«Κρυμμένα» χωριά στα ορεινά της Στερεάς Ελλάδας

Είναι όμως μια ανάσα από την Αθήνα και διαθέτουν τα δικά τους ανεξερεύνητα γραφικότατα χωριουδάκια ανάμεσα σε δάση, αλπικές λίμνες και βουνίσια μονοπάτια. 

Τα βουνά της Στερεάς Ελλάδας κρύβουν όμορφα μυστικά, όπως τα χωριουδάκια που ακολουθούν, φωλιασμένα στις πλαγιές του Παρνασσού, της Οίτης, των Βαρδουσίων και του Βελουχίου.  



Αμφίκλεια  

Γραφικότατη, η Αμφίκλεια με τα πέτρινα καλντερίμια, τα σπιτάκια και τα νεοκλασικά αρχοντικά ενδείκνυται για ρομαντικά σαββατοκύριακα και αποτελεί βολικότατη βάση για το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού που απέχει από εδώ 17 χιλιόμετρα. 

Μην αμελήσετε να εξερευνήσετε τα μεσαιωνικά εκκλησάκια, τις περίτεχνες κρήνες και το Μουσείο Άρτου του χωριού.  


 Αγόριανη 

Στην άλλη πλευρά του βουνού, σε σχέση με την «κοσμοπολίτισσα» Αράχωβα, το αμφιθεατρικά χτισμένο χωριουδάκι της Αγόριανης (ή Επτάλοφος, όπως είναι η επίσημη ονομασία του) ανέρχεται σταθερά στις προτιμήσεις των εκδρομέων του σαββατοκύρακου, οι οποίοι τοπροτιμούν για την «ήρεμη δύναμή» του. 

Ορεινή γοητεία, πετρόχτιστα σπιτάκια με κεραμοσκεπές, μια κλασική πλακόστρωτη πλατεία με αιωνόβια πλατάνια και γλυκύτατα καφενεία, και τα απαραίτητα μονοπάτια που οδηγούν σε φυσικές ομορφιές είναι τα ατού του χωριού. 

Το πετρόχτιστο μονοπάτι που ξεκινά από την πλατεία θα σας οδηγήσει, ακολουθώντας το ποταμάκι, σε έναν υπέροχο καταρράκτη, ενώ το μονοπάτι Ε4 θα σας φέρει μέσα από σπήλαια και δάση του Παρνασσού ως τους Δελφούς.

 
Άνω Χώρα 

Στα… ορεινότερα της Ορεινής Ναυπακτίας, χτισμένη στα 1.050 μέτρα, η Άνω Χώρα είναι το χωριό όπου χτυπά η καρδιά όλης της περιοχής. 

Ο πιο ενδιαφέρων οικισμός της Ορεινής Ναυπακτίας θα σας κερδίσει με τα δάση ελάτων, καστανιών και οξιών, τα γραφικά σπιτάκια με τις κόκκινες σκεπές, τις περιποιημένες τους αυλές, την μικρή αγορά και τα ρυάκια που κελαρύζουν όλο τον χρόνο. 

Εδώ θα πετύχετε και την πολύ ιδιαίτερη γιορτή τσιγαρίθρας κάθε Φεβρουάριο, στην οποία συγκεντρώνονται όλοι οι Ανωχωρίτες για να ετοιμάσουν αλλά και να απολαύσουν όλοι μαζί τις κρεατονοστιμιές του τόπου τους, μαζί με πίτες, τραχανά και ντόπιο κρασί που κερνούν τους επισκέπτες τους.


Βάριανη

Κρυμμένη πίσω από πυκνά ελατοδάση, κτισμένη αμφιθεατρικά στην πλαγιά του Παρνασσού, η μικρούλα Βάριανη υποδέχεται τους επισκέπτες της πάνω σε ένα γεφυράκι, κάτω από το οποίο κυλούν τα κρυστάλλινα νερά του μικρού της ποταμού. 

Τα πρώτα πέτρινα σπίτια της διακρίνονται μετά από λίγο, πίσω από την τελευταία στροφή του ανηφορικού δρόμου. Τα αυτοκίνητα μένουν στην λιθόστρωτη πλατεία, με την πετρόχτιστη εκκλησία της Αγίας Παρασκευής που δεσπόζει πάνω από τα καταπράσινα τοπία του Παρνασσού, τα οποία απλώνονται ως εκεί που φτάνει το μάτι. 

Στάση για ελληνικό καφέ στη χόβολη στο παραδοσιακό καφενείο της πλατείας, και συνεχίζουμε με τα πόδια, προς την κατεύθυνση που δείχνει η ξύλινη ταμπέλα «πηγές Μπουρμπούλα». 

Ο ήχος του νερού φτάνει σχεδόν μέχρι την πλατεία, κι ο λόγος γίνεται εμφανής μετά από διακόσια περίπου μέτρα: ένας μικρός καταρράκτης, και καμιά δεκαριά πέτρινες κρήνες από τις οποίες αναβλύζει το νερό των πηγών που κατεβαίνει από το βουνό παρέχουν γενναιόδωρα αυτό το ζεν soundtrack σε ολόκληρο το χωριό.



Σουβάλα/ Πολύδροσος: Δύο ονόματα, ένα υπέροχο χωριό

Πολύδροσος είναι η επίσημη ονομασία, Σουβάλα τη λένε ακόμα οι παλιοί –αυτό, άλλωστε, ήταν μέχρι το 1928 το μοναδικό της όνομα. 

Ένα από τα τελευταία «μυστικά» χωριά του Παρνασσού, η Σουβάλα διαδίδεται τα τελευταία χρόνια χάρη κυρίως στους καινούριους της ξενώνες και τα ταβερνάκια που μοσχοβολούν παράδοση. 

Η πλακόστρωτη πλατεία με τα αιωνόβια πλατάνια και την πετρόχτιστη εκκλησία συγκεντρώνει τη μερίδα του λέοντος σε ρουστίκ ταβερνάκια και café που απλώνουν έξω τα τραπεζάκια τους όταν ο καιρός είναι καλός. 

Όταν χορτάσετε βόλτες στο χωριό, θα ανηφορίσετε με το αυτοκίνητο προς την Πάνω Σουβάλα, για να απολαύσετε την φαντασμαγορική διαδρομή μέσα στο δάσος και τα παλιά αρχοντικά της, και στην βυζαντινή Αγία Ελεούσα του 6ου μ.Χ. αιώνα, δύο χιλιόμετρα έξω από το χωριό, πλάι στις πηγές του βοιωτικού Κηφισού

Ελάτεια: Βολτάροντας στην κοιλάδα Απλωμένη στην κοιλάδα του Κηφισού, η Ελάτεια ενδείκνυται για ατελείωτες βόλτες στα γραφικά δρομάκια και τους πεζόδρομούς της, ανάμεσα σε σπιτάκια με κόκκινες κεραμιδοσκεπές και λουλουδιαστά μπαλκόνια. Η χαρά του πεζοπόρου είναι το γεγονός πως το χωριό (ή κωμόπολη, αν λάβουμε υπ’ όψιν τον αναλογικά μεγάλο πληθυσμό των 2.500 κατοίκων) είναι εντελώς επίπεδο, χωρίς ανηφοροκατηφόρες να δυσκολεύουν τα βήματά μας. Στις πλατείες του συγκεντρώνονται γραφικά καφενεία, μοντέρνα café (κυρίως στην πλατεία του Αγίου Δημητρίου) και όμορφα ταβερνάκια, ενώ τα αξιοθέατα είναι τόσα που δεν τα προλαβαίνεις σε ένα Σαββατοκύριακο. Στα «οπωσδήποτε» σημειώστε την Αρχαιολογική Συλλογή Ελάτειας, που στεγάζεται στο υπέροχο κτίριο του παλιού σχολείου του 1920 –κάντε ένα τηλεφώνημα στο 22340 29992 πριν πάτε, καθότι τα ωράρια δεν είναι σταθερά– το μυκηναϊκό νεκροταφείο στο λιβάδι της Ελάτειας και τον Ναό της Κραναίας Αθηνάς, στην περιοχή Τσούκα, με την πιο φαντασμαγορική θέα στο χωριό.

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/escape/destinations/article/250116/parnassos-exi-horia-vgazoyn-th-glossa-sthn-arahova.html?apg=3
Πηγή: www.in2life.gr

Ελάτεια: Βολτάροντας στην κοιλάδα 

Απλωμένη στην κοιλάδα του Κηφισού, η Ελάτεια ενδείκνυται για ατελείωτες βόλτες στα γραφικά δρομάκια και τους πεζόδρομούς της, ανάμεσα σε σπιτάκια με κόκκινες κεραμιδοσκεπές και λουλουδιαστά μπαλκόνια. 

Η χαρά του πεζοπόρου είναι το γεγονός πως το χωριό (ή κωμόπολη, αν λάβουμε υπ’ όψιν τον αναλογικά μεγάλο πληθυσμό των 2.500 κατοίκων) είναι εντελώς επίπεδο, χωρίς ανηφοροκατηφόρες να δυσκολεύουν τα βήματά μας. 

Στις πλατείες του συγκεντρώνονται γραφικά καφενεία, μοντέρνα café (κυρίως στην πλατεία του Αγίου Δημητρίου) και όμορφα ταβερνάκια, ενώ τα αξιοθέατα είναι τόσα που δεν τα προλαβαίνεις σε ένα Σαββατοκύριακο. 

Στα «οπωσδήποτε» σημειώστε την Αρχαιολογική Συλλογή Ελάτειας, που στεγάζεται στο υπέροχο κτίριο του παλιού σχολείου του 1920 –κάντε ένα τηλεφώνημα στο 22340 29992 πριν πάτε, καθότι τα ωράρια δεν είναι σταθερά– το μυκηναϊκό νεκροταφείο στο λιβάδι της Ελάτειας και τον Ναό της Κραναίας Αθηνάς, στην περιοχή Τσούκα, με την πιο φαντασμαγορική θέα στο χωριό.


Τιθορέα

Αν σκεφτεί κανείς το υπέροχο Αισθητικό Δάσος Τιθορέας, με τα χιλιάδες πλατάνια και τις βελανιδιές, και το φαράγγι του ρέματος Καχάλα, που προσφέρεται για ορειβασία και extreme sports, είναι παράξενο που η Τιθορέα δεν έχει γίνει ακόμα δημοφιλής προορισμός. 

Ίσως, βέβαια, να είναι καλύτερα έτσι –για να μπορούμε οι «γνωρίζοντες» να απολαμβάνουμε με την ησυχία μας τα πέτρινα καλντερίμια της, την εικόνα των σπιτιών με τις καμινάδες που αχνίζουν, την κεντρική χωμάτινη πλατεία με τον αιωνόβιο πλάτανο και τα γραφικά καφενεδάκια της. 

Οι λάτρεις της πεζοπορίας σημειώστε πως η Τιθορέα είναι η αρχή –ή το τέλος, αναλόγως ποια μεριά του χάρτη κοιτάς– του ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε65, το οποίο κοντά στο χωριό περνά κάτω από ένα πανέμορφο δάσος, διάσπαρτο με γραφικά ξωκλήσια.




ΠΗΓΗ. in2life.gr