Την απουσία πολιτικής βούλησης της κυβέρνησης για την πάταξη της φοροαποφυγής επιβεβαιώνουν τα στοιχεία που απέστειλε στη Βουλή ο Γιάννης Στουρνάρας απαντώντας σε ερώτηση του Βύρωνα Πολύδωρα. Σύμφωνα με τη γραπτή απάντηση του υπουργού Οικονομικών, στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί 6.575 αλλοδαπές off shore εκμετάλλευσης ακινήτων.
Από αυτές τις 6.575 off shore έχουν ελεγχθεί μόλις οι... 34 - δηλαδή το 0,5%!!!! Και το υπουργείο Οικονομικών επαίρεται ότι είναι σε διαδικασία ελέγχου συνολικά 315 εταιρειών - δηλαδή ελέγχεται μόλις το 5% των offshore που έχουν καταγραφεί στη χώρα...
Το ακόμα πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι τι απέδωσε φορολογικά ο έλεγχος. Μόνο από τις 34 off shore στις οποίες ο έλεγχος ολοκληρώθηκε, σύμφωνα με τον Γ. Στουρνάρα, έχουν βεβαιωθεί 40.068.785,61 ευρώ. Πρόκειται για ένα ποσό που θα μπορούσε να αποτελέσει "δείκτη" για τα πραγματικά μεγέθη της φοροδιαφυγής, καθώς από το 0,5% των off shore βεβαιώνονται 40 εκατ. ευρώ.
Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση μετέφερε τον έλεγχο πολλών off shore στο Διαπεριφερειακό Ελεγκτικό Κέντρο Αθηνών - κίνηση που ενδέχεται να προκάλεσε νέα καθυστέρηση στον έλεγχο εταιρειών που ενδεχομένως είχε ήδη αρχίσει από τις αρμόδιες αρχές. Σε κάθε περίπτωση σήμερα το δεδομένο είναι πως έχει ανατεθεί στο ΔΕΚ Αθηνών η διενέργεια τακτικού φορολογικού ελέγχου όλων των ανέλεγκτων χρήσεων των 24 off shore της ΔΟΥ Κύμης και των 161 off shore της ΔΟΥ Κρανιδίου.
 

Συμφωνίες ανταλλαγής πληροφοριών

Στην ερώτησή του ο Β. Πολύδωρας έθετε και το ζήτημα της υπογραφής συμφωνιών ανταλλαγής πληροφοριών με άλλες χώρες για τον έλεγχο των off shore. Ο Γ. Στουρνάρας απάντησε ότι από τον κατάλογο μη συνεργαζόμενων χωρών έχουν υπογραφεί συμβάσεις με το Γκέρνσεϊ, το Γιβραλτάρ και τις Νήσους Κουκ (οι οποίες δεν έχουν τεθεί σε ισχύ), ενώ έχουν μονογραφηθεί οι συμβάσεις με Μαυρίκιο, Τζέρσεϊ, Σαμόα, Νήσους Κέιμαν και τις Βερμούδες.
Όμως ο υπουργός Οικονομικών εμμέσως συστήνει να κρατάμε "μικρό καλάθι" από τις συμφωνίες αυτές, επισημαίνοντας ότι "το αίτημα ανταλλαγής πληροφοριών υποβάλλεται από την αρμόδια αρχή του ενός συμβαλλόμενου κράτους προς το άλλο συμβαλλόμενο κράτος, δυνάμει των οικείων διατάξεων, αφού προηγουμένως το αιτούν κράτος εξαντλήσει τα εσωτερικά μέσα πληροφόρησης που διαθέτει σύμφωνα με το εσωτερικό του δίκαιο. Το αίτημα διοικητικής συνδρομής δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι ενέργεια 'αλίευσης' πληροφοριών από το συμβαλλόμενο κράτος προς το οποίο αυτό αποστέλλεται".

ΠΗΓΗ. Η ΑΥΓΗ