Το πάρτι τους, το γλέντι μας... Της Λιάννας Κανέλλη

ΤΕΤΑΡΤΗ 17-12-2014

 
 Και τώρα το πολιτικό λούνα παρκ άνοιξε τις πύλες του. Συνδυασμός πάρκου Αστερίξ και Ντίσνεϊλαντ. 

Το μεγάλο κεφάλαιο, άλλωστε, ανέκαθεν επέλεγε κατά τα γούστα του τρόπους αναψυχής της τσέπης του, υπό τους ήχους του έξοχου μιούζικαλ ένας Αμερικανός στο Παρίσι, κάτι σαν Γιωργάκης πίσω στην Αθήνα. 



Τώρα, πώς μπορεί να ξανάρθει κάτι που είναι εδώ (τρόικα, μνημόνια, Μάαστριχτ, Μπολόνιες, ΝΑΤΟ, Δουβλίνα κ.λπ.) είναι μια άλλη μεταφυσική ιστορία που απαντιέται προεκλογικά κατά το σύνηθες με κραυγές και ψιθύρους.

Ο συνδυασμός της κακοκαιρίας των ημερών συναπαντιέται με τον κακό μας τον καιρό μικροπολιτικά και το τζακ-ποτ μεταφέρεται στο κοινοβουλευτικό κατάστημα. 

Αυτή η επισπευσθείσα (;) παρατεταμένη (;) τεχνητή (;) καλοζυγισμένη (;) προεκλογική περίοδος ξεκίνησε προϋπολογισμένα επί του προϋπολογισμού, ως «έξοδος κινδύνου». 
Τώρα τραβιέται η κουρτίνα εκεί που γράφει έξοδος κι από πίσω τοίχος!...

Η πλειονότητα των εργαζομένων - πολιτών - ψηφοφόρων θα διανύσει 3 βδομάδες υποχρεωτικού πανάκριβου δωρεάν θεάματος απογεύματα Τετάρτης στη θέση των παλιών φανατικών οπαδών που πήγαιναν στις προπονήσεις των ομάδων με το σλόγκαν «μωρέ, ας ήμουν εγώ προπονητής...» και χάζευαν τα σουτ με φάλτσο έξω δεξιά στις 180 μοίρες της γωνίας ή έσω αριστερά στις 120. 

 

Πάντα υπήρχαν, εσχάτως πύκνωσαν, και οι τραμπούκοι που φωνάζουν στο γάμα, στο γάμα... Μετά, θα ανοίξουν οι κάλπες, θα κλείσουν οι κάλπες, δεν θ' ανοίξουν οι κάλπες με τα υπαρκτά σενάρια, ο λαός στη γωνία θα μείνει. 

 

Κάτι σαν σε ατελέσφορο κόρνερ μοιάζει το προτετελεσμένο αποτέλεσμα.

Γιατί όσο και καλά να ντριπλάρει το αστικό σύστημα, στριμωγμένα στον εκφυλισμό της ψευδούς αντιπροσωπευτικότητας των μαζών δεν μπορεί να εφεύρει άλλα τερτίπια. 

Το πολύ πολύ οι χρυσαυγίτες να εξασφαλίσουν και μερικά βιντεάκια για την προεκλογική τους εκστρατεία με τις περιστασιακές κοινοβουλευτικές αρπαχτές στο μπάσε - βγάλε των μεταγωγών στη διαδρομή έδρανο - κελί.

Η έξοδος είναι η λέξη κλειδί. Οχι ως grexit, ούτε καν ως διέξοδος. 

Θα παίζει διαστρεβλωμένη όσο και η εικόνα ενός κλόουν σε παιδικό πάρτι στο οποίο πληρώνεται ο κλόουν για να πάει και βρίσκεται αντιμέτωπος με παιδάκια που ουρλιάζουν στη θέα του. 

 

Ετσι δεν έγινε και με το μνημόνιο - μάσκα της αδυσώπητης αντιλαϊκής - αντεργατικής καπιταλιστικής πολιτικής ως τώρα; 

Η συγκυβέρνηση ανήγγειλε έξοδο και πάει το πάρτι περίπατο. 

Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ καθησυχάζει για την έξοδο και πάλι πάει το πάρτι περίπατο. 'Η μήπως δεν πάει; Εδώ μιλάμε για το πάρτι των αγορών. Την έξοδο των επενδυτών! 

 

Οσες υποσχέσεις κομφετί και ζαχαρωτών να μοιράσει στο πάρτι ο ΣΥΡΙΖΑ, όσες κροτίδες μπουμ και λάμψης να εκτοξεύσει η συγκυβέρνηση, όποιος πάει στο πάρτι θα χαλαστεί. Αλλωστε, με δανεικά έγινε και γίνεται. 

Με κλεμμένα από μας.

 

Σ' αυτήν την τυπική ή άτυπη, ενδεχόμενη ή βέβαιη, προεκλογική περίοδο, εμείς απέναντι. Για να είμαστε οικοδεσπότες. 
Παραγωγοί και νομείς του πραγματικά πλούσιου τόπου - σπιτιού μας, ένα όπλο έχουμε, ΚΚΕ. 

Πρόσκληση στους πολλούς που νοιάζονται κι αντέχουν να αγωνίζονται πρώτα και ν' απολαμβάνουν τα κόπια τους, όχι ως φιλέματα μετά, τέτοια πρόσκληση ανοιχτή μόνον η εργατική τάξη και το κόμμα της μπορούν ν' απευθύνουν για γνήσιο λαϊκό γλέντι...



ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ