Ρωμαλέες ερμηνείες.....Της Λιάνας Κανέλλη

ΚΥΡΙΑΚΗ 10-12-2017

Ουαί υμίν υποκριτές και φαρισαίοι! Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, παραδομένη σε ΝΑΤΟ, Ευρωπαϊκή Ενωση και δανειστές, παίζει εντός και εκτός και επί ταυτά το ίδιο θλιβερό παιχνίδι των εντυπώσεων και της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας. 
Οπως ένας βουλευτής και τέως υπουργός (Φίλης) προσπάθησε να σώσει τ' αριστερά άσωστα με δηλώσεις που εύχονταν ένα ρωμαλέο εργατικό κίνημα να υπάρξει για ν' ακυρώσει στην πράξη την απαγόρευση της απεργίας και την αντεργατική πολιτική που ο ίδιος με άλλους 152 ψήφισε, έτσι και στην επίσκεψη Ερντογάν επιδείξαμε «ρωμαλέο» υποχωρητικό πνεύμα.

Γιατί, είναι από αμερικανικά χείλη διατυπωμένη η άποψη ότι μια συνθήκη σαν της Λοζάνης, που υπεγράφη πριν από 100 περίπου χρόνια, είναι παρωχημένη και χρειάζεται αναθεώρησή της. 

Οταν τα ΝΑΤΟικά πλοία καθορίζουν στην πραγματικότητα τα σύνορα στο Αιγαίο και οι χώρες του Βίσεγκραντ τα ευρωπαϊκά μας, με θύμα τους πρόσφυγες που παράγει η αμέριστη συμμετοχή μας στις ιμπεριαλιστικές τους πολιτικές, πόση προειδοποίηση περιέχουν οι διά στόματος Ερντογάν υπενθυμίσεις; 

Οταν λέει ότι η Τουρκία δεν μας εμπόδισε απ' το ν' ανήκουμε στο ΝΑΤΟ, που τώρα ετοιμάζεται για επεμβατική εγκατάσταση στα σύνορα Συρίας - Ιράκ - Τουρκίας, τότε η Λοζάνη που από πλευράς Τουρκίας είχε πάντα στόχο τα πετρέλαια της Μοσούλης, «αναθεωρείται» de facto. 

Με πρόσχημα το «Ισλαμικό Κράτος», κατασκευασμένο εξολοκλήρου από ΝΑΤΟικές δυνάμεις, τα σύνορα στην πάλαι ποτέ λεγόμενη Μέση Ανατολή όχι απλώς αλλάζουν, αλλά ξεσκεπάζουν και συμφέροντα. 

Στη Γαλλία για παράδειγμα δικάζονται στελέχη της εταιρείας «Lafarge» για χρηματοδότηση του ISIS. Αλλά ποιος θ' ασχοληθεί μ' αυτά ή με κάτι ειδήσεις στα ψιλά, πως αρχίζουν και εντοπίζονται όπλα στην περιοχή προερχόμενα από Ελλάδα.

Ο Ερντογάν έπαιξε ένα παιχνίδι εντυπώσεων στοχεύοντας στην ουσία ταυτόχρονα. Ξέφυγε από τρία σκάνδαλα (Ζαράμπ, νησιά Μαν, στρατηγός Φλιν) και συνάμα παγίδευσε την ελληνική πλευρά σε ερμηνείες της Λοζάνης. 

 

Ερμηνείες που έχουν άλλη σημασία αν γνωρίζει κανείς τον λεγόμενο Ιερό Ορκο (Misaki Milli) της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης το Μάρτη του 1923, που δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ από την τουρκική πολιτική και πάντα βολεύει την Αγκυρα να απειλεί στο Αιγαίο για να διαπραγματεύεται τη Μοσούλη.

 

Και την ώρα που ο Τραμπ μετακομίζει στην Ιερουσαλήμ, όχι για την ψυχή της μάνας του βεβαίως, τινάζοντας στον αέρα κάθε προσπάθεια επίλυσης του Παλαιστινιακού ζητήματος με τη δημιουργία δύο κρατών, η εξωτερική πολιτική αφήνεται στα χέρια αναλυτών των εντυπώσεων που πάντα έχουν και καλούς φίλους και καλούς λογαριασμούς. 

Αντίθετα, η ιμπεριαλιστική πραγματικότητα και τα σχέδια των μεγάλων και μικρών και τότε και τώρα της Λοζάνης, σχεδόν 100 χρόνια μετά, τα πληρώνουν οι λαοί με αίμα, φτώχεια, προσφυγιά, δουλεία για αλλότρια των δικών τους, ταξικά συμφέροντα.

Και τη Δευτέρα που αρχίζει η συζήτηση για τον προϋπολογισμό, σημασία έχει ν' ακούσει κανείς το ΚΚΕ που θα επιμένει να μιλάει χωρίς το φερετζέ των εντυπώσεων για τις θανατηφόρες για το λαό αποφάσεις και απειλές, που κρύβονται πίσω από τις ερμηνείες.

 

 

 

ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ