Η διατροφική αξία των άγριων μανιταριών της Πίνδου Περιβάλλον

Τα κατάφυτα δάση της Ηπείρου, κυρίως των Ιωαννίνων, και της Δυτικής Μακεδονίας αποτελούν σίγουρα έναν παραδεισένιο τόπο για την ανάπτυξη των άγριων μανιταριών. 

Παραδοσιακά, οι κάτοικοι αυτών των περιοχών συνέλεγαν προς βρώση ορισμένα είδη εδώδιμων μανιταριών, ενώ την τελευταία δεκαετία παρατηρείται ολοένα αυξανόμενο το ενδιαφέρον των κατοίκων και των επισκεπτών για τη μανιταροφιλία. Βέβαια, τα άγρια μανιτάρια εκτός της υπέροχης γεύσης τους, εκτιμώνται σήμερα και για τη διατροφική τους αξία.

Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε άγρια μανιτάρια που συλλέχτηκαν σε δάση της Ηπείρου και της Δυτικής Μακεδονίας το διάστημα μεταξύ του φθινοπώρου του 2006 και της άνοιξης του 2007, αναλύθηκαν τα διατροφικά χαρακτηριστικά 10 εδώδιμων άγριων μανιταριών. 

Τα 10 αυτά εδώδιμα μανιτάρια που εξετάστηκαν ανήκουν σε 9 διαφορετικά γένη και μάλιστα τα περισσότερα είναι πολύ δημοφιλή και αποτελούν στόχο του κάθε μανιταροσυλλέκτη, όπως ο Αμανίτης του Καίσαρα. 

Είναι γνωστό πως τα άγρια μανιτάρια είναι από τις πιο υγιεινές και θρεπτικές τροφές καθώς εμφανίζουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές πρωτεΐνες, βιταμίνες, σίδηρο, ψευδάργυρο, σελήνιο, νάτριο, χιτίνη, ίνες και μεταλλικά στοιχεία, ενώ ταυτόχρονα έχουν λίγες θερμίδες.

Ποια όμως είναι η διατροφική αξία του καθενός είδους ξεχωριστά;

Στους παρακάτω πίνακες παρατίθενται αναλυτικά η βασική σύνθεση και τα επίπεδα των ιχνοστοιχείων σε δείγματα αποξηραμένων μανιταριών: Cantharellus cibarius, Russula delica var. chloroides, Ramaria largentii, Hygrophorus russula, Amanita caesarea, Fistulina hepatica, Boletus aureus, Armillaria tabesceus, Armillaria Mellea και Lepista nuda.

 *Τα επίπεδα των ιχνών μετάλλων στα δείγματα: μg/g

 

Από τα παραπάνω αποτελέσματα προκύπτει ασφαλώς το συμπέρασμα πως τα άγρια μανιτάρια που συλλέγονται στην Ήπειρο και τη Δυτική Μακεδονία αποτελούν τροφές με μεγάλη θρεπτική αξία καθώς εμφανίζουν υψηλές συγκεντρώσεις πρωτεϊνών, υδατανθράκων και μετάλλων, ενώ παράλληλα εμφανίζουν χαμηλή περιεκτικότητα σε τοξικά μέταλλα, όπως Κάδμιο, Μόλυβδο και Αρσενικό.

Από τα παραπάνω συλλεγμένα μανιτάρια μεγαλύτερη συγκέντρωση Χαλκού και Ψευδάργυρου παρατηρούνται στα είδη Lepista nuda, Boletus aureus και Russula delica, δύο μέταλλα τα οποία λειτουργούν αρνητικά με το Χρώμιο. 

Ακόμη αξίζει να σημειωθεί ότι στα μανιτάρια Armilaria mellea παρατηρούνται σχετικά υψηλές συγκεντρώσεις Χρωμίου σε αντίθεση με τη Russula delica.

Γενικά, αποδείχτηκε πως όντως τα μανιτάρια αποτελούν μια καλή πηγή πρωτεϊνών με μια μέση τιμή 27.52% κατά βάρος και ασφαλώς πολύ καλή πηγή υδατανθράκων με μια μέση τιμή 61.45% κατά βάρος, ενώ εμφανίζουν μικρή περιεκτικότητα σε λιπαρά. Μόνο η Hygrophorus russula εμφανίζει υψηλότερη τιμή λίπους σε σύγκριση με τα υπόλοιπα μανιτάρια.

Το θετικό είναι πως τουλάχιστον μέχρι σήμερα φαίνεται πως οι περιοχές της Ηπείρου και της Δυτικής Μακεδονίας είναι αμόλυντες, γι’ αυτό τα μανιτάρια εμφανίζουν χαμηλά επίπεδα τοξικών μετάλλων. 

Ευχόμαστε πάντως να συνεχίσει η Ήπειρος και η Δυτική Μακεδονία να αποτελούν ένα ισορροπημένο οικοσύστημα, μακριά από τη μόλυνση και την καταστροφή του περιβάλλοντος, έτσι ώστε να μπορούμε άφοβα να συλλέγουμε μανιτάρια και στο μέλλον.

ΠΗΓΗ. geonews.gr