Αργός θάνατος για τις Ορχήστρες

ΔΕΥΤΕΡΑ 2-6-2014

Στις συμπληγάδες μιας αντιλαϊκής, ασφυκτικής πολιτικής βρίσκονται τα μουσικά σύνολα του τόπου, οι κρατικές ή επιχορηγούμενες ορχήστρες, που αγωνίζονται ακόμα και για να υπάρξουν. 

 

Στη μέγκενη μιας πολιτικής που δεν εξασφαλίζει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να επιτελούν ανεμπόδιστα το σοβαρότατο έργο τους βρίσκονται όλες οι ορχήστρες μας, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, η Καμεράτα, η Ορχήστρα των Χρωμάτων, κ.ά. 

 

Ο αποδεκατισμός του καλλιτεχνικού και διοικητικού προσωπικού τους αποτελεί κρίσιμο πρόβλημα για τους ορχηστρικούς φορείς της χώρας. 

Απαξίωση, εγκατάλειψη, οικονομική ασφυξία που μπαίνει τροχοπέδη στη λειτουργία τους, ανυπαρξία κτιριακών υποδομών και μια άνευ προηγουμένου αδιαφορία από την κυβέρνηση ν' απαντήσει σε ζωτικής σημασίας προβλήματά τους, δίνουν το «τέμπο» της κρατικής πολιτικής απέναντι σε μουσικούς οργανισμούς με μεγάλη προσφορά και ιστορία, την ίδια ώρα που στο χώρο ισχυροποιούνται μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.

 

Δέσμιες ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, αλλά και της χρόνιας απαξιωτικής πολιτικής, που δεν έχει φροντίσει να τους εξασφαλίσει δική τους κατάλληλη στέγη, οι ορχήστρες - άλλες για τις συναυλιακές εμφανίσεις τους και άλλες για τις πρόβες τους - αναγκάζονται να πληρώνουν υπέρογκα ποσά σε ιδιώτες για την ενοικίαση των αναγκαίων αιθουσών. 
Ποσά που θα μπορούσαν, αν το στεγαστικό τους πρόβλημα είχε επιλυθεί, να πηγαίνουν αποκλειστικά για την παραγωγή έργου.

Τρομοκρατικές απολύσεις

 

Καμεράτα

Την Παρασκευή 16 Μάη, 6 από τους 8 διοικητικούς υπαλλήλους της Καμεράτας παρέλαβαν εξώδικη δήλωση του προέδρου του ΔΣ, Θεόδωρου Στάθη, με την οποία πληροφορήθηκαν ότι απολύονται - χωρίς αποζημίωση - και καλούνται να περάσουν από το γραφείο του μέχρι τη Τρίτη 20 Μάη, για να παραδώσουν «τα έγγραφα και υλικά πράγματα της ορχήστρας που έχουν στην κατοχή τους (κλειδιά, αρχεία, κ.λπ.)». 

 

Πριν την εκπνοή της προθεσμίας, τη Δευτέρα 19 Μάη, ο πρόεδρος ζήτησε να αλλαχθούν οι κλειδαριές των γραφείων της Καμεράτας στο Μέγαρο Μουσικής, ώστε οι εργαζόμενοι της Ορχήστρας να μην έχουν πρόσβαση στα γραφεία τους.

 Κι όλα αυτά γιατί οι εργαζόμενοι έκαναν χρήση του νόμιμου δικαιώματός τους, της διεκδίκησης του Δώρου Πάσχα. Παρότι υπήρξαν, ήδη από το 2013, σοβαρές καθυστερήσεις στις πληρωμές, οι εργαζόμενοι συνέχισαν να εργάζονται με εντατικότερους ρυθμούς.

Απλήρωτοι από τον Οκτώβρη του 2013, οι εργαζόμενοι έφτασαν κάποια στιγμή στα όριά τους. Από το Φλεβάρη του 2014, οι περισσότεροι από αυτούς είναι σε επίσχεση εργασίας. 

Με δόλια απόφαση, ο πρόεδρος του ΔΣ, Θ. Στάθης, το Μάρτη του 2014, προσπάθησε να εντάξει το διοικητικό προσωπικό στο ενιαίο μισθολόγιο του δημόσιου τομέα και μάλιστα αναδρομικά από το Γενάρη του '13. 
Μάλιστα, κατέβαλε Δώρο Πάσχα στους μουσικούς που βρίσκονται σε επίσχεση, αλλά όταν οι διοικητικοί υπάλληλοι νομίμως διεκδίκησαν το ίδιο, απάντησε με μηνύσεις και απολύσεις.

Η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία» (ΔΑΣ) στην ΠΟΘΑ καταγγέλλει με ανακοίνωσή της την «εκδικητική και τρομοκρατική απόλυση 6 συναδέλφων της "Καμεράτα" που είναι απλήρωτοι και βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας. 

Η διοίκηση της ορχήστρας αφού δεν μπόρεσε να βρει λύση στο αυτονόητο αίτημα των εργαζομένων για πληρωμή των δεδουλευμένων τους αποφάσισε την απόλυσή τους, χωρίς αποζημίωση, σαν απάντηση στο "θράσος" των συγκεκριμένων εργαζομένων να διεκδικήσουν τα "δώρα" που σε άλλες κατηγορίες εργαζομένων της ορχήστρας έχουν ήδη δοθεί...

Η κατάσταση της ορχήστρας των "Χρωμάτων" που σήμερα δε λειτουργεί, η απόλυση των συναδέλφων από την ΕΡΤ, οι απολύσεις από τη Λυρική και από το "Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού" αλλά και η κατάσταση στο "Μέγαρο Μουσικής", δείχνουν πως αυτά που βιώνουν οι εργαζόμενοι στην "Καμεράτα" θα είναι το εργασιακό καθεστώς της επόμενης μέρας της καπιταλιστικής ανάκαμψης για το σύνολο του κλάδου. 

Δηλαδή, απλήρωτη εργασία που θα βασίζεται σε μεγάλες υποσχέσεις που κάτω απ' αυτές θα κρύβονται μεγάλες δουλειές με μεγάλα κέρδη για μια χούφτα επιχειρηματιών και λίγα ψίχουλα που θα εξασφαλίζουν την επιβίωση των πολλών που θα παράγουν. 

Αυτό το οικοδόμημα που μας παρουσιάζεται ως νέο μοντέλο παραγωγικής ανασυγκρότησης θα στηρίζεται πάνω στη φτώχεια μας, που θα ταΐζεται με κούφια λόγια για το μεγαλείο της Τέχνης, για την αξία της υπομονής και της εγκαρτέρησης και με ιδεολογήματα ότι ο κόσμος αυτός πάντα έτσι ήταν και ποτέ δε θα αλλάξει. 

Για όσους δεν πείθονται ότι η αντοχή στην πείνα είναι ανθρώπινο πλεονέκτημα θα υπάρχει η τρομοκρατία και η καταστολή».

Και καταλήγει η ανακοίνωση της ΔΑΣ: «Αυτήν την κατάσταση κανένας δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει μόνος του.

Χρειάζεται το σύνολο των εργαζομένων του κλάδου να απαντήσει στους σχεδιασμούς των μονοπωλίων στο χώρο του πολιτισμού. 
Χρειάζεται η συνεισφορά των εργατών του πολιτισμού στην ανάπτυξη ενός ισχυρού εργατικού κινήματος που να μπορεί να βάλει φραγμούς σ' αυτές τις εξελίξεις. 
Χρειάζεται να εκφράζεται η αλληλεγγύη όλων των εργαζομένων σ' αυτούς που χτυπιούνται. 

Καλούμε κάθε εργαζόμενο στο χώρο του πολιτισμού να εκφράσει έμπρακτα την αλληλεγγύη του στους συναδέλφους της "Καμεράτα" με ανακοινώσεις - ψηφίσματα, με κινητοποιήσεις ενάντια στη διοίκηση που τους απολύει, μέχρι αυτές να ανακληθούν και να καταβληθούν τα δεδουλευμένα όλων των συναδέλφων».

Είναι γνωστός και στον πιο ανυποψίαστο ο απύθμενος κυνισμός και η απαξιωτική στάση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΠΟA απέναντι σε πολιτιστικούς θεσμούς, καλλιτέχνες και εργαζόμενους σε διάφορους τομείς του πολιτισμού. 

Κι ας επιχειρεί με διάφορα τερτίπια να παρουσιάσει το μαύρο άσπρο. Ολοι γνωρίζουμε, πλέον, τα «επιτεύγματα» της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΠΟA, που παρ' όλη την επιχείρηση πλήρους αντιστροφής της πραγματικότητας, στην οποία με θράσος επιδίδεται, διαψεύδεται από τα ίδια της τα έργα.

Η Ορχήστρα των Χρωμάτων

Μια από τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις όπου έμπρακτα αποδεικνύεται το μέγεθος αυτής της εχθρικής, ανάλγητης πολιτικής αποτελεί η ιστορία της Ορχήστρας των Χρωμάτων. 
Της ορχήστρας, που πριν από 25 χρόνια ίδρυσε ο Μάνος Χατζιδάκις ως ενσάρκωση του οράματός του να προσφέρει μια ιδιαίτερη οπτική στην κλασική και γενικότερα τη συμφωνική μουσική στην Ελλάδα. 
Της ορχήστρας, που οι σημερινοί διαχειριστές της εξουσίας καταδίκασαν σε πλήρη απαξίωση, σε αργό θάνατο...

Είναι γεγονός πως η ορχήστρα, επί χρόνια, με ευθύνη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αντιμετώπιζε οξύτατα οικονομικά προβλήματα, με αποτέλεσμα δυσχέρειες στο έργο της και πολύμηνες καθυστερήσεις στους μισθούς των μουσικών της. 

Τη χαριστική βολή έδωσε ο μηδενισμός της τακτικής επιχορήγησής της για το 2011 από το ΥΠΠΟA - παραβίαση της υποχρέωσής του απέναντί της. 
Αυτό της στέρησε πλέον κάθε δυνατότητα κάλυψης λειτουργικών δαπανών και προγραμματισμού, ενώ απλήρωτοι επί σχεδόν ένα χρόνο οι εργαζόμενοι σ' αυτήν ξεκίνησαν τον περασμένο Ιούνη πολύμηνη επίσχεση εργασίας, διεκδικώντας τα δεδουλευμένα.

Η Ορχήστρα των Χρωμάτων έχει έμπρακτα αποδείξει το σημαντικό ρόλο της στη μουσική ζωή του τόπου μας. 
Ομως, παρά το εξαιρετικό της έργο, συνεχίζει να είναι δέσμια μιας ανάλγητης πολιτικής, που δεν της εξασφαλίζει ούτε τα στοιχειώδη, προκειμένου να συνεχίσει να υπάρχει. Από τις 8 του Γενάρη 2013 είχε εγκριθεί η πλήρωση της θέσης του καλλιτεχνικού διευθυντή της που παρέμενε κενή από το 2010. 

Το υπουργείο Πολιτισμού αποφάσισε τη Δευτέρα 26 Μάη τελικά την τοποθέτηση του Μιχάλη Οικονόμου στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή. 

Το ΥΠΠΟΑ το μόνο που κάνει τον τελευταίο καιρό είναι να διορίζει (και με καθυστέρηση στην περίπτωση της Ορχήστρας των Χρωμάτων) καλλιτεχνικούς διευθυντές. 
Πρόσφατα μάλιστα άλλαξε και τον καλλιτεχνικό διευθυντή της ΚΟΑ, Β. Χριστόπουλο, διορίζοντας τον Στέφανο Τσιαλή. 
Για το πώς θα επιβιώσουν, ωστόσο, οι Ορχήστρες και οι εργαζόμενοι, ούτε λέξη...

Της Σοφία ΑΔΑΜΙΔΟΥ

 

 

ΠΗΓΗ. ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ