Α΄ ΜΕΡΟΣ....
Από τον αναγνώστη του περιοδικού Γιάννη Νομικό, συνταξιούχο λογιστή, λάβαμε και δημοσιεύουμε το άρθρο που ακολουθεί:Στις 13-7-2019 ο νέος υπουργός ενέργειας Κ. Χατζηδάκης δήλωσε μέσω του ΣΚΑΙ τα παρακάτω:
“Η ΔΕΗ δεν έχει χρήματα ούτε να αγοράσει κολώνες. Είναι σε άσχημη κατάσταση, δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί, κανείς δεν είναι τρελός να την πάρει”.
Η ΔΕΗ, τόνισε ο κ. Χατζηδάκης, είχε 90 εκατ. ευρώ κέρδη το 2014 και τώρα έχει 900 εκατ. ευρώ ζημιές το χρόνο.
«Ποιος θα πάρει τις ζημιές με το ‘’καλημέρα’’;» διερωτήθηκε.
Ο υπουργός σχολίασε ότι “έχουν γίνει σειρά από άστοχες επιλογές από την προηγούμενη κυβέρνηση, με βασική αυτή που έγινε το καλοκαίρι του ’15 όταν η τότε κυβέρνηση συμφώνησε με την τρόικα να πάει η ΔΕΗ από το 90% στο 50% της αγοράς σε πέντε χρόνια έναντι μηδενικού οικονομικού ανταλλάγματος.”
Ύστερα από μια μικρή αναζήτηση που έκανα ο ίδιος, διαπίστωσα, με βάση τις οικονομικές καταστάσεις 2018 της ΔΕΗ , τα εξής ενδιαφέροντα:
Πρώτο:
1.Ο κύκλος εργασιών της το 2018 ανήλθε στο ποσό των 4,7 δισεκατομμυρίων ευρώ.
2. Η ζημία της κατά το 2018 ανήλθε στο ποσό των 840 εκατομμυρίων ευρώ.
3. Διενεργήθηκαν αποσβέσεις στα πάγια περιουσιακά στοιχεία της ύψους 670 εκατομμυρίων ευρώ.
4. Υπολογίστηκαν προβλέψεις για αποζημιώσεις προσωπικού λόγω εξόδου από την υπηρεσία ύψους 150 εκατομμυρίων ευρώ.Σχετικά με τον κύκλο εργασιών της εταιρείας πρέπει να τονίσουμε τα ακόλουθα:
Η εταιρεία το 2014 είχε τζίρο 6 δις ευρώ, ελέγχοντας το 90% της αγοράς. Ήδη είχε συμφωνηθεί με την τρόικα ένα πρώτο 10% τις εκατό, από την τότε κυβέρνηση, να παραχωρηθεί στο ιδιωτικό κεφάλαιο, σύμφωνα με τη γνωστή μέθοδο της σαλαμοποίησης.*
Το 2015 από την κυβέρνηση Τσίπρα, έγινε η άστοχη κατά τον Κ. Χατζηδάκη – επαίσχυντη κατ’ εμέ – συμφωνία παραχώρησης ενός επιπλέον ποσοστού 40% χωρίς κανένα οικονομικό αντάλλαγμα.
Αν δε γινόταν αυτό, η ΔΕΗ, με βάση και τη διεύρυνση της αγοράς ενέργειας θα έπρεπε το 2018 να έχει ένα κύκλο εργασιών ύψους περίπου 7 δις ευρώ.
Και επειδή τα λειτουργικά της έξοδα δε θα είχαν καμία ουσιώδη διαφορά, αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα την τεράστια αύξηση των κερδών της, ύψους άνω του 1 δις ευρώ και η συμβολή της στην εθνική οικονομία φυσικά θα ήταν τεράστια.
Ξεχνάει όμως ο Κ. Χατζηδάκης να μας πει ότι την “άστοχη” αυτήν επιλογή της τότε κυβέρνησης τη στήριξε το κόμμα του, ψηφίζοντας το τρίτο μνημόνιο και μη καταγγέλλοντας την.
Δεύτερο:
1. Οι αποσβέσεις των 670 εκατομμυρίων δεν είναι πραγματικά έξοδα. Είναι μια απλή λογιστική εγγραφή. Δεν βγαίνουν χρήματα από το ταμείο καμιάς εταιρείας, όταν διενεργεί αποσβέσεις. Το πως και γιατί γίνονται έχει σχέση με φορολογικά κίνητρα που δίνονται σε όλες τις εταιρείες για την ανάπτυξή τους.
2. Οι προβλέψεις των 150 εκατομμυρίων ευρώ, έρχονται σαν συνέχεια προβλέψεων 90 εκατομμυρίων ευρώ που διενεργήθηκαν το 2017.
Έχουμε δηλαδή ένα ποσό ύψους 240 εκατομμυρίων ευρώ που προβλέπεται σαν αποζημιώσεις για την έξοδο ή απόλυση του προσωπικού της. Και αυτά τα ποσά όμως είναι απλές λογιστικές εγγραφές. Θα έχουν αξία μόνο όταν και αν γίνουν πραγματικές απολύσεις προσωπικού που υπηρετεί στην εταιρεία.
3. Τα 670 εκατομμύρια των αποσβέσεων και τα 150 των προβλέψεων μας δίνουν ένα ποσό της τάξεως των 820 εκατομμυρίων ευρώ.
Ουσιαστικά λοιπόν η εταιρεία δεν έχει καμία ζημία: είναι υγιής και λειτουργικότατη.
4. Να ληφθεί εδώ υπόψη ότι υπάρχουν και άλλες προβλέψεις για τις οποίες δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε με ακρίβεια την αναγκαιότητά τους και το ύψος τους. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο από έναν γενικό οικονομικό έλεγχο εκ των έσω.Τρίτο:
Οι δηλώσεις του Κ. Χατζηδάκη δεν έγιναν χωρίς λόγο. Από τα δικά του λεγόμενα, αλλά και από όσα ακούστηκαν μέχρι σήμερα, προκύπτει ότι οι επιδιώξεις της σημερινής κυβέρνησης και όλου του πολιτικού φάσματος, πλην του ΚΚΕ, είναι οι εξής:
1. Η εκποίηση δύο μονάδων ηλεκτροπαραγωγής. Και επειδή στους διαγωνισμούς που προηγήθηκαν δεν υπήρξε κάποιο έντονο ενδιαφέρον – όχι τυχαία βέβαια – έχουμε, επιεικώς να κάνουμε με ξεπούλημα. Οι αγοραστές βέβαια δε θα πωλούν την παραγόμενη ενέργεια κοψοχρονιάς, θα θέλουν ένα εύλογο κέρδος, πράγμα που θα οδηγήσει σε άνοδο στις τιμές του υπό κατανάλωση ρεύματος.
2. Η απόλυση 6.000 εργαζομένων στην εταιρεία, εξού και οι προβλέψεις. Μιλάμε λοιπόν για σχεδιασμό, που έρχεται από πολύ μακριά και πάει πολύ μακριά. Θα πληρώσουμε δηλαδή σαν καταναλωτές και την εκδίωξη όλων αυτών των εργαζομένων από τη δουλειά τους για τα κέρδη των αφεντικών όπως λένε κάποιες “ξύλινες γλώσσες”.
3. Η πώληση κάποιων από τις θυγατρικές της, ξεπούλημα βέβαια και γι’ αυτές. Μία τέτοια είναι ο ΔΕΔΔΗΕ, δηλαδή η εταιρεία που διαχειρίζεται το δίκτυο και στην οποία δεν έχει να δώσει λεφτά η ΔΕΗ ούτε για να αγοράσει κολώνες. Τι θα γίνει όμως σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο; Ο ΔΕΔΔΗΕ λόγω της προνομιακής σχέσης της με τη ΔΕΗ, θα αυξήσει τις τιμές για τις εργασίες που παρέχει σ’ αυτήν, με αποτέλεσμα την περαιτέρω οικονομική αιμορραγία της ΔΕΗ.
Το σενάριο φαίνεται εφιαλτικό και δυσκολοχώνευτο. Πώς είναι δυνατό να πιστέψεις ότι σοβαροί άνθρωποι και πολιτικοί, οι οποίοι κλήθηκαν και ορκίστηκαν να υπηρετήσουν τον ελληνικό λαό, να συμπεριφέρονται μ’ αυτόν τον τρόπο; Ένα πράγμα πρέπει να αναλογιστούμε και να καταλάβουμε: όταν αυτοί μιλούν για “ελληνικό λαό” δεν μιλούν για το ίδιο πράγμα για το οποίο μιλάμε εμείς.
4. Ο σχεδιασμός αυτός θα ολοκληρωθεί με την περαιτέρω αύξηση των τιμών της ΔΕΗ, παρά τις επιθυμίες του υπουργού (προσέξτε: τις επιθυμίες κι όχι τη βούλησή του). Και επειδή όλα αυτά δεν λύνουν αλλά επιδεινώνουν το πρόβλημα, μετά θα φαίνεται σαν “λογική λύση” να ξεφορτωθούμε ότι έχει απομείνει από τη ΔΕΗ.
Θα πρέπει να θυμίσω ότι όσα δραματικά βιώνουμε τα τελευταία χρόνια στο όνομα του “ελληνικού λαού” τα βιώνουμε. Και βέβαια, να θυμίσω ακόμα, την περίπτωση του ΟΤΕ και της Ολυμπιακής Αεροπορίας, που ξεπουλήθηκαν και από ένα λογικό κόστος υπηρεσιών που μας παρείχαν, έφτασαν τώρα να μας ξεζουμίζουν.
Η ΔΕΗ δημιουργήθηκε με χρήματα και θυσίες του ελληνικού λαού, γιατί το ιδιωτικό κεφάλαιο ούτε ήθελε, ούτε μπορούσε να κάνει μια τόσο μεγάλη επένδυση, η οποία βοήθησε τα μάλα στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και στη βελτίωση της ζωής μας.
Τώρα έρχεται το ιδιωτικό κεφάλαιο με τις ευλογίες και οδηγίες της ευρωπαϊκής ένωσης και των ελληνικών κυβερνήσεων να μας την πάρει κοψοχρονιάς.
*Η μέθοδος της «σαλαμοποίησης» είναι μία παλιά μέθοδος την οποία χρησιμοποιούσαν κυβερνήσεις κρατών ή ηγεσίες υπηρεσιών, προκειμένου να περάσουν διάφορα αντιλαικά μέτρα με το μικρότερο δυνατό κόστος αντίδρασης, «κομμάτι-κομμάτι», μέχρι δηλαδή να φτάσουν τμηματικά στον επιδιωκόμενο στόχο.
Γιάννης Νομικός
Συνταξιούχος λογιστής
Συνταξιούχος λογιστής
Β΄ ΜΕΡΟΣ
Κανείς δεν έχει τα κεφάλαια να αγοράσει τη ΔΕΗ. Μόνο ο ελληνικός λαός με τις θυσίες του μπορούσε να φτιάξει αυτό το θαύμα και αυτός δικαιούται να απολαμβάνει τα αποτελέσματα των κόπων του. Το ιδιωτικό κεφάλαιο μπορεί να την πάρει μόνο κοψοχρονιά, όπως έκανε με όλες τις επιχειρήσεις που “ιδιωτικοποιήθηκαν”, και στη συνέχεια να μας κουνάει το δάχτυλο και να εκβιάζει προκειμένου να πετύχει μεγιστοποίηση των κερδών του.
Στο προηγούμενο σημείωμά μας,
καταρρίφθηκε το επιχείρημα ότι η ΔΕΗ είναι ζημιογόνα επιχείρηση και
συνεπώς πρέπει τάχα να την ιδιωτικοποιήσουμε για να την “σώσουμε”. Και
βέβαια να την ιδιωτικοποιήσουμε με όρους χρεοκοπημένης επιχείρησης.
Για να το πετύχει όμως αυτό η Ε.Ε., ολόκληρο το πολιτικό φάσμα της χώρας, πλην ΚΚΕ, και η αστική τάξη της χώρας, προσπάθησαν να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη.
Πρώτα δημιούργησαν ένα ψευδοπρόβλημα – το πρόβλημα “χρεοκοπημένη ΔΕΗ”, ώστε το ίδιο το κοινό να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που το “λύνουν” – “η ΔΕΗ είναι ζημιογόνα και η μόνη λύση είναι η ιδιωτικοποίησή της”.
Διαχρονικά σχεδόν κάθε αντιλαϊκή απόφαση παρουσιάζεται ως οδυνηρή αλλά “αναγκαία” και αφήνεται στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχθεί μοιρολατρικά.
Σ’ αυτή τη φάση δυστυχώς βρισκόμαστε τώρα: στα πρόθυρα της μοιρολατρικής αποδοχής. Ενώ ταυτόχρονα συνεχίζεται ο προπαγανδιστικός βομβαρδισμός από τους κυβερνητικούς φορείς, κύρια από τον υπουργό ενέργειας Κ. Χατζηδάκη, με σκοπό την περαιτέρω χειραγώγηση της κοινής γνώμης.
Επίσης διαγράφηκαν με αρκετή σαφήνεια οι προθέσεις της σημερινής κυβέρνησης. Μέσω των δηλώσεων του υπουργού ενέργειας Κ. Χατζηδάκη, βλέπουμε να ολοκληρώνεται το παζλ των θέσεων γύρω από τη ΔΕΗ.
Κάποιες λεπτομέρειες απομένουν μόνο, μερικές απ’ αυτές αρκετά σημαντικές, αλλά σε γενικές γραμμές μπορούμε πια να σκιαγραφήσουμε τις αποφάσεις της, που είναι οι εξής:
Η σημερινή κυβέρνηση αυτήν ακριβώς την απόφαση προωθεί, δηλαδή την εκποίηση του δικτύου της ΔΕΗ, ήτοι τις κολώνες και τους πυλώνες του ηλεκτρικού ρεύματος χαμηλής και μέσης τάσης, μήκους τουλάχιστον 238.000 χιλιομέτρων, υποσταθμούς, μετασχηματιστές κλπ, που έρχεται σπίτι μας.
Το κύριο ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής. Σε ποια τιμή θα γίνει αυτή η μεταβίβαση; Θα επιλεγεί να γίνει, στην τιμή που εμφανίζεται στα βιβλία της εταιρείας, δηλαδή στην αναπόσβεστη αξία του ή στην αξία αντικατάστασής του;
Είναι προφανές ότι η αναπόσβεστη αξία αυτών των περιουσιακών στοιχείων είναι παρά πολύ χαμηλή. Έτσι λογικά θα έπρεπε να επιλεχθεί η μέθοδος της αξίας αντικατάστασης.
Η μέθοδος αυτή μας λέει, πόσο θα κόστιζε αυτό το δίκτυο αν κατασκευάζονταν σήμερα και πάνω σ΄ αυτήν τη βάση θα πρέπει να γίνουν οι μελλοντικές διαπραγματεύσεις για τη μεταβίβασή της στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Η μέθοδος όμως αυτή έχει μια αδυναμία: θα βγάλει ότι η αξία αυτών των περιουσιακών στοιχείων είναι τεράστια και βέβαια θα προσδιορίσει την πραγματικά καθαρή θέση της εταιρείας.
Αδυνατώ να υπολογίσω τον ακριβή αριθμό, όμως μιλάμε για δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Ας υποθέσουμε όμως ότι το ποσό αυτό περιορίζεται στα 30 δις ευρώ.
Αυτό σημαίνει ότι αν ο ΔΕΔΔΗΕ μεταβιβάσει το 49% των μετοχών του στο ιδιωτικό κεφάλαιο με δεδομένη καθαρή θέση 30 δις ευρώ θα πρέπει να εισπράξει 14,7 δις ευρώ.
Που θα πάνε αυτά τα χρήματα;
Μήπως στη ΔΕΗ; Καμία σχέση.
Το σύνολο του ποσού αυτού θα κατευθυνθεί στο περιβόητο Υπερταμείο (ΕΕΣΥΠ) και στο ΤΑΙΠΕΔ που είναι θυγατρική του Υπερταμείου.
Το όφελος δηλαδή για τη ΔΕΗ θα είναι μηδενικό.
Η ΔΕΗ θα χάσει επίσης από το ΔΕΔΔΗΕ τα 350 εκατ. ευρώ που εισπράττει κάθε χρόνο ως λειτουργικά της κέρδη [5].
Ακόμα ο ΔΕΔΔΗΕ αυτόματα ελέγχεται από το ιδιωτικό κεφάλαιο αφού στο 49% που ιδιωτικοποιείται θα προστεθεί και το 24,5% που ήδη είναι ιδιωτικό στη ΔΕΗ. Ο δημόσιος έλεγχος επομένως θα είναι ανύπαρκτος και ας διαφημίζεται το αντίθετο από την κυβέρνηση.
Αν υποθέσουμε ότι θα μεταβιβαστεί το σύνολο της συμμετοχής του δημοσίου στην εταιρεία στην ονομαστική αξία των μετοχών της, το δημόσιο θα εισπράξει 19,60 εκατομμύρια ευρώ.
Το σύνολο των καθαρών κερδών της εταιρείας κατά το 2018 ανήλθε περίπου στα 86 εκατομμύρια ευρώ.
Τα διανεμόμενα κέρδη γι’ αυτή την περίοδο ανέρχονται στο ποσό των 30,86 εκατομμυρίων ευρώ. Απόδοση στη σχέση κεφαλαίου – κερδών 80,27 %. [6] Δηλαδή μόνο αυτή τη χρονιά το ελληνικό δημόσιο θα εισπράξει 19,6 εκατ. Χ80,27% = 15,73 εκατ. ευρώ.
Σχεδόν το σύνολο των χρημάτων που θα εισπράξει από την εκποίηση των μετοχών της.
Σύμφωνα με τις αρχές της λογιστικής επιστήμης που διδάχθηκα, εξαιρετικά κερδοφόρα είναι μια επένδυση που μέσα σε 5-6 χρόνια επιστρέφει το επενδυθέν ποσό – απόδοση κεφαλαίου 16,67-20%.
Ενώ θεωρείται πολύ καλή επένδυση αυτή που μέσα σε 10-12 χρόνια επιστρέφει το επενδυθέν ποσό – απόδοση κεφαλαίου 8,3-10%. Η απόδοση του 80,27% είναι εξωπραγματική με οποιαδήποτε οικονομοτεχνικά δεδομένα.
Ένας χρηστός διαχειριστής πρέπει να αποσκοπεί στο μέγιστο δυνατό όφελος για την επιχείρησή του. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι δυνατό να εκποιηθεί μια τόσο κερδοφόρα επιχείρηση κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Τι θα εισπράξει όμως η ΔΕΗ και σ’ αυτήν την περίπτωση;
Δυστυχώς, ούτε ένα ευρώ.
Είναι κάτοχος ακόμα πολλών άλλων περιουσιακών στοιχείων τεράστιας αξίας.
Κανείς δεν έχει τα κεφάλαια να την αγοράσει. Μόνο ο ελληνικός λαός με τις θυσίες του μπορούσε να φτιάξει αυτό το θαύμα και αυτός δικαιούται να απολαμβάνει τα αποτελέσματα των κόπων του. Το ιδιωτικό κεφάλαιο μπορεί να την πάρει μόνο κοψοχρονιά, όπως έκανε με όλες τις επιχειρήσεις που “ιδιωτικοποιήθηκαν” τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας και στη συνέχεια να μας κουνάει το δάχτυλο και να εκβιάζει προκειμένου να πετύχει μεγιστοποίηση των κερδών του.
Χρήματα που πλήρωσε ο ελληνικός λαός μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ και τα οποία προσαύξησαν τις υποτιθέμενες ζημίες της. Το ερώτημα είναι: δε χρειάζεται αυτό το προσωπικό; Φυσικά χρειάζεται. Και θα απασχοληθεί μέσω εργολαβικών επιχειρήσεων σε συνθήκες γαλέρας, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, με μισθούς πείνας.
Όπως αποδείχθηκε, όπου λειτούργησε το μέτρο αυτό το κόστος ήταν πολύ μεγαλύτερο από το προηγούμενο, μόνο που δεν το μοιράζονταν οι πραγματικοί δικαιούχοι του, οι εργαζόμενοι, αλλά οι λεγόμενοι εργολάβοι.
Το πολιτικό συμπέρασμα είναι ένα: H αγανάκτηση πρέπει να φέρει την αντίδραση, η αντίδραση τη δράση, η δράση το αποτέλεσμα.
ΠΗΓΗ. katiousa.gr
Για να το πετύχει όμως αυτό η Ε.Ε., ολόκληρο το πολιτικό φάσμα της χώρας, πλην ΚΚΕ, και η αστική τάξη της χώρας, προσπάθησαν να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη.
Πρώτα δημιούργησαν ένα ψευδοπρόβλημα – το πρόβλημα “χρεοκοπημένη ΔΕΗ”, ώστε το ίδιο το κοινό να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που το “λύνουν” – “η ΔΕΗ είναι ζημιογόνα και η μόνη λύση είναι η ιδιωτικοποίησή της”.
Διαχρονικά σχεδόν κάθε αντιλαϊκή απόφαση παρουσιάζεται ως οδυνηρή αλλά “αναγκαία” και αφήνεται στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχθεί μοιρολατρικά.
Σ’ αυτή τη φάση δυστυχώς βρισκόμαστε τώρα: στα πρόθυρα της μοιρολατρικής αποδοχής. Ενώ ταυτόχρονα συνεχίζεται ο προπαγανδιστικός βομβαρδισμός από τους κυβερνητικούς φορείς, κύρια από τον υπουργό ενέργειας Κ. Χατζηδάκη, με σκοπό την περαιτέρω χειραγώγηση της κοινής γνώμης.
Επίσης διαγράφηκαν με αρκετή σαφήνεια οι προθέσεις της σημερινής κυβέρνησης. Μέσω των δηλώσεων του υπουργού ενέργειας Κ. Χατζηδάκη, βλέπουμε να ολοκληρώνεται το παζλ των θέσεων γύρω από τη ΔΕΗ.
Κάποιες λεπτομέρειες απομένουν μόνο, μερικές απ’ αυτές αρκετά σημαντικές, αλλά σε γενικές γραμμές μπορούμε πια να σκιαγραφήσουμε τις αποφάσεις της, που είναι οι εξής:
- 1. Εκποίηση [1] της θυγατρικής της ΔΕΗ, του ΔΕΔΔΗΕ [2].
- 2. Μεταφορά ολοκλήρου του δικτύου της ΔΕΗ στον υπό εκποίηση ΔΕΔΔΗΕ.
- 3. Εκποίηση του ΑΔΜΗΕ [3] που βρίσκεται αυτή τη στιγμή υπό δημόσιο έλεγχο.
- 4. Αύξηση των τιμών καταναλωτή στη ( μικρή πλέον ) ΔΕΗ, έτσι ώστε σύντομα να μπορεί να εκποιηθεί και αυτή.
- 5. Η απομάκρυνση από την επιχείρηση των 6000 από τους 17000 εργαζομένων σ΄ αυτήν.
- 1. Κατά τη σύσταση του ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. , ένα μέρος των περιουσιακών στοιχείων της ΔΕΗ μεταβιβάστηκε σ’ αυτήν με όρους αδιαφάνειας, σε τιμή πολύ χαμηλότερη από την τρέχουσα (κατά τη μεταβίβαση) αξία αυτών των παγίων. Έτσι ο ΔΕΔΔΗΕ έχει ήδη μία σημαντική κρυφή υπεραξία αξίας κάποιων δισεκατομμυρίων ευρώ.
Η σημερινή κυβέρνηση αυτήν ακριβώς την απόφαση προωθεί, δηλαδή την εκποίηση του δικτύου της ΔΕΗ, ήτοι τις κολώνες και τους πυλώνες του ηλεκτρικού ρεύματος χαμηλής και μέσης τάσης, μήκους τουλάχιστον 238.000 χιλιομέτρων, υποσταθμούς, μετασχηματιστές κλπ, που έρχεται σπίτι μας.
Το κύριο ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής. Σε ποια τιμή θα γίνει αυτή η μεταβίβαση; Θα επιλεγεί να γίνει, στην τιμή που εμφανίζεται στα βιβλία της εταιρείας, δηλαδή στην αναπόσβεστη αξία του ή στην αξία αντικατάστασής του;
Είναι προφανές ότι η αναπόσβεστη αξία αυτών των περιουσιακών στοιχείων είναι παρά πολύ χαμηλή. Έτσι λογικά θα έπρεπε να επιλεχθεί η μέθοδος της αξίας αντικατάστασης.
Η μέθοδος αυτή μας λέει, πόσο θα κόστιζε αυτό το δίκτυο αν κατασκευάζονταν σήμερα και πάνω σ΄ αυτήν τη βάση θα πρέπει να γίνουν οι μελλοντικές διαπραγματεύσεις για τη μεταβίβασή της στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Η μέθοδος όμως αυτή έχει μια αδυναμία: θα βγάλει ότι η αξία αυτών των περιουσιακών στοιχείων είναι τεράστια και βέβαια θα προσδιορίσει την πραγματικά καθαρή θέση της εταιρείας.
Αδυνατώ να υπολογίσω τον ακριβή αριθμό, όμως μιλάμε για δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Ας υποθέσουμε όμως ότι το ποσό αυτό περιορίζεται στα 30 δις ευρώ.
Αυτό σημαίνει ότι αν ο ΔΕΔΔΗΕ μεταβιβάσει το 49% των μετοχών του στο ιδιωτικό κεφάλαιο με δεδομένη καθαρή θέση 30 δις ευρώ θα πρέπει να εισπράξει 14,7 δις ευρώ.
Που θα πάνε αυτά τα χρήματα;
Μήπως στη ΔΕΗ; Καμία σχέση.
Το σύνολο του ποσού αυτού θα κατευθυνθεί στο περιβόητο Υπερταμείο (ΕΕΣΥΠ) και στο ΤΑΙΠΕΔ που είναι θυγατρική του Υπερταμείου.
Το όφελος δηλαδή για τη ΔΕΗ θα είναι μηδενικό.
Η ΔΕΗ θα χάσει επίσης από το ΔΕΔΔΗΕ τα 350 εκατ. ευρώ που εισπράττει κάθε χρόνο ως λειτουργικά της κέρδη [5].
Ακόμα ο ΔΕΔΔΗΕ αυτόματα ελέγχεται από το ιδιωτικό κεφάλαιο αφού στο 49% που ιδιωτικοποιείται θα προστεθεί και το 24,5% που ήδη είναι ιδιωτικό στη ΔΕΗ. Ο δημόσιος έλεγχος επομένως θα είναι ανύπαρκτος και ας διαφημίζεται το αντίθετο από την κυβέρνηση.
- 2. Ο ΑΔΜΗΕ δημιουργήθηκε το 2012 ως θυγατρική της ΔΕΗ. Διαχειρίζεται το δίκτυο της υψηλής και υπερυψηλής τάσης και αφορά τις μεγάλες επιχειρήσεις. Το 2017 αποσπάσθηκε από τη ΔΕΗ χωρίς κανένα αντάλλαγμα και πέρασε στο δημόσιο το οποίο κράτησε το 51% της εταιρίας, ενώ το 49% παραχωρήθηκε στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Μέχρι τότε ο ΑΔΜΗΕ απέδιδε στη ΔΕΗ σταθερά 200 εκατομμύρια κέρδη το χρόνο [5]. Η απώλεια αυτή επιβάρυνε σημαντικά την οικονομική κατάσταση της ΔΕΗ.
Αν υποθέσουμε ότι θα μεταβιβαστεί το σύνολο της συμμετοχής του δημοσίου στην εταιρεία στην ονομαστική αξία των μετοχών της, το δημόσιο θα εισπράξει 19,60 εκατομμύρια ευρώ.
Το σύνολο των καθαρών κερδών της εταιρείας κατά το 2018 ανήλθε περίπου στα 86 εκατομμύρια ευρώ.
Τα διανεμόμενα κέρδη γι’ αυτή την περίοδο ανέρχονται στο ποσό των 30,86 εκατομμυρίων ευρώ. Απόδοση στη σχέση κεφαλαίου – κερδών 80,27 %. [6] Δηλαδή μόνο αυτή τη χρονιά το ελληνικό δημόσιο θα εισπράξει 19,6 εκατ. Χ80,27% = 15,73 εκατ. ευρώ.
Σχεδόν το σύνολο των χρημάτων που θα εισπράξει από την εκποίηση των μετοχών της.
Σύμφωνα με τις αρχές της λογιστικής επιστήμης που διδάχθηκα, εξαιρετικά κερδοφόρα είναι μια επένδυση που μέσα σε 5-6 χρόνια επιστρέφει το επενδυθέν ποσό – απόδοση κεφαλαίου 16,67-20%.
Ενώ θεωρείται πολύ καλή επένδυση αυτή που μέσα σε 10-12 χρόνια επιστρέφει το επενδυθέν ποσό – απόδοση κεφαλαίου 8,3-10%. Η απόδοση του 80,27% είναι εξωπραγματική με οποιαδήποτε οικονομοτεχνικά δεδομένα.
Ένας χρηστός διαχειριστής πρέπει να αποσκοπεί στο μέγιστο δυνατό όφελος για την επιχείρησή του. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι δυνατό να εκποιηθεί μια τόσο κερδοφόρα επιχείρηση κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Τι θα εισπράξει όμως η ΔΕΗ και σ’ αυτήν την περίπτωση;
Δυστυχώς, ούτε ένα ευρώ.
- 3. Εκποίηση της ΔΕΗ. Ήδη το 34% της ΔΕΗ ανήκει στην ΕΕΣΥΠ , το 17% στο ΤΑΙΠΕΔ που είναι θυγατρική της ΕΕΣΥΠ και το 49% στον ιδιωτικό τομέα. Η εκποίησή της είναι μια διαδικασία αρκετά σύνθετη που θα πάρει αρκετό καιρό να υλοποιηθεί. Το πρώτο που θα επιδιώξει η κυβέρνηση είναι να εξασφαλίσει τη μη περαιτέρω μείωση της συμμετοχής της ΔΕΗ στην αγορά ενέργειας από το 75% που έχει πέσει σήμερα στο 50% όπως έχει συμφωνηθεί με την ΕΕ από την προηγούμενη κυβέρνηση. Έχει δύο σημαντικά επιχειρήματα: 1. Η συμμετοχή αυτή εξασφαλίζει την κερδοφόρα λειτουργία της εταιρείας και 2. Η πλήρης ιδιωτικοποίησή της επιφέρει το ίδιο αποτέλεσμα με τη μεταφορά σε τρίτους της διάθεσης του 25% της αγοράς ενέργειας.
- 4. Ανακοινώθηκε επίσης επίσημα η αύξηση των τιμών καταναλωτή, με ταυτόχρονη μείωση του ΦΠΑ στο 9% και του ΕΤΜΕΑΡ [7] που αποφάσισε η προηγούμενη κυβέρνηση. Ταυτόχρονα ανακοινώθηκε μια εφάπαξ επιχορήγηση από τον ΕΤΜΕΑΡ ύψους 200 εκατ. ευρώ για την κάλυψη των αναγκών της. Είναι προφανές ότι εμμέσως πλην σαφώς η κυβέρνηση ομολογεί ότι τα περί τεραστίων ζημιών, χρεοκοπημένης επιχείρησης κλπ, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά φληναφήματα, τροφή για τους κουτόφραγκους. Μιλάμε λοιπόν για κάποια ισοδύναμα μέτρα με χαρακτήρα προσωρινότητας, πράγμα που θα αποδειχθεί λίγο μετά την εκποίησή της. Επίσης στην ουσία μιλάμε για κάποια χρήματα που θα κληθούμε σύντομα να τα πληρώσουμε με κάποιον άλλο τρόπο, αφού η μείωση του ΦΠΑ θα επιφέρει μείωση των κρατικών πόρων.
Είναι κάτοχος ακόμα πολλών άλλων περιουσιακών στοιχείων τεράστιας αξίας.
Κανείς δεν έχει τα κεφάλαια να την αγοράσει. Μόνο ο ελληνικός λαός με τις θυσίες του μπορούσε να φτιάξει αυτό το θαύμα και αυτός δικαιούται να απολαμβάνει τα αποτελέσματα των κόπων του. Το ιδιωτικό κεφάλαιο μπορεί να την πάρει μόνο κοψοχρονιά, όπως έκανε με όλες τις επιχειρήσεις που “ιδιωτικοποιήθηκαν” τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας και στη συνέχεια να μας κουνάει το δάχτυλο και να εκβιάζει προκειμένου να πετύχει μεγιστοποίηση των κερδών του.
- 5, Απόλυση 6.000 εργαζομένων στη ΔΕΗ.
Χρήματα που πλήρωσε ο ελληνικός λαός μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ και τα οποία προσαύξησαν τις υποτιθέμενες ζημίες της. Το ερώτημα είναι: δε χρειάζεται αυτό το προσωπικό; Φυσικά χρειάζεται. Και θα απασχοληθεί μέσω εργολαβικών επιχειρήσεων σε συνθήκες γαλέρας, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, με μισθούς πείνας.
Όπως αποδείχθηκε, όπου λειτούργησε το μέτρο αυτό το κόστος ήταν πολύ μεγαλύτερο από το προηγούμενο, μόνο που δεν το μοιράζονταν οι πραγματικοί δικαιούχοι του, οι εργαζόμενοι, αλλά οι λεγόμενοι εργολάβοι.
Το πολιτικό συμπέρασμα είναι ένα: H αγανάκτηση πρέπει να φέρει την αντίδραση, η αντίδραση τη δράση, η δράση το αποτέλεσμα.
Γιάννης Νομικός
Συνταξιούχος λογιστής
ΣημειώσειςΣυνταξιούχος λογιστής
- 1. Ο όρος είναι πλέον δόκιμος από τον όρο ιδιωτικοποίηση, αφού το κρίσιμο στοιχείο της ιδιωτικοποίησης δεν είναι άλλο από το οικονομικό αντάλλαγμά της.
- 2. ΔΕΔΔΗΕ: Διαχειριστής Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας Α.Ε.
- 3. ΑΔΜΗΕ: Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας Α.Ε.
- 4. ΕΕΣΥΠ: Το τροϊκανό Υπερταμείο, επίσημα Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε.
- 5. Δηλώσεις προέδρου της ΔΕΗ, Μανόλη Παναγιωτάκη: Η ΔΕΗ, µετά την απώλεια της ιδιοκτησίας του ΑΔΜΗΕ που έδινε στη µητρική σταθερά ετήσια κέρδη περί τα 200 εκατ. ευρώ, θα απωλέσει και τη δεύτερη εταιρεία δικτύων, τον ΔΕΔΔΗΕ, που δίνει και αυτή περί τα 350 εκατ. ευρώ λειτουργικά κέρδη τον χρόνο. Ο ίδιος επίσης χαρακτήρισε τα δίκτυα ως το σηµαντικότερο περιουσιακό στοιχείο της ΔΕΗ.
- 6. Οικονομικές καταστάσεις ΔΕΔΔΗΕ 2018.
- 7. ΕΤΜΕΑΡ: Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αέριων Ρύπων.
ΠΗΓΗ. katiousa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου