ΔΕΥΤΕΡΑ 5-9-2016
Του ΤΑΣΟΥ ΤΑΣΙΟΥΛΑ
Το «μαύρο» στα ιδιωτικά κανάλια μοιάζει να συγκινεί μόνον τους δημοσιογράφους και τους εργαζόμενους άλλων ειδικοτήτων στον κλάδο (κι αυτούς όχι όλους) σ' αυτή τη χώρα επειδή οι υπόλοιποι λειτουργούν με τα αντανακλαστικά της εκδίκησης ενάντια στους... αχώνευτους;
Μήπως και στην περίπτωση των ιδιωτικών καναλιών η ανυπαρξία κινηματικών χαρακτηριστικών στο χώρο της ιδιωτικής οικονομίας έχει αυτό το αποτέλεσμα;
Δεν άκουσα κανέναν να χαίρεται που οι εργαζόμενοι στον Μαρινόπουλο όμως έμεναν στο δρόμο (ευτυχώς οι άνθρωποι φαίνεται να μην αντιμετωπίζουν πια τη φονική ανεργία). Όλοι μια κουβέντα συμπάθειας την είπαν. Τι είναι αυτό που κάνει τον κόσμο να μην εξεγείρεται στο σφαγιασμό χιλιάδων ανθρώπων τους οποίους είχε καθημερινά στο σπίτι του;
Η μεγάλη επιτυχία του πολιτικού συστήματος, σε συνδυασμό με το μιντιακό κατεστημένο, ειδικά στην περίπτωση της τηλεόρασης, δημιούργησε τη στρεβλή εικόνα στους πολίτες ότι οι δημοσιογράφοι είναι ένα με τους πολιτικούς.
Κι έτσι, η εικόνα που έχουν για τους πολιτικούς είναι ίδια με εκείνη που έχουν για τους δημοσιογράφους (προφανώς και για όσους εργάζονται στα κανάλια στην ευρέως διαδεδομένη λογική του τσουβαλιάσματος). Αποτέλεσμα ήταν να παρασυρθούν στο βούρκο των πολιτικών και οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ.
Είναι όμως πρόστυχο και χυδαίο αυτό που ακούω απροκάλυπτα μάλιστα από διάφορους: «Καλά να πάθουν». Ίδιο με το «Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι».
Όλοι αυτοί που ξεστομίζουν τέτοιες αηδίες δεν είναι ούτε για φτύσιμο.
Δε θα ασχοληθώ μαζί τους, επειδή δεν πρόκειται να πετύχω τίποτα. Ευτυχώς ακόμη δεν έφτασα να μιλάω στους τοίχους και να περιμένω απάντηση.
Οι υπόλοιποι όμως που μια χαρά την έχουν κι ας μην την εκφράζουν με χυδαιότητα, που δεν αντιδρούν στην απροκάλυπτη χειραγώγηση της ενημέρωσης, με συγκροτημένο μάλιστα σχέδιο, που δεν τους ενοχλεί η φίμωση και η πληγή στη Δημοκρατία, που δεν συγκινούνται από οικογένειες που μένουν στο δρόμο και δεν έχουν εξασφαλισμένα ούτε τα της επόμενης μέρας;
Πού είναι όλοι αυτοί οι λαλίστατοι, που έψαχναν, ψάχνουν και θα ψάχνουν και το τελευταίο πεταμένο έντυπο για να τυπώσει τη φάτσα τους;
Γιατί όλοι αυτοί δεν έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους στο δολοφονικό σχέδιο της κυβέρνησης;
Γιατί δεν υπάρχει ένα γενικευμένο κύμα διαμαρτυρίας ενάντια στο πιο απλό, στην απώλεια των θέσεων εργασίας, στο κλείσιμο επιχειρήσεων;
Μήπως τάχα δεν το ξέρουν το σχέδιο της κυβέρνησης; Μήπως δεν το καταλαβαίνει κάποιος;
Η κυβέρνηση ήρθε και ξανάνοιξε την ΕΡΤ. Καλώς έκανε. Το «μαύρο» στην ΕΡΤ είναι ακριβώς το ίδιο με το σημερινό «μαύρο».
Όπως τότε ήμουν στο πλευρό των συναδέλφων που έχαναν τη δουλειά τους αδίκως, έτσι και σήμερα είμαι στο πλευρό των συναδέλφων στα ιδιωτικά κανάλια που πρόκειται να χάσουν τη δουλειά τους.
Επικήδειους αυτοί όλοι οι άνθρωποι, οι υποψήφιοι άνεργοι, δε χρειάζονται. Αγώνα χρειάζονται για να μη γίνουν πραγματικότητα τα σχέδια πολιτικάντηδων και λαϊκιστών, που δολοφονούν ό,τι απέμεινε όρθιο από τη Δημοκρατία σ' αυτόν τον τόπο, σε μια λογική ρεβανσισμού, που δυστυχώς πηγαίνει ακόμη πιο κάτω κι από το ρεβανσισμό.
Δυστυχώς, διαπιστώνω με μεγάλη θλίψη, πιθανώς επειδή ακόμη δε φτάσαμε στα «λουκέτα», ότι δεν υπάρχει καμιά προσπάθεια κινητοποίησης και αποτροπής αυτής της πρωτοφανούς σφαγής. Αντιθέτως, στην περίπτωση της ΕΡΤ, ο κινηματικός χαρακτήρας που έδωσαν στον αγώνα τους οι συνάδελφοι αξίζει επαίνους και έφερε αποτελέσματα.
Δεν έχει να κάνει σε καμιά περίπτωση με τους ιδιοκτήτες των καναλιών. Αυτοί άλλωστε δε θα μείνουν άνεργοι. Έχει να κάνει με τη συρρίκνωση του δημοσιογραφικού (και των συνδεδεμένων) επαγγέλματος, το οποίο ήδη έχει χειραγωγηθεί πλήρως λόγω της οικονομικής εξαθλίωσης, την οποία επιδίωξαν και πέτυχαν ορισμένοι πολιτικοί.
Όταν όμως έχουμε φτάσει στα «λουκέτα», τότε θα είναι αργά για αντιδράσεις. Τα ιδιωτικά κανάλια δεν είναι ΕΡΤ. Και οι μελλοντικοί άνεργοι που θα προκύψουν από το κλείσιμό τους δεν θα επιστρέψουν σε θέσεις εργασίας μετά δυο χρόνια. Στη Θεσσαλονίκη έχουμε πικρή εμπειρία από τέτοια «λουκέτα», τα οποία δεν τα έκλαψε δυστυχώς πολύς κόσμος...
Το σχέδιο της κυβέρνησης είναι προφανές.
Θέλει να μονοπωλήσει την ενημέρωση μέσω των δημοσίων ΜΜΕ, τα οποία μάλιστα εξαπλώνονται με όρους βαρόνων του Τύπου, που δε δίνουν και λογαριασμό σε κανέναν για τα οικονομικά τους, που καταστρατηγούν ακόμη και νόμους.
Έχω συγκεκριμένα παραδείγματα, αλλά δεν θέλω αυτή τη στιγμή να μπω στη διαδικασία να τα αναλύσω, επειδή ο στόχος δεν είναι να βγάλει ο ένας το μάτι του άλλου, αλλά να σωθούν οι θέσεις (και οι όροι) εργασίας των συναδέλφων που πρόκειται να χάσουν τη δουλειά τους και να βρεθούν στο δρόμο.
Άλλωστε, τα «σχέδια επέκτασης» των δημοσίων ΜΜΕ τα πληρώνουμε όλοι εμείς και αναγκαστικά θα τα πληρώσουμε ακόμη κι αν είναι φαραωνικά... Έτσι, μέσω των κρατικών μέσων η κυβέρνηση αφάνισε την ιδιωτική τηλεόραση, θα αφανίσει τα ιδιωτικά ραδιόφωνα, εξαπλώνεται τώρα και στα έντυπα για να αφανίσει κι αυτά.
Κι από την άλλη για ξεκάρφωμα αφήνει να υπολειτουργεί με όρους συμφέροντες μόνο στους ιδιοκτήτες (κι αυτό είναι υπό αίρεση) ένα ολιγοπώλιο ιδιωτικής ενημέρωσης, μόνο και μόνο για να μπορεί να κατασκευάζει και εχθρούς.
Με την κατάρρευση των επιχειρήσεων Τύπου και τον αφανισμό, μέσω της οικονομικής εξαθλίωσης, των δημοσιογράφων δημιουργείται ένα ευκολότερα χειραγωγούμενο τοπίο ενημέρωσης (προσοχή είναι αγαθό η ενημέρωση...) από την εκάστοτε εξουσία.
Οι ανεξάρτητες φωνές, οι αντίθετες αν θέλετε φωνές, δε θα ακούγονται. Αν αυτό δεν είναι πλήγμα στη Δημοκρατία, τότε τι είναι;
Και κάτι τελευταίο, περί αντιδράσεων.
Αλήθεια, οι δημοσιογραφικές ενώσεις δεν έχουν ιδρώσει καν από αυτό που έγινε;
Και δεν μπορούν να αντιδράσουν ειδικά στη ΔΕΘ, που είναι και ένα γεγονός με διεθνή χαρακτήρα;
Οι αρχηγοί των κομμάτων θα δώσουν συνεντεύξεις τύπου.
Ας τις δώσουν στα πρωτοπαλίκαρά τους. Οι δημοσιογράφοι μπορούμε να τους συμπεριφερθούμε όπως μας συμπεριφέρονται. Όλους.
Τους πολίτες που δεν αντιδρούν έχω να τους συμβουλεύσω να μη χαίρονται με το κακό του άλλου.
Του όποιου άλλου. Και σε εκείνους που λένε τις χαζομάρες περί αποκατάστασης της νομιμότητας στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο της χώρας έχω να τους πω ότι το κακό που προκαλεί η εξουσία στον άνθρωπο το καταλαβαίνει μόνο όταν τη χάσει..
ΠΗΓΗ. voria.gr
Του ΤΑΣΟΥ ΤΑΣΙΟΥΛΑ
Το «μαύρο» στα ιδιωτικά κανάλια μοιάζει να συγκινεί μόνον τους δημοσιογράφους και τους εργαζόμενους άλλων ειδικοτήτων στον κλάδο (κι αυτούς όχι όλους) σ' αυτή τη χώρα επειδή οι υπόλοιποι λειτουργούν με τα αντανακλαστικά της εκδίκησης ενάντια στους... αχώνευτους;
Μήπως και στην περίπτωση των ιδιωτικών καναλιών η ανυπαρξία κινηματικών χαρακτηριστικών στο χώρο της ιδιωτικής οικονομίας έχει αυτό το αποτέλεσμα;
Δεν άκουσα κανέναν να χαίρεται που οι εργαζόμενοι στον Μαρινόπουλο όμως έμεναν στο δρόμο (ευτυχώς οι άνθρωποι φαίνεται να μην αντιμετωπίζουν πια τη φονική ανεργία). Όλοι μια κουβέντα συμπάθειας την είπαν. Τι είναι αυτό που κάνει τον κόσμο να μην εξεγείρεται στο σφαγιασμό χιλιάδων ανθρώπων τους οποίους είχε καθημερινά στο σπίτι του;
Η μεγάλη επιτυχία του πολιτικού συστήματος, σε συνδυασμό με το μιντιακό κατεστημένο, ειδικά στην περίπτωση της τηλεόρασης, δημιούργησε τη στρεβλή εικόνα στους πολίτες ότι οι δημοσιογράφοι είναι ένα με τους πολιτικούς.
Κι έτσι, η εικόνα που έχουν για τους πολιτικούς είναι ίδια με εκείνη που έχουν για τους δημοσιογράφους (προφανώς και για όσους εργάζονται στα κανάλια στην ευρέως διαδεδομένη λογική του τσουβαλιάσματος). Αποτέλεσμα ήταν να παρασυρθούν στο βούρκο των πολιτικών και οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ.
Είναι όμως πρόστυχο και χυδαίο αυτό που ακούω απροκάλυπτα μάλιστα από διάφορους: «Καλά να πάθουν». Ίδιο με το «Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι».
Όλοι αυτοί που ξεστομίζουν τέτοιες αηδίες δεν είναι ούτε για φτύσιμο.
Δε θα ασχοληθώ μαζί τους, επειδή δεν πρόκειται να πετύχω τίποτα. Ευτυχώς ακόμη δεν έφτασα να μιλάω στους τοίχους και να περιμένω απάντηση.
Οι υπόλοιποι όμως που μια χαρά την έχουν κι ας μην την εκφράζουν με χυδαιότητα, που δεν αντιδρούν στην απροκάλυπτη χειραγώγηση της ενημέρωσης, με συγκροτημένο μάλιστα σχέδιο, που δεν τους ενοχλεί η φίμωση και η πληγή στη Δημοκρατία, που δεν συγκινούνται από οικογένειες που μένουν στο δρόμο και δεν έχουν εξασφαλισμένα ούτε τα της επόμενης μέρας;
Πού είναι όλοι αυτοί οι λαλίστατοι, που έψαχναν, ψάχνουν και θα ψάχνουν και το τελευταίο πεταμένο έντυπο για να τυπώσει τη φάτσα τους;
Γιατί όλοι αυτοί δεν έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους στο δολοφονικό σχέδιο της κυβέρνησης;
Γιατί δεν υπάρχει ένα γενικευμένο κύμα διαμαρτυρίας ενάντια στο πιο απλό, στην απώλεια των θέσεων εργασίας, στο κλείσιμο επιχειρήσεων;
Μήπως τάχα δεν το ξέρουν το σχέδιο της κυβέρνησης; Μήπως δεν το καταλαβαίνει κάποιος;
Η κυβέρνηση ήρθε και ξανάνοιξε την ΕΡΤ. Καλώς έκανε. Το «μαύρο» στην ΕΡΤ είναι ακριβώς το ίδιο με το σημερινό «μαύρο».
Όπως τότε ήμουν στο πλευρό των συναδέλφων που έχαναν τη δουλειά τους αδίκως, έτσι και σήμερα είμαι στο πλευρό των συναδέλφων στα ιδιωτικά κανάλια που πρόκειται να χάσουν τη δουλειά τους.
Επικήδειους αυτοί όλοι οι άνθρωποι, οι υποψήφιοι άνεργοι, δε χρειάζονται. Αγώνα χρειάζονται για να μη γίνουν πραγματικότητα τα σχέδια πολιτικάντηδων και λαϊκιστών, που δολοφονούν ό,τι απέμεινε όρθιο από τη Δημοκρατία σ' αυτόν τον τόπο, σε μια λογική ρεβανσισμού, που δυστυχώς πηγαίνει ακόμη πιο κάτω κι από το ρεβανσισμό.
Δυστυχώς, διαπιστώνω με μεγάλη θλίψη, πιθανώς επειδή ακόμη δε φτάσαμε στα «λουκέτα», ότι δεν υπάρχει καμιά προσπάθεια κινητοποίησης και αποτροπής αυτής της πρωτοφανούς σφαγής. Αντιθέτως, στην περίπτωση της ΕΡΤ, ο κινηματικός χαρακτήρας που έδωσαν στον αγώνα τους οι συνάδελφοι αξίζει επαίνους και έφερε αποτελέσματα.
Δεν έχει να κάνει σε καμιά περίπτωση με τους ιδιοκτήτες των καναλιών. Αυτοί άλλωστε δε θα μείνουν άνεργοι. Έχει να κάνει με τη συρρίκνωση του δημοσιογραφικού (και των συνδεδεμένων) επαγγέλματος, το οποίο ήδη έχει χειραγωγηθεί πλήρως λόγω της οικονομικής εξαθλίωσης, την οποία επιδίωξαν και πέτυχαν ορισμένοι πολιτικοί.
Όταν όμως έχουμε φτάσει στα «λουκέτα», τότε θα είναι αργά για αντιδράσεις. Τα ιδιωτικά κανάλια δεν είναι ΕΡΤ. Και οι μελλοντικοί άνεργοι που θα προκύψουν από το κλείσιμό τους δεν θα επιστρέψουν σε θέσεις εργασίας μετά δυο χρόνια. Στη Θεσσαλονίκη έχουμε πικρή εμπειρία από τέτοια «λουκέτα», τα οποία δεν τα έκλαψε δυστυχώς πολύς κόσμος...
Το σχέδιο της κυβέρνησης είναι προφανές.
Θέλει να μονοπωλήσει την ενημέρωση μέσω των δημοσίων ΜΜΕ, τα οποία μάλιστα εξαπλώνονται με όρους βαρόνων του Τύπου, που δε δίνουν και λογαριασμό σε κανέναν για τα οικονομικά τους, που καταστρατηγούν ακόμη και νόμους.
Έχω συγκεκριμένα παραδείγματα, αλλά δεν θέλω αυτή τη στιγμή να μπω στη διαδικασία να τα αναλύσω, επειδή ο στόχος δεν είναι να βγάλει ο ένας το μάτι του άλλου, αλλά να σωθούν οι θέσεις (και οι όροι) εργασίας των συναδέλφων που πρόκειται να χάσουν τη δουλειά τους και να βρεθούν στο δρόμο.
Άλλωστε, τα «σχέδια επέκτασης» των δημοσίων ΜΜΕ τα πληρώνουμε όλοι εμείς και αναγκαστικά θα τα πληρώσουμε ακόμη κι αν είναι φαραωνικά... Έτσι, μέσω των κρατικών μέσων η κυβέρνηση αφάνισε την ιδιωτική τηλεόραση, θα αφανίσει τα ιδιωτικά ραδιόφωνα, εξαπλώνεται τώρα και στα έντυπα για να αφανίσει κι αυτά.
Κι από την άλλη για ξεκάρφωμα αφήνει να υπολειτουργεί με όρους συμφέροντες μόνο στους ιδιοκτήτες (κι αυτό είναι υπό αίρεση) ένα ολιγοπώλιο ιδιωτικής ενημέρωσης, μόνο και μόνο για να μπορεί να κατασκευάζει και εχθρούς.
Με την κατάρρευση των επιχειρήσεων Τύπου και τον αφανισμό, μέσω της οικονομικής εξαθλίωσης, των δημοσιογράφων δημιουργείται ένα ευκολότερα χειραγωγούμενο τοπίο ενημέρωσης (προσοχή είναι αγαθό η ενημέρωση...) από την εκάστοτε εξουσία.
Οι ανεξάρτητες φωνές, οι αντίθετες αν θέλετε φωνές, δε θα ακούγονται. Αν αυτό δεν είναι πλήγμα στη Δημοκρατία, τότε τι είναι;
Και κάτι τελευταίο, περί αντιδράσεων.
Αλήθεια, οι δημοσιογραφικές ενώσεις δεν έχουν ιδρώσει καν από αυτό που έγινε;
Και δεν μπορούν να αντιδράσουν ειδικά στη ΔΕΘ, που είναι και ένα γεγονός με διεθνή χαρακτήρα;
Οι αρχηγοί των κομμάτων θα δώσουν συνεντεύξεις τύπου.
Ας τις δώσουν στα πρωτοπαλίκαρά τους. Οι δημοσιογράφοι μπορούμε να τους συμπεριφερθούμε όπως μας συμπεριφέρονται. Όλους.
Τους πολίτες που δεν αντιδρούν έχω να τους συμβουλεύσω να μη χαίρονται με το κακό του άλλου.
Του όποιου άλλου. Και σε εκείνους που λένε τις χαζομάρες περί αποκατάστασης της νομιμότητας στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο της χώρας έχω να τους πω ότι το κακό που προκαλεί η εξουσία στον άνθρωπο το καταλαβαίνει μόνο όταν τη χάσει..
ΠΗΓΗ. voria.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου