά είναι ελαφρώς πεσμένο.
Θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι ο πρωθυπουργός θίχτηκε προσωπικά για κάποιο ανεξήγητο λόγο, αλλά η ανακοίνωση κατήγγειλε ευθέως τα ...σκοτεινά συμφέροντα που βρίσκονταν πίσω από τον γελοιογράφο και την εφημερίδα: «Το άθλιο πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα "Το Ποντίκι", οι εμπνευστές του και όσοι κρύβονται πίσω από τους εμπνευστές του, να γνωρίζουν ότι αυτή η Κυβέρνηση δεν άγεται, ούτε φέρεται, ούτε κάμπτεται από κανέναν»!
Οι αναφορές σε εμπνευστές και εμπνευστές των εμπνευστών πρέπει να σχετίζονται και με την υποψία του κ. Σαμαρά ότι κάποιοι από τους Ευρωπαίους εταίρους τον θεωρούν ήδη "καμένο χαρτί" και έχουν αποδεχθεί το αναπόφευκτο του ΣΥΡΙΖΑ.
Εντύπωση επίσης προκάλεσε ότι αμέσως μετά το επεισόδιο με την γελοιογραφία του Soloup και προφανώς προς τόνωση του πρωθυπουργικού ηθικού, φιλικό, νεοδημοκρατικό ΜΜΕ μας πληροφορούσε ότι ο κ. Σαμαράς παραμένει ...ντούρος:
«Όσο για το υπονοούμενο του σκίτσου με τον Σαμαρά πληροφορούμε τους άσχετους ανά την επικράτεια ότι η σχετική ... μάνικα και δόντι έχει και δαγκώνει.
Άλλωστε υπάρχουν ελληνικά και παγκόσμια ... αποδεικτικά στοιχεία»!
Σίγουρα στην κυβέρνηση επικρατεί πανικός ,όπως φάνηκε από την απόφαση να μην μεταδώσουν τηλεοπτικά την ομιλία του Αλ. Τσίπρα στη ΔΕΘ, γεγονός πρωτοφανές στα χρονικά της Μεταπολίτευσης για αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Εγινε επίσης γνωστό ότι ο πρωθυπουργός πέρασε το Σάββατο τηλεφωνώντας σε ιδιοκτήτες ιδιωτικών σταθμών για να μην μεταδώσουν την ομιλία.
Είναι προφανές ότι πρόκειται για φοβικές κινήσεις, αφού και πολιτικά δεν αποδίδουν και φόβο προδίδουν. Είναι όμως μόνο πανικός;
Και τι σημαίνει αυτό για την χώρα, όταν στον κ. Σαμαρά προτείνεται ένα "μεγάλο άλμα προς τα μπρος" -με την ανακίνηση εθνικών θεμάτων, όπως η ανακήρυξη της ΑΟΖ ή με μια ηρωική σύγκρουση με τους δανειστές- με στόχο την αλλαγή της πολιτικής ατζέντας και την αναβάθμιση του "ηγετικού", "πατριωτικού" προφίλ του που έχει πληγεί βαρύτατα από την πλήρη υποταγή στις απαιτήσεις της Μέρκελ και της τρόικα;
(*) Pierre Accoce, Pierre Rentchnick, "Ces malades qui nous gouvernent", Stock, 1996
ΠΗΓΗ. tvxs.gr
Από τον πρόεδρο Μπουργκίμπα της Τυνησίας μέχρι τον Τσαουσέσκου της Ρουμανίας, το περίφημο βιβλίο
«Αυτοί οι άρρωστοι που μας κυβερνούν» που έγραψαν το 1996 δύο Γάλλοι καθηγητές (*), περιέγραφε τα κρούσματα ηγετών που είχαν χάσει την δυνατότητα να κυβερνούν, παρασύροντας τις χώρες τους σε δραματικές περιπέτειες και παρακμή.
Το βιβλίο του Παρασκευά Αυγερινού, που εκδόθηκε τον χειμώνα, δεν έτυχε της δημοσιότητας που θα έπρεπε, ιδίως όταν περιέγραφε τις καταθλιπτικές κρίσεις του Ανδρέα Παπανδρέου που τον είχαν καθηλώσει στο σπίτι και μακριά από την πολιτική δράση, την ώρα που το ΠΑΣΟΚ βάδιζε προς τις εκλογές του 1981 και την εξουσία.
Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός είχε και άλλο καταθλιπτικό περιστατικό μετά τις εκλογές του 1985, όταν μετά από πιέσεις δέχθηκε να χωρίσει την τότε ερωμένη του, αλλά στις μέρες μας το ερώτημα τίθεται διαφορετικά: μήπως η συμπεριφορά των σημερινών ηγετών της χώρας αναδεικνύει προβλήματα που ξεφεύγουν από τα όρια της πολιτικής;
Ο κ. Σαμαράς, παραδείγματος χάριν, εμφανίστηκε χθες Τρίτη το βράδυ στη Βουλή, μετά από πολλούς μήνες, εμφανώς καταβεβλημένος.
'Οσοι τον είδαν από κοντά είπαν ότι ήταν σχεδόν αγνώριστος, «με δυσκολία έβγαινε η φωνή του».
Η πολιτική γραμμή που επανέφερε, η επίκληση του χάους στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλογές, είναι εκτός τόπου και χρόνου καθώς έχει ξεπεραστεί από τις εξελίξεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη και τις κινήσεις Τσίπρα.
Νωρίτερα ο πρωθυπουργός άλλαξε το πρόγραμμα του, σύμφωνα με το οποίο θα έκανε τα εγκαίνια των νέων χειρουργείων του Ευαγγελισμού, χάνοντας έτσι μια καλή ευκαιρία να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα για την κυβέρνηση.
Στην εκδήλωση «Athens FORUM 2014», το γύρισε ξαφνικά στην ποίηση απαγγέλλοντας:
«Και πολλά τα τζιτζίκια που να μην τα νιώθεις, όπως δεν νιώθεις τους σφυγμούς στο χέρι σου».
Tι ήθελε να πει ο ..ποιητής, ανασύροντας ένα στίχο του Ελύτη; Πάντως κανείς δεν κατάλαβε τι ακριβώς εννοούσε, όταν εξήγησε:
«Όπως είναι αυτονόητος ο σφυγμός στο χέρι, οι σφυγμοί στο χέρι μας, έτσι σε αυτόν εδώ τον ευλογημένο τόπο, είναι αυτονόητη η Δημοκρατία. Και κάπου εδώ θα τριγυρνούσε ο ποιητής όταν έγραψε αυτούς τους στίχους».
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, ο κ. Σαμαράς δεν παρέστη στα εγκαίνια του Ευαγγελισμού, επειδή φοβήθηκε πιθανές αποδοκιμασίες από εργαζόμενους, που είχαν εξαγγείλει κινητοποιήσεις. Δεν αρκούσαν κάποιες προφυλάξεις;
Και οι αντιδράσεις θα ήταν τόσο σημαντικές ώστε να έχουν μεγαλύτερο βάρος από μια πετυχημένη παράτα, ιδίως μετά τον ενημερωτικό περίπατο Τσίπρα στην Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης το Σαββατοκύριακο;
Είναι γεγονός ότι ο πρόεδρος της ΝΔ είναι ο μοναδικός πολιτικός αρχηγός των τελευταίων 40 χρόνων, που αποφεύγει ως πρωθυπουργός να δώσει την καθιερωμένη συνέντευξη τύπου στη ΔΕΘ.
Φέτος στην Θεσσαλονίκη ταλαιπωρήθηκε από έναν πονοκέφαλο που σύμφωνα με ανθρώπους από το στενό του περιβάλλον, «πρόδιδε κατάθλιψη».
Τις ίδιες μέρες του προτάθηκε να τηρήσει το έθιμο της συνέντευξης τύπου, αλλά απέρριψε την πρόταση παρά την διαβεβαίωση ότι ερωτήσεις θα υπέβαλλαν επιλεγμένοι δημοσιογράφοι από φιλικά ΜΜΕ.
Είναι επίσης γεγονός ότι οι ζωντανές συνεντεύξεις του, ιδίως μπροστά σε κάμερες, είναι πολύ λιγότερες από αυτές των προκατόχων του.
Από παλιότερα ο πρωθυπουργός διακατέχεται από ανασφάλεια, αλλά μήπως έχουμε φτάσει σε κατασκευή θεωριών συνωμοσίας;
Kάτι τέτοιο έδειξε την προηγούμενη εβδομάδα η δριμεία καταγγελία του πρωθυπουργικού γραφείου εναντίον της εφημερίδας "Το Ποντίκι", με αφορμή μια ανώδυνη γελοιογραφία που μόνο σε δεύτερη ανάγνωση υπονοούσε ότι το... λίμπιντο του κ. Σαμαρά είναι ελαφρώς πεσμένο.
Θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι ο πρωθυπουργός θίχτηκε προσωπικά για κάποιο ανεξήγητο λόγο, αλλά η ανακοίνωση κατήγγειλε ευθέως τα ...σκοτεινά συμφέροντα που βρίσκονταν πίσω από τον γελοιογράφο και την εφημερίδα: «Το άθλιο πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα "Το Ποντίκι", οι εμπνευστές του και όσοι κρύβονται πίσω από τους εμπνευστές του, να γνωρίζουν ότι αυτή η Κυβέρνηση δεν άγεται, ούτε φέρεται, ούτε κάμπτεται από κανέναν»!
Οι αναφορές σε εμπνευστές και εμπνευστές των εμπνευστών πρέπει να σχετίζονται και με την υποψία του κ. Σαμαρά ότι κάποιοι από τους Ευρωπαίους εταίρους τον θεωρούν ήδη "καμένο χαρτί" και έχουν αποδεχθεί το αναπόφευκτο του ΣΥΡΙΖΑ.
Εντύπωση επίσης προκάλεσε ότι αμέσως μετά το επεισόδιο με την γελοιογραφία του Soloup και προφανώς προς τόνωση του πρωθυπουργικού ηθικού, φιλικό, νεοδημοκρατικό ΜΜΕ μας πληροφορούσε ότι ο κ. Σαμαράς παραμένει ...ντούρος:
«Όσο για το υπονοούμενο του σκίτσου με τον Σαμαρά πληροφορούμε τους άσχετους ανά την επικράτεια ότι η σχετική ... μάνικα και δόντι έχει και δαγκώνει.
Άλλωστε υπάρχουν ελληνικά και παγκόσμια ... αποδεικτικά στοιχεία»!
Σίγουρα στην κυβέρνηση επικρατεί πανικός ,όπως φάνηκε από την απόφαση να μην μεταδώσουν τηλεοπτικά την ομιλία του Αλ. Τσίπρα στη ΔΕΘ, γεγονός πρωτοφανές στα χρονικά της Μεταπολίτευσης για αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Εγινε επίσης γνωστό ότι ο πρωθυπουργός πέρασε το Σάββατο τηλεφωνώντας σε ιδιοκτήτες ιδιωτικών σταθμών για να μην μεταδώσουν την ομιλία.
Είναι προφανές ότι πρόκειται για φοβικές κινήσεις, αφού και πολιτικά δεν αποδίδουν και φόβο προδίδουν. Είναι όμως μόνο πανικός;
Και τι σημαίνει αυτό για την χώρα, όταν στον κ. Σαμαρά προτείνεται ένα "μεγάλο άλμα προς τα μπρος" -με την ανακίνηση εθνικών θεμάτων, όπως η ανακήρυξη της ΑΟΖ ή με μια ηρωική σύγκρουση με τους δανειστές- με στόχο την αλλαγή της πολιτικής ατζέντας και την αναβάθμιση του "ηγετικού", "πατριωτικού" προφίλ του που έχει πληγεί βαρύτατα από την πλήρη υποταγή στις απαιτήσεις της Μέρκελ και της τρόικα;
(*) Pierre Accoce, Pierre Rentchnick, "Ces malades qui nous gouvernent", Stock, 1996
ΠΗΓΗ. tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου