ΣΑΒΒΑΤΟ 1-2-2014
Το Δεκέμβρη του 2013, το ΚΚΕ κατέθεσε στη Βουλή Ερώτηση «Για την απαράδεκτη διατήρηση του καθεστώτος επίταξης των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς Σταθερής Τροχιάς», που επιβλήθηκε στις 24/1/2013, για να σπάσει την απεργία που έκαναν τότε.
Να σημειωθεί ότι οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στον κλάδο έχουν επανειλημμένως προβάλει το αίτημα για άμεση άρση της επιστράτευσης.
Εκτός από την άρση της επιστράτευσης στο συγκεκριμένο κλάδο, το ΚΚΕ έχει καταθέσει και πρόταση νόμου (5/4/2006), με την οποία ζητάει συνολικά την κατάργηση του νόμου για την επιστράτευση, όπως και τη διασφάλιση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, με κύριο αυτό της απεργίας.
Στο 4σέλιδο κείμενο - απάντηση της κυβέρνησης, δεν αναφέρεται ούτε μια λέξη που να δικαιολογεί τη διατήρηση της επίταξης για ένα χρόνο.
Από την άλλη, αναπαράγει τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα που χρησιμοποίησε όταν πήρε την αντιδραστική αυτή απόφαση.
Ισχυρίζεται ότι η επίταξη έγινε για να αντιμετωπιστούν οι «πρωτόγνωρες και επαχθέστατες συνέπειες» που δήθεν προκάλεσαν σε βάρος του «κοινωνικού συνόλου» οι απεργιακές κινητοποιήσεις που έκαναν τότε οι εργαζόμενοι.
Ακόμα, πως οι κινητοποιήσεις «δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα σε ευπαθείς ομάδες», «έθεταν σε δοκιμασία τη σωματική αλλά και την ψυχική υγεία όλων των επιθυμούντων να μετακινηθούν στην Αθήνα»!
Με αυτόν τον τρόπο, η κυβέρνηση όχι μόνο προσπαθεί να στρέψει τμήματα των εργαζομένων ενάντια στους συναδέλφους τους στις συγκοινωνίες, καλλιεργώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό, αλλά και να συγκαλύψει την αλήθεια.
Οτι δηλαδή οι εργαζόμενοι απεργούσαν για να προστατέψουν τα δικαιώματά τους και ταυτόχρονα για να αποκρούσουν τα μέτρα που εφαρμόζει η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις σε βάρος του λαού.
Συνέπεια της πολιτικής της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων της ΕΕ, που νομοθετούν για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων, είναι η συρρίκνωση του προσωπικού και του συγκοινωνιακού έργου, η αύξηση της τιμής των εισιτηρίων, οι εργασιακές ανατροπές και η υποβάθμιση της συντήρησης των οχημάτων, που βάζει σε κίνδυνο εργαζόμενους και επιβάτες.
Για παράδειγμα, στον πρώην ΗΣΑΠ (ηλεκτρικός), οι συρμοί που κυκλοφορούν καθημερινά μειώθηκαν την περίοδο 2009 - 2013 κατά 33-37%. Κατά 41% μειώθηκε το προσωπικό την ίδια περίοδο.
Στο αμαξοστάσιο του μετρό στα Σεπόλια παραμένουν αναξιοποίητα μηχανήματα εκατομμυρίων ευρώ λόγω έλλειψης προσωπικού.
Οι συρμοί που κυκλοφορούν δε φθάνουν για να καλύψουν το σύνολο των αναγκών.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΣΑ, η τιμή του εισιτηρίου αυξήθηκε τα τελευταία 20 χρόνια 5,5 φορές (!) όταν ο κατώτατος μεικτός μισθός αυξήθηκε μόλις δύο φορές για τους εργαζόμενους.
Παράλληλα, προωθείται η παράδοση μέρους του συγκοινωνιακού έργου απευθείας στους ιδιώτες.
Αυτή είναι η πραγματική αιτία που προκαλεί «επαχθέστατες συνέπειες στο κοινωνικό σύνολο», και συγκεκριμένα στο σύνολο των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων...
Το Δεκέμβρη του 2013, το ΚΚΕ κατέθεσε στη Βουλή Ερώτηση «Για την απαράδεκτη διατήρηση του καθεστώτος επίταξης των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς Σταθερής Τροχιάς», που επιβλήθηκε στις 24/1/2013, για να σπάσει την απεργία που έκαναν τότε.
Να σημειωθεί ότι οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στον κλάδο έχουν επανειλημμένως προβάλει το αίτημα για άμεση άρση της επιστράτευσης.
Εκτός από την άρση της επιστράτευσης στο συγκεκριμένο κλάδο, το ΚΚΕ έχει καταθέσει και πρόταση νόμου (5/4/2006), με την οποία ζητάει συνολικά την κατάργηση του νόμου για την επιστράτευση, όπως και τη διασφάλιση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, με κύριο αυτό της απεργίας.
Στο 4σέλιδο κείμενο - απάντηση της κυβέρνησης, δεν αναφέρεται ούτε μια λέξη που να δικαιολογεί τη διατήρηση της επίταξης για ένα χρόνο.
Από την άλλη, αναπαράγει τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα που χρησιμοποίησε όταν πήρε την αντιδραστική αυτή απόφαση.
Ισχυρίζεται ότι η επίταξη έγινε για να αντιμετωπιστούν οι «πρωτόγνωρες και επαχθέστατες συνέπειες» που δήθεν προκάλεσαν σε βάρος του «κοινωνικού συνόλου» οι απεργιακές κινητοποιήσεις που έκαναν τότε οι εργαζόμενοι.
Ακόμα, πως οι κινητοποιήσεις «δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα σε ευπαθείς ομάδες», «έθεταν σε δοκιμασία τη σωματική αλλά και την ψυχική υγεία όλων των επιθυμούντων να μετακινηθούν στην Αθήνα»!
Με αυτόν τον τρόπο, η κυβέρνηση όχι μόνο προσπαθεί να στρέψει τμήματα των εργαζομένων ενάντια στους συναδέλφους τους στις συγκοινωνίες, καλλιεργώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό, αλλά και να συγκαλύψει την αλήθεια.
Οτι δηλαδή οι εργαζόμενοι απεργούσαν για να προστατέψουν τα δικαιώματά τους και ταυτόχρονα για να αποκρούσουν τα μέτρα που εφαρμόζει η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις σε βάρος του λαού.
Συνέπεια της πολιτικής της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων της ΕΕ, που νομοθετούν για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων, είναι η συρρίκνωση του προσωπικού και του συγκοινωνιακού έργου, η αύξηση της τιμής των εισιτηρίων, οι εργασιακές ανατροπές και η υποβάθμιση της συντήρησης των οχημάτων, που βάζει σε κίνδυνο εργαζόμενους και επιβάτες.
Για παράδειγμα, στον πρώην ΗΣΑΠ (ηλεκτρικός), οι συρμοί που κυκλοφορούν καθημερινά μειώθηκαν την περίοδο 2009 - 2013 κατά 33-37%. Κατά 41% μειώθηκε το προσωπικό την ίδια περίοδο.
Στο αμαξοστάσιο του μετρό στα Σεπόλια παραμένουν αναξιοποίητα μηχανήματα εκατομμυρίων ευρώ λόγω έλλειψης προσωπικού.
Οι συρμοί που κυκλοφορούν δε φθάνουν για να καλύψουν το σύνολο των αναγκών.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΣΑ, η τιμή του εισιτηρίου αυξήθηκε τα τελευταία 20 χρόνια 5,5 φορές (!) όταν ο κατώτατος μεικτός μισθός αυξήθηκε μόλις δύο φορές για τους εργαζόμενους.
Παράλληλα, προωθείται η παράδοση μέρους του συγκοινωνιακού έργου απευθείας στους ιδιώτες.
Αυτή είναι η πραγματική αιτία που προκαλεί «επαχθέστατες συνέπειες στο κοινωνικό σύνολο», και συγκεκριμένα στο σύνολο των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων...
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου