ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23-8-2013
Αιχμές για το ρόλο του ΤΑΙΠΕΔ στις αποκρατικοποιήσεις αφήνει ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του.
Η Κουμουνδούρου εκτιμά ότι η υλοποίηση μιας εγκληματικής
πολιτικής ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας με οσμή διαπλοκής γίνεται
μέσω του ΤΑΙΠΕΔ.
Η Αξιωματική Αντιπολιτεύση παραθέτει στοιχεία για την «δράση ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου από το ΤΑΙΠΕΔ» κάνοντας μια αναδρομή στην πορεία του Ταμείου.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «το ΤΑΙΠΕΔ συστάθηκε (νόμος 3986/2011) με στόχο την αξιοποίηση της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου ώστε να καλυφθεί τμήμα του δημόσιου χρέους της χώρας. Στη συνέχεια όμως και με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου αμφίβολης συνταγματικότητας περιήλθαν στο ΤΑΙΠΕΔ και δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας που ανήκουν σε αυτό που ονομάζεται εν στενή εννοία δημόσια περιουσία (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, Σιδηρόδρομοι, Λιμάνια κλπ).
Η αρχική εκτίμηση για τα αναμενόμενα έσοδα από το ξεπούλημα της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας του δημοσίου το 2011 έλεγε ότι αυτά θα φθάσουν τα 50 δις Ευρώ παρά το γεγονός ότι το προηγούμενο έτος ο τότε Υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου αποτιμούσε τη δημόσια περιουσία σε 280 δις ευρώ. Σήμερα και μετά την παταγώδη αποτυχία του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων τα έσοδα υπολογίζονται για το τρέχον έτος σε 2,5 δις (αμφίβολο αν θα επιτευχθεί) και συνολικά για το πρόγραμμα στα 9,4 δις.
Πρόκειται για σκάνδαλο ολκής αφού εξαιτίας της ύφεσης όλες οι αξίες των ακινήτων και των επιχειρήσεων του Δημοσίου έχουν υποτιμηθεί. Η πώλησή τους σε αυτή τη φάση αποτελεί έγκλημα όχι μόνο για ιδεολογικούς λόγους που αφορούν τις αντιπαρατιθέμενες αντιλήψεις για το ρόλο του κράτους αλλά και με στενά αγοραίους όρους. Η πώληση όμως είναι έγκλημα και εξαιτίας του γεγονότος ότι τα ποσά που συσσωρεύονται πηγαίνουν κατευθείαν στην αποπληρωμή του δημόσιου χρέους που πανθομολογείται ότι δεν είναι βιώσιμο και θα κουρευτεί βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα.
Μέχρι στιγμής το ΤΑΙΠΕΔ το μόνο που έχει καταφέρει είναι να συσσωρεύσει χρέη πράγμα που δεν αποτελεί είδηση αν αναλογιστεί κανείς ότι η γερμανική εταιρεία στα πρότυπα της οποίας στήθηκε το Ταμείο η Treuhand που είχε επιφορτιστεί με την αξιοποίηση του συνόλου της περιουσίας της Ανατολικής Γερμανίας μετά την ένωση των δύο Γερμανιών κατάφερε στα τέσσερα χρόνια της λειτουργίας του να συσσωρεύσει χρέη 260 δις Μάρκων. Η εν λόγω εταιρεία εξάλλου αποτέλεσε άντρο διαφθοράς και εξυπηρετήσεων πράγμα που αποδεικνύει αφενός ότι η διασπάθιση δημόσιου χρήματος και οι εξυπηρετήσεις δεν είναι ιδιαιτερότητα της ελληνικής δημόσιας ζωής αλλά είναι συνδεδεμένες με τη λειτουργία της ιδιωτικής οικονομίας.
Η λειτουργία του ΤΑΙΠΕΔ είναι απολύτως αδιαφανής. Τα πρακτικά των συνεδριάσεων του ΔΣ είναι απόρρητα, δεν υπάγεται στον κοινοβουλευτικό έλεγχο αφού απλώς οφείλει να ενημερώνει τη Βουλή, ενώ το ίδιο δεν καταθέτει τις τριμηνιαίες εκθέσεις ως οφείλει δια νόμου ή τις καταθέτει εξαιρετικά καθυστερημένα. Η μοναδική έκθεση που έχει καταθέσει εντός του 2013 αφορά το τρίμηνο Ιανουαρίου-Μαρτίου και κατατέθηκε στις 30/5 του τρέχοντος έτους.
Η σύνθεση της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ έχει αλλάξει τρεις φορές από τον περσινό Ιούλιο, ενώ ο διευθύνων σύμβουλος του Ταμείου (Ιωάννης Εμίρης) εξακολουθεί να είναι παρανόμως διορισμένος, αφού ο διορισμός του δεν εξασφάλισε τα 4/5 που απαιτούνταν από την επιτροπή ΔΕΚΟ της Βουλής και νομιμοποιήθηκε αναδρομικά με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που άλλαξε τη διαδικασία διορισμού.
Το ΤΑΙΠΕΔ θα προχωρήσει εντός του επόμενου διαστήματος στην πώληση των υποδομών και των δικτύων που ανήκουν στην κυριότητα του Δημοσίου (σιδηροδρομικό δίκτυο – ROSCO, δίκτυα της ΔΕΗ και των εταιρειών ύδρευσης και αποχέτευσης, λιμάνια, αεροδρόμια). Η διεθνής εμπειρία από αντίστοιχες κινήσεις που έχουν επιχειρηθεί στην Μεγάλη Βρετανία (σιδηρόδρομοι) και τις ΗΠΑ (νερό, ηλεκτρικό) αλλά και αλλού αποδεικνύει ότι αυτή η κίνηση έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Τα δίκτυα δεν μπορούν να λειτουργούν με άξονα το ιδιωτικό βραχυπρόθεσμο κέρδος διότι αυτό οδηγεί σε απαξίωση τους αφού πρωταρχικό μέλημα των ιδιωτών είναι η μείωση του κόστους συντήρησης. Γι αυτό το λόγο εξάλλου η διεθνής τάση είναι οι υποδομές και τα δίκτυα να επιστρέφουν στον δημόσιο έλεγχο.
Οι μέχρι στιγμής ολοκληρωμένες ιδιωτικοποιήσεις από τη μεριά του ΤΑΙΠΕΔ αναδύουν έντονη οσμή διαφθοράς. Σημεία που πρέπει να διερευνηθούν αφορούν την πώληση του Διεθνούς Κέντρου Ραδιοτηλεόρασης στον Λάτση, αλλά και οι λεπτομέρειες και το παρασκήνιο της πώλησης του ΟΠΑΠ.
Να σημειωθεί ότι εντός των τελευταίων μηνών ο ΟΠΑΠ έχει αποκτήσει την άδεια τόσο για το Βιντεολόττο που κόστισε 474 εκ. ευρώ όσο και την αντίστοιχη για τα Κρατικά Λαχεία η αξία της οποίας υπερβαίνει τα 700 εκ. Ευρώ, ενώ το 33% των μετοχών πουλήθηκε με το γνωστό τίμημα των 622 +30 εκ. ευρώ. Σκοτεινό σημείο της διαδικασίας που οδήγησε στην πώληση αποτελεί και το γεγονός ότι στις 18 Ιουλίου το ΤΑΙΠΕΔ έβγαλε στο σφυρί μετοχές του ΟΠΑΠ με αποτέλεσμα η συμμετοχή του Ταμείου να κατέλθει του 1/3 που αποτελεί το όριο για την άσκηση δικαιωμάτων μειοψηφίας. Ποια η λογική αυτής της κίνησης αφού η αξία της μετοχής έχει υποτιμηθεί στην παρούσα φάση; Υπήρξε κύριος αγοραστής; Υπήρξε εσωτερική πληροφόρηση»;
Η Αξιωματική Αντιπολιτεύση παραθέτει στοιχεία για την «δράση ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου από το ΤΑΙΠΕΔ» κάνοντας μια αναδρομή στην πορεία του Ταμείου.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «το ΤΑΙΠΕΔ συστάθηκε (νόμος 3986/2011) με στόχο την αξιοποίηση της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου ώστε να καλυφθεί τμήμα του δημόσιου χρέους της χώρας. Στη συνέχεια όμως και με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου αμφίβολης συνταγματικότητας περιήλθαν στο ΤΑΙΠΕΔ και δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας που ανήκουν σε αυτό που ονομάζεται εν στενή εννοία δημόσια περιουσία (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, Σιδηρόδρομοι, Λιμάνια κλπ).
Η αρχική εκτίμηση για τα αναμενόμενα έσοδα από το ξεπούλημα της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας του δημοσίου το 2011 έλεγε ότι αυτά θα φθάσουν τα 50 δις Ευρώ παρά το γεγονός ότι το προηγούμενο έτος ο τότε Υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου αποτιμούσε τη δημόσια περιουσία σε 280 δις ευρώ. Σήμερα και μετά την παταγώδη αποτυχία του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων τα έσοδα υπολογίζονται για το τρέχον έτος σε 2,5 δις (αμφίβολο αν θα επιτευχθεί) και συνολικά για το πρόγραμμα στα 9,4 δις.
Πρόκειται για σκάνδαλο ολκής αφού εξαιτίας της ύφεσης όλες οι αξίες των ακινήτων και των επιχειρήσεων του Δημοσίου έχουν υποτιμηθεί. Η πώλησή τους σε αυτή τη φάση αποτελεί έγκλημα όχι μόνο για ιδεολογικούς λόγους που αφορούν τις αντιπαρατιθέμενες αντιλήψεις για το ρόλο του κράτους αλλά και με στενά αγοραίους όρους. Η πώληση όμως είναι έγκλημα και εξαιτίας του γεγονότος ότι τα ποσά που συσσωρεύονται πηγαίνουν κατευθείαν στην αποπληρωμή του δημόσιου χρέους που πανθομολογείται ότι δεν είναι βιώσιμο και θα κουρευτεί βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα.
Μέχρι στιγμής το ΤΑΙΠΕΔ το μόνο που έχει καταφέρει είναι να συσσωρεύσει χρέη πράγμα που δεν αποτελεί είδηση αν αναλογιστεί κανείς ότι η γερμανική εταιρεία στα πρότυπα της οποίας στήθηκε το Ταμείο η Treuhand που είχε επιφορτιστεί με την αξιοποίηση του συνόλου της περιουσίας της Ανατολικής Γερμανίας μετά την ένωση των δύο Γερμανιών κατάφερε στα τέσσερα χρόνια της λειτουργίας του να συσσωρεύσει χρέη 260 δις Μάρκων. Η εν λόγω εταιρεία εξάλλου αποτέλεσε άντρο διαφθοράς και εξυπηρετήσεων πράγμα που αποδεικνύει αφενός ότι η διασπάθιση δημόσιου χρήματος και οι εξυπηρετήσεις δεν είναι ιδιαιτερότητα της ελληνικής δημόσιας ζωής αλλά είναι συνδεδεμένες με τη λειτουργία της ιδιωτικής οικονομίας.
Η λειτουργία του ΤΑΙΠΕΔ είναι απολύτως αδιαφανής. Τα πρακτικά των συνεδριάσεων του ΔΣ είναι απόρρητα, δεν υπάγεται στον κοινοβουλευτικό έλεγχο αφού απλώς οφείλει να ενημερώνει τη Βουλή, ενώ το ίδιο δεν καταθέτει τις τριμηνιαίες εκθέσεις ως οφείλει δια νόμου ή τις καταθέτει εξαιρετικά καθυστερημένα. Η μοναδική έκθεση που έχει καταθέσει εντός του 2013 αφορά το τρίμηνο Ιανουαρίου-Μαρτίου και κατατέθηκε στις 30/5 του τρέχοντος έτους.
Η σύνθεση της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ έχει αλλάξει τρεις φορές από τον περσινό Ιούλιο, ενώ ο διευθύνων σύμβουλος του Ταμείου (Ιωάννης Εμίρης) εξακολουθεί να είναι παρανόμως διορισμένος, αφού ο διορισμός του δεν εξασφάλισε τα 4/5 που απαιτούνταν από την επιτροπή ΔΕΚΟ της Βουλής και νομιμοποιήθηκε αναδρομικά με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που άλλαξε τη διαδικασία διορισμού.
Το ΤΑΙΠΕΔ θα προχωρήσει εντός του επόμενου διαστήματος στην πώληση των υποδομών και των δικτύων που ανήκουν στην κυριότητα του Δημοσίου (σιδηροδρομικό δίκτυο – ROSCO, δίκτυα της ΔΕΗ και των εταιρειών ύδρευσης και αποχέτευσης, λιμάνια, αεροδρόμια). Η διεθνής εμπειρία από αντίστοιχες κινήσεις που έχουν επιχειρηθεί στην Μεγάλη Βρετανία (σιδηρόδρομοι) και τις ΗΠΑ (νερό, ηλεκτρικό) αλλά και αλλού αποδεικνύει ότι αυτή η κίνηση έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Τα δίκτυα δεν μπορούν να λειτουργούν με άξονα το ιδιωτικό βραχυπρόθεσμο κέρδος διότι αυτό οδηγεί σε απαξίωση τους αφού πρωταρχικό μέλημα των ιδιωτών είναι η μείωση του κόστους συντήρησης. Γι αυτό το λόγο εξάλλου η διεθνής τάση είναι οι υποδομές και τα δίκτυα να επιστρέφουν στον δημόσιο έλεγχο.
Οι μέχρι στιγμής ολοκληρωμένες ιδιωτικοποιήσεις από τη μεριά του ΤΑΙΠΕΔ αναδύουν έντονη οσμή διαφθοράς. Σημεία που πρέπει να διερευνηθούν αφορούν την πώληση του Διεθνούς Κέντρου Ραδιοτηλεόρασης στον Λάτση, αλλά και οι λεπτομέρειες και το παρασκήνιο της πώλησης του ΟΠΑΠ.
Να σημειωθεί ότι εντός των τελευταίων μηνών ο ΟΠΑΠ έχει αποκτήσει την άδεια τόσο για το Βιντεολόττο που κόστισε 474 εκ. ευρώ όσο και την αντίστοιχη για τα Κρατικά Λαχεία η αξία της οποίας υπερβαίνει τα 700 εκ. Ευρώ, ενώ το 33% των μετοχών πουλήθηκε με το γνωστό τίμημα των 622 +30 εκ. ευρώ. Σκοτεινό σημείο της διαδικασίας που οδήγησε στην πώληση αποτελεί και το γεγονός ότι στις 18 Ιουλίου το ΤΑΙΠΕΔ έβγαλε στο σφυρί μετοχές του ΟΠΑΠ με αποτέλεσμα η συμμετοχή του Ταμείου να κατέλθει του 1/3 που αποτελεί το όριο για την άσκηση δικαιωμάτων μειοψηφίας. Ποια η λογική αυτής της κίνησης αφού η αξία της μετοχής έχει υποτιμηθεί στην παρούσα φάση; Υπήρξε κύριος αγοραστής; Υπήρξε εσωτερική πληροφόρηση»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου