O ορθοπαιδικός Σπυρίδων Κυρίτσης γράφει για το πως μπορείς να αντιμετωπίσεις τον πόνο στον καρπό.
Tι είναι η τενοντίτιδα;
Οι τένοντες είναι «ινο-ελαστικές» δομές που συνδέουν τους
μύες με τα οστά και μέσω αυτών μεταδίδεται η κίνηση στις αρθρώσεις. Το μέγεθος
και το σχήμα των τενόντων διαφέρει.
Υπάρχουν μικροί τένοντες όπως αυτοί των
δακτύλων και άλλοι μεγαλύτεροι τένοντες όπως οι Καμπτήρες και οι Εκτείνοντες
του Καρπού.
Κάποιες φορές ο τένοντας μπορεί να γίνει φλεγμονώδης και επώδυνος.
Αυτό ονομάζεται Τενοντίτιδα (tendonitis), ενώ συνήθως δημιουργείται και
φλεγμονή του ελύτρου -που περιβάλλει τον τένοντα- και για αυτό πιο σωστά
ονομάζεται Τενοντοελυτρίτιδα.
Οι συχνότερες πέριξ
της άρθρωσης του καρπού είναι:
-οι Τενοντίτιδες των Εκτεινόντων Καρπού και Δαχτύλων , στη
ραχιαία επιφάνεια:
(1.του Μακρού και Βραχύ Κερκιδικού Εκτείνοντα τον
Καρπό, 2.του Μακρύ Εκτείνοντα του Αντίχειρα,
3.του Κοινού Εκτείνοντα Δαχτύλων και Εκτείνοντα Δείκτη, 4.του Εκτείνοντα του
Μικρού Δαχτύλου και 5. τουΩλένιου Εκτείνοντα τον Καρπό) ,
-η έξω (πλάγια) Επικονδυλίτιδα (tennis-elbow) στον Αγκώνα,
-οι Τενοντίτιδες των Καμπτήρων του Καρπού και Δαχτύλων ,
στην παλαμιαία επιφ. (1.του Ωλένιου Καμπτήρα του Καρπού, 2.του Κερκιδικού
Καμπτήρα του Καρπού, 3.του Μακρού Παλαμικού και 4. Των Καμπτήρων των Δαχτύλων)
και η «ειδική» Τενοντίτιδα DeQuervain του Αντίχειρα (του
Μακρού Απαγωγού και Βραχέως Εκτείνοντα του Αντίχειρα).
Τι την προκαλεί;
H Τενοντοελυτρίτιδα σωστότερα, ανήκει στα «σύνδρομα
Υπέρχρησης» (overuse syndromes), κοινώς υπερκόπωσης των ιστών.
Η επανειλημμένη
δηλαδή χρήση μιας μυϊκής ομάδας-τένοντα λόγω μιας δραστηριότητας μπορεί να
ερεθίσει και να δημιουργήσει φλεγμονή στον τένοντα.
Συνήθως οι εμφανίζονται
στην ηλικία των 40 με 60 ετών. Σε αυτή την ηλικία οι τένοντες είναι λιγότερο
ελαστικοί και κατά συνέπεια πιο επιρρεπής σε βλάβες.
Ποια είναι τα κυρίαρχα συμπτώματα;
Η διάγνωση της τενοντίτιδας γίνεται σχεδόν αποκλειστικά με
την κλινική εξέταση!
Τα συμπτώματα που παρατηρούνται στην τενοντίτιδα είναι τα
παρακάτω:
-Ευαισθησία κατά την ψηλάφηση του τένοντα
-Πόνος κατά την κίνηση των μυών και των τενόντων, ειδικά
έναντι αντίστασης
-Οίδημα του τένοντα
-Θερμότητα
-Ερυθρότητα
Πως περνάει;
Η Ιατρική Αντιμετώπιση
περιλαμβάνει το πρωτόκολλο:
(R.I.C.E.) Rest,
Ice, Compression, Elevation, δηλ. Ανάπαυση, Παγοθεραπεία,
Περίδεση και Ανόρθωση του μέλους και
επιπλέον Φαρμακευτική αγωγή με μη-στεροειδή Αντιφλεγμονώδη (MΣAΦ).
1. Ανάπαυση:
Το πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση της τενοντίτιδας είναι να
αποφεύγουμε τις κινήσεις που δημιουργούν το πόνο. Αυτό σημαίνει θα πρέπει να
απέχουμε από εκείνη τη δραστηριότητα που σχετίζεται με τα συμπτώματά μας ώστε
να δώσουμε στο τένοντα χρόνο για να επουλωθεί.
2. Παγοθεραπεία:
Τοπική εφαρμογή πάγου ή ψυκτικών αλοιφών ή για 10λεπτά 3-4
φορές την ημέρα για τις πρώτες 48-72 ώρες της εμφάνισης των οξέων συμπτωμάτων.
Προσοχή χρειάζεται στο να μην τοποθετείται ο πάγος σε άμεση
επαφή με το δέρμα αλλά να παρεμβάλλεται ένα ύφασμα (πετσέτα) για να το
προστατεύει.
3. Περίδεση-Ακινητοποίηση:
Χρήσιμος μπορεί να είναι ένας νάρθηκας που να προστατεύει
την πάσχουσα άρθρωση για ένα εύλογο
χρονικό διάστημα.
4. Ανάρροπη θέση μέλους:
Χρήση ιμάντα ανάρτησης για παροχέτευση οιδήματος.
Επιπλέον χορηγούνται:
5. Αντιφλεγμονώδη:
Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα βοηθάνε στην καταπολέμηση του
πόνου και της φλεγμονής. Προσοχή να δίνονται μόνο με ιατρική συνταγή ειδικά
λόγω των αντενδείξεων στην λήψη αυτών των φαρμάκων όπως έλκος στομάχου,
υπέρταση, αλλεργίες, αντιπηκτική θεραπεία κ.ά.
6. Ενέσεις κορτιζόνης
Αν τα συμπτώματα επιμένουν μετά από 8-10 ημέρες τότε
συνίσταται η έκχυση Κορτιζόνης στην πάσχουσα περιοχή γιατί μπορεί να βοηθήσει
σημαντικά, καθώς και να επαναληφθεί εάν κριθεί απαραίτητο!!
7. ΄Εγχυση «Αυτόλογων Αυξητικών Παραγόντων εκ των
Αιμοπεταλίων του Πλάσματος»–PRP’s (ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΩΝ)
Η πιο σύγχρονη αντιμετώπιση που εφαρμόζω στο Ιατρείο
μου είναι η χρήση των PRP’s, ειδικά σε
χρόνιες τενοντοελυτρίτιδες, μη-ιάσιμες με άλλα μέσα θεραπείας, η οποία γίνεται
χωρίς καμία επιπλοκή ή παρενέργεια, αφού δεν είναι φάρμακο αλλά αυξητικές
πρωτεΐνες του ίδιου του ασθενή!!
Τέλος η
Φυσικοθεραπεία που θα ακολουθηθεί αργότερα περιλαμβάνει ένα
αναλγητικό-αντιφλεγμονώδες πρόγραμμα: με
υπέρηχους και ιοντοφόρεση, ηλεκτροθεραπεία, κινητοποίηση, μάλαξη και διατάσεις
των μυών του καρπού.
Μετά την ύφεση του πόνου, αρχίζουμε σταδιακά ασκήσεις
σταθεροποίησης και ενδυνάμωσης του καρπού, για την αποφυγή υποτροπών με την
επανέναρξη των καθημερινών δραστηριοτήτων
Επειδή τις Τενοντοελυτρίτιδες τις συναντάμε συχνά σε άτομα που δουλεύουν σε
ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οδοντοτεχνίτες, κομμωτές, ράφτες, ηλεκτρολόγους,
ελαιοχρωματιστές κλπ αλλά και σε άτομα τα οποία η δουλειά τους απαιτεί
επαναλαμβανόμενες κινήσεις του καρπού για μεγάλα χρονικά διαστήματα με την
επιστροφή στην εργασία σας πρέπει να αναθεωρηθεί ο τρόπος με τον οποίο
εργάζεστε.
-π.χ. πρέπει ο πάγκος της εργασίας να παρέχει στήριξη των
αγκώνων και των καρπών, να γίνονται συχνά διαλείμματα και να γίνονται
διατατικές ασκήσεις, οι οποίες σας έχουν δοθεί από τον φυσικοθεραπευτή σας.
-Η εφαρμογή
νυχτερινού νάρθηκα για
ακινητοποίηση του καρπού, βοηθά ούτως ώστε να μην επιβαρύνονται και άλλο
οι προσβεβλημένοι τένοντες.
Όλα αυτά έχουν σκοπό να χαλαρώνουν, αλλά και να αποφεύγεται
η μεγάλη κόπωση στους καρπούς.
ΠΗΓΗ. ladylike.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου