ΣΑΒΒΑΤΟ 1-3-2014
Στην Επιτροπή Απολογισμού και Ισολογισμού της Βουλής συζητήθηκε χτες η Εκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, με την οποία διατυπώνονται «προβληματισμοί» γύρω από το μείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής που θα εφαρμοστεί στο επόμενο διάστημα, πλαίσιο μέσα στο οποίο προβάλλει και η ανάγκη απομείωσης του κρατικού χρέους, είτε με επιμήκυνση και μείωση επιτοκίων, είτε με «κούρεμα» ή και συνδυαστικά.
Στην παρέμβασή του, σχετικά με την έκθεση που παρουσιάστηκε, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος τόνισε ότι πρόκειται για πρόταση σε μια «πολιτική διαχείρισης εντός των τειχών, εντός των πλαισίων της ΕΕ, ενώ και η συζήτηση για τη βιωσιμότητα ή όχι του ελληνικού χρέους είναι άγονη, αποπροσανατολιστική και πρωθύστερη, γιατί ακριβώς θα έπρεπε να προηγηθεί η υπόθεση "δημόσιο χρέος, ποιες οι αιτίες του και ποιος ευθύνεται".
Εμείς τονίζουμε ότι το δημόσιο χρέος αποτελεί παιδί γνήσιο, όχι νόθο του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης και γι' αυτό το λόγο δεν αποτελεί ιδιομορφία η Ελλάδα».
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ προσδιόρισε τους παράγοντες που διαμορφώνουν το δημόσιο χρέος:
«Πρώτος παράγοντας είναι η δημοσιονομική διαχείριση.
Το φορολογικό σύστημα είναι άδικο και φορτώνει τα φορολογικά βάρη στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων. Στα πλαίσια του φορολογικού ανταγωνισμού οδηγεί σε μεγάλης έκτασης φοροαποφυγή τους επιχειρηματικούς ομίλους και το μεγάλο κεφάλαιο και ταυτόχρονα διαμορφώνονται στο πλαίσιο της ελευθερίας κίνησης κεφαλαίων φορολογικοί παράδεισοι και τρόποι φοροαποφυγής του μεγάλου κεφαλαίου (...)
Δεύτερος παράγοντας είναι το σκέλος των δαπανών.
Η θεμελιώδης δηλαδή σύμφυση, ανάμεσα στο αστικό κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Για παράδειγμα η πολιτική προμηθειών αντανακλά αυτή τη σύμφυση, όπου το κράτος πληρώνει ακριβά εμπορεύματα ή παρεχόμενες υπηρεσίες από επιχειρηματικούς ομίλους (τομέας Παιδείας, Υγείας κ.τ.λ.) ή πουλάει φτηνά από την άλλη μεριά στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Επίσης, μορφή στήριξης και σύμφυσης αποτελεί και το ζήτημα της πολύμορφης χρηματοδότησης, για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες αναπαραγωγής του κεφαλαίου στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Τρίτος παράγοντας, οι λεγόμενοι εθνικοί στόχοι.
Για παράδειγμα οι Ολυμπιακοί Αγώνες που δεν ήταν εθνικοί στόχοι αλλά ταξικοί στόχοι, οι οποίοι εξυπηρέτησαν τις ανάγκες των κατασκευαστικών ομίλων με πανάκριβα έργα υποδομής για τους Αγώνες, για τα οποία ακόμα δεν έχει γίνει απολογισμός και θα τα πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα μια ζωή.
Τέταρτος παράγοντας, οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί.
Που δεν έχουν όμως ως πρωταρχική προϋπόθεση τη θωράκιση της αμυντικής ικανότητας της χώρας μας, αλλά εντάσσονται στους διάφορους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και εξαιτίας της συμμετοχής της χώρας μας στο ΝΑΤΟ.
Πολύ σημαντικός παράγοντας που τα κόμματα του ευρωμονόδρομου δεν τον αναδεικνύουν είναι η πολύ μεγάλη συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας μας και εξαιτίας της συμμετοχής της Ελλάδας στην ΕΕ.
Συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης που δεν οφείλεται μόνο στις συνθήκες κρίσης -που και εδώ έχουμε συρρίκνωση- αλλά και σε συνθήκες ανάπτυξης των προηγούμενων δεκαετιών. Μια σειρά κλάδοι παραγωγικοί συρρικνώθηκαν και από τον πρωτογενή τομέα και στο δευτερογενή. Εξαιτίας ακριβώς βεβαίως και της ΟΝΕ, του ευρώ, της Συνθήκης του Μάαστριχτ κ.τ.λ».
Στην Επιτροπή Απολογισμού και Ισολογισμού της Βουλής συζητήθηκε χτες η Εκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, με την οποία διατυπώνονται «προβληματισμοί» γύρω από το μείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής που θα εφαρμοστεί στο επόμενο διάστημα, πλαίσιο μέσα στο οποίο προβάλλει και η ανάγκη απομείωσης του κρατικού χρέους, είτε με επιμήκυνση και μείωση επιτοκίων, είτε με «κούρεμα» ή και συνδυαστικά.
Στην παρέμβασή του, σχετικά με την έκθεση που παρουσιάστηκε, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος τόνισε ότι πρόκειται για πρόταση σε μια «πολιτική διαχείρισης εντός των τειχών, εντός των πλαισίων της ΕΕ, ενώ και η συζήτηση για τη βιωσιμότητα ή όχι του ελληνικού χρέους είναι άγονη, αποπροσανατολιστική και πρωθύστερη, γιατί ακριβώς θα έπρεπε να προηγηθεί η υπόθεση "δημόσιο χρέος, ποιες οι αιτίες του και ποιος ευθύνεται".
Εμείς τονίζουμε ότι το δημόσιο χρέος αποτελεί παιδί γνήσιο, όχι νόθο του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης και γι' αυτό το λόγο δεν αποτελεί ιδιομορφία η Ελλάδα».
Οι παράγοντες που διαμορφώνουν το χρέος
«Πρώτος παράγοντας είναι η δημοσιονομική διαχείριση.
Το φορολογικό σύστημα είναι άδικο και φορτώνει τα φορολογικά βάρη στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων. Στα πλαίσια του φορολογικού ανταγωνισμού οδηγεί σε μεγάλης έκτασης φοροαποφυγή τους επιχειρηματικούς ομίλους και το μεγάλο κεφάλαιο και ταυτόχρονα διαμορφώνονται στο πλαίσιο της ελευθερίας κίνησης κεφαλαίων φορολογικοί παράδεισοι και τρόποι φοροαποφυγής του μεγάλου κεφαλαίου (...)
Δεύτερος παράγοντας είναι το σκέλος των δαπανών.
Η θεμελιώδης δηλαδή σύμφυση, ανάμεσα στο αστικό κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Για παράδειγμα η πολιτική προμηθειών αντανακλά αυτή τη σύμφυση, όπου το κράτος πληρώνει ακριβά εμπορεύματα ή παρεχόμενες υπηρεσίες από επιχειρηματικούς ομίλους (τομέας Παιδείας, Υγείας κ.τ.λ.) ή πουλάει φτηνά από την άλλη μεριά στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Επίσης, μορφή στήριξης και σύμφυσης αποτελεί και το ζήτημα της πολύμορφης χρηματοδότησης, για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες αναπαραγωγής του κεφαλαίου στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Τρίτος παράγοντας, οι λεγόμενοι εθνικοί στόχοι.
Για παράδειγμα οι Ολυμπιακοί Αγώνες που δεν ήταν εθνικοί στόχοι αλλά ταξικοί στόχοι, οι οποίοι εξυπηρέτησαν τις ανάγκες των κατασκευαστικών ομίλων με πανάκριβα έργα υποδομής για τους Αγώνες, για τα οποία ακόμα δεν έχει γίνει απολογισμός και θα τα πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα μια ζωή.
Τέταρτος παράγοντας, οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί.
Που δεν έχουν όμως ως πρωταρχική προϋπόθεση τη θωράκιση της αμυντικής ικανότητας της χώρας μας, αλλά εντάσσονται στους διάφορους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και εξαιτίας της συμμετοχής της χώρας μας στο ΝΑΤΟ.
Πολύ σημαντικός παράγοντας που τα κόμματα του ευρωμονόδρομου δεν τον αναδεικνύουν είναι η πολύ μεγάλη συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας μας και εξαιτίας της συμμετοχής της Ελλάδας στην ΕΕ.
Συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης που δεν οφείλεται μόνο στις συνθήκες κρίσης -που και εδώ έχουμε συρρίκνωση- αλλά και σε συνθήκες ανάπτυξης των προηγούμενων δεκαετιών. Μια σειρά κλάδοι παραγωγικοί συρρικνώθηκαν και από τον πρωτογενή τομέα και στο δευτερογενή. Εξαιτίας ακριβώς βεβαίως και της ΟΝΕ, του ευρώ, της Συνθήκης του Μάαστριχτ κ.τ.λ».
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου