Με αφορμή την περίπτωση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ 22-9-2013

Με αφορμή την περίπτωση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ
Το κλειστό εργοστάσιο της ΒΕΤ του ομίλου ΒΙΟΧΑΛΚΟ στη Χαλκίδα

Η απόφαση των μεγαλομετόχων της ΒΙΟΧΑΛΚΟ να μεταφέρουν την έδρα του ομίλου στο Βέλγιο προκάλεσε αρκετές συζητήσεις. Τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης έκαναν λόγο για «πλήγμα στην προσπάθεια εξόδου από την κρίση» και «πλήγμα στην προσπάθεια ανάκαμψης». 
Το γεγονός έδωσε αφορμή στον υπεύθυνο ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Σταθάκη, να επισημάνει ότι «η εταιρεία μεταφέρεται σε μια χώρα με υψηλότερη φορολογία και υψηλότερο εργατικό κόστος χάριν του χρηματοδοτικού κόστους» και να επικρίνει την κυβέρνηση για αποτυχημένη πολιτική προσέλκυσης καπιταλιστικών επενδύσεων.

Ποια είναι η αλήθεια; Οτι το κεφάλαιο μετακινείται με κριτήριο το ποσοστό κέρδους του και μ' αυτή την έννοια δεν έχει πατρίδα. Επιλέγει, λοιπόν, με γνώμονα το βαθμό εκμετάλλευσης στην παραγωγή, τα φορολογικά και ασφαλιστικά προνόμια, τη δυνατότητα φθηνού δανεισμού, τα κέρδη στο χρηματιστήριο κάθε χώρας. 
Γι' αυτό και ο όμιλος ΒΙΟΧΑΛΚΟ επιλέγει προς το παρόν να διατηρήσει τις παραγωγικές μονάδες στην Ελλάδα, όπου η εργατική δύναμη είναι φθηνότερη και να αποσύρει τη μετοχή του απ' το ελληνικό χρηματιστήριο, αξιοποιώντας εταιρεία συμμετοχών που εδρεύει στο Βέλγιο.
Τα βήματα που θα ακολουθήσει η εταιρεία είναι τα εξής: Η ΒΙΟΧΑΛΚΟ θα συγχωνευθεί και θα απορροφηθεί από τη βελγική θυγατρική της, «Viohalco SA», που πριν την ολοκλήρωση της συγχώνευσης θα έχει εισαχθεί στο χρηματιστήριο Euronext των Βρυξελλών. Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιοποιούνται στον Τύπο, αφού ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, οι μέτοχοι της ΒΙΟΧΑΛΚΟ θα ανταλλάξουν με αναλογία μία προς μία τις μετοχές τους με τη «Viohalco SA».
 Για τις υπόλοιπες μετοχές των θυγατρικών του ομίλου που διαπραγματεύονται στο Χρηματιστήριο Αθηνών (Σιδενόρ, Ελβάλ, Χαλκόρ, Σωλ. Κορίνθου, ΕΤΕΜ, Ελλ. Καλώδια, Σίδμα) δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι.
Δεν μπορεί να δει κανείς αυτές τις εξελίξεις άσχετα από τις διαρκείς διαδικασίες αναδιάταξης ντόπιων μονοπωλίων αλλά και ξένων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Και αυτό που έγινε με τη ΒΙΟΧΑΛΚΟ δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο.
 Στην παρούσα φάση επιχειρούν να περάσουν με τις λιγότερες δυνατές απώλειες την κρίση τους, γενικά έρχεται ως αποτέλεσμα των διαδικασιών συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης σε κάθε κλάδο χωριστά. Στο πλαίσιο της ανταγωνιστικότητας τα μονοπώλια αναζητούν τρόπους για να αυξήσουν την κερδοφορία τους ή να περιορίσουν τη χασούρα.
Αλλωστε, στο ίδιο ακριβώς πλαίσιο, τον Οκτώβρη του 2012, η «Coca Cola 3E» ανακοίνωσε τη μεταφορά της έδρας από την Ελλάδα στη Ζυρίχη της Ελβετίας και διαπραγμάτευση των μετοχών της από το Χρηματιστήριο της Αθήνας σε αυτό του Λονδίνου.
 Ιδιες μέρες, μετά από δεκαετίες τρελής κερδοφορίας και πρωτόγνωρη αύξηση περιουσιακών στοιχείων, η γαλακτοβιομηχανία ΦΑΓΕ ανακοίνωσε ότι μεταφέρει την έδρα της στο Λουξεμβούργο.
 Μετέφεραν την έδρα και όχι (ακόμα) την παραγωγική δραστηριότητα σε άλλη χώρα, εκτιμώντας προφανώς ότι στην Ελλάδα, σε συνθήκες κρίσης και αναιμικής ανάκαμψης, έχουν ακόμα ικανοποιητικά περιθώρια κέρδους, ιδιαίτερα τώρα που η τιμή της εργατικής δύναμης κατρακυλά.
Η «3E» εκτίμησε ότι η ένταξη των μετοχών της στο λονδρέζικο χρηματιστήριο θα της αποφέρει νέα κεφάλαια. Η ΦΑΓΕ αξιοποιεί στο Λουξεμβούργο τη χαμηλότερη φορολογία του συγκεκριμένου κρατιδίου.
Πρέπει να αναφέρουμε ότι πληροφορίες που κυκλοφορούν το τελευταίο διάστημα σε οικονομικές ιστοσελίδες, θέλουν και άλλες εταιρείες να εξετάζουν το ενδεχόμενο μεταφοράς της έδρας τους στο εξωτερικό, με τα ονόματα του ΟΤΕ, της «Intralot», της «Folli Follie» και του ομίλου Μυτιληναίου να βρίσκονται στην... πρώτη γραμμή των υποψηφίων, καθώς οι τελευταίες έξοδοι εταιρειών («Τιτάν», ΕΛΠΕ) στις αγορές για δανεισμό έγιναν με «τσουχτερά» επιτόκια.

Το λένε και επίσημα...
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ για τη μεταφορά στο Βέλγιο, «σκοπείται η ενίσχυση της κεφαλαιακής δομής της ΒΙΟΧΑΛΚΟ, η αμεσότερη πρόσβασή της στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων και η δημιουργία ενός βραχίονα χρηματοοικονομικής στήριξης των θυγατρικών της εταιρειών».
Σημειωτέον ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο μεταλλουργικό όμιλο στη χώρα, με παραγωγικές δραστηριότητες στο εξωτερικό, εμπορεύματα να εξάγονται σε περίπου 60 χώρες. Κατέχει περίπου 80 επιχειρήσεις, οι περισσότερες σε κλάδους της βαριάς βιομηχανίας. 
Προηγουμένως προέβη και σε εσωτερικές αναδιατάξεις, π.χ. έκλεισε τη σωληνουργία ΒΕΤ στη Χαλκίδα, ενώ εξαγόραζε τη FULGOR και άνοιγε καινούριο χυτήριο στο Βόλο. Εντός 2013, σε περίοδο τρελής κερδοφορίας, μειώνει μισθούς (15%) σε CABLEL (Θήβα) και ΧΑΛΚΟΡ (Οινόφυτα).

Δημοσιεύματα του αστικού Τύπου, όπως στην «Καθημερινή», επιβεβαιώνουν ότι η μεταφορά δεν έγινε λόγω χαμηλής κερδοφορίας ή παραγωγικότητας: «Το ακριβό κόστος χρήματος στην Ελλάδα υποχρεώνει τον μεγαλύτερο μεταλλουργικό όμιλο της χώρας να μεταφέρει την έδρα του στις Βρυξέλλες (...) 
Ο βασικός λόγος για τη μεταφορά της έδρας της ΒΙΟΧΑΛΚΟ είναι να ανοίξει γραμμές πίστωσης σε ξένους τραπεζικούς ομίλους προκειμένου να εξασφαλίσει μελλοντικά κεφάλαια (...)
 Για τη διοίκηση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ δεν υφίσταται θέμα χαμηλότερης φορολόγησης στις Βρυξέλλες, αφού στο Βέλγιο ο φορολογικός συντελεστής ανέρχεται στο 34% έναντι 26% που είναι ο αντίστοιχος συντελεστής στην Ελλάδα».
Ταυτόχρονα, η ίδια η διοίκηση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ υπογραμμίζει ότι δεν μεταφέρονται οι παραγωγικές εγκαταστάσεις των θυγατρικών. 
Κάτι που επιβεβαίωσε με ανακοίνωσή του και ο ΣΕΒ, αν και οι βιομήχανοι βρήκαν ευκαιρία να ξαναζητήσουν φοροαπαλλαγές και προνόμια: «Δεν μπορεί η κυβέρνηση να ασχολείται σύσσωμη επί ένα χρόνο με το θέμα του ΦΠΑ στα εστιατόρια, ενώ ταυτόχρονα αγνοεί το θέμα των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης στην ενέργεια (...)
 Η ελληνική βιομηχανία (...) δεν αντέχει πια κάτω από το συνδυασμένο βάρος της κρίσης, της έλλειψης ρευστότητας, της υπερφορολόγησης, του αβάσταχτου κόστους της ενέργειας και του αντιεπενδυτικού περιβάλλοντος»...
Αλλος δρόμος ανάπτυξης για το λαό
Γενικά, οι 68.000 επιχειρήσεις που την τελευταία διετία έκλεισαν ή μετέφεραν έδρα π.χ. από τη βόρεια Ελλάδα στο εξωτερικό (πατώντας στη Συνθήκη του Μάαστριχτ που επιτρέπει ακριβώς τη μεταφορά επιχειρήσεων σύμφωνα με το πώς θα κερδίζει περισσότερα ο βιομήχανος) δεν έκλεισαν λόγω εργατικών αγώνων ή έλλειψης προνομίων και φοροαπαλλαγών.
 Οι επιχειρήσεις κλείνουν λόγω της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, της αναρχίας στην παραγωγή, των ανταγωνισμών για την αναζήτηση του μέγιστου κέρδους. Γι' αυτό παραγωγικές μονάδες και εργοστάσια, κλάδοι απαραίτητοι για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών και την ανάπτυξη της χώρας πάνω στον υπαρκτό και πλούσιο πλουτοπαραγωγικό ιστό της (όπως κλωστοϋφαντουργεία ή ναυπηγεία) φθίνουν και συρρικνώνονται.
Τα ίδια ζουν εργάτες και σε άλλες χώρες (π.χ. χιλιάδες περικοπές σε Νοkia και Panasonic, κλείσιμο των εργοστασίων της Ford στην Αυστραλία και περικοπές στο Βέλγιο, λουκέτα στις εγκαταστάσεις της Opel στη Γερμανία).
Οι μονοπωλιακοί όμιλοι είχαν, έχουν και θα έχουν σταθερό στόχο να αυξάνουν τόσο το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων στην παραγωγή όσο και τις μορφές έμμεσης εκμετάλλευσης με αλλαγές στη φορολογική, στην πιστωτική, στην εισοδηματική πολιτική. Δρόμος που να υπηρετεί ταυτόχρονα το κεφάλαιο και τους εργαζόμενους υπάρχει μόνο στα εξωπραγματικά που λένε κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ. Ευνοϊκές κρατικές ρυθμίσεις για τον ιδιώτη επενδυτή σημαίνει νέα βάρη για το λαό.
Απέναντι στα παιχνίδια των μεγαλοκαρχαριών, μόνο η πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ, για κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, των εργοστασίων, των υποδομών, των μέσων μεταφοράς, της γης, εργατική - λαϊκή εξουσία, μπορεί να διασφαλίσει τη λαϊκή ευημερία.
 Μόνο τότε μπορεί να υπάρξει επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της παραγωγής για τη διευρυμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. 
Μόνο αυτός ο δρόμος μπορεί να διασφαλίσει σωστή οργάνωση, ιεράρχηση και κατανομή του συνόλου των πρώτων υλών, των μέσων παραγωγής, των διαθέσιμων πόρων και ενεργειακών πηγών, της επιστημονικής έρευνας, του εργατικού δυναμικού, με γνώμονα την κοινωνική ευημερία.

Θ. Μπ. - Κ. Πασ.
    

ΠΗΓΗ. ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ