ΠΕΜΠΤΗ 5-9-2013
Συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων κατά 37,2%,
επαναφορά της, δηλαδή, στα επίπεδα του 2000 και απώλεια μέσα σε τρία
χρόνια του 50% του εισοδήματος των μισθωτών καταγράφει η Ετήσια Έκθεση
για την Ελληνική Οικονομία και την Απασχόληση 2013 του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ που
παρουσιάστηκε την Πέμπτη στη Θεσσαλονίκη από τον επιστημονικό Διευθυντή
του Ινστιτούτου της Συνομοσπονδίας, καθ. Σάββα Ρομπόλη.
ΠΗΓΗ. news247
Τι δείχνουν τα στοιχεία της ΓΣΕΕ για τη συρρίκνωση των εισοδημάτων τα τελευταία τρία χρόνια. Ανεργία στα επίπεδα του 1961
Τα στοιχεία της Έκθεσης επιβεβαιώνουν με τον πλέον
κατηγορηματικό τρόπο την αποτυχία των μνημονιακών πολιτικών και κρούουν
τον κώδωνα κινδύνου για το μέλλον της κοινωνίας και της οικονομίας εάν
δεν εφαρμοστεί άμεσα μια εναλλακτική μακροοικονομική πολιτική οικονομικά
και κοινωνικά αποτελεσματική.
Οι ασκούμενες πολιτικές κατά την περίοδο 2010-2013 οδήγησαν την ελληνική οικονομία και το βιοτικό επίπεδο της πλειοψηφίας των πολιτών στο μακρινό παρελθόν.
Η ανεργία επέστρεψε στα επίπεδα του 1961 ενώ οι εκτιμήσεις του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ για το τέλος του 2013 και για το 2014 είναι δυσοίωνες.
Συγκεκριμένα εκτιμάται ότι η ανεργία θα αυξηθεί και έως το τέλος του 2013 θα αγγίξει το 29% με 30% ενώ τον επόμενο χρόνο θα φτάσει στο ποσοστό του 31,5%.
Οι μισθωτοί την τελευταία τριετία από μειώσεις των αποδοχών τους και από τις φορολογικές επιβαρύνσεις έχασαν 37 δις ευρώ συμβάλλοντας στη μείωση της εγχώριας ζήτησης κατά 31,3% επιστρέφοντας στο επίπεδο του έτους 1994 (19 χρόνια πριν) και η αγοραστική δύναμη των αποδοχών τους την ίδια περίοδο 2010-2013 μειώθηκε κατά 37,2%, επιστρέφοντας στα επίπεδα του έτους 2000.
Σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της Έκθεσης οι κοινωνικές δαπάνες (συντάξεις, δαπάνες υγείας και προνοιακές μεταβιβάσεις) μειώθηκαν από 23,9% του ΑΕΠ (55,2 δις ευρώ) το 2009 σε 22% του ΑΕΠ (40,3 δις ευρώ) το 2013, σημειώνοντας μία μείωση της τάξης του 26,99%, ανάλογη με τη μείωση του ΑΕΠ κατά την περίοδο 2009-2013.
Τα μετρήσιμα αυτά αποτελέσματα των ασκούμενων πολιτικών λιτότητας στην Ελλάδα (2010-2013), έχουν διαμορφώσει μία κατάσταση στην ελληνική οικονομία και κοινωνία πλήρους απαξίωσης της εργασίας, επιλεκτικής απαξίωσης των επιχειρήσεων και συρρίκνωσης των δημόσιων και κοινωνικών δαπανών, μεταμορφώνοντας με ταχείς ρυθμούς το κράτος-πρόνοιας σε κράτος-φιλανθρωπίας.
Η πρόταση του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ για την ανάσχεση της ύφεσης και την έξοδο από την κρίση εστιάζεται στην αύξηση του κατώτατου μισθού και τεκμηριώνεται με μετρήσιμα μεγέθη:
Η αύξηση του κατώτατου μισθού από 586 ευρώ στα 751 ευρώ (κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου του Φεβρουαρίου 2012) θα συμβάλλει κατά τον πρώτο χρόνο σε αύξηση της εγχώριας ζήτησης κατά 0,75%, του ΑΕΠ κατά 0,5% και της απασχόλησης κατά 7.000 νέες θέσεις εργασίας.
Η ανάσχεση της ύφεσης τον πρώτο χρόνο διαμέσου της αύξησης του κατώτατου μισθού ενισχυόμενη από την αναδιάρθρωση του χρέους (δραστική γιατί η ήπια αναδιάρθρωση παρατείνει την ύφεση και απομακρύνει τις προοπτικές ανάπτυξης), τη ρευστότητα της οικονομίας, την ουσιαστική και αποτελεσματική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής και την επενδυτική (δημόσια-ιδιωτική) δραστηριότητα, θα συμβάλλουν επιπρόσθετα σε αύξηση του ΑΕΠ κατά 1,7% το χρόνο και σε αύξηση της απασχόλησης κατά 25.000 νέες θέσεις εργασίας.
Η πορεία ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας (3%-4% το χρόνο) στον ορίζοντα μίας πενταετίας θα θέσει σε χρήση και το παραγωγικό δυναμικό που σήμερα αργεί και ανέρχεται σε 15% του ΑΕΠ περίπου και θα συμβάλλει στην αύξηση της απασχόλησης κατά 7%-10%, δηλαδή κατά 250.000 άτομα.
Ακόμη και σ΄ αυτήν την περίπτωση όμως απαιτείται μια εικοσαετία για τη δημιουργία περίπου ενός εκατομμυρίου θέσεων εργασίας.
Επιγραμματικά, σύμφωνα με τα στοιχεία της Έκθεσης:
*Οι κοινωνικές δαπάνες (συντάξεις, δαπάνες υγείας και προνοιακές μεταβιβάσεις) μειώθηκαν από 23,9% του ΑΕΠ (55,2 δις ευρώ) το 2009 σε 22% του ΑΕΠ (40,3 δις ευρώ) το 2013, σημειώνοντας μία μείωση της τάξης του 26,99%, ανάλογη με τη μείωση του ΑΕΠ κατά την περίοδο 2009-2013.
*Το επίπεδο ζωής των πολιτών θα επιδεινωθεί τουλάχιστον κατά 50% σε σχέση με αυτό του 2008 εξαιτίας της μείωσης των μισθών, των συντάξεων και των φορολογικών επιβαρύνσεων.
*Ο κατώτατος μηνιαίος μισθός στην Ελλάδα αποκλίνει πλέον σημαντικά και υστερεί ακόμη περισσότερο έναντι των κατώτατων μισθών των πλουσιότερων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεδομένου ότι μετά την μείωση κατά 22% τον Φεβρουάριο του 2012 ανέρχεται πλέον μόλις στο 46% του αντίστοιχου κατώτατου μισθού της πρώτης ομάδας χωρών.
*Οι μέσες ετήσιες αποδοχές στην Ελλάδα το 2013 ήταν μικρότερες από αυτές της Σλοβενίας και της Κύπρου. Ανέρχονταν σε 22.325 ευρώ έναντι περίπου 34.000 στην Ισπανία, 38.000 στην Γερμανία, 49.000 στην Γαλλία και 45.000 στην Ιρλανδία.
* Η σύγκλιση των πραγματικών μισθών έναντι του μέσου όρου της Ε.Ε έχει οπισθοχωρήσει περίπου κατά μία τριακονταετία, σε επίπεδα της δεκαετίας του 1980.
Από το 2010 αρχίζει η διαδικασία απόκλισης της παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας έναντι της αντίστοιχης στις 15 πιο προηγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ο δείκτης έχει υποχωρήσει από το 91% στο 83%.
*Σε τρέχουσες τιμές, οι αποδοχές εργασίας μισθωτών και αυτοαπασχολουμένων μειώθηκαν κατά 41 δισ. ευρώ έναντι του 2009, από την οποία μείωση τα 37 δισ. ευρώ αφορούν τους μισθωτούς και τα 4 δισ. ευρώ αφορούν τους αυτοαπασχολούμενους.
Κόντρα ΥΠΟΙΚ-ΓΣΕΕ
Έως το 70% από την υπέρβαση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος της Γενικής Κυβέρνησης, μπορεί να διατίθεται από την επόμενη χρονιά από την κυβέρνηση, προκειμένου να στηρίξει- σε μη μόνιμη βάση-, πολιτικές που έχουν στόχο να ενισχύσουν την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Στον αντίποδα, τουλάχιστον 30% της υπέρβασης του στόχου, θα αφιερώνεται στην αποπληρωμή του χρέους.
Αυτό ανακοινώθηκε από το υπουργείο Οικονομικών, σε απάντηση δηλώσεων του προέδρου της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλου, ο οποίος, από τη Θεσσαλονίκη, είχε χαρακτηρίσει «κοροϊδία» τη δέσμευση του πρωθυπουργού ότι από το πρωτογενές πλεόνασμα που θα προκύψει, το 70% αυτού θα διατεθεί για την ενίσχυση των συνταξιούχων. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, το μεγαλύτερο μέρος του πρωτογενούς πλεονάσματος θα πάει σε τόκους και χρεολύσια.
Προς επίρρωση των λόγων του, το υπουργείο Οικονομικών παραπέμπει στη συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, του Δεκεμβρίου 2012 (MOU σελίδα 200, παράγραφος 2.5.2.2 iii).
Παράλληλα, όμως, το υπουργείο σπεύδει να επισημάνει ότι όλα αυτά θα υλοποιηθούν υπό την προϋπόθεση τήρησης των δημοσιονομικών στόχων, ήτοι της αυστηρής τήρησης των Μνημονίων.
Οι ασκούμενες πολιτικές κατά την περίοδο 2010-2013 οδήγησαν την ελληνική οικονομία και το βιοτικό επίπεδο της πλειοψηφίας των πολιτών στο μακρινό παρελθόν.
Η ανεργία επέστρεψε στα επίπεδα του 1961 ενώ οι εκτιμήσεις του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ για το τέλος του 2013 και για το 2014 είναι δυσοίωνες.
Συγκεκριμένα εκτιμάται ότι η ανεργία θα αυξηθεί και έως το τέλος του 2013 θα αγγίξει το 29% με 30% ενώ τον επόμενο χρόνο θα φτάσει στο ποσοστό του 31,5%.
Οι μισθωτοί την τελευταία τριετία από μειώσεις των αποδοχών τους και από τις φορολογικές επιβαρύνσεις έχασαν 37 δις ευρώ συμβάλλοντας στη μείωση της εγχώριας ζήτησης κατά 31,3% επιστρέφοντας στο επίπεδο του έτους 1994 (19 χρόνια πριν) και η αγοραστική δύναμη των αποδοχών τους την ίδια περίοδο 2010-2013 μειώθηκε κατά 37,2%, επιστρέφοντας στα επίπεδα του έτους 2000.
Σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της Έκθεσης οι κοινωνικές δαπάνες (συντάξεις, δαπάνες υγείας και προνοιακές μεταβιβάσεις) μειώθηκαν από 23,9% του ΑΕΠ (55,2 δις ευρώ) το 2009 σε 22% του ΑΕΠ (40,3 δις ευρώ) το 2013, σημειώνοντας μία μείωση της τάξης του 26,99%, ανάλογη με τη μείωση του ΑΕΠ κατά την περίοδο 2009-2013.
Τα μετρήσιμα αυτά αποτελέσματα των ασκούμενων πολιτικών λιτότητας στην Ελλάδα (2010-2013), έχουν διαμορφώσει μία κατάσταση στην ελληνική οικονομία και κοινωνία πλήρους απαξίωσης της εργασίας, επιλεκτικής απαξίωσης των επιχειρήσεων και συρρίκνωσης των δημόσιων και κοινωνικών δαπανών, μεταμορφώνοντας με ταχείς ρυθμούς το κράτος-πρόνοιας σε κράτος-φιλανθρωπίας.
Η πρόταση του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ για την ανάσχεση της ύφεσης και την έξοδο από την κρίση εστιάζεται στην αύξηση του κατώτατου μισθού και τεκμηριώνεται με μετρήσιμα μεγέθη:
Η αύξηση του κατώτατου μισθού από 586 ευρώ στα 751 ευρώ (κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου του Φεβρουαρίου 2012) θα συμβάλλει κατά τον πρώτο χρόνο σε αύξηση της εγχώριας ζήτησης κατά 0,75%, του ΑΕΠ κατά 0,5% και της απασχόλησης κατά 7.000 νέες θέσεις εργασίας.
Η ανάσχεση της ύφεσης τον πρώτο χρόνο διαμέσου της αύξησης του κατώτατου μισθού ενισχυόμενη από την αναδιάρθρωση του χρέους (δραστική γιατί η ήπια αναδιάρθρωση παρατείνει την ύφεση και απομακρύνει τις προοπτικές ανάπτυξης), τη ρευστότητα της οικονομίας, την ουσιαστική και αποτελεσματική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής και την επενδυτική (δημόσια-ιδιωτική) δραστηριότητα, θα συμβάλλουν επιπρόσθετα σε αύξηση του ΑΕΠ κατά 1,7% το χρόνο και σε αύξηση της απασχόλησης κατά 25.000 νέες θέσεις εργασίας.
Η πορεία ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας (3%-4% το χρόνο) στον ορίζοντα μίας πενταετίας θα θέσει σε χρήση και το παραγωγικό δυναμικό που σήμερα αργεί και ανέρχεται σε 15% του ΑΕΠ περίπου και θα συμβάλλει στην αύξηση της απασχόλησης κατά 7%-10%, δηλαδή κατά 250.000 άτομα.
Ακόμη και σ΄ αυτήν την περίπτωση όμως απαιτείται μια εικοσαετία για τη δημιουργία περίπου ενός εκατομμυρίου θέσεων εργασίας.
Επιγραμματικά, σύμφωνα με τα στοιχεία της Έκθεσης:
*Οι κοινωνικές δαπάνες (συντάξεις, δαπάνες υγείας και προνοιακές μεταβιβάσεις) μειώθηκαν από 23,9% του ΑΕΠ (55,2 δις ευρώ) το 2009 σε 22% του ΑΕΠ (40,3 δις ευρώ) το 2013, σημειώνοντας μία μείωση της τάξης του 26,99%, ανάλογη με τη μείωση του ΑΕΠ κατά την περίοδο 2009-2013.
*Το επίπεδο ζωής των πολιτών θα επιδεινωθεί τουλάχιστον κατά 50% σε σχέση με αυτό του 2008 εξαιτίας της μείωσης των μισθών, των συντάξεων και των φορολογικών επιβαρύνσεων.
*Ο κατώτατος μηνιαίος μισθός στην Ελλάδα αποκλίνει πλέον σημαντικά και υστερεί ακόμη περισσότερο έναντι των κατώτατων μισθών των πλουσιότερων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεδομένου ότι μετά την μείωση κατά 22% τον Φεβρουάριο του 2012 ανέρχεται πλέον μόλις στο 46% του αντίστοιχου κατώτατου μισθού της πρώτης ομάδας χωρών.
*Οι μέσες ετήσιες αποδοχές στην Ελλάδα το 2013 ήταν μικρότερες από αυτές της Σλοβενίας και της Κύπρου. Ανέρχονταν σε 22.325 ευρώ έναντι περίπου 34.000 στην Ισπανία, 38.000 στην Γερμανία, 49.000 στην Γαλλία και 45.000 στην Ιρλανδία.
* Η σύγκλιση των πραγματικών μισθών έναντι του μέσου όρου της Ε.Ε έχει οπισθοχωρήσει περίπου κατά μία τριακονταετία, σε επίπεδα της δεκαετίας του 1980.
Από το 2010 αρχίζει η διαδικασία απόκλισης της παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας έναντι της αντίστοιχης στις 15 πιο προηγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ο δείκτης έχει υποχωρήσει από το 91% στο 83%.
*Σε τρέχουσες τιμές, οι αποδοχές εργασίας μισθωτών και αυτοαπασχολουμένων μειώθηκαν κατά 41 δισ. ευρώ έναντι του 2009, από την οποία μείωση τα 37 δισ. ευρώ αφορούν τους μισθωτούς και τα 4 δισ. ευρώ αφορούν τους αυτοαπασχολούμενους.
Κόντρα ΥΠΟΙΚ-ΓΣΕΕ
Έως το 70% από την υπέρβαση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος της Γενικής Κυβέρνησης, μπορεί να διατίθεται από την επόμενη χρονιά από την κυβέρνηση, προκειμένου να στηρίξει- σε μη μόνιμη βάση-, πολιτικές που έχουν στόχο να ενισχύσουν την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Στον αντίποδα, τουλάχιστον 30% της υπέρβασης του στόχου, θα αφιερώνεται στην αποπληρωμή του χρέους.
Αυτό ανακοινώθηκε από το υπουργείο Οικονομικών, σε απάντηση δηλώσεων του προέδρου της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλου, ο οποίος, από τη Θεσσαλονίκη, είχε χαρακτηρίσει «κοροϊδία» τη δέσμευση του πρωθυπουργού ότι από το πρωτογενές πλεόνασμα που θα προκύψει, το 70% αυτού θα διατεθεί για την ενίσχυση των συνταξιούχων. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, το μεγαλύτερο μέρος του πρωτογενούς πλεονάσματος θα πάει σε τόκους και χρεολύσια.
Προς επίρρωση των λόγων του, το υπουργείο Οικονομικών παραπέμπει στη συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, του Δεκεμβρίου 2012 (MOU σελίδα 200, παράγραφος 2.5.2.2 iii).
Παράλληλα, όμως, το υπουργείο σπεύδει να επισημάνει ότι όλα αυτά θα υλοποιηθούν υπό την προϋπόθεση τήρησης των δημοσιονομικών στόχων, ήτοι της αυστηρής τήρησης των Μνημονίων.
ΠΗΓΗ. news247
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου