Δωράκι -πρώτη φορά “αριστερό”- στους τραπεζίτες…

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12-6-2015

 

Του Νίκου Μπογιόπουλου





Η επιμελής ανάγνωση των «47 σελίδων» της κυβέρνησης αποτελεί την πιο σωστή μέθοδο για να καταλάβει κανείς πως «σκίζονται» και πως «καταργούνται» τα Μνημόνια στην Ελλάδα, είτε κυβερνά το δίδυμο Σαμαράς – Βενιζέλος, είτε κυβερνά η «πρώτη φορά Αριστερή» κυβέρνηση σε συνεργασία με τους ΑΝΕΛ.

    Ο συνάδελφος δημοσιογράφος κ.Τάσος Κωστόπουλος μελετώντας τις περίφημες «47 σελίδες» διαπίστωσε ότι στις αράδες τους περιλαμβάνεται και μια ακόμα ακραία αντεργατική διάταξη, η οποία βρίσκεται κρυμμένη πίσω από τις προφανείς αντιλαϊκές διατάξεις που έχουν να κάνουν με τον ΦΠΑ, τον ΕΝΦΙΑ, τις ιδιωτικοποιήσεις κλπ.

    Είναι μια διάταξη ενδεικτική ότι οι «αντιολιγαρχικές ρητορείες» της κυβέρνησης συνιστούν αέρα κοπανιστό. Βρίσκεται, δε, καμουφλαρισμένη πίσω από τον κωδικό περί αλλαγών στην πτωχευτική νομοθεσία. Αλλάγές που υποσχέθηκε ο κ.Τσίπρας σε δανειστές και «εταίρους».

    Όπως καταγράφει ο κ.Κωστόπουλος και δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (6/6/2015) στις προτάσεις της κυβέρνησης έχει ενσωματωθεί δέσμευση προς την τρόικα (συγγνώμη: «θεσμούς»…) ότι όταν μια επιχείρηση πτωχεύει το καθεστώς των αποζημιώσεων αλλάζει και αντί των ανέργων, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα, προηγούνται οι αποζημιώσεις των… τραπεζιτών!    

    Αυτό, δηλαδή, που λέει η «πρώτη φορά Αριστερή» κυβέρνηση, είναι ότι στην περίπτωση μιας πτωχευμένης επιχείρησης, πρώτα θα αποζημιώνονται οι τραπεζίτες και οι ενυπόθηκοι πιστωτές της και μετά (αν και εφόσον περισσέψει κάτι από την εκποίηση των περιουσιακών της στοιχείων) θα ακολουθούν οι εργαζόμενοι με τις αποζημιώσεις τους!

    Σύμφωνα, λοιπόν, με τα όσα αναφέρονται στις «47 σελίδες» του κ.Τσίπρα, διαβάζουμε:

    «Το άρθρο 977 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας το οποίο ρυθμίζει την κατάταξη των πιστωτών θα τροποποιηθεί. Από τις απαιτήσεις που περιλαμβάνονται στις ρυθμίσεις του άρθρου 975, εκείνες που βασίζονται στην παροχή εξαρτημένης εργασίας και οι αναλογικές ασφαλιστικές εισφορές θα εκτελούνται προνομιακά (εξαιρουμένων των αποζημιώσεων). 

Από το εναπομείναν ποσό, οι εμπράγματα διασφαλισμένοι (ενυπόθηκοι) πιστωτές θα εξυπηρετούνται αναλογικά με το 70%, οι δε υπόλοιποι (μη εμπράγματα ενυπόθηκοι) και οι μη προνομιούχοι από το 30%».

    Με δυο λόγια: Μέχρι τώρα ίσχυε ότι από την εκποίηση της περιουσίας της επιχείρησης καλύπτονταν κατά προτεραιότητα οι αποζημιώσεις των εργαζομένων.

    Σύμφωνα με την δέσμευση της κυβέρνησης προς τους «εταίρους» αυτό αλλάζει. Τώρα πια προτεραιότητα αποζημίωσης δεν έχουν οι εργαζόμενοι, αλλά οι τράπεζες! 

Εκείνες είναι που θα εισπράττουν πρώτες και από το 70% της εκποιούμενης περιουσίας. 

Όσο για τους εργαζόμενους θα έπονται των τραπεζιτών και θα έχουν να μοιραστούν ό,τι θα έχει απομείνει από το υπόλοιπο 30%...

    Αλήθεια: Το να βάζεις πρώτα τον τραπεζίτη και μετά τον εργαζόμενο που έμεινε άνεργος, αυτό σημαίνει άραγε κάτι για την κοινωνική ευαισθησία μιας κυβέρνησης; 
Ναι ή όχι;…

    Αλήθεια: Σε μια χώρα λουκέτων και άνεργων, όταν πάνω από την αγωνία των ανθρώπων που έχασαν τη δουλειά τους και ελπίζουν στην έρμη την αποζημίωση να καλύψουν κάποια από τα χρέη τους η κυβέρνηση βάζει τους πιστωτές και τους τραπεζίτες, αυτό είναι «πρώτη φορά αριστερό»;

    Αλήθεια: Το να θεωρείς πρωτεύον το χαρτοφυλάκιο του τραπεζίτη και δευτερεύον το «χαρτοφυλάκιο» του εργάτη που έμεινε άνεργος, αυτό είναι κάτι το αντιμνημονιακόν;…

    Αλήθεια - και για να το θέσουμε όπως το έθεσε η «Εφημερίδα των Συντακτών» (μια εφημερίδα κάθε άλλο παρά «υπονομευτική» της κυβέρνησης):  

«Η κυβερνητική αυτή δέσμευση συνιστά μονομερή απαίτηση της τρόικας ή αποτελεί συναινετικό δωράκι των δυο πλευρών προς τους τραπεζίτες»;…



ΠΗΓΗ. enikos.gr