Σύνθετες Πολιτικές Ονομασίες.......Της Λιάνας Κανέλλη

 

Με τούτα και μ' εκείνα σε λίγο θα αναρωτιόμαστε πώς την λένε την Αθήνα. Είναι θλιβερό αλλά κι επικίνδυνο για την κοινή λογική, πάνω στην οποία πατάνε οι πραγματικές ανάγκες του λαού, να συζητιέται το πάλαι ποτέ πολλών ερμηνειών «μακεδονικό ζήτημα», με όρους μεταπολιτευτικού επικοινωνιακού φεμινισμού, όταν ξοδεύονταν τόνοι μελάνης για να αντικατασταθεί η επάνδρωση από τη στελέχωση. 

Υστερα ήρθαν η ποσόστωση, το μαχητό τεκμήριο και η συζήτηση για το αν το κιλτ των Σκοτσέζων είναι ισάξιο με τη φούστα του Σάκη.

Σε ό,τι αφορά το ΝΑΤΟ, που είναι μαζί με την ΕΕ, και ο επιταχυντής των ονοματολογικών εξελίξεων στην εγγύς Βαλκανική, η αυτοδιάθεση των λαών, η ειρήνη, η εισβολή, η κατοχή στην Κύπρο, λόγου χάρη, συμπυκνώνονται σ' ένα αυτοκόλλητο που έγραφε «δεν ξεχνώ», πάνω σε μια Κύπρο μισή μπλε μισή κόκκινη, χωρισμένη από αγκαθωτό σύρμα. 

Το αυτοκόλλητο στόλισε βιτρίνες και παρμπρίζ αυτοκινήτων και το αγκαθωτό σύρμα εισήλθε πανηγυρικά στην ΕΕ ως ντεκόρ ενιαίας χώρας.

Αυτό που σημαδεύει τη χώρα μας, όμως, 25 χρόνια μετά την έναρξη διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας και 19 από τους ανηλεείς βομβαρδισμούς της, είναι η σύνθετη ονομασία της αριστεράς με μνημονιακό προσδιορισμό, γλώσσα ανελίτικη και περίοπτη θέση στη γεωγραφική κωλότσεπη της Γηραιάς Ηπείρου, που λέγεται και Ευρώπη. 

 

Σύριζα η αριστερά, συριζανέλ η κυβερνώσα αριστερά, διάβηκε το Ρουβίκωνα των συνιστωσών και δέχεται αφειδώς τα συγχαρητήρια των δανειστών και των εξανδραποδιστών.

 

Στον τόπο όπου μια άδεια παραμονής κι αύριο ιθαγένειας, όπως συμβαίνει ήδη στην Κύπρο, είναι υπόθεση των εχόντων και κατεχόντων καμιά τρακοσαριά χιλιάδες ευρώ για αγορά κατοικίας, η σημαία τείνει να γίνει στεριανής ευκαιρίας, φθηνότερης απ' αυτήν της ναυτιλιακής σημαίας ευκαιρίας. 

Το πολιτικό ζήτημα, η αριστερά της διπλής ονομασίας, προχωρά με τον ΝΑΤΟικό σταυρό στο χέρι και κορδώνεται όταν ο Αλέξης, ο μικρός ο μέγας, ο οδηγός του τρένου του Πάνου, χαρακτηρίζεται, πανάκριβα για όλους, Μπίσμαρκ των Βαλκανίων από τους Οικονομικούς Καιρούς ή αλλιώς Financial Times.

Η εξέλιξη των πολιτικών ειδών συντελείται ταχύτατα και σε μια γλώσσα ακατάληπτη που το αριστερό πρόσημο μπαίνει μπροστά από δεξιές, δεξιότατες πολιτικές, όπως το Χ που διαγράφει και δεν πολλαπλασιάζει. 

 

Κι έτσι ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στους ΑΝΕΛ το ...σκοπιανομακεδονικό το ανέλαβε ο κ. Κοτζιάς, που δηλώνει ρητά και κατηγορηματικά ότι δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ένας από τους champions του ΝΑΤΟ (δείτε το γνωστό βίντεο) και συνάμα απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του αρχηγού των ΑΝΕΛ, που δεν πρόκειται να ρίξουν την κυβέρνηση. 

 

Τώρα, στην περίπτωση που ο Δαρβίνος της πολιτικής ακυρωθεί από την ελληνική εκδοχή του πίνακα του Μεντελέγιεφ, κι όλα κριθούν σε μια ψήφο, γιατί ο Θεός της Ελλάδας μπορεί να 'χει κέφια, τότε όλοι οι θεσμοί και πιθανότατα οι εσμοί θα κρεμαστούν όχι απ' το λαό, αλλά απ' το ΛΑ.Ο.Σ. του Καρατζαφέρη, του ηττημένου των εκλογών, που όμως ήδη διαθέτει έναν βουλευτή, ονόματι Μίχο, τέως χρυσαυγίτη, νυν υπόδικο και αύριο μοιραίο «πατριώτη»...

ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ