Κάποτε αισθανόμουν ότι το παρελθόν μου με στοίχειωνε λόγω των τραυματικών εμπειριών που είχα ζήσει.
Προσπαθούσα να κρύψω ποιος ήμουν και τι είχα κάνει σε αυτόν τον κόσμο, ανησυχούσα τόσο πολύ ότι κάποιος θα ανακάλυπτε τα τρομακτικά σφάλματα που είχα κάνει στη ζωή μου και φοβόμουν∙ κάθε μέρα και περισσότερο.
Ανησυχούσα τι θα ανακάλυπταν οι φίλοι και οι γνωστοί, ακόμη και οι εργοδότες μου και φοβόμουν για το τι θα σκέφτονταν για εμένα.
Αφού κατάφερα να επιβιώσω από έναν πατριό που με κακοποιούσε, από αρκετές συλλήψεις, έξη χρόνια στο γυμνάσιο και το λύκειο και εθισμό σε ουσίες πέτυχα να γίνω δικηγόρος και επιχειρηματίας.
Μέχρι πρόσφατα, δεν κοιτούσα ποτέ πίσω, σε εκείνο το παρελθόν που με στοίχειωνε και συνειδητοποίησα ότι όλα αυτά ήταν απαραίτητα, έπρεπε να έχουν συμβεί έτσι όπως συνέβησαν και τελικά με οδήγησαν να γίνω αυτό που είμαι σήμερα. Όταν σκέφτομαι τώρα το παρελθόν μου μπορώ πλέον να αντιληφθώ τον λόγο που είμαι τόσο ευγνώμων για εκείνες τις δυστυχισμένες στιγμές που πέρασα κάποτε στη ζωή μου:
Μου χάρισαν την ελευθερία αυτού που είμαι σήμερα.
Μόλις αγκάλιασα το παρελθόν μου και το μυαλό μου σταμάτησε να ανατρέχει στα τρομερά μυστικά που έκρυβα από τον κόσμο, τότε απελευθερώθηκα, έγινα αυτός που είμαι. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι θα έπρεπε τελικά να με αποδεχτούν όπως είμαι.Μόλις μίλησα για το παρελθόν μου, βίωσα κάτι το φανταστικό. Ο κόσμος συγκινήθηκε, εμπνεύστηκε. Το τρομακτικό μυστικό μου επηρέασε θετικά τη ζωή των άλλων – αυτό είναι πράγματι καταπληκτικό και κάτι που άξιζε τον κόπο να μοιραστείς και να επικοινωνήσεις με τον κόσμο!
Μου χάρισαν προοπτικές.
Υπάρχουν όμορφα πράγματα που μας συμβαίνουν, αλλά και δυσάρεστες στιγμές που πικραίνουν τη ζωή μας. Μπορούμε να παραμείνουμε προσκολλημένοι στις δυσάρεστες στιγμές – και τότε τίποτα δεν θα γίνει καλύτερο, ενώ μπορούμε να προσκολληθούμε στις ευχάριστες και να αλλάξουμε τη ζωή μας.Τώρα, μπορώ πλέον να δω πώς οι άλλοι παλεύουν στη ζωή τους και αντιλαμβάνομαι ότι ίσως βρίσκονται σε ένα σημείο στη ζωή τους που δεν αισθάνονται έτοιμοι να κάνουν αλλαγές. Απλώς θυμάμαι ότι κάποτε κι εγώ ήμουν σε αυτό το σημείο και φαντάζομαι ότι κάποια στιγμή θα ωριμάσουν κι εκείνοι, όπως εγώ και θα κάνω τα πάντα για να τους βοηθήσω να ωριμάσουν, εάν το επιθυμούν.
Ανακάλυψα ότι ήμουν ικανός για τα πάντα.
Αφού πέρασα 6 χρόνια στο γυμνάσιο και το λύκειο, επιβίωσα από εθισμό σε ουσίες και από πολλές συλλήψεις, αργότερα πήγα στο κολέγιο και τέλειωσα τις σπουδές μου στη νομική, τότε συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να κάνω τελικά τα πάντα.Όταν συναντώ πλέον δυσκολίες στη ζωή μου, θυμίζω στον εαυτό μου ότι κάποτε βρισκόμουν σε χειρότερη θέση – και συνειδητοποιώ ότι ακόμη και τώρα μπορώ να τα βγάλω πέρα – μια φωνή μέσα μου λέει «έχεις περάσει και χειρότερα – πολύ χειρότερα».
Έμαθα να συγχωρώ τον εαυτό μου.
Εννοείται ότι έκανα λάθη – πολλά λάθη. Εάν μείνω εκεί, χωρίς να μπορώ να αντιληφθώ ότι όλα θα γίνουν κι όλα θα πάνε καλά, δεν πρόκειται να ξεφύγω ποτέ από τον φόβο. Δεν είμαι το ίδιο πρόσωπο που ήμουν κάποτε, ούτε θα είμαι ο ίδιος στο μέλλον. Αλλάζουμε συνεχώς, εξελισσόμαστε συνεχώς και κανένας από εμάς δεν είναι τέλειος.Προσπαθώ απλώς να γίνω καλύτερος από αυτό που ήμουν χτες και ο μόνος τρόπος για αυτό είναι να συγχωρέσω τον εαυτό μου για τα λάθη τους παρελθόντος. Όλοι κάνουμε λάθη – ας αγκαλιάσουμε αυτά τα λάθη, ας τα αποδεχτούμε ως κάτι που μπορεί να μας αλλάξει. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, κανένας δεν είναι αλάθητος.
Έμαθα ποιοι είναι οι αληθινοί μου φίλοι.
Εκείνες τις δυστυχισμένες στιγμές της ζωής μου σπατάλησα τον χρόνο μου με ανθρώπους που δεν ήταν αληθινοί φίλοι. Ήταν άτομα που ποτέ δεν με ενθάρρυναν να γίνω καλύτερος, να προσπαθήσω να επιτύχω στη ζωή μου. Με απογοήτευαν και ήθελαν να με δουν να αποτυγχάνω.Παρατηρήστε τους ανθρώπους που σας περιτριγυρίζουν, τα άτομα με τα οποία είστε σε συνεχή επαφή – πιστεύετε ότι πράγματι θέλουν το καλό σας; εάν όχι, μάλλον ήρθε η ώρα να αφήσετε πίσω αυτή τη φιλία και να αναζητήστε ανθρώπους που θα σας κάνουν να ανοίξετε τα φτερά σας.
Έμαθα τι ήταν πραγματικά σημαντικό στη ζωή μου.
Πάντοτε με προβλημάτιζε τι θα σκέφτονταν οι άλλοι για εμένα – νόμιζα ότι αυτό ήταν το πιο καθοριστικό στοιχείο της ζωής μου. Επίσης νόμιζα ότι ευτυχία και σκοπός της ζωής είναι να έχει κανείς ένα ωραίο σπίτι, ένα μοντέρνο αυτοκίνητο και μεγάλο τραπεζικό λογαριασμό.Η επιδίωξη όλων αυτών των στόχων μου προκαλούσε οδύνη, δυστυχία και προβληματισμό. Μόλις κατάλαβα ότι πρέπει να αδράξω τη μέρα, τη στιγμή και να είμαι ευγνώμων για όλα αυτά που έχω τώρα και αυτό που ήμουν, κατάλαβα ότι αυτό ήταν ευτυχία. Καλύτερα να παραμερίσουμε τον εγωισμό μας, να αγαπήσουμε τους άλλους, να γεμίσουμε καλοσύνη.
Ανακάλυψα ότι στη ζωή δεν υπάρχει προορισμός.
Ναι, μπορεί να είναι κλισέ, κοινότοπο, αλλά είναι αλήθεια. Πάντοτε επιδίωκα κάτι καλύτερο. Νομίζω ο Robert Hastings έγραψε στον Σταθμό: «Η ενοχή και ο φόβος είναι δίδυμοι ληστές που μας κλέβουν κάθε μέρα το δικό μας σήμερα». Το παρελθόν είναι παρελθόν – ας απολαύσουμε αυτό που έχουμε, αυτό που είμαστε αυτή τη στιγμή.Η υγεία και το καθαρό μυαλό είναι ο καλύτερος τρόπος ζωής.
Κάποτε έπρεπε να πιω για να διασκεδάσω. Νόμιζα ότι έπρεπε να έχω ένα ερέθισμα για να απολαύσω τη ζωή. Το θέμα είναι ότι – το να είμαι εδώ, ζωντανός και υγιής είναι το ομορφότερο αίσθημα. Η ζωή είναι πολύ πιο απολαυστική. Ένα γευστικό δείπνο και η ενασχόληση με αγαπημένες δραστηριότητες είναι το πιο θετικό ερέθισμα κάθε πτυχή της ζωής μας.Το να μοιράζομαι την ιστορία μου, βοηθά κάποιους άλλους που βρίσκονται σε αδιέξοδο.
Δεν μπορούσα τότε να φανταστώ ότι η εξάρτηση από τις ουσίες και το αλκοόλ θα με οδηγούσε να βοηθάω κάποιους άλλους ανθρώπους, να αλλάξουν τη ζωή τους. Είμαι ευγνώμων που βοηθάω κάποιους ανθρώπους να αλλάξουν τη ζωή τους, που έχω τόσο θετική επιρροή πάνω τους.Με εκπλήσσει ότι μέσα από τη δυστυχία αναδύεται κάτι τόσο όμορφο.
Ναι, η οικογένειά μου κι εγώ ζήσαμε μία κόλαση – τώρα όμως μπορώ να το διαχειριστώ, μπορώ να το αξιοποιήσω και να δώσω ελπίδα και χαρά στη ζωή των άλλων.
Κείμενο – Απόδοση, Λ.Τ. via Steven Aitchison Εικόνα Άρθρου: Wesley Allsbrook
ΠΗΓΗ. share24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου