ΚΥΡΙΑΚΗ 18-9-2016
Πολλή συζήτηση προκάλεσε το προηγούμενο διάστημα η απόφαση μιας σειράς δήμων στη Γαλλία να απαγορεύσουν την εμφάνιση με «μπουρκίνι» στις ακτές τους.
Οι δημόσιες τοποθετήσεις, οι αντεγκλήσεις και αντιπαραθέσεις γύρω από αυτό το θέμα συνεχίζονται και το ζήτημα των δικαιωμάτων και της θέσης των γυναικών έχει κεντρική θέση σε αυτές.
Ωστόσο, η επίκληση και οι αναφορές στη θέση των γυναικών μοιάζει πιο πολύ με ...φερετζέ που καλύπτει διαφορετικούς στόχους, τόσο για τους επικριτές όσο και για τους υποστηρικτές του μέτρου.
Ο όρος «μπουρκίνι» προκύπτει από το συνδυασμό των λέξεων μπούργκα και μπικίνι. Με τον όρο αυτό περιγράφεται το μαγιό που χρησιμοποιείται από τις μουσουλμάνες και καλύπτει το σώμα και το κεφάλι, τα μαλλιά, όχι όμως και το πρόσωπο των γυναικών.
Πρόκειται για ένδυμα που μετρά πάνω από μια δεκαετία ύπαρξης, αφού η ιδέα για τη δημιουργία του γεννήθηκε και υλοποιήθηκε το 2004 στην Αυστραλία, από μια γυναίκα λιβανέζικης καταγωγής.
Με τη συγκεκριμένη περιβολή, οι μουσουλμάνες έχουν τη δυνατότητα να κολυμπούν στη θάλασσα ή να αθλούνται, τηρώντας τις επιταγές της θρησκείας τους για την εμφάνισή τους.
Το μέτρο της απαγόρευσης ξεκίνησε από το δήμο της Νίκαιας, για να ακολουθήσουν στη συνέχεια μια σειρά δήμοι της Νότιας Γαλλίας και της Κορσικής.
Παρά το γεγονός ότι το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας δεν επικύρωσε την εφαρμογή του μέτρου, οι τοπικές αρχές που είχαν λάβει αποφάσεις απαγόρευσης εμφανίστηκαν αποφασισμένες να μην τις ανακαλέσουν.
Μάλιστα, το φως της δημοσιότητας είδαν και στιγμιότυπα από την παραλία της Νίκαιας, με αστυνομικούς να προχωρούν σε έλεγχο γυναίκας με «μπουρκίνι», επιβάλλοντάς της πρόστιμο και ζητώντας της να το αφαιρέσει.
Από τα ποικίλα δημοσιεύματα του τελευταίου διαστήματος, το ζήτημα περιγράφεται ως ένα θέμα που «διχάζει την κοινωνία» ή που απειλεί ακόμα και τη «συνοχή» της γαλλικής κυβέρνησης.
Η Γαλλία έχει ήδη απαγορεύσει από το 2004 όλα τα θρησκευτικά σύμβολα στα δημόσια σχολεία, ενώ το 2011 απαγορεύτηκε το «νικάμπ», δηλαδή το πέπλο που σκεπάζει το πρόσωπο, σε όλους τους δημόσιους χώρους.
Υπολογίζεται ότι το 8-9% των Γάλλων πολιτών είναι μουσουλμάνοι, ποσοστό που καθιστά τη Γαλλία, μαζί με τη Γερμανία, τις χώρες με το μεγαλύτερο μουσουλμανικό πληθυσμό στην Ευρώπη.
Στο συντριπτικά μεγάλο μέρος του, ο μουσουλμανικός αυτός πληθυσμός αποτελείται από ανθρώπους που έχουν εγκατασταθεί στις συγκεκριμένες χώρες εδώ και δεκαετίες, από μετανάστες δεύτερης και τρίτης πλέον γενιάς και όχι από ανθρώπους που μετακινούνται μέσα από τις προσφυγικές ροές των τελευταίων ετών.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ............ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πολλή συζήτηση προκάλεσε το προηγούμενο διάστημα η απόφαση μιας σειράς δήμων στη Γαλλία να απαγορεύσουν την εμφάνιση με «μπουρκίνι» στις ακτές τους.
Οι δημόσιες τοποθετήσεις, οι αντεγκλήσεις και αντιπαραθέσεις γύρω από αυτό το θέμα συνεχίζονται και το ζήτημα των δικαιωμάτων και της θέσης των γυναικών έχει κεντρική θέση σε αυτές.
Ωστόσο, η επίκληση και οι αναφορές στη θέση των γυναικών μοιάζει πιο πολύ με ...φερετζέ που καλύπτει διαφορετικούς στόχους, τόσο για τους επικριτές όσο και για τους υποστηρικτές του μέτρου.
Ο όρος «μπουρκίνι» προκύπτει από το συνδυασμό των λέξεων μπούργκα και μπικίνι. Με τον όρο αυτό περιγράφεται το μαγιό που χρησιμοποιείται από τις μουσουλμάνες και καλύπτει το σώμα και το κεφάλι, τα μαλλιά, όχι όμως και το πρόσωπο των γυναικών.
Πρόκειται για ένδυμα που μετρά πάνω από μια δεκαετία ύπαρξης, αφού η ιδέα για τη δημιουργία του γεννήθηκε και υλοποιήθηκε το 2004 στην Αυστραλία, από μια γυναίκα λιβανέζικης καταγωγής.
Με τη συγκεκριμένη περιβολή, οι μουσουλμάνες έχουν τη δυνατότητα να κολυμπούν στη θάλασσα ή να αθλούνται, τηρώντας τις επιταγές της θρησκείας τους για την εμφάνισή τους.
Το μέτρο της απαγόρευσης ξεκίνησε από το δήμο της Νίκαιας, για να ακολουθήσουν στη συνέχεια μια σειρά δήμοι της Νότιας Γαλλίας και της Κορσικής.
Παρά το γεγονός ότι το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας δεν επικύρωσε την εφαρμογή του μέτρου, οι τοπικές αρχές που είχαν λάβει αποφάσεις απαγόρευσης εμφανίστηκαν αποφασισμένες να μην τις ανακαλέσουν.
Μάλιστα, το φως της δημοσιότητας είδαν και στιγμιότυπα από την παραλία της Νίκαιας, με αστυνομικούς να προχωρούν σε έλεγχο γυναίκας με «μπουρκίνι», επιβάλλοντάς της πρόστιμο και ζητώντας της να το αφαιρέσει.
Από τα ποικίλα δημοσιεύματα του τελευταίου διαστήματος, το ζήτημα περιγράφεται ως ένα θέμα που «διχάζει την κοινωνία» ή που απειλεί ακόμα και τη «συνοχή» της γαλλικής κυβέρνησης.
Η Γαλλία έχει ήδη απαγορεύσει από το 2004 όλα τα θρησκευτικά σύμβολα στα δημόσια σχολεία, ενώ το 2011 απαγορεύτηκε το «νικάμπ», δηλαδή το πέπλο που σκεπάζει το πρόσωπο, σε όλους τους δημόσιους χώρους.
Υπολογίζεται ότι το 8-9% των Γάλλων πολιτών είναι μουσουλμάνοι, ποσοστό που καθιστά τη Γαλλία, μαζί με τη Γερμανία, τις χώρες με το μεγαλύτερο μουσουλμανικό πληθυσμό στην Ευρώπη.
Στο συντριπτικά μεγάλο μέρος του, ο μουσουλμανικός αυτός πληθυσμός αποτελείται από ανθρώπους που έχουν εγκατασταθεί στις συγκεκριμένες χώρες εδώ και δεκαετίες, από μετανάστες δεύτερης και τρίτης πλέον γενιάς και όχι από ανθρώπους που μετακινούνται μέσα από τις προσφυγικές ροές των τελευταίων ετών.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ............ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου