Μειονοτικές ρυθμίσεις 90 χρόνια μετά την Συνθήκη της Λωζάνης: Ανοιχτό συνέδριο στην Κομοτηνή, ερήμην Κωνσταντινουπολιτών και Ιμβρίων!

ΤΕΤΑΡΤΗ 27-11-2013

Του Λεωνίδα Κουμάκη

Το καθ΄ όλα αξιοσέβαστο ΕΛΙΑΜΕΠ, το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής, το «ανεξάρτητο», «μη κερδοσκοπικό» ερευνητικό και εκπαιδευτικό ίδρυμα το οποίο «δεν εκφράζει, ούτε εκπροσωπεί συγκεκριμένες πολιτικές απόψεις» οργάνωσε στην Κομοτηνή (22 & 23/11/2013), σε συνεργασία με το «Πρόγραμμα Εκπαίδευσης των Παίδων της Μουσουλμανικής Μειονότητας στην Θράκη» διήμερο συνέδριο με θέμα

«Η Συνθήκη της Λωζάνης 90 χρόνια μετά: Οι μειονοτικές ρυθμίσεις».

Κλήθηκαν 27 ομιλητές, μεταξύ των οποίων και διάσημα «γιουσουφάκια» του σύγχρονου νέο-οθωμανικού επεκτατισμού, να μιλήσουν για τις «μειονοτικές ρυθμίσεις» στα πλαίσια της «Συνθήκης της Λωζάνης» 90 χρόνια μετά την σύναψη της.
Μερικοί από αυτούς, για να εκφράσουν με κροκοδείλια δάκρυα την «οδύνη» τους διότι όταν το 1923 υπεγράφη η Συνθήκη της Λωζάνης οι Έλληνες μουσουλμάνοι της Ελληνικής Θράκης ήταν 80.000 άτομα και σήμερα (σύμφωνα με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας) είναι μόνο 150.000, ενώ αν δεν υπήρχε η «αφόρητη καταπίεση» του Ελληνικού Κράτους θα ήταν περισσότεροι από 200.000 – αυτά δηλαδή που υποστηρίζει η Τουρκική διπλωματία σε όλα τα διεθνή φορά εδώ και ολόκληρες δεκαετίες!
Οι οργανωτές του συνεδρίου για τις μειονοτικές ρυθμίσεις της Συνθήκης της Λωζάνης δεν ένιωσαν καμιά απολύτως υποχρέωση να καλέσουν κανένα ομιλητή ούτε από την Οικουμενική Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών (εκπροσωπεί 25 Συλλόγους και Σωματεία Κωνσταντινουπολιτών σε ολόκληρο τον κόσμο), ούτε από τον Σύλλογο ή την Ένωση Ιμβρίων λες και οι Κωνσταντινουπολίτες ή οι Ίμβριοι δεν υπήρξαν οι τραγικοί πρωταγωνιστές των «μειονοτικών ρυθμίσεων» της Συνθήκης της Λωζάνης, αφού από 120.000 άτομα που ήταν κατά την υπογραφή της Συνθήκης το 1923, σήμερα σώζονται μόλις 2.000!
Λες και αυτοί δεν έχουν ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από ένα γενναίο «Πρόγραμμα Εκπαίδευσης των Παίδων της Ελληνικής Μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη»!

Μια όμως και οι οργανωτές του συνεδρίου «παρέλειψαν» να δώσουν στους εκλεγμένους φορείς των Κωνσταντινουπολιτών και τους Ιμβρίων, την δυνατότητα να ακουστεί η φωνή τους στο συνέδριο για τα τεράστια προβλήματα των λιγοστών που απέμειναν στην «αντίπερα όχθη», θεωρούμε υποχρέωση μας να υπενθυμίσουμε σε οργανωτές, ομιλητές και συνέδρους μερικά πράγματα τα οποία πιθανόν να μην αξιολογούν με την πρέπουσα επάρκεια:

(1) Η Τουρκία σέβεται τις Συνθήκες και τις συμφωνίες που υπογράφει μόνο στο τμήμα εκείνο που θεωρεί πως εξυπηρετούνται τα συμφέροντά της, παραπέμποντας συνήθως στον κάλαθο των αχρήστων όλες τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει.
Ειδικά στην περίπτωση της Συνθήκης της Λωζάνης, έχει ξεπεράσει και τον ίδιο της τον εαυτό! Όσοι αμφιβάλλουν για την διαχρονικά αποδεδειγμένη ιστορική αυτή αλήθεια, δεν έχουν παρά να μελετήσουν προσεκτικά το άρθρο μας 4ης Σεπτεμβρίου 2009 με τίτλο «Συνθήκη της Λωζάνης: Οι Τούρκοι μιλάνε για σκοινί στο … σπίτι του κρεμασμένου!».

(2) Για όσους πιθανόν πιστεύουν πως πρέπει να αλλάξουν οι «μειονοτικές Συνθήκες» που προβλέφθηκαν ένα αιώνα περίπου νωρίτερα με την Συνθήκη της Λωζάνης, είναι χρήσιμο να έχουν υπ΄ όψη πως στην Συνθήκη της Λωζάνης η Τουρκία είναι μόνη αντισυμβαλλόμενη απέναντι σε έξη χώρες (Ελλάδα, Αγγλία, Γαλλία, Ιαπωνία, Ιταλία, Σερβία και Ρουμανία). Συνεπώς το θέμα δεν είναι κάτι που αφορά μόνο την Ελλάδα και την Τουρκία, αλλά και πέντε ακόμα χώρες.
Επί πλέον, οποιαδήποτε αλλαγή στις «μειονοτικές Συνθήκες» λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο προς όφελος της Τουρκίας, η οποία αφού ξεκλήρισε ψυχρά, μεθοδικά, απάνθρωπα και κυνικά σύσσωμο τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου, υποδύεται τώρα τον «προστάτη» των Ελλήνων μουσουλμάνων της Ελληνικής Θράκης και όσων ξένων μας στέλνει συστηματικά με την λαθρομετανάστευση, αποκομίζοντας ταυτοχρόνως δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων από το δουλεμπόριο δυστυχισμένων ανθρώπων!

(3) Οι ανθρωπιστές ή οι ουμανιστές που «στρατεύονται» από το Τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και μετατρέπονται (ηθελημένα ή όχι) σε «χρήσιμους ηλίθιους» του νέο-οθωμανικού επεκτατισμού, ας διαθέσουν και λίγο από τον ανθρωπισμό η τον ουμανισμό τους για να συνειδητοποιήσουν τον τρόπο με τον οποίο η Τουρκία «εφάρμοσε» την Συνθήκη της Λωζάνης στις μειονότητες που υποτίθεται πως ανέλαβε να προστατεύσει και ας διοχετεύσουν λίγη μόνο από την ευαισθησία τους στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν τώρα, από ένα καθόλου φιλικό Τουρκικό κράτος, οι ελάχιστοι που διασώθηκαν μέχρι σήμερα στις αλησμόνητες πατρίδες.
Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός που στηρίζεται στα γερά θεμέλια του Ελληνικού πολιτισμού και η σημερινή Ελληνική Δημοκρατία που είναι ανεκτική σε κάθε διαφορετικότητα, δεν μπορεί να αποτελούν το «άλλοθι» του νέο-οθωμανικού επεκτατισμού ο οποίος αλωνίζει στην Ελληνική Θράκη εκμεταλλευόμενος τους φιλειρηνικούς Έλληνες πολίτες, μουσουλμανικού θρησκεύματος, προκειμένου να εξυπηρετήσει την διαχρονική του στρατηγική.
Όλα αυτά, ας τα έχουν υπ΄ όψη όσοι εργάζονται ή διευθύνουν το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής, ώστε πριν αναλάβουν την συνδιοργάνωση παρόμοιων συνεδρίων, να μην «ξεχνάνε» τους εκλεγμένους εκπροσώπους των Κωνσταντινουπολιτών, των Ιμβρίων και των Τενεδίων που γνωρίζουν «από πρώτο χέρι» και πολύ καλύτερα από πολλούς, τα θέματα αυτά.
Η «ευαισθησία» αποκλειστικά και μόνο σε μια συγκεκριμένη «κατεύθυνση», με ένα απλό delete σε όσα τραγικά αποτελούν τον πυρήνα του θέματος, είναι εξοργιστική αν δεν είναι ύποπτη…

http://koumakis.analyst.gr/

ΠΗΓΗ. thessalonikipress

Το καθ΄ όλα αξιοσέβαστο ΕΛΙΑΜΕΠ, το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής, το «ανεξάρτητο», «μη κερδοσκοπικό» ερευνητικό και εκπαιδευτικό ίδρυμα το οποίο «δεν εκφράζει, ούτε εκπροσωπεί συγκεκριμένες πολιτικές απόψεις» οργάνωσε στην Κομοτηνή (22 & 23/11/2013), σε συνεργασία με το «Πρόγραμμα Εκπαίδευσης των Παίδων της Μουσουλμανικής Μειονότητας στην Θράκη» διήμερο συνέδριο με θέμα «Η Συνθήκη της Λωζάνης 90 χρόνια μετά: Οι μειονοτικές ρυθμίσεις». Κλήθηκαν 27 ομιλητές, μεταξύ των οποίων και διάσημα «γιουσουφάκια» του σύγχρονου νέο-οθωμανικού επεκτατισμού, να μιλήσουν για τις «μειονοτικές ρυθμίσεις» στα πλαίσια της «Συνθήκης της Λωζάνης» 90 χρόνια μετά την σύναψη της. Μερικοί από αυτούς, για να εκφράσουν με κροκοδείλια δάκρυα την «οδύνη» τους διότι όταν το 1923 υπεγράφη η Συνθήκη της Λωζάνης οι Έλληνες μουσουλμάνοι της Ελληνικής Θράκης ήταν 80.000 άτομα και σήμερα (σύμφωνα με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας) είναι μόνο 150.000, ενώ αν δεν υπήρχε η «αφόρητη καταπίεση» του Ελληνικού Κράτους θα ήταν περισσότεροι από 200.000 – αυτά δηλαδή που υποστηρίζει η Τουρκική διπλωματία σε όλα τα διεθνή φορά εδώ και ολόκληρες δεκαετίες! Οι οργανωτές του συνεδρίου για τις μειονοτικές ρυθμίσεις της Συνθήκης της Λωζάνης δεν ένιωσαν καμιά απολύτως υποχρέωση να καλέσουν κανένα ομιλητή ούτε από την Οικουμενική Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών (εκπροσωπεί 25 Συλλόγους και Σωματεία Κωνσταντινουπολιτών σε ολόκληρο τον κόσμο), ούτε από τον Σύλλογο ή την Ένωση Ιμβρίων λες και οι Κωνσταντινουπολίτες ή οι Ίμβριοι δεν υπήρξαν οι τραγικοί πρωταγωνιστές των «μειονοτικών ρυθμίσεων» της Συνθήκης της Λωζάνης, αφού από 120.000 άτομα που ήταν κατά την υπογραφή της Συνθήκης το 1923, σήμερα σώζονται μόλις 2.000! Λες και αυτοί δεν έχουν ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από ένα γενναίο «Πρόγραμμα Εκπαίδευσης των Παίδων της Ελληνικής Μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη»! Μια όμως και οι οργανωτές του συνεδρίου «παρέλειψαν» να δώσουν στους εκλεγμένους φορείς των Κωνσταντινουπολιτών και τους Ιμβρίων, την δυνατότητα να ακουστεί η φωνή τους στο συνέδριο για τα τεράστια προβλήματα των λιγοστών που απέμειναν στην «αντίπερα όχθη», θεωρούμε υποχρέωση μας να υπενθυμίσουμε σε οργανωτές, ομιλητές και συνέδρους μερικά πράγματα τα οποία πιθανόν να μην αξιολογούν με την πρέπουσα επάρκεια: (1) Η Τουρκία σέβεται τις Συνθήκες και τις συμφωνίες που υπογράφει μόνο στο τμήμα εκείνο που θεωρεί πως εξυπηρετούνται τα συμφέροντά της, παραπέμποντας συνήθως στον κάλαθο των αχρήστων όλες τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει. Ειδικά στην περίπτωση της Συνθήκης της Λωζάνης, έχει ξεπεράσει και τον ίδιο της τον εαυτό! Όσοι αμφιβάλλουν για την διαχρονικά αποδεδειγμένη ιστορική αυτή αλήθεια, δεν έχουν παρά να μελετήσουν προσεκτικά το άρθρο μας 4ης Σεπτεμβρίου 2009 με τίτλο «Συνθήκη της Λωζάνης: Οι Τούρκοι μιλάνε για σκοινί στο … σπίτι του κρεμασμένου!». (2) Για όσους πιθανόν πιστεύουν πως πρέπει να αλλάξουν οι «μειονοτικές Συνθήκες» που προβλέφθηκαν ένα αιώνα περίπου νωρίτερα με την Συνθήκη της Λωζάνης, είναι χρήσιμο να έχουν υπ΄ όψη πως στην Συνθήκη της Λωζάνης η Τουρκία είναι μόνη αντισυμβαλλόμενη απέναντι σε έξη χώρες (Ελλάδα, Αγγλία, Γαλλία, Ιαπωνία, Ιταλία, Σερβία και Ρουμανία). Συνεπώς το θέμα δεν είναι κάτι που αφορά μόνο την Ελλάδα και την Τουρκία, αλλά και πέντε ακόμα χώρες. Επί πλέον, οποιαδήποτε αλλαγή στις «μειονοτικές Συνθήκες» λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο προς όφελος της Τουρκίας, η οποία αφού ξεκλήρισε ψυχρά, μεθοδικά, απάνθρωπα και κυνικά σύσσωμο τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου, υποδύεται τώρα τον «προστάτη» των Ελλήνων μουσουλμάνων της Ελληνικής Θράκης και όσων ξένων μας στέλνει συστηματικά με την λαθρομετανάστευση, αποκομίζοντας ταυτοχρόνως δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων από το δουλεμπόριο δυστυχισμένων ανθρώπων! (3) Οι ανθρωπιστές ή οι ουμανιστές που «στρατεύονται» από το Τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και μετατρέπονται (ηθελημένα ή όχι) σε «χρήσιμους ηλίθιους» του νέο-οθωμανικού επεκτατισμού, ας διαθέσουν και λίγο από τον ανθρωπισμό η τον ουμανισμό τους για να συνειδητοποιήσουν τον τρόπο με τον οποίο η Τουρκία «εφάρμοσε» την Συνθήκη της Λωζάνης στις μειονότητες που υποτίθεται πως ανέλαβε να προστατεύσει και ας διοχετεύσουν λίγη μόνο από την ευαισθησία τους στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν τώρα, από ένα καθόλου φιλικό Τουρκικό κράτος, οι ελάχιστοι που διασώθηκαν μέχρι σήμερα στις αλησμόνητες πατρίδες. Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός που στηρίζεται στα γερά θεμέλια του Ελληνικού πολιτισμού και η σημερινή Ελληνική Δημοκρατία που είναι ανεκτική σε κάθε διαφορετικότητα, δεν μπορεί να αποτελούν το «άλλοθι» του νέο-οθωμανικού επεκτατισμού ο οποίος αλωνίζει στην Ελληνική Θράκη εκμεταλλευόμενος τους φιλειρηνικούς Έλληνες πολίτες, μουσουλμανικού θρησκεύματος, προκειμένου να εξυπηρετήσει την διαχρονική του στρατηγική. Όλα αυτά, ας τα έχουν υπ΄ όψη όσοι εργάζονται ή διευθύνουν το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής, ώστε πριν αναλάβουν την συνδιοργάνωση παρόμοιων συνεδρίων, να μην «ξεχνάνε» τους εκλεγμένους εκπροσώπους των Κωνσταντινουπολιτών, των Ιμβρίων και των Τενεδίων που γνωρίζουν «από πρώτο χέρι» και πολύ καλύτερα από πολλούς, τα θέματα αυτά. Η «ευαισθησία» αποκλειστικά και μόνο σε μια συγκεκριμένη «κατεύθυνση», με ένα απλό delete σε όσα τραγικά αποτελούν τον πυρήνα του θέματος, είναι εξοργιστική αν δεν είναι ύποπτη… http://koumakis.analyst.gr/

Πηγή: ThessalonikiPress.gr