Δέν τραγουδῶ, παρά γιατί μ' ἀγάπησες
στά περασμένα χρόνια.
Καί σέ ἥλιο, σέ καλοκαιριοῦ προμάντεμα
καί σέ βροχή, σέ χιόνια,
δέν τραγουδῶ παρά γιατί μ' ἀγάπησες.
Μόνο γιατί μέ κράτησες στά χέρια σου
μιά νύχτα καί μέ φίλησες στό στόμα,
μόνο γι' αὐτό εἶμαι ὡραία σάν κρίνο ὁλάνοιχτο
κι ἔχω ἕνα ρῖγος στήν ψυχή μου ἀκόμα,
μόνο γιατί μέ κράτησες στά χέρια σου.
Μόνο γιατί τά μάτια σου μέ κύτταξαν
μέ τήν ψυχή στό βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα τό ὑπέρτατο
τῆς ὕπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τά μάτια σου μέ κύτταξαν.
Μόνο γιατί μ' ἀγάπησες γεννήθηκα
γι' αὐτό ἡ ζωή μου ἐδόθη
στήν ἄχαρη ζωή τήν ἀνεκπλήρωτη
μένα ἡ ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ' ἀγάπησες γεννήθηκα.
Μονάχα γιατί τόσο ὡραῖα μ' ἀγάπησες
ἔζησα, νά πληθαίνω
τά ὀνείρατά σου, ὡραῖε, πού βασίλεψες
κι ἔτσι γλυκά πεθαίνω
μονάχα γιατί τόσο ὡραῖα μ' ἀγάπησες.
(Οἱ τρίλιες πού σβήνουν, 1928), Μαρία Πολυδούρη
Σχόλιο
Στο ποίημα αυτό ζωή και
τέχνη αναζητούν δικαίωση και την βρίσκουν στην αγάπη.
Η Πολυδούρη
χαρακτηρίζεται από ένα λυρισμό πρωτογενή· δεν γράφει ποιήματα για να
διεκδικήσει μία θέση στων ιδεών την πόλη· η ποίησή της έχει λόγο ύπαρξης μόνον όταν απευθύνεται σε ένα εσύ.
Ακόμα και όταν το δεύτερο πρόσωπο δεν είναι ορατό, αντιλαμβάνεται
κανείς ότι εντούτοις συνέχει το ποίημα.
Τα ποιήματά της μοιάζουν με
σελίδες ημερολογίου, όπως γράφει και ο ποιητής Κώστας Στεργιόπουλος
(γεν. 1926) ή με ερωτικές επιστολές που έχουν συγκεκριμένο αποδέκτη·
μοιάζουν σαν να γράφονται για να υπάρξει ανταπόκριση στο ερωτικό τους
κάλεσμα, αλλά και για να βιώσει η ίδια με περισσότερη ένταση και με
περισσότερη ποιότητα το ερωτικό της συναίσθημια.
ΠΗΓΗ. ebooks.edu.gr
ΒΙΝΤΕΟ.
Στίχοι: Μαρία Πολυδούρη
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Τραγούδι.Ελευθερία Αρβανιτάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου