ΠΕΜΠΤΗ 3-10-2013
Οι
τελευταίες εξελίξεις στις ΗΠΑ, με τη διακοπή μισθοδοσίας εκατοντάδων
χιλιάδων
υπαλλήλων και το αδιέξοδο σχετικά με το πρόγραμμα υγείας, λόγω
της άσκησης βέτο από το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων, αναζωπύρωσαν στο
δημόσιο διάλογο μια συζήτηση σχετικά με τον τάχα φιλολαϊκό Ομπάμα, που
θέλει υγεία για όλο τον κόσμο, και τους αντιλαϊκούς - νεοφιλελεύθερους
Ρεπουμπλικάνους.
Είναι όμως τα πράγματα έτσι;
Πραγματικά, Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικάνοι προτείνουν διαφορετικό μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής, οι πρώτοι περισσότερο επεκτατικό μείγμα (επέκταση δημόσιες δαπανών), που επιδεικνύει μεγαλύτερη ανοχή στο έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού και στην αύξηση του δημόσιου χρέους, και οι δεύτεροι περισσότερο περιοριστικό (περιορισμός δημόσιων δαπανών).
Οι ΗΠΑ, ακολουθώντας μια έντονα επεκτατική πολιτική, με την κεντρική τράπεζα να έχει τροφοδοτήσει την οικονομία με περισσότερα από 2 τρισ. δολάρια μέσα από το πρόγραμμα της πιστωτικής διευκόλυνσης των μονοπωλίων, βρίσκονται σε τροχιά καπιταλιστικής ανάπτυξης, την τελευταία 3ετία, με ρυθμούς που ξεπερνάνε το 2% ετησίως.
Ωστόσο η ανάπτυξη αυτή είναι πέρα για πέρα αντιλαϊκή.
Στις πετυχημένες ΗΠΑ, περισσότεροι από 50 εκατ. άνθρωποι δεν καλύπτουν τα καθημερινά έξοδα για τη διατροφή τους και αναγκάζονται να σιτίζονται με κουπόνια. Η πραγματική ανεργία βρίσκεται σε δυσθεώρητα ύψη που ξεπερνάνε το 15%.
Η επεκτατική πολιτική Ομπάμα οδήγησε σε δραστική αύξηση του κρατικού χρέους, χρέους που θα πρέπει να καλύψουν οι εργαζόμενοι, αφού η κρατική στήριξη των μονοπωλίων θεωρείται δεδομένη.
Η αναστολή της λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού των ΗΠΑ αναδεικνύει αυτή την πραγματικότητα.
Ο κρατικός δανεισμός τελικά απλά διογκώνει το πρόβλημα της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και μεταθέτει την επίλυση του λίγο αργότερα ως υπερδιογκωμένο χρέος.
Η εκδήλωση της κρίσης έχει νομοτέλειες από τις οποίες δεν μπορεί να ξεφύγει κανένας.
Μοναδικός δρόμος από το αδιέξοδο, η καταστροφή κεφαλαίου σε κάθε μορφή του, η απαξίωση της εργατικής δύναμης, η καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων.
Και εδώ ξεδιπλώνεται ο τσακωμός τους. Ποιο τμήμα του κεφαλαίου θα έχει τις μεγαλύτερες απώλειες;
Η κόντρα Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων εκφράζει και αυτή την πτυχή.
Το πρόγραμμα υγείας του Ομπάμα αποτελεί μποναμά για τους φαρμακευτικούς ομίλους και τους ομίλους υγείας στις ΗΠΑ που θα έχουν τεράστια κερδοφορία, ενώ δεν καλύπτει ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, που παραμένουν πρακτικά ανασφάλιστα.
Άλλες μερίδες του κεφαλαίου έχουν διαφορετικές προτεραιότητες.
Οι Ρεπουμπλικάνοι αρνούνται πεισματικά το πρόγραμμα υγείας γιατί εκφράζουν κυρίως συμφέροντα άλλων τμημάτων του κεφαλαίου, του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος, της πετρελαϊκής βιομηχανίας.
Το σημερινό παράδειγμα στις ΗΠΑ δείχνει πως δεν υπάρχουν εύκολοι δρόμοι.
Ο «Βασιλιάς» Ομπάμα είναι γυμνός, και αυτοί που κάνουν πως δεν το βλέπουν, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι αδαείς. Είναι επικίνδυνοι για τα λαϊκά στρώματα.
Προσπαθούν να εξαπατήσουν ότι με αντίστοιχες λύσεις, εντός των τειχών της εξουσίας των μονοπωλίων και της ΕΕ, οι εργαζόμενοι θα δουν καλύτερες μέρες.
ΠΗΓΗ. 902
υπαλλήλων και το αδιέξοδο σχετικά με το πρόγραμμα υγείας, λόγω
της άσκησης βέτο από το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων, αναζωπύρωσαν στο
δημόσιο διάλογο μια συζήτηση σχετικά με τον τάχα φιλολαϊκό Ομπάμα, που
θέλει υγεία για όλο τον κόσμο, και τους αντιλαϊκούς - νεοφιλελεύθερους
Ρεπουμπλικάνους.Είναι όμως τα πράγματα έτσι;
Πραγματικά, Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικάνοι προτείνουν διαφορετικό μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής, οι πρώτοι περισσότερο επεκτατικό μείγμα (επέκταση δημόσιες δαπανών), που επιδεικνύει μεγαλύτερη ανοχή στο έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού και στην αύξηση του δημόσιου χρέους, και οι δεύτεροι περισσότερο περιοριστικό (περιορισμός δημόσιων δαπανών).
Οι ΗΠΑ, ακολουθώντας μια έντονα επεκτατική πολιτική, με την κεντρική τράπεζα να έχει τροφοδοτήσει την οικονομία με περισσότερα από 2 τρισ. δολάρια μέσα από το πρόγραμμα της πιστωτικής διευκόλυνσης των μονοπωλίων, βρίσκονται σε τροχιά καπιταλιστικής ανάπτυξης, την τελευταία 3ετία, με ρυθμούς που ξεπερνάνε το 2% ετησίως.
Ωστόσο η ανάπτυξη αυτή είναι πέρα για πέρα αντιλαϊκή.
Στις πετυχημένες ΗΠΑ, περισσότεροι από 50 εκατ. άνθρωποι δεν καλύπτουν τα καθημερινά έξοδα για τη διατροφή τους και αναγκάζονται να σιτίζονται με κουπόνια. Η πραγματική ανεργία βρίσκεται σε δυσθεώρητα ύψη που ξεπερνάνε το 15%.
Η επεκτατική πολιτική Ομπάμα οδήγησε σε δραστική αύξηση του κρατικού χρέους, χρέους που θα πρέπει να καλύψουν οι εργαζόμενοι, αφού η κρατική στήριξη των μονοπωλίων θεωρείται δεδομένη.
Η αναστολή της λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού των ΗΠΑ αναδεικνύει αυτή την πραγματικότητα.
Ο κρατικός δανεισμός τελικά απλά διογκώνει το πρόβλημα της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και μεταθέτει την επίλυση του λίγο αργότερα ως υπερδιογκωμένο χρέος.
Η εκδήλωση της κρίσης έχει νομοτέλειες από τις οποίες δεν μπορεί να ξεφύγει κανένας.
Μοναδικός δρόμος από το αδιέξοδο, η καταστροφή κεφαλαίου σε κάθε μορφή του, η απαξίωση της εργατικής δύναμης, η καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων.
Και εδώ ξεδιπλώνεται ο τσακωμός τους. Ποιο τμήμα του κεφαλαίου θα έχει τις μεγαλύτερες απώλειες;
Η κόντρα Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων εκφράζει και αυτή την πτυχή.
Το πρόγραμμα υγείας του Ομπάμα αποτελεί μποναμά για τους φαρμακευτικούς ομίλους και τους ομίλους υγείας στις ΗΠΑ που θα έχουν τεράστια κερδοφορία, ενώ δεν καλύπτει ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, που παραμένουν πρακτικά ανασφάλιστα.
Άλλες μερίδες του κεφαλαίου έχουν διαφορετικές προτεραιότητες.
Οι Ρεπουμπλικάνοι αρνούνται πεισματικά το πρόγραμμα υγείας γιατί εκφράζουν κυρίως συμφέροντα άλλων τμημάτων του κεφαλαίου, του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος, της πετρελαϊκής βιομηχανίας.
Το σημερινό παράδειγμα στις ΗΠΑ δείχνει πως δεν υπάρχουν εύκολοι δρόμοι.
Ο «Βασιλιάς» Ομπάμα είναι γυμνός, και αυτοί που κάνουν πως δεν το βλέπουν, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι αδαείς. Είναι επικίνδυνοι για τα λαϊκά στρώματα.
Προσπαθούν να εξαπατήσουν ότι με αντίστοιχες λύσεις, εντός των τειχών της εξουσίας των μονοπωλίων και της ΕΕ, οι εργαζόμενοι θα δουν καλύτερες μέρες.
ΠΗΓΗ. 902
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου