ΤΡΙΤΗ 23-5-2017
Οι περικοπές στις δαπάνες Υγείας ...«εμπνέουν ιδέες» που μας γυρίζουν έναν αιώνα πίσω, όπως η γέννα στο σπίτι ή ακόμη και στο αυτοκίνητο, αν η γυναίκα δεν προλάβει να φτάσει έγκαιρα στο νοσοκομείο.
Στη Σουηδία, τη χώρα που προβάλλεται σαν «πρότυπο» καπιταλιστικής ανάπτυξης «φιλικής» προς τον άνθρωπο, τα τελευταία χρόνια οι μαιευτικές κλινικές έχουν μειωθεί εξαιτίας της συγχώνευσης νοσοκομείων κι επομένως της κατάργησης τμημάτων, κλινικών και κρεβατιών.
Ενδεικτικά, στη Στοκχόλμη λειτουργούν μόνο 2 μαιευτικές κλινικές σε δύο δημόσια νοσοκομεία...
Ετσι, πολύ συχνά οι γυναίκες εξωθούνται σε άλλη πόλη ή σε άλλον νομό για να γεννήσουν, ανάλογα με το πού θα βρουν κενή θέση σε μαιευτική κλινική, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία τη δική τους και του εμβρύου.
Εξίσου μεγάλο κίνδυνο διατρέχουν και άλλα επείγοντα περιστατικά, καθώς οι αποστάσεις ανάμεσα στα νοσοκομεία είναι μεγάλες, ιδιαίτερα στη Βόρεια Σουηδία.
Για παράδειγμα, οι πόλεις Ουψάλα και Ούμεο βρίσκονται σε απόσταση 1.000 χλμ. και αν κάποιος μένει ανάμεσα στις δυο πόλεις θα πρέπει να διανύσει έως και 500 χλμ. για το κοντινότερο νοσοκομείο!
Στη Βόρεια Σουηδία, για μια έκταση σχεδόν όσο ολόκληρη η Ελλάδα, υπάρχουν 3 μαιευτικές κλινικές σε τρία νοσοκομεία.
Το οξυμένο αυτό πρόβλημα ήρθε στην επιφάνεια πριν από λίγους μήνες, όταν έκλεισε η μαιευτική πτέρυγα του νοσοκομείου στο Σολέφτεο
στη Βόρεια Σουηδία, προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις.
Η απόφαση πάρθηκε από το Περιφερειακό Συμβούλιο για λόγους κόστους, επειδή, όπως εξήγησε, η πρόσληψη του αρμόδιου προσωπικού ήταν αδύνατη και με το κλείσιμο θα εξοικονομούσαν 15 εκατ. κορόνες (1,7 εκατ. δολάρια).
Μάλιστα, η πρόεδρος της υγειονομικής και ιατρικής επιτροπής του τοπικού συμβουλίου, Εύα Μπακ, επικαλέστηκε «εμπεριστατωμένες έρευνες που δείχνουν ότι οι ασθενείς δεν εκτίθενται σε κίνδυνο».
Ούτε ένας μήνας δεν πέρασε από το κλείσιμο της μαιευτικής κλινικής στο Σολέφτεο και στα τέλη του Φλεβάρη μια γυναίκα γέννησε στο αυτοκίνητο στο δρόμο για το νοσοκομείο, αναφέρει η σουηδική ειδησεογραφική ιστοσελίδα «The Lokal».
Μετά το «λουκέτο» στο Σολέφτεο, οι γυναίκες της περιοχής μπορούν να γεννήσουν είτε στο Ερνσελντσβίκ, είτε στο Ζάντσβαλ, δηλαδή περίπου 100 χλμ. μακριά. Το ζευγάρι δεν πρόλαβε να φτάσει έγκαιρα στο Ερνσελντσβίκ κι έτσι η γυναίκα γέννησε στο αυτοκίνητο περιγράφοντας την εμπειρία της με ανάρτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης σαν «εφιαλτική»: «Εμείς που δεν ζούμε σε μεγάλες πόλεις, δεν αξίζουμε κάτι καλύτερο από αυτό;», έγραψε.
Τελικά, κάτω από την πίεση των αντιδράσεων, η κυβέρνηση υποσχέθηκε μια έκτακτη επιχορήγηση 500 εκατ. κορόνες (57 εκατ. δολάρια) για τον τομέα της μητρότητας, όμως δεν είναι αρκετή για να ανοίξει ξανά η μαιευτική κλινική στο Σολέφτεο.
Σύμφωνα με τοπικά ΜΜΕ το συνολικό αυτό ποσό θα κατανεμηθεί σε ολόκληρη τη χώρα, καθώς τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι περιπτώσεις εγκύων που διώχνονται από νοσοκομεία, επειδή δεν βρίσκουν κενή θέση.
Παράλληλα, οι περικοπές στην Υγεία και στον τομέα της μητρότητας «γέννησαν» μια ιδέα που εμφανίζεται σαν «απάντηση» σε αυτήν την κατάσταση και παραπέμπει σε περασμένους αιώνες, όταν η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης δεν είχε σημειώσει αντίστοιχη πρόοδο.
Δυο μαίες - η μία εργαζόταν στην μαιευτική κλινική που έκλεισε - ξεκίνησαν να παραδίδουν μαθήματα τοκετού σε μέλλοντες γονείς, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο μιας γέννας στο αυτοκίνητο ή στο σπίτι.
«Αν σκεφτείς ότι η κοντινότερη μαιευτική πτέρυγα σε νοσοκομείο είναι στα 120 - 200 χλμ., ότι μπορεί να είναι νύχτα, χειμώνας ... οτιδήποτε θα μπορούσε να συμβεί στο δρόμο. Ενα ατύχημα ή να χαλάσει το αυτοκίνητο. Πρέπει να είναι κανείς έτοιμος για το χειρότερο ενδεχόμενο, ακόμη κι αν είναι πολύ πολύ ασυνήθιστο», ανέφερε στη «The Lokal» η επικεφαλής των μαθημάτων, Στίνα Νέσλουντ.
Το κράτος στη Σουηδία - και αλλού - προετοιμάζει καιρό πριν το έδαφος των περικοπών «δουλεύοντας», μέσω «ανεξάρτητων οργανώσεων», με καμπάνιες, μαρτυρίες κ.λπ., επιχειρήματα και αντιλήψεις, όπως ότι η γέννα στο σπίτι είναι μια «ανεπανάληπτη εμπειρία», ότι με αυτόν τον τρόπο η γυναίκα βιώνει τον «απόλυτα φυσιολογικό τοκετό» «έξω από τον ψυχρό χώρο ενός νοσοκομείου» κ.ά.
Τέτοιες αντιλήψεις και «κινήματα» ξεπηδούν σε πολλές χώρες, ιδιαίτερα στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες και φυσικά σχετίζονται άμεσα με τη μείωση του «κόστους» της υγειονομικής φροντίδας για το κράτος.
Ολα
τα παραπάνω που αναφέρθηκαν για τη Σουηδία είναι οι επιπτώσεις της
κρατικής υποχρηματοδότησης για τις υπηρεσίες Υγείας.
Για την ακρίβεια, στη Σουηδία την ευθύνη για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δεν την έχει το κράτος, αλλά τα Περιφερειακά Συμβούλια και σε ορισμένες περιπτώσεις οι δημοτικές αρχές.
Πρόκειται για πολιτικά όργανα που εκλέγονται από τους κατοίκους των Περιφερειών κάθε τέσσερα χρόνια την ίδια μέρα με τη διεξαγωγή των εθνικών βουλευτικών εκλογών.
Δεν υπάρχει σταθερή, πλήρης και επαρκής κρατική χρηματοδότηση των υπηρεσιών Υγείας. Αντίθετα, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χρηματοδοτείται βασικά από τα Περιφερειακά Συμβούλια μέσω της τοπικής φορολογίας και με απευθείας πληρωμές - συμμετοχές από τους ασθενείς.
Η κυβέρνηση δίνει μόνο ορισμένες έκτακτες επιχορηγήσεις, που όπως προκύπτει και από το παραπάνω παράδειγμα στον τομέα της μητρότητας, δεν λύνουν κανένα πρόβλημα.
Ο στόχος είναι κοινός για όλα τα καπιταλιστικά κράτη: Το κόστος και η ευθύνη για τις υπηρεσίες Υγείας να μεταφέρονται από το κράτος στις «πλάτες» των ασθενών, ώστε το κράτος να εξοικονομεί περισσότερα για την ανταγωνιστικότητα και τις επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων.
Παράλληλα
με την υποχρηματοδότηση της Υγείας και τις περικοπές, στη Σουηδία έχουν
αυξηθεί ραγδαία, ιδιαίτερα από το 2010 οι ιδιωτικοποιήσεις στην Υγεία
και πλέον μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι δραστηριοποιούνται στον τομέα.
Αυτή η ιδιωτικοποίηση των δομών και υπηρεσιών Υγείας από το σουηδικό κράτος έδωσε ώθηση στην καπιταλιστική οικονομία της χώρας, αναφέρουν οικονομικοί αναλυτές.
Ομως, οι συνέπειες για τους ασθενείς είναι λιγότερες και πιο υποβαθμισμένες υπηρεσίες.
Πλέον πολύ συχνά τα Περιφερειακά Συμβούλια αγοράζουν υπηρεσίες Υγείας από ιδιωτικές εταιρείες, συνάπτοντας συμφωνίες όπου οι ασθενείς καλύπτονται από τους ιδιώτες με τους ίδιους κανόνες και τις ίδιες πληρωμές που ισχύουν στις τοπικές δημοτικές υπηρεσίες.
Ετσι, μεγάλο μέρος των υπηρεσιών Υγείας χρηματοδοτείται από τα Περιφερειακά Συμβούλια, αλλά παρέχεται από ιδιωτικές εταιρείες. Εκατοντάδες Κέντρα Υγείας έχουν ανοίξει από επιχειρήσεις, οι οποίες επιλέγουν τις πλουσιότερες αστικές περιοχές, όπου το κέρδος είναι μεγαλύτερο και πιο εξασφαλισμένο.
Τα τοπικά Περιφερειακά Συμβούλια δεν μπορούν να καθορίσουν ούτε τον αριθμό των επιχειρήσεων Υγείας που θα χρηματοδοτηθούν από τους τοπικούς φόρους, ούτε τον τόπο που θα εγκατασταθούν αυτές οι χρηματοδοτούμενες υπηρεσίες.
Αυτά καθορίζονται από τις ιδιωτικές εταιρείες στη βάση της κερδοφορίας τους και όχι ανάλογα με τις ανάγκες για υπηρεσίες Υγείας. Ετσι, οι ανισότητες βαθαίνουν.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του «Σαντ Γιόραν» στη Στοκχόλμη,
ενός εξαώροφου νοσοκομείου που το έκλεισε το κράτος πριν από περίπου 5
χρόνια και αμέσως ανέλαβε να το λειτουργεί ο μονοπωλιακός κολοσσός στον
τομέα της Υγείας «Capio» (ο μονοπωλιακός όμιλος «εμπορεύεται»
υπηρεσίες Υγείας σε Γαλλία, Γερμανία, Σουηδία, Δανία, Νορβηγία).
Ο ίδιος όμιλος δραστηριοποιείται στη Σουηδία λειτουργώντας πλέον πάνω από εκατό δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, κέντρα φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης, υπηρεσίες ψυχιατρικής, δυο τοπικά νοσοκομεία, το νοσοκομείο «Σαντ Γιόραν», όπου λειτουργεί και τμήμα επειγόντων περιστατικών.
Για όλες αυτές τις υπηρεσίες χρηματοδοτείται από τη φορολογία των κατοίκων και από απευθείας πληρωμές από τους ασθενείς.
Ταυτόχρονα, επιδιώκει να πολλαπλασιάσει τα κέρδη του μέσα από τις περικοπές. Δήλωνε κυνικά στον «Γκάρντιαν» τον Δεκέμβρη του 2012 ο πρόεδρος του σουηδικού τμήματος της «Capio», Τόμας Μπέργκλουντ: «Οι επιχειρήσεις λειτουργούν στον καπιταλισμό όχι με αλτρουισμό.
Μόλις πήραμε τη διοίκηση του νοσοκομείου (σ.σ. Σαντ Γιόραν) και πρέπει να μειώσουμε τα λειτουργικά κόστη κατά 120 εκατ. κορόνες (11,2 εκατ. λίρες) μέσα σε 10 χρόνια.
Αν δεν συνεχίσουμε να μειώνουμε το κόστος, το κέρδος μας χάθηκε».
Μείωση του κόστους λειτουργίας σημαίνει «οικονομία» στο προσωπικό, χειρότερες εργασιακές σχέσεις και συνθήκες νοσηλείας.
Είναι το ...μέλλον που ετοιμάζουν οι αστικές τάξεις για τα λαϊκά στρώματα, σε μια περίοδο που με την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορούν να λύσουν πολλά προβλήματα, αλλά γι' αυτό μπαίνουν «φρένο» οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής.
Και η περίπτωση της Σουηδίας, δείχνει ότι ο αγώνας του εργατικού λαϊκού κινήματος πρέπει να στοχεύσει στον πυρήνα του προβλήματος, δηλαδή στην ανάγκη ανατροπής του εκμεταλλευτικού συστήματος που έχει ως κριτήριό του το κέρδος και το πέρασμα σε μια ανώτερη κοινωνική οργάνωση, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, επιστημονικό πανεθνικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό που έχει στόχο την ικανοποίηση των αναγκών των παραγωγών όλου του κοινωνικού πλούτου.
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Οι περικοπές στις δαπάνες Υγείας ...«εμπνέουν ιδέες» που μας γυρίζουν έναν αιώνα πίσω, όπως η γέννα στο σπίτι ή ακόμη και στο αυτοκίνητο, αν η γυναίκα δεν προλάβει να φτάσει έγκαιρα στο νοσοκομείο.
Στη Σουηδία, τη χώρα που προβάλλεται σαν «πρότυπο» καπιταλιστικής ανάπτυξης «φιλικής» προς τον άνθρωπο, τα τελευταία χρόνια οι μαιευτικές κλινικές έχουν μειωθεί εξαιτίας της συγχώνευσης νοσοκομείων κι επομένως της κατάργησης τμημάτων, κλινικών και κρεβατιών.
Ενδεικτικά, στη Στοκχόλμη λειτουργούν μόνο 2 μαιευτικές κλινικές σε δύο δημόσια νοσοκομεία...
Ετσι, πολύ συχνά οι γυναίκες εξωθούνται σε άλλη πόλη ή σε άλλον νομό για να γεννήσουν, ανάλογα με το πού θα βρουν κενή θέση σε μαιευτική κλινική, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία τη δική τους και του εμβρύου.
Εξίσου μεγάλο κίνδυνο διατρέχουν και άλλα επείγοντα περιστατικά, καθώς οι αποστάσεις ανάμεσα στα νοσοκομεία είναι μεγάλες, ιδιαίτερα στη Βόρεια Σουηδία.
Για παράδειγμα, οι πόλεις Ουψάλα και Ούμεο βρίσκονται σε απόσταση 1.000 χλμ. και αν κάποιος μένει ανάμεσα στις δυο πόλεις θα πρέπει να διανύσει έως και 500 χλμ. για το κοντινότερο νοσοκομείο!
Στη Βόρεια Σουηδία, για μια έκταση σχεδόν όσο ολόκληρη η Ελλάδα, υπάρχουν 3 μαιευτικές κλινικές σε τρία νοσοκομεία.
Γέννησε στο δρόμο για το νοσοκομείο
Η απόφαση πάρθηκε από το Περιφερειακό Συμβούλιο για λόγους κόστους, επειδή, όπως εξήγησε, η πρόσληψη του αρμόδιου προσωπικού ήταν αδύνατη και με το κλείσιμο θα εξοικονομούσαν 15 εκατ. κορόνες (1,7 εκατ. δολάρια).
Μάλιστα, η πρόεδρος της υγειονομικής και ιατρικής επιτροπής του τοπικού συμβουλίου, Εύα Μπακ, επικαλέστηκε «εμπεριστατωμένες έρευνες που δείχνουν ότι οι ασθενείς δεν εκτίθενται σε κίνδυνο».
Ούτε ένας μήνας δεν πέρασε από το κλείσιμο της μαιευτικής κλινικής στο Σολέφτεο και στα τέλη του Φλεβάρη μια γυναίκα γέννησε στο αυτοκίνητο στο δρόμο για το νοσοκομείο, αναφέρει η σουηδική ειδησεογραφική ιστοσελίδα «The Lokal».
Μετά το «λουκέτο» στο Σολέφτεο, οι γυναίκες της περιοχής μπορούν να γεννήσουν είτε στο Ερνσελντσβίκ, είτε στο Ζάντσβαλ, δηλαδή περίπου 100 χλμ. μακριά. Το ζευγάρι δεν πρόλαβε να φτάσει έγκαιρα στο Ερνσελντσβίκ κι έτσι η γυναίκα γέννησε στο αυτοκίνητο περιγράφοντας την εμπειρία της με ανάρτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης σαν «εφιαλτική»: «Εμείς που δεν ζούμε σε μεγάλες πόλεις, δεν αξίζουμε κάτι καλύτερο από αυτό;», έγραψε.
Τελικά, κάτω από την πίεση των αντιδράσεων, η κυβέρνηση υποσχέθηκε μια έκτακτη επιχορήγηση 500 εκατ. κορόνες (57 εκατ. δολάρια) για τον τομέα της μητρότητας, όμως δεν είναι αρκετή για να ανοίξει ξανά η μαιευτική κλινική στο Σολέφτεο.
Σύμφωνα με τοπικά ΜΜΕ το συνολικό αυτό ποσό θα κατανεμηθεί σε ολόκληρη τη χώρα, καθώς τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι περιπτώσεις εγκύων που διώχνονται από νοσοκομεία, επειδή δεν βρίσκουν κενή θέση.
Παράλληλα, οι περικοπές στην Υγεία και στον τομέα της μητρότητας «γέννησαν» μια ιδέα που εμφανίζεται σαν «απάντηση» σε αυτήν την κατάσταση και παραπέμπει σε περασμένους αιώνες, όταν η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης δεν είχε σημειώσει αντίστοιχη πρόοδο.
Δυο μαίες - η μία εργαζόταν στην μαιευτική κλινική που έκλεισε - ξεκίνησαν να παραδίδουν μαθήματα τοκετού σε μέλλοντες γονείς, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο μιας γέννας στο αυτοκίνητο ή στο σπίτι.
«Αν σκεφτείς ότι η κοντινότερη μαιευτική πτέρυγα σε νοσοκομείο είναι στα 120 - 200 χλμ., ότι μπορεί να είναι νύχτα, χειμώνας ... οτιδήποτε θα μπορούσε να συμβεί στο δρόμο. Ενα ατύχημα ή να χαλάσει το αυτοκίνητο. Πρέπει να είναι κανείς έτοιμος για το χειρότερο ενδεχόμενο, ακόμη κι αν είναι πολύ πολύ ασυνήθιστο», ανέφερε στη «The Lokal» η επικεφαλής των μαθημάτων, Στίνα Νέσλουντ.
Το κράτος στη Σουηδία - και αλλού - προετοιμάζει καιρό πριν το έδαφος των περικοπών «δουλεύοντας», μέσω «ανεξάρτητων οργανώσεων», με καμπάνιες, μαρτυρίες κ.λπ., επιχειρήματα και αντιλήψεις, όπως ότι η γέννα στο σπίτι είναι μια «ανεπανάληπτη εμπειρία», ότι με αυτόν τον τρόπο η γυναίκα βιώνει τον «απόλυτα φυσιολογικό τοκετό» «έξω από τον ψυχρό χώρο ενός νοσοκομείου» κ.ά.
Τέτοιες αντιλήψεις και «κινήματα» ξεπηδούν σε πολλές χώρες, ιδιαίτερα στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες και φυσικά σχετίζονται άμεσα με τη μείωση του «κόστους» της υγειονομικής φροντίδας για το κράτος.
Τοπική φορολογία και συμμετοχές «χρηματοδοτούν» την Υγεία
Για την ακρίβεια, στη Σουηδία την ευθύνη για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δεν την έχει το κράτος, αλλά τα Περιφερειακά Συμβούλια και σε ορισμένες περιπτώσεις οι δημοτικές αρχές.
Πρόκειται για πολιτικά όργανα που εκλέγονται από τους κατοίκους των Περιφερειών κάθε τέσσερα χρόνια την ίδια μέρα με τη διεξαγωγή των εθνικών βουλευτικών εκλογών.
Δεν υπάρχει σταθερή, πλήρης και επαρκής κρατική χρηματοδότηση των υπηρεσιών Υγείας. Αντίθετα, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χρηματοδοτείται βασικά από τα Περιφερειακά Συμβούλια μέσω της τοπικής φορολογίας και με απευθείας πληρωμές - συμμετοχές από τους ασθενείς.
Η κυβέρνηση δίνει μόνο ορισμένες έκτακτες επιχορηγήσεις, που όπως προκύπτει και από το παραπάνω παράδειγμα στον τομέα της μητρότητας, δεν λύνουν κανένα πρόβλημα.
Ο στόχος είναι κοινός για όλα τα καπιταλιστικά κράτη: Το κόστος και η ευθύνη για τις υπηρεσίες Υγείας να μεταφέρονται από το κράτος στις «πλάτες» των ασθενών, ώστε το κράτος να εξοικονομεί περισσότερα για την ανταγωνιστικότητα και τις επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων.
Προχωρούν οι ιδιωτικοποιήσεις
Αυτή η ιδιωτικοποίηση των δομών και υπηρεσιών Υγείας από το σουηδικό κράτος έδωσε ώθηση στην καπιταλιστική οικονομία της χώρας, αναφέρουν οικονομικοί αναλυτές.
Ομως, οι συνέπειες για τους ασθενείς είναι λιγότερες και πιο υποβαθμισμένες υπηρεσίες.
Πλέον πολύ συχνά τα Περιφερειακά Συμβούλια αγοράζουν υπηρεσίες Υγείας από ιδιωτικές εταιρείες, συνάπτοντας συμφωνίες όπου οι ασθενείς καλύπτονται από τους ιδιώτες με τους ίδιους κανόνες και τις ίδιες πληρωμές που ισχύουν στις τοπικές δημοτικές υπηρεσίες.
Ετσι, μεγάλο μέρος των υπηρεσιών Υγείας χρηματοδοτείται από τα Περιφερειακά Συμβούλια, αλλά παρέχεται από ιδιωτικές εταιρείες. Εκατοντάδες Κέντρα Υγείας έχουν ανοίξει από επιχειρήσεις, οι οποίες επιλέγουν τις πλουσιότερες αστικές περιοχές, όπου το κέρδος είναι μεγαλύτερο και πιο εξασφαλισμένο.
Τα τοπικά Περιφερειακά Συμβούλια δεν μπορούν να καθορίσουν ούτε τον αριθμό των επιχειρήσεων Υγείας που θα χρηματοδοτηθούν από τους τοπικούς φόρους, ούτε τον τόπο που θα εγκατασταθούν αυτές οι χρηματοδοτούμενες υπηρεσίες.
Αυτά καθορίζονται από τις ιδιωτικές εταιρείες στη βάση της κερδοφορίας τους και όχι ανάλογα με τις ανάγκες για υπηρεσίες Υγείας. Ετσι, οι ανισότητες βαθαίνουν.
«Καπιταλισμός, όχι αλτρουισμός»
Ο ίδιος όμιλος δραστηριοποιείται στη Σουηδία λειτουργώντας πλέον πάνω από εκατό δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, κέντρα φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης, υπηρεσίες ψυχιατρικής, δυο τοπικά νοσοκομεία, το νοσοκομείο «Σαντ Γιόραν», όπου λειτουργεί και τμήμα επειγόντων περιστατικών.
Για όλες αυτές τις υπηρεσίες χρηματοδοτείται από τη φορολογία των κατοίκων και από απευθείας πληρωμές από τους ασθενείς.
Ταυτόχρονα, επιδιώκει να πολλαπλασιάσει τα κέρδη του μέσα από τις περικοπές. Δήλωνε κυνικά στον «Γκάρντιαν» τον Δεκέμβρη του 2012 ο πρόεδρος του σουηδικού τμήματος της «Capio», Τόμας Μπέργκλουντ: «Οι επιχειρήσεις λειτουργούν στον καπιταλισμό όχι με αλτρουισμό.
Μόλις πήραμε τη διοίκηση του νοσοκομείου (σ.σ. Σαντ Γιόραν) και πρέπει να μειώσουμε τα λειτουργικά κόστη κατά 120 εκατ. κορόνες (11,2 εκατ. λίρες) μέσα σε 10 χρόνια.
Αν δεν συνεχίσουμε να μειώνουμε το κόστος, το κέρδος μας χάθηκε».
Μείωση του κόστους λειτουργίας σημαίνει «οικονομία» στο προσωπικό, χειρότερες εργασιακές σχέσεις και συνθήκες νοσηλείας.
Είναι το ...μέλλον που ετοιμάζουν οι αστικές τάξεις για τα λαϊκά στρώματα, σε μια περίοδο που με την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορούν να λύσουν πολλά προβλήματα, αλλά γι' αυτό μπαίνουν «φρένο» οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής.
Και η περίπτωση της Σουηδίας, δείχνει ότι ο αγώνας του εργατικού λαϊκού κινήματος πρέπει να στοχεύσει στον πυρήνα του προβλήματος, δηλαδή στην ανάγκη ανατροπής του εκμεταλλευτικού συστήματος που έχει ως κριτήριό του το κέρδος και το πέρασμα σε μια ανώτερη κοινωνική οργάνωση, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, επιστημονικό πανεθνικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό που έχει στόχο την ικανοποίηση των αναγκών των παραγωγών όλου του κοινωνικού πλούτου.
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου