Στις 5 Απριλίου 1944, οι Γερμανικές δυνάμεις με διοικητή τον
Καρλ Σύμερς, διοικητή του 7ου Συντάγματος της 4ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας των
SS, συγκεντρώνουν και εκτελούν τα γυναικόπαιδα και τους γέροντες στην πλατεία
του χωριού σε αντιποινα για την εκτέλεση 2 γερμανών στρατιωτών απο τον ΕΛΑΣ.
Έπειτα κατευθύνονται προς τα σπίτια, παραβιάζουν τις θύρες των σπιτιών, βάζουν
φωτιά και σκοτώνουν όσους απέμειναν.
Συνολικά σκοτώθηκαν 270 κάτοικοι. Στην
θηριωδία συμμετείχαν και Βούλγαροι που ήταν στην γερμανική πολιτοφυλακή, με
αρχηγό τον Άντον Κάλτσεφ.
Προηγουμένως, αντάρτες του ΕΛΑΣ που δρούσαν στην περιοχή, με
αρχηγό τον Σιατιστινό Αλέξη Ρόσιο (Καπετάν Υψηλάντη), είχαν επιτιτεθεί σε
γερμανική στρατιωτική φάλαγγα στην θέση Νταούλι, και είχαν σκοτώσει τρεις
προπομπούς στρατιώτες μοτοσικλετιστές. Οι άνδρες κάτοικοι, φοβούμενοι αντίποινα
είχαν κρυφτεί σε ορεινές περιοχές.
Ο Συνταγματάρχης Καρλ Σύμερς κλήθηκε σε απολογία από τη
Γερμανική διοίκηση για το γεγονός ότι διέταξε την σφαγή γυναικόπαιδων. Εκεί
κατέθεσε πως οι στρατιώτες του αναγκάστηκαν να τους σκοτώσουν όλους επειδή δυνάμεις
ανταρτών κρύβονταν και πυροβολούσαν μέσα από το χωριό, οπότε και αθωώθηκε, παρά
τις αντιφατικές καταθέσεις των υφισταμένων του.
Μετά τον πόλεμο αποδείχτηκε ότι
η μαρτυρία του ήταν ψευδής.
Ο ίδιος σκοτώθηκε από την ελληνική Αντίσταση
με έκρηξη και θάφτηκε στο Γερμανικό στρατιωτικό νεκροταφείο Διονύσου -
Ραπεντόζης.
Την ηρωική κωμόπολη τίμησε μαζί με τους κατοίκους της, το
Ελληνικό Κράτος με τον Πολεμικό Σταυρό Α΄ Τάξεως, αλλά επίσης όρισε τον οικισμό
ως ιστορική έδρα δήμου σε προηγούμενη διοικητική μεταρρύθμιση του σχεδίου
Καποδίστρια το 1994.
ΠΗΓΗ. el.wikipedia.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου