Ο Χίτλερ και οι στρατηγοί του επιθεωρούν το 1941 το Heavy Gustav το μεγαλύτερο πυροβόλο όπλο που χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε μάχη.
Το Heavy Gustav, ολοκληρώθηκε στα τέλη του 1940 ενώ οι δοκιμαστικές βολές του έλαβαν χώρα στις αρχές του 1941 στο πεδίο δοκιμών Rugenwalde.
Τόσο ο Χίτλερ όσο και ο Άλμπερτ Σπέερ, μετέπειτα υπουργός εξοπλισμών
του, παρακολούθησαν τις δοκιμές.
Το όνομά του το πήρε από τον πάτερ φαμίλια της οικογένειας Krupp, ενώ ζύγιζε 1344 τόνους, τόσο βαρύ που για να μεταφερθεί σιδηροδρομικώς, θα έπρεπε να αποσυναρμολογηθεί πριν από τη μεταφορά του πάνω από διπλή σιδηροδρομική γραμμή σε ειδικά σιδηροδρομικά οχήματα.
Το όνομά του το πήρε από τον πάτερ φαμίλια της οικογένειας Krupp, ενώ ζύγιζε 1344 τόνους, τόσο βαρύ που για να μεταφερθεί σιδηροδρομικώς, θα έπρεπε να αποσυναρμολογηθεί πριν από τη μεταφορά του πάνω από διπλή σιδηροδρομική γραμμή σε ειδικά σιδηροδρομικά οχήματα.
Αυτό το 4-όροφο (12 μέτρα) μεγαθήριο με 20 πόδια πλάτος (7 μέτρα) και
140 πόδια μήκος (47 μέτρα) είχε για πλήρωμά του 500 χειριστές, που
διοικούνταν από έναν αντιστράτηγο, ενώ χρειάζονται περίπου τρεις
ολόκληρες ημέρες (54 ώρες, για να είμαστε ακριβείς) για να το
συναρμολογήσουν και να το ετοιμάσουν για βολή.
Με μέγιστη κλίση 48 βαθμούς, το πυροβόλο αυτό μπορούσε να βάλει βλήματα
βάρους επτά τόνων το καθένα σε μια απόσταση 47 χιλιομέτρων (29 μίλια).
Με μέγιστη κλίση 48 βαθμούς, το πυροβόλο αυτό μπορούσε να βάλει βλήματα
βάρους επτά τόνων το καθένα σε μια απόσταση 47 χιλιομέτρων (29 μίλια).
Το διαμέτρημα τους ήταν 80 cm, ενώ η κάθε βολή έπρεπε να απέχει από την
επόμενη περίπου 30 έως 45 λεπτά.
Πριν από την έναρξη του πολέμου, η γερμανική Ανώτατη Διοίκηση προσπαθούσε να καταλάβει πώς θα μπορούσε να ξεπεράσει τη γαλλική γραμμή Μαζινό, μια αμυντική οχυρή θέση 1.500 χιλιομέτρων, με αντιαρματικά εμπόδια, πυροβολικό και πολυβόλα κατά μήκος των γαλλικών-γερμανικών και γαλλικών-ιταλικών συνόρων.
Πριν από την έναρξη του πολέμου, η γερμανική Ανώτατη Διοίκηση προσπαθούσε να καταλάβει πώς θα μπορούσε να ξεπεράσει τη γαλλική γραμμή Μαζινό, μια αμυντική οχυρή θέση 1.500 χιλιομέτρων, με αντιαρματικά εμπόδια, πυροβολικό και πολυβόλα κατά μήκος των γαλλικών-γερμανικών και γαλλικών-ιταλικών συνόρων.
Πριν αντιληφθούν ότι μπορούσαν απλά να την
παρακάμψουν μέσω Βελγίου, ο Χίτλερ σχεδίαζε να την καταστρέψει εντελώς.
Έτσι ανέθεσε στον Krupp από το Έσσεν να κατασκευάσει το συγκεκριμένο όπλο.
Οι προδιαγραφές της γερμανικής διοίκησης ήταν υπερβολικές: το βλήμα του θα έπρεπε να μπορούσε να διεισδύσει σε πλάκα χάλυβα πάχους 1.000 χιλιοστών, να διατρήσει επτά μέτρα από οπλισμένο σκυρόδεμα, και 30 μέτρα από πατημένο χώμα, σε βεληνεκές 45 χιλιομέτρων.
Αυτή η απόσταση θα τοποθετούσε το όπλο έξω από το εχθρικό βεληνεκές του εχθρικού πυροβολικού.
Η σιδηροδρομική του μεταφορά ήταν απαραίτητη, και αυτό μάλιστα αποσυναρμολογημένο σε υποσυστήματα ενώ απαιτούνταν η επανασυναρμολόγησή του στη τελική θέση βολής.
Το
πυροβόλο Gustav χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα.
Η πολιορκία της Σεβαστούπολης ήταν η πρώτη δοκιμή του όπλου στην πράξη.
Η εγκατάστασή του ξεκίνησε στις αρχές Μαΐου και στις 5 Ιουνίου, το όπλο ήταν έτοιμος να βάλει. Έριξε 300 βολές σε Σεβαστούπολη (σε ποσοστό περίπου 14 βολές τη ημέρα) και 30 ακόμη κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944, πριν πέσει στα χέρια των συμμάχων.
Έτσι ανέθεσε στον Krupp από το Έσσεν να κατασκευάσει το συγκεκριμένο όπλο.
Οι προδιαγραφές της γερμανικής διοίκησης ήταν υπερβολικές: το βλήμα του θα έπρεπε να μπορούσε να διεισδύσει σε πλάκα χάλυβα πάχους 1.000 χιλιοστών, να διατρήσει επτά μέτρα από οπλισμένο σκυρόδεμα, και 30 μέτρα από πατημένο χώμα, σε βεληνεκές 45 χιλιομέτρων.
Αυτή η απόσταση θα τοποθετούσε το όπλο έξω από το εχθρικό βεληνεκές του εχθρικού πυροβολικού.
Η σιδηροδρομική του μεταφορά ήταν απαραίτητη, και αυτό μάλιστα αποσυναρμολογημένο σε υποσυστήματα ενώ απαιτούνταν η επανασυναρμολόγησή του στη τελική θέση βολής.
Το
πυροβόλο Gustav χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα. Η πολιορκία της Σεβαστούπολης ήταν η πρώτη δοκιμή του όπλου στην πράξη.
Η εγκατάστασή του ξεκίνησε στις αρχές Μαΐου και στις 5 Ιουνίου, το όπλο ήταν έτοιμος να βάλει. Έριξε 300 βολές σε Σεβαστούπολη (σε ποσοστό περίπου 14 βολές τη ημέρα) και 30 ακόμη κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944, πριν πέσει στα χέρια των συμμάχων.
ΒΙΝΤΕΟ.
Εδώ μπορείτε να δείτε ένα βίντεο του Gustav σε δράση. Είναι ένα σπάνιο βίντεο ενός σιδηροδρομικού πυροβόλου να βάλει κατά του εχθρού.
Στις 14 Απριλίου 1945, μία ημέρα πριν από την άφιξη των στρατευμάτων των ΗΠΑ, το πυροβόλο αυτό καταστράφηκε για να μην πέσει στα χέρια τους.
Στις 22 Απριλίου 1945, τα ερείπια του ανακαλύφθηκαν σε ένα δάσος 15 χιλιόμετρα (9,3 μίλια) βόρεια του Auerbach και περίπου 50 χιλιόμετρα (31 μίλια) νοτιοδυτικά του Chemnitz.
Το καλοκαίρι του 1945 το πυροβόλο Schwerer Gustav μελετήθηκε από σοβιετικούς ειδικούς και το φθινόπωρο του ίδιου έτους μεταφέρθηκε στο Merseburg, όπου οι Σοβιετικοί συνέλεγαν το γερμανικό στρατιωτικό υλικό.
Στη συνέχεια, η τύχη του όπλου έχει χαθεί.
Η κατασκευή του Heavy Gustav έχει συχνά περιγραφεί ως μια τεράστια σπατάλη χρόνου και χρήματος. Κατά κάποιο τρόπο σίγουρα ήταν, αν και οι υπερασπιστές της Σεβαστούπολης μπορεί να μην είχαν την ίδια γνώμη.
Από την άλλη πλευρά, αν η γραμμή Μαζινό δεν είχαν παρακαμφθεί, και Γιβραλτάρ αποτελούσε στόχο, το πυροβόλο Heavy Gustav μπορεί να είχε παίξει μεγάλο ρόλο στη γερμανική πολεμική προσπάθεια.
Το πυροβόλο Heavy Gustav ποτέ δεν είχε πραγματικά την ευκαιρία να βάλει απέναντι σε ένα στόχο που να άξιζε την τεράστια δύναμη πυρός του, και από τα πολύ μικρά τακτικά πλεονεκτήματα που αποκτήθηκαν από την χρήση του στον πόλεμο, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η τεράστια δαπάνη τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε οικονομικούς όρους.
Παρ 'όλα αυτά, το Heavy Gustav αποτέλεσε ένα μοναδικό εργαστήριο για την αξιολόγηση των βαρέων βλημάτων, και η γνώση που προέκυψε συνέβαλε σημαντικά στις περαιτέρω εξελίξεις στον τομέα της βαλλιστικής. Ήταν ένα αριστούργημα της μηχανικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου