Άρθρο του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στο enikos.gr

Ο κουρνιαχτός των τελευταίων ημερών και η αναζοπύρωση της σκανδαλολογίας με αφορμή την υπόθεση Novartis δε θα πρέπει να κρύψει τα οξυμένα κι επείγοντα προβλήματα του λαού, είτε αυτά αφορούν το πεδίο της οικονομίας είτε τις πολύ επικίνδυνες διεθνείς εξελίξεις.


Πολύ περισσότερο δε θα πρέπει να λειτουργήσει ως άλλοθι σε αντιλαϊκές πολιτικές, όπως προσπαθεί να κάνει ο κ. Τσίπρας, όπως έκαναν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν, λέγοντας ότι η αιτία της κρίσης, των μνημονίων και των λαϊκών προβλημάτων είναι απλά και μόνο η διαφθορά και κάποιοι διεφθαρμένοι πολιτικοί. 

     Το ΚΚΕ θα συμβάλλει – όσο περνάει από το χέρι του – στη διερεύνηση της υπόθεσης, αλλά δεν πρόκειται να δώσει συγχωροχάρτι σ’ ένα σύστημα που έχει στο DNA του το κυνήγι του κέρδους, με κάθε τρόπο.

     Άλλωστε, τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όσο και τα άλλα κόμματα, ιδιαίτερα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, έχουν συμφέρον η συζήτηση να πάει στα “της διαχείρισης” και όχι στην ουσία.

     Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει με κάθε τρόπο να συγκαλύψει την πολιτική του, μια πολιτική πραγματικά οδυνηρή ιδιαίτερα για εργατικές – λαϊκές δυνάμεις που τον στήριξαν, που όμως προσφέρει πολύτιμη πείρα. Αποδεικνύει αυτό που το ΚΚΕ είχε πει πολύ πριν την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, το Γενάρη του 2015, ότι δηλαδή αυτός είναι ο δρόμος που αναγκαστικά οδηγείται κάθε κυβέρνηση η οποία υπηρετεί αυτό το σύστημα της εκμετάλλευσης, τους αδυσώπητους νόμους της καπιταλιστικής οικονομίας, το σάπιο αστικό κράτος.

     Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ διατήρησε και επέκτεινε όλους τους αντεργατικούς - αντιλαϊκούς νόμους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, προσθέτοντας και νέους, έφερε σε πέρας τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου και της τρόικας.

     Έβαλε την ταφόπλακα στην κοινωνική ασφάλιση, απογείωσε τη φοροληστεία, άνοιξε το δρόμο για μαζικούς πλειστηριασμούς λαϊκών περιουσιών, ακόμη και της πρώτης κατοικίας. Έκανε πράξη τον πιο διακαή πόθο του κεφαλαίου, που είναι το ξήλωμα του δικαιώματος στην απεργία. Έχει προνομοθετήσει ήδη μέτρα για μετά το 2018. 

Την ίδια στιγμή το κεφάλαιο αποκτά και νέα προνόμια μέσω φοροαπαλλαγών, χαριστικών ρυθμίσεων, μείωσης φορολογίας, αναπτυξιακών νόμων κλπ. Όλα αυτά καταρρίπτουν το κυβερνητικό αφήγημα για τέλος των μνημονίων και την τάχα δίκαιη ανάπτυξη.

     Δίπλα σε αυτά δεν πρέπει να διαφύγουν της προσοχής του λαού οι επικίνδυνες εξελίξεις, που καμουφλάρονται με το μανδύα της γεωστρατηγικής υποτιθέμενης αναβάθμισης της χώρας, ο οποίος, όμως, δεν αφορά ούτε την ειρήνη, ούτε την αλληλεγγύη των λαών. Αφορά μόνο την αναβάθμιση της συμμετοχής της Ελλάδας, δηλαδή του ελληνικού κεφαλαίου, τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών, τη μοιρασιά των αγορών, το πλιάτσικο που ήδη συντελείται στις πλάτες των λαών. 

Άλλωστε η εξωτερική πολιτική είναι συνέχεια της εσωτερικής πολιτικής. Δε γίνεται να έχεις πολιτική υπέρ των λαών, τη στιγμή που πρώτα και κύρια ματώνεις το δικό σου λαό. 

    Η κυβέρνηση επιδιώκει αξιοποιώντας και τους τριγμούς που τη δεδομένη στιγμή υπάρχουν στις σχέσεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ με την Τουρκία, να γίνει αυτή η σημαιοφόρος τους στην περιοχή. Ακόμη χειρότερα, έχει αναγορεύσει σε εγγυητές της ασφάλειας και της ειρήνης στο Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή αυτούς τους οργανισμούς, σε μια περίοδο που εντείνεται η τουρκική προκλητικότητα κι επιθετικότητα. 

Όμως, η ίδια η πορεία των Ελληνοτουρκικών σχέσεων αποδεικνύουν πως η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, όχι μόνο δεν εξασφαλίζει την ειρήνη και την εδαφική ακεραιότητα, αλλά αντίθετα αποτελεί παράγοντα όξυνσης των προβλημάτων, αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων. 

     Ως σημαιοφόρος του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην περιοχή των Βαλκανίων η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ επιδιώκει, μέσα σε όλα τα άλλα, να προωθήσει και το λεγόμενο Σκοπιανό ζήτημα, ζήτημα το οποίο συνδέεται με την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ τον προσεχή Ιούλη. Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που τους έπιασε η πρεμούρα να λυθεί άρον – άρον το ζήτημα του ονόματος με τη γειτονική χώρα. 

     Και πάνω σ’ αυτά τα κεντρικά ζητήματα, τα ουσιαστικά προβλήματα δεν υπάρχει καμιά αντιπαράθεση με τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Το ΚΚΕ, σ’ αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα κόμματα, συμπεριλαμβανομένου του ΣΥΡΙΖΑ, παλιότερα του ΣΥΝ, που φιγουράριζε στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, είναι το μόνο κόμμα που εδώ και χρόνια έχει ξεκάθαρη θέση: 

     Σε μια διαπραγμάτευση για εξεύρεση κοινώς αποδεκτής λύσης, στην οποία περιλαμβάνεται με οποιονδήποτε τρόπο το όνομα Μακεδονία και όποια παράγωγά του, εκτός από το ότι αυτό θα πρέπει ρητά να γίνει αποδεκτό μόνο ως γεωγραφικός προσδιορισμός, θα πρέπει να συνοδεύεται από συγκεκριμένες προϋποθέσεις και εγγυήσεις όπως είναι:

     Να μπει τέλος στην αλυτρωτική προπαγάνδα, να υπάρξει αμοιβαία αναγνώριση του απαραβίαστου των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας των δύο χωρών. Να υπάρξουν οι απαραίτητες αλλαγές στο Σύνταγμα της γειτονικής χώρας στην κατεύθυνση αυτή. 

     Απευθυνόμαστε σε όσους σήμερα μπορούν να δουν ότι η επιλογή του μικρότερου κακού τους οδήγησε στο μεγαλύτερο. Σε όσους νιώθουν απογοητευμένοι, εξαπατημένοι από το ΣΥΡΙΖΑ, και αντί να βαδίσουν μπροστά, κοιτάνε πάλι προς τα πίσω, σε προηγούμενες επιλογές τους. 

Τους λέμε καμιά εμπιστοσύνη στη ΝΔ που βρίσκει την ευκαιρία να συναγωνιστεί με το ΣΥΡΙΖΑ ποιος είναι ο καλύτερος εκτελεστής των εργατικών δικαιωμάτων. Καμιά εμπιστοσύνη στα κόμματα του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ που διεκδικούν τη σκυτάλη για να τρέξουν στο δρόμο της ίδιας αδιέξοδης πορείας. Η όποια καπιταλιστική ανάκαμψη εναλλάσσεται με τη βαθιά καπιταλιστική κρίση. 

     Η λύση για το λαό και τη νεολαία δεν είναι η συνεχής εναλλαγή κομμάτων και κυβερνήσεων, που όταν χρεοκοπεί ο ένας ετοιμάζουν τον άλλον να τον αντικαταστήσει και να κάνει τα ίδια άθλια με τον προηγούμενο, στο λαό.

    Απευθυνόμαστε σε όσους νιώθουν απογοητευμένοι, εξαπατημένοι από το ΣΥΡΙΖΑ, και αντί να βαδίσουν μπροστά, κάνουν κύκλους γύρω από τον εαυτό τους. 

     Όλοι αυτοί πρέπει να σκεφτούν: 

Ποιος χαμήλωσε ακόμα περισσότερο τις απαιτήσεις του κόσμου της εργασίας, της επιστήμης, της προόδου; 

Ποιος θέλει καθηλωμένο το εργατικό λαϊκό κίνημα, ενταγμένο πλήρως στο σύστημα, να παλεύει ουσιαστικά για την ανάπτυξη της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου; 

Να βάζει στόχους στα όρια του εφικτού, δηλαδή στα όρια της φτώχειας; 

Ποιος ξέπλυνε τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και μάλιστα στο πρόσωπο του Τραμπ; 

Ποιος κοροϊδεύει ότι η ΕΕ των καπιταλιστών, μπορεί να εξανθρωπιστεί; 

     Ποιος τελικά βγάζει λάδι, αποθεώνει ένα σάπιο σύστημα όταν καλλιεργεί αυταπάτες ότι μπορεί η καπιταλιστική ανάπτυξη να είναι δίκαιη δηλαδή και οι καπιταλιστές να κερδίζουν και οι εργαζόμενοι να ευημερούν; 

Ποιος άρπαξε την ευκαιρία για να επιτεθεί με λύσσα στην πρώτη προσπάθεια της εργατικής τάξης να οικοδομήσει το δικό της κράτος, το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε; 

     Απευθυνόμαστε σε όσους νιώθουν αριστεροί, ριζοσπάστες, σε όσους δεν ακολούθησαν τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ...

    Απευθυνόμαστε σε όσους λένε: ευτυχώς σ' αυτή τη χώρα υπάρχει Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, υπάρχει ταξικό εργατικό κίνημα, υπάρχει το ΠΑΜΕ.

      Η διέξοδος για το λαό βρίσκεται στην πολιτική πρόταση του ΚΚΕ η οποία είναι και η μόνη ρεαλιστική γιατί είναι η μόνη πραγματικά φιλολαϊκή. 

     Είναι η μόνη που μπορεί να δώσει διέξοδο στο κίνημα, στο λαό, να σημάνει πραγματική ανάταση και σαφή προοπτική πάλης γιατί η διέξοδος βρίσκεται στο δρόμο της σύγκρουσης με το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, για να οικοδομήσουμε μια νέα κοινωνία, που στην εξουσία θα βρίσκεται η εργατική τάξη, ο λαός. 

     Το 2018 είναι η χρονιά γιορτασμού των 100 χρονων του κόμματός μας. Είμαστε περήφανοι για την 100 χρονη ηρωική πορεία του κόμματός μας, πορεία υπεράσπισης των συμφερόντων του λαού μας, γεμάτη με αγώνες και θυσίες. Είμαστε περήφανοι γιατί δεν υποταχθήκαμε στο ρεαλισμό της υποταγής, την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου. Είμαστε περήφανοι γιατί δεν υποταχθήκαμε στο ρεαλισμό της αναθεώρησης αξιών και ιδανικών. 

     Σήμερα όλο και περισσότεροι, αναγνωρίζουν στο ΚΚΕ την πολιτική συνέπεια, την ανιδιοτέλεια, τη σωστή πρόβλεψη. 

Αντιλαμβάνονται ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα για το λαό, το εργατικό κίνημα, αν το ΚΚΕ είχε γλιστρήσει στο βούρκο του αστικού κυβερνητισμού, όπως έκαναν ορισμένα Κομμουνιστικά Κόμματα σε άλλες χώρες, με τη συμμετοχή τους σε παρόμοιες αντιλαϊκές κυβερνήσεις και τα οποία είχαν ως κατάληξη τη διάλυση ή τη συρρίκνωση και την απαξίωση.

     Τους καλούμε όλους και όλες να γιορτάσουμε μαζί τα 100 χρόνια του ΚΚΕ, που παραμένει το πιο νέο κόμμα. Γιατί είναι το μόνο κόμμα που παλεύει για την οριστική κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. 

     Με αυτές τις σκέψεις, τέλος, θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους τους συντελεστές του enikos.gr, που συμπληρώνει φέτος 6 χρόνια λειτουργίας, καλή συνέχεια και καλή δύναμη στις προσπάθειές τους.

ΠΗΓΗ. enikos.gr