ΤΡΙΤΗ 14-3-2017
Εμπορικά αγαθά στο ποδόσφαιρο - επιχείρηση χαρακτήρισε τον εαυτό του και τους συναδέλφους του ο Τόμας Μίλερ
«Τα ποσά που καταβάλλονται για μεταγραφές είναι παράλογα. Κανένας άνθρωπος δεν αξίζει αυτά τα χρήματα. Οι σύγχρονοι ποδοσφαιριστές είναι σαν τα εμπορικά αγαθά. Αλλά αυτό δεν πρέπει να μας επηρεάσει. Δεν πρέπει να βάζουμε τους εαυτούς μας κάτω από μεγάλη πίεση μόνο και μόνο επειδή αμειβόμαστε με υψηλά ποσά».
Με αυτά τα λόγια ένας από τους σπουδαιότερους εν ενεργεία παίκτες του γερμανικού ποδοσφαίρου, ο διεθνής άσος της Μπάγερν Μονάχου Τόμας Μίλερ, μιλώντας στο περιοδικό της χώρα του «Gο», περιέγραψε την κατάσταση σε μια πλευρά του οικοδομήματος του σημερινού εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου.
Αυτήν που έχει να κάνει με το τεραστίων διαστάσεων οικονομικό αλισβερίσι που γίνεται σε όσα αφορούν τους παίκτες, είτε πρόκειται για ποσά μεταγραφής είτε για ανανέωση συμβολαίου.
Μια πλευρά της σημερινής ποδοσφαιρικής βιομηχανίας, ο τζίρος της οποίας αγγίζει αστρονομικά ποσά, που θα μπορούσε να είναι το ΑΕΠ μιας μικρής χώρας.
Οπως εξήγησε ο Τ. Μίλερ σε άλλο σημείο της συγκεκριμένης συνέντευξης, στέλνοντας μήνυμα προς τους συναδέλφους του:
«Θα πρέπει να συνειδητοποιήσεις πως είσαι μέρος μιας επιχείρησης όταν είσαι ποδοσφαιριστής. Είσαι μέλος ενός μεγάλου... τσίρκου. Δεν πρέπει να αφήσεις αυτά τα πράγματα να σε καταβάλουν, διότι σε μια τέτοια περίπτωση θα οδηγηθείς στην τρέλα».
Τα όσα ανέφερε ο
διεθνής Γερμανός παίκτης δεν έρχονται για πρώτη φορά στη δημοσιότητα.
Τα τελευταία χρόνια συνεχώς πληθαίνουν οι φωνές από ανθρώπους του χώρου - παίκτες, προπονητές, γιατρούς, ψυχολόγους - για το τι επικρατεί στη «σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού» και πίσω από τη βιτρίνα του πακτωλού εκατομμυρίων που συνοδεύουν την αξία των παικτών, ιδιαίτερα των λεγόμενων πρωτοκλασάτων.
Πίεση για την επιτυχία, προσπάθεια να μείνεις όρθιος με οποιοδήποτε κόστος (π.χ. χρήση αναβολικών), πρόωρη επαναφορά μετά από σοβαρούς τραυματισμούς όταν το απαιτούν τα συμφέροντα, κούραση από τα συνεχή παιχνίδια είναι μερικά μόνο από αυτά που συνθέτουν την πραγματικότητα για τους παίκτες σήμερα.
Την ίδια ώρα τα παραδείγματα επιβεβαιώνουν πλήρως αυτές τις φωνές για το τίμημα που πληρώνουν οι ποδοσφαιριστές.
Οπως το γεγονός ότι την τελευταία 15ετία υπάρχει ραγδαία αύξηση των περιστατικών με την κατάρρευση ποδοσφαιριστών, κυρίως λόγω καρδιολογικών προβλημάτων εντός του αγωνιστικού χώρου σε αγώνα ή ακόμα και στο σπίτι τους, με αρκετά απ' αυτά τα περιστατικά να είναι θανατηφόρα.
Ασχέτως των όποιων παθολογικών αιτιών, οι ειδικοί έχουν αναφέρει ως βασικούς λόγους την πίεση, την κούραση, το άγχος για την επιτυχία.
Και χρόνια μετά, ξανάρχεται στην επικαιρότητα η περίφημη δήλωση του πρώην διεθνούς Βραζιλιάνου άσου Ριβάλντο, με θητεία και στην Ελλάδα (σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ), ο οποίος μιλώντας για την κατάσταση που είχε αρχίσει να δημιουργείται με τα συνεχιζόμενα παιχνίδια και τις συνέπειες στους παίκτες, είχε τονίσει χαρακτηριστικά:
«Οπως πάει θα πεθάνουμε σε ένα αεροπλάνο». Και αυτό πριν από χρόνια...
Από την άλλη, δεδομένες θεωρούνται οι συνέπειες των όσων συμβαίνουν και στην ψυχική υγεία των παικτών.
Το «θα οδηγηθείς στην τρέλα» που ανέφερε χαρακτηριστικά ο Τόμας Μίλερ δεν είναι λίγες φορές που βρίσκει απήχηση τα τελευταία χρόνια σε αρκετά παραδείγματα ποδοσφαιριστών, με τα στοιχεία να φέρνουν την κατάθλιψη ως τη νέα μάστιγα στο χώρο, πολλές φορές με τραγική κατάληξη.
Φυσικά
για όλα αυτά υπάρχουν αιτίες.
Σε ένα ποδόσφαιρο όπως το σημερινό, φτιαγμένο να λειτουργεί ως επιχείρηση, με γνώμονα τις λογικές του καπιταλιστικού συστήματος, το κυνήγι του υπερκέρδους είναι αυτό που προέχει ως αυτοσκοπός.
Και σε αυτό το κυνήγι πολυεθνικές, επιχειρηματίες και όσοι δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον χώρο (κυκλώματα μάνατζερ, εταιρείες στοιχήματος κ.ά.), εκμεταλλευόμενοι τη δημοφιλία του αθλήματος, οι πρακτικές που ακολουθούνται είναι αδυσώπητες, αδιαφορώντας για τις όποιες συνέπειες.
Αλλωστε τα παχυλά συμβόλαια που προσφέρουν ως δέλεαρ προκειμένου να δέσουν τις «χρυσοφόρες μαριονέτες» τις οποίες ουσιαστικά αποτελούν οι παίκτες στο όλο οικοδόμημα, δεν επιτρέπουν συναισθηματισμούς.
Αντίθετα οι παίκτες είναι το περιουσιακό στοιχείο για αυτούς και έτσι τους μεταχειρίζονται. Ξεκάθαρο παράδειγμα αποτελούν οι ουκ ολίγες περιπτώσεις - ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια - στις οποίες έχουν αποκρυφτεί στο ιατρικό ιστορικό ή στις εξετάσεις κάποιου παίκτη σημαντικά προβλήματα υγείας, που ίσως να μην του επιτρέπουν την άθληση σε επαγγελματικό επίπεδο, προκειμένου να μην χαλάσει η ακριβή μεταγραφή του και φυσικά χαθούν τα κέρδη για τους εμπλεκόμενους.
Και σε αρκετές περιπτώσεις αυτή η πρακτική έχει αποβεί μοιραία και για τους ίδιους τους παίκτες.
«Μεγάλο
τσίρκο» χαρακτήρισε το όλο σύστημα ο Τόμας Μίλερ. Μόνο που σε αυτό το
τσίρκο, αυτοί που κινούν τα νήματα δεν χρειάζεται να πασχίσουν για
θεατές. Αντίθετα τα κέρδη του μπορούν να συγκριθούν με ποσά που αφορούν
άλλα οικονομικά μεγέθη, εκτός ποδοσφαίρου.
Του λόγου το αληθές αποδεικνύεται από τα στοιχεία που δημοσιοποίησε πρόσφατα το σύστημα παρακολούθησης μεταγραφών της FIFA (TMS) και αφορούν τον τζίρο από τις αγοραπωλησίες παικτών σε παγκόσμιο επίπεδο για το ημερολογιακό έτος 2016, ο οποίος άγγιξε τα 4,8 δισ. δολάρια (4,5 εκατ. ευρώ).
Το συγκεκριμένο ποσό είναι αυξημένο κατά 14,3% σε σχέση με το αντίστοιχο του 2015 και αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία του αθλήματος.
Οπως προκύπτει από τα στοιχεία, καθοριστικό ρόλο (και εδώ) έπαιξε ο κινεζικός παράγοντας, αφού για το 2016 οι μεταγραφές ξένων παικτών στην Κίνα έφτασαν σε αξία τα 451,3 εκατ. δολάρια, παρουσιάζοντας αύξηση 168,2%.
Κάτι που φέρνει το κινεζικό ποδόσφαιρο στην 5η θέση των μεταγραφικών δαπανών σε παγκόσμιο επίπεδο. Πολυεθνικές με δικαιώματα ποδοσφαιριστών, αντίστοιχες που έχουν το ρόλο του χορηγού παικτών ή ομάδων και συμβάλλουν με τον τρόπο τους στη μετακίνηση ενός παίκτη, γραφεία μάνατζερ, ήταν αυτοί που καρπώθηκαν το μεγαλύτερο μέρος των κερδών του συγκεκριμένου κομματιού της ποδοσφαιρικής αγοράς.
Το τι ακριβώς συμβαίνει φανερώνεται και μόνο από τα στοιχεία που αφορούν τα κέρδη στον «κλάδο» των μάνατζερ, που εδώ και μια 20ετία περίπου έχει αποκτήσει νευραλγικό ρόλο όσον αφορά τις μεταγραφές παικτών.
Στον τζίρο του 2016 οι ατζέντηδες που μεσολαβούν στις αγοραπωλησίες καρπώθηκαν ως προμήθεια 369 εκατ. δολάρια!
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εμπορικά αγαθά στο ποδόσφαιρο - επιχείρηση χαρακτήρισε τον εαυτό του και τους συναδέλφους του ο Τόμας Μίλερ
«Τα ποσά που καταβάλλονται για μεταγραφές είναι παράλογα. Κανένας άνθρωπος δεν αξίζει αυτά τα χρήματα. Οι σύγχρονοι ποδοσφαιριστές είναι σαν τα εμπορικά αγαθά. Αλλά αυτό δεν πρέπει να μας επηρεάσει. Δεν πρέπει να βάζουμε τους εαυτούς μας κάτω από μεγάλη πίεση μόνο και μόνο επειδή αμειβόμαστε με υψηλά ποσά».
Με αυτά τα λόγια ένας από τους σπουδαιότερους εν ενεργεία παίκτες του γερμανικού ποδοσφαίρου, ο διεθνής άσος της Μπάγερν Μονάχου Τόμας Μίλερ, μιλώντας στο περιοδικό της χώρα του «Gο», περιέγραψε την κατάσταση σε μια πλευρά του οικοδομήματος του σημερινού εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου.
Αυτήν που έχει να κάνει με το τεραστίων διαστάσεων οικονομικό αλισβερίσι που γίνεται σε όσα αφορούν τους παίκτες, είτε πρόκειται για ποσά μεταγραφής είτε για ανανέωση συμβολαίου.
Μια πλευρά της σημερινής ποδοσφαιρικής βιομηχανίας, ο τζίρος της οποίας αγγίζει αστρονομικά ποσά, που θα μπορούσε να είναι το ΑΕΠ μιας μικρής χώρας.
Οπως εξήγησε ο Τ. Μίλερ σε άλλο σημείο της συγκεκριμένης συνέντευξης, στέλνοντας μήνυμα προς τους συναδέλφους του:
«Θα πρέπει να συνειδητοποιήσεις πως είσαι μέρος μιας επιχείρησης όταν είσαι ποδοσφαιριστής. Είσαι μέλος ενός μεγάλου... τσίρκου. Δεν πρέπει να αφήσεις αυτά τα πράγματα να σε καταβάλουν, διότι σε μια τέτοια περίπτωση θα οδηγηθείς στην τρέλα».
«Χρυσοφόρες μαριονέτες» στους ρυθμούς των πολυεθνικών
 |
Η
κατάθλιψη και τα ναρκωτικά ήταν η συνέχεια στη ζωή του Βραζιλιάνου
Αντριάνο, μετά την πτώση της καριέρας του και την απόσυρση από την
ενεργό δράση
|
Τα τελευταία χρόνια συνεχώς πληθαίνουν οι φωνές από ανθρώπους του χώρου - παίκτες, προπονητές, γιατρούς, ψυχολόγους - για το τι επικρατεί στη «σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού» και πίσω από τη βιτρίνα του πακτωλού εκατομμυρίων που συνοδεύουν την αξία των παικτών, ιδιαίτερα των λεγόμενων πρωτοκλασάτων.
Πίεση για την επιτυχία, προσπάθεια να μείνεις όρθιος με οποιοδήποτε κόστος (π.χ. χρήση αναβολικών), πρόωρη επαναφορά μετά από σοβαρούς τραυματισμούς όταν το απαιτούν τα συμφέροντα, κούραση από τα συνεχή παιχνίδια είναι μερικά μόνο από αυτά που συνθέτουν την πραγματικότητα για τους παίκτες σήμερα.
Την ίδια ώρα τα παραδείγματα επιβεβαιώνουν πλήρως αυτές τις φωνές για το τίμημα που πληρώνουν οι ποδοσφαιριστές.
Οπως το γεγονός ότι την τελευταία 15ετία υπάρχει ραγδαία αύξηση των περιστατικών με την κατάρρευση ποδοσφαιριστών, κυρίως λόγω καρδιολογικών προβλημάτων εντός του αγωνιστικού χώρου σε αγώνα ή ακόμα και στο σπίτι τους, με αρκετά απ' αυτά τα περιστατικά να είναι θανατηφόρα.
Ασχέτως των όποιων παθολογικών αιτιών, οι ειδικοί έχουν αναφέρει ως βασικούς λόγους την πίεση, την κούραση, το άγχος για την επιτυχία.
Και χρόνια μετά, ξανάρχεται στην επικαιρότητα η περίφημη δήλωση του πρώην διεθνούς Βραζιλιάνου άσου Ριβάλντο, με θητεία και στην Ελλάδα (σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ), ο οποίος μιλώντας για την κατάσταση που είχε αρχίσει να δημιουργείται με τα συνεχιζόμενα παιχνίδια και τις συνέπειες στους παίκτες, είχε τονίσει χαρακτηριστικά:
«Οπως πάει θα πεθάνουμε σε ένα αεροπλάνο». Και αυτό πριν από χρόνια...
Από την άλλη, δεδομένες θεωρούνται οι συνέπειες των όσων συμβαίνουν και στην ψυχική υγεία των παικτών.
Το «θα οδηγηθείς στην τρέλα» που ανέφερε χαρακτηριστικά ο Τόμας Μίλερ δεν είναι λίγες φορές που βρίσκει απήχηση τα τελευταία χρόνια σε αρκετά παραδείγματα ποδοσφαιριστών, με τα στοιχεία να φέρνουν την κατάθλιψη ως τη νέα μάστιγα στο χώρο, πολλές φορές με τραγική κατάληξη.
Αδυσώπητες λογικές με μοιραίες συνέπειες
 |
Η
πίεση και το άγχος για την επιτυχία που απαιτούν τα κέρδη των
πολυεθνικών έχουν καθοριστικές συνέπειες στην υγεία των ποδοσφαιριστών
|
Σε ένα ποδόσφαιρο όπως το σημερινό, φτιαγμένο να λειτουργεί ως επιχείρηση, με γνώμονα τις λογικές του καπιταλιστικού συστήματος, το κυνήγι του υπερκέρδους είναι αυτό που προέχει ως αυτοσκοπός.
Και σε αυτό το κυνήγι πολυεθνικές, επιχειρηματίες και όσοι δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον χώρο (κυκλώματα μάνατζερ, εταιρείες στοιχήματος κ.ά.), εκμεταλλευόμενοι τη δημοφιλία του αθλήματος, οι πρακτικές που ακολουθούνται είναι αδυσώπητες, αδιαφορώντας για τις όποιες συνέπειες.
Αλλωστε τα παχυλά συμβόλαια που προσφέρουν ως δέλεαρ προκειμένου να δέσουν τις «χρυσοφόρες μαριονέτες» τις οποίες ουσιαστικά αποτελούν οι παίκτες στο όλο οικοδόμημα, δεν επιτρέπουν συναισθηματισμούς.
Αντίθετα οι παίκτες είναι το περιουσιακό στοιχείο για αυτούς και έτσι τους μεταχειρίζονται. Ξεκάθαρο παράδειγμα αποτελούν οι ουκ ολίγες περιπτώσεις - ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια - στις οποίες έχουν αποκρυφτεί στο ιατρικό ιστορικό ή στις εξετάσεις κάποιου παίκτη σημαντικά προβλήματα υγείας, που ίσως να μην του επιτρέπουν την άθληση σε επαγγελματικό επίπεδο, προκειμένου να μην χαλάσει η ακριβή μεταγραφή του και φυσικά χαθούν τα κέρδη για τους εμπλεκόμενους.
Και σε αρκετές περιπτώσεις αυτή η πρακτική έχει αποβεί μοιραία και για τους ίδιους τους παίκτες.
Κερδοφόρο... τσίρκο με τζίρους ενός ΑΕΠ
Του λόγου το αληθές αποδεικνύεται από τα στοιχεία που δημοσιοποίησε πρόσφατα το σύστημα παρακολούθησης μεταγραφών της FIFA (TMS) και αφορούν τον τζίρο από τις αγοραπωλησίες παικτών σε παγκόσμιο επίπεδο για το ημερολογιακό έτος 2016, ο οποίος άγγιξε τα 4,8 δισ. δολάρια (4,5 εκατ. ευρώ).
Το συγκεκριμένο ποσό είναι αυξημένο κατά 14,3% σε σχέση με το αντίστοιχο του 2015 και αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία του αθλήματος.
Οπως προκύπτει από τα στοιχεία, καθοριστικό ρόλο (και εδώ) έπαιξε ο κινεζικός παράγοντας, αφού για το 2016 οι μεταγραφές ξένων παικτών στην Κίνα έφτασαν σε αξία τα 451,3 εκατ. δολάρια, παρουσιάζοντας αύξηση 168,2%.
Κάτι που φέρνει το κινεζικό ποδόσφαιρο στην 5η θέση των μεταγραφικών δαπανών σε παγκόσμιο επίπεδο. Πολυεθνικές με δικαιώματα ποδοσφαιριστών, αντίστοιχες που έχουν το ρόλο του χορηγού παικτών ή ομάδων και συμβάλλουν με τον τρόπο τους στη μετακίνηση ενός παίκτη, γραφεία μάνατζερ, ήταν αυτοί που καρπώθηκαν το μεγαλύτερο μέρος των κερδών του συγκεκριμένου κομματιού της ποδοσφαιρικής αγοράς.
Το τι ακριβώς συμβαίνει φανερώνεται και μόνο από τα στοιχεία που αφορούν τα κέρδη στον «κλάδο» των μάνατζερ, που εδώ και μια 20ετία περίπου έχει αποκτήσει νευραλγικό ρόλο όσον αφορά τις μεταγραφές παικτών.
Στον τζίρο του 2016 οι ατζέντηδες που μεσολαβούν στις αγοραπωλησίες καρπώθηκαν ως προμήθεια 369 εκατ. δολάρια!
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου