ΤΡΙΤΗ 3-3-2015
Ως επιστημονικό «θαύμα» χαρακτηρίζεται η νέα αυτή εξέλιξη, καθώς είναι η πρώτη φορά που επιτυγχάνεται «επανεκκίνηση» του ανοσοποιητικού σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας και σε δεύτερη φάση εξάλειψη των συμπτωμάτων.
Ασθενείς που παρέμεναν σε αναπηρικό καροτσάκι για 10 ολόκληρα χρόνια κατάφεραν και πάλι να περπατήσουν, ενώ άλλοι που είχαν χάσει την όρασή τους είδαν ξανά.
Μόλις 24 ασθενείς συμμετείχαν στην κλινική δοκιμή, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Royal Hallamshire Hospital του Σέφιλντ και το Kings College Hospital του Λονδίνου.
Τα αίτια εμφάνισης της σκλήρυνσης κατά πλάκας παραμένουν άγνωστα, ωστόσο αρκετοί ιατροί πιστεύουν πως οφείλεται στη μη φυσιολογική λειτουργία του ίδιου του ανοσοποιητικού, όταν το σύστημα επιτίθεται στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, με αποτέλεσμα τη φλεγμονή και τον πόνο, την αναπηρία και -στις σοβαρές περιπτώσεις- το θάνατο.
Στο πλαίσιο της νέας δοκιμής, οι επιστήμονες «απενεργοποίησαν» το ανοσοποιητικό με τη βοήθεια χημειοθεραπείας και στη συνέχεια το αναδόμησαν εκ νέου χρησιμοποιώντας βλαστοκύτταρα που προέρχονταν από το αίμα των ίδιων των ασθενών.
Οι ιδιότητες των βλαστοκυττάρων είναι μοναδικές, καθώς μπορούν να μετατρέπονται σε οποιοδήποτε εξειδικευμένο κύτταρο υπάρχει στο σώμα, αναλόγως του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκονται.
«Από τη στιγμή που ξεκίνησε η θεραπεία των ασθενών πριν τρία χρόνια έχουμε δει θεαματικά αποτελέσματα σε ορισμένες περιπτώσεις», δήλωσε στους Sunday Times ο καθηγητής Basil Sharrack.
Η 25χρονη Holly Drewry από το Σέφιλντ παρέμενε καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι εδώ και δύο χρόνια, από τότε που γέννησε την κόρη της Isla. Δηλώνει όμως ότι η πρωτοποριακή θεραπεία τής άλλαξε τη ζωή.
«Θυμάμαι ότι ήμουν στο νοσοκομείο. Μετά από τρεις εβδομάδες, πήρα τηλέφωνο τη μητέρα μου και της είπα: Στέκομαι όρθια.
Κλαίγαμε και οι δύο. Μπορώ να τρέξω λίγο, μπορώ να χορέψω. Λατρεύω το χορό, είναι ανόητο, αλλά είναι αλήθεια. Λατρεύω να πηγαίνω βόλτα την κόρη μου στο πάρκο με το καροτσάκι. Είναι θαύμα, όμως μπορώ να τα κάνω όλα αυτά.»
Όπως αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα της βρετανικής Telegraph, οι επιστήμονες τονίζουν ότι η συγκεκριμένη θεραπεία δεν είναι κατάλληλη για όλους τους ασθενείς, καθώς είναι εξαιρετικά επιθετική.
Οι ασθενείς θα πρέπει να πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις ώστε να αντέξουν τη χημειοθεραπεία, αναφέρει ο καθηγητής Basil Sharrack.
Αναμένονται με αγωνίες περαιτέρω δοκιμές ώστε να επιβεβαιωθεί ότι η θεραπεία είναι ασφαλής και παρέχει μακροπρόθεσμα οφέλη για τους κατάλληλους υποψήφιους ασθενείς.
Το ερευνητικό έργο παρουσιάζεται αναλυτικά στο επίσημο περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης, Journal of the American Medical Association.
ΠΗΓΗ. onmed.gr
Ως επιστημονικό «θαύμα» χαρακτηρίζεται η νέα αυτή εξέλιξη, καθώς είναι η πρώτη φορά που επιτυγχάνεται «επανεκκίνηση» του ανοσοποιητικού σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας και σε δεύτερη φάση εξάλειψη των συμπτωμάτων.
Ασθενείς που παρέμεναν σε αναπηρικό καροτσάκι για 10 ολόκληρα χρόνια κατάφεραν και πάλι να περπατήσουν, ενώ άλλοι που είχαν χάσει την όρασή τους είδαν ξανά.
Μόλις 24 ασθενείς συμμετείχαν στην κλινική δοκιμή, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Royal Hallamshire Hospital του Σέφιλντ και το Kings College Hospital του Λονδίνου.
Τα αίτια εμφάνισης της σκλήρυνσης κατά πλάκας παραμένουν άγνωστα, ωστόσο αρκετοί ιατροί πιστεύουν πως οφείλεται στη μη φυσιολογική λειτουργία του ίδιου του ανοσοποιητικού, όταν το σύστημα επιτίθεται στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, με αποτέλεσμα τη φλεγμονή και τον πόνο, την αναπηρία και -στις σοβαρές περιπτώσεις- το θάνατο.
Στο πλαίσιο της νέας δοκιμής, οι επιστήμονες «απενεργοποίησαν» το ανοσοποιητικό με τη βοήθεια χημειοθεραπείας και στη συνέχεια το αναδόμησαν εκ νέου χρησιμοποιώντας βλαστοκύτταρα που προέρχονταν από το αίμα των ίδιων των ασθενών.
Οι ιδιότητες των βλαστοκυττάρων είναι μοναδικές, καθώς μπορούν να μετατρέπονται σε οποιοδήποτε εξειδικευμένο κύτταρο υπάρχει στο σώμα, αναλόγως του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκονται.
«Από τη στιγμή που ξεκίνησε η θεραπεία των ασθενών πριν τρία χρόνια έχουμε δει θεαματικά αποτελέσματα σε ορισμένες περιπτώσεις», δήλωσε στους Sunday Times ο καθηγητής Basil Sharrack.
Η 25χρονη Holly Drewry από το Σέφιλντ παρέμενε καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι εδώ και δύο χρόνια, από τότε που γέννησε την κόρη της Isla. Δηλώνει όμως ότι η πρωτοποριακή θεραπεία τής άλλαξε τη ζωή.
«Θυμάμαι ότι ήμουν στο νοσοκομείο. Μετά από τρεις εβδομάδες, πήρα τηλέφωνο τη μητέρα μου και της είπα: Στέκομαι όρθια.
Κλαίγαμε και οι δύο. Μπορώ να τρέξω λίγο, μπορώ να χορέψω. Λατρεύω το χορό, είναι ανόητο, αλλά είναι αλήθεια. Λατρεύω να πηγαίνω βόλτα την κόρη μου στο πάρκο με το καροτσάκι. Είναι θαύμα, όμως μπορώ να τα κάνω όλα αυτά.»
Όπως αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα της βρετανικής Telegraph, οι επιστήμονες τονίζουν ότι η συγκεκριμένη θεραπεία δεν είναι κατάλληλη για όλους τους ασθενείς, καθώς είναι εξαιρετικά επιθετική.
Οι ασθενείς θα πρέπει να πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις ώστε να αντέξουν τη χημειοθεραπεία, αναφέρει ο καθηγητής Basil Sharrack.
Αναμένονται με αγωνίες περαιτέρω δοκιμές ώστε να επιβεβαιωθεί ότι η θεραπεία είναι ασφαλής και παρέχει μακροπρόθεσμα οφέλη για τους κατάλληλους υποψήφιους ασθενείς.
Το ερευνητικό έργο παρουσιάζεται αναλυτικά στο επίσημο περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης, Journal of the American Medical Association.
ΠΗΓΗ. onmed.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου