ΔΕΥΤΕΡΑ 16-10-2017
Υπάρχουνε στιγμές που η μονοτονία δε σε χωράει. Κι εκείνες τις στιγμές κάνεις το παν για να ξεφύγεις. Έστω προσωρινά, να πεις το «δε γαμιέται» και να τα παρατήσεις όλα πίσω.
Ας είναι να κρατήσει όσο θέλει, ένα χρόνο, μια ημέρα ή και μια ώρα - τότε όμως νιώθεις, στην αιωνιότητα εκείνης της στιγμής, την ελευθερία που σου δίνει αυτή η απόφαση.
Από εκεί κι έπειτα, η συνέχεια γνωστή.
Δίνεις παράθυρο, στο σώμα σου, στο πνεύμα σου και στην ψυχή σου. Με αυτοκίνητο, με μηχανή, με πόδια, με τρένο/λεωφορείο/αεροπλάνο, καβάλα σε ένα γάιδαρο ή στο άσπρο άλογο της φαντασίας σου, εκείνη τη στιγμή υψώνεσαι πάνω απ' τα προβλήματα του κόσμου.
Γιατί είναι όλα τιποτένια, γιατί τώρα βυθίζεσαι σε πέλαγα όπου όλα είναι δυνατά.
Δυνατά και δυνατά, όπως η μουσική που συνοδεύει και ενεργοποιεί τη φαντασία σου.
Γιατί είναι αναπόσπαστο στοιχείο της φυγής και της αντίδρασης η μουσική που θα τη συνοδέψει. Αδιαίρετο συστατικό που θα συνδράμει σε μια τέτοια γενναία προσπάθεια, επιβαλλόμενο προαπαιτούμενο αφύπνισης.
Γιατί η μουσική είναι η ίδια φαντασία, είναι εκείνη η μαϊμού που θα σε πάει στα πιο κακόφημα hostel, η καταιγίδα που συνοδεύει τα πιο ακραία σου συναισθήματα, ο κολλητός που θα σε βρίσει και θα σε στουμπώσει με αλκοόλ για να σου βγάλει αλήθειες.
Η μουσική είναι εν τέλει η φυγή σου, η αντίδρασή σου μπρος στο παράλογο του κόσμου. Στις απαιτήσεις, στις εντολές και στο καλομελετημένο πρόγραμμα της καθημερινότητάς σου. Και η φυγή αυτή που αναζητάς είναι κι η ίδια αντίδραση, αν συνοδεύεται από σκέψεις περήφανες και δυνατές. Αν διατίθεσαι να βλέπεις τον εαυτό σου μες στα μάτια και να μη συμβιβάζεσαι με ψέματα και μάσκες.
Γιατί όσο αναμενόμενο κι αν είναι στη ζωή να κρίνεσαι και να ορίζεσαι στην καθημερινότητα απ' τις πράξεις σου, είσαι αιχμάλωτος μιας κοινωνίας που σε ακρωτηριάζει και σε απομονώνει. Έχε το νου σου στην ψυχή, λοιπόν, γιατί αν γλυτώσει η ψυχή, οι σκέψεις και η αντίδραση, έστω κι αν υποβόσκει ακόμα, υπάρχει ελπίδα.
Έτσι λοιπόν, βγάζε την ψυχή σου βόλτα. Μία στο τόσο, όσο κι αν προσπαθείς να ισιωθείς στον κόσμο, κάνε στον εαυτό σου τη χάρη και υποχώρησε.
Τρέξε και φύγε προς κάποιο δρόμο απρόσβλητο, όπου αισθάνεσαι σωστά, και βγάλε εκεί τον εαυτό σου. Τον αληθινό, ακραίο και αυθόρμητο, τον καταπιεσμένο από τις κοινωνικές νόρμες, τα φαίνεσθαι, τα καθώς πρέπει και τα δήθεν που σε ακρωτηριάζουν κάθε μέρα που περνάει.
Και έχε μαζί σου μουσική.
Να ξεσηκώνεσαι, να αυθυποβάλλεσαι, να οραματίζεσαι κόσμους με χρώματα κι ιδέες.
Ώστε το πνεύμα να μαθαίνει, να εκπαιδεύεται, να παίζει και να ωριμάζει στην περιορισμένου χρόνου πλήρη ελευθερία που του δίνεις.
Ώστε έτσι να γνωριστείς με την πτυχή σου αυτή καλύτερα, κι όταν σε πείσει για την αστείρευτή της δύναμη, ότι αυτή είναι αληθινή κι ότι ο κόσμος είναι σκάρτος, όταν θα καταλάβεις ότι ο γιαλός τελικά είναι ο στραβός, τότε μαζί να έρθετε πίσω, να την παρουσιάσεις αδιαίρετη στον κόσμο για να ανατρέψει τις savoir vivre ισορροπίες που κρατάνε χαλιναγωγημένα τα ένστικτά μας, ψόφιες τις αισθήσεις μας, μουντές τις αναμνήσεις μας και γκρίζες τις ζωές μας.
Ροκ και το άγνωστο, λοιπόν, για όλα τα ακούραστα πνεύματα - κι όπου μας βγάλει.
ΒΙΝΤΕΟ.
ΠΗΓΗ. mindthetrap.gr
Υπάρχουνε στιγμές που η μονοτονία δε σε χωράει. Κι εκείνες τις στιγμές κάνεις το παν για να ξεφύγεις. Έστω προσωρινά, να πεις το «δε γαμιέται» και να τα παρατήσεις όλα πίσω.
Ας είναι να κρατήσει όσο θέλει, ένα χρόνο, μια ημέρα ή και μια ώρα - τότε όμως νιώθεις, στην αιωνιότητα εκείνης της στιγμής, την ελευθερία που σου δίνει αυτή η απόφαση.
Από εκεί κι έπειτα, η συνέχεια γνωστή.
Δίνεις παράθυρο, στο σώμα σου, στο πνεύμα σου και στην ψυχή σου. Με αυτοκίνητο, με μηχανή, με πόδια, με τρένο/λεωφορείο/αεροπλάνο, καβάλα σε ένα γάιδαρο ή στο άσπρο άλογο της φαντασίας σου, εκείνη τη στιγμή υψώνεσαι πάνω απ' τα προβλήματα του κόσμου.
Γιατί είναι όλα τιποτένια, γιατί τώρα βυθίζεσαι σε πέλαγα όπου όλα είναι δυνατά.
Δυνατά και δυνατά, όπως η μουσική που συνοδεύει και ενεργοποιεί τη φαντασία σου.
Γιατί είναι αναπόσπαστο στοιχείο της φυγής και της αντίδρασης η μουσική που θα τη συνοδέψει. Αδιαίρετο συστατικό που θα συνδράμει σε μια τέτοια γενναία προσπάθεια, επιβαλλόμενο προαπαιτούμενο αφύπνισης.
Γιατί η μουσική είναι η ίδια φαντασία, είναι εκείνη η μαϊμού που θα σε πάει στα πιο κακόφημα hostel, η καταιγίδα που συνοδεύει τα πιο ακραία σου συναισθήματα, ο κολλητός που θα σε βρίσει και θα σε στουμπώσει με αλκοόλ για να σου βγάλει αλήθειες.
Η μουσική είναι εν τέλει η φυγή σου, η αντίδρασή σου μπρος στο παράλογο του κόσμου. Στις απαιτήσεις, στις εντολές και στο καλομελετημένο πρόγραμμα της καθημερινότητάς σου. Και η φυγή αυτή που αναζητάς είναι κι η ίδια αντίδραση, αν συνοδεύεται από σκέψεις περήφανες και δυνατές. Αν διατίθεσαι να βλέπεις τον εαυτό σου μες στα μάτια και να μη συμβιβάζεσαι με ψέματα και μάσκες.
Γιατί όσο αναμενόμενο κι αν είναι στη ζωή να κρίνεσαι και να ορίζεσαι στην καθημερινότητα απ' τις πράξεις σου, είσαι αιχμάλωτος μιας κοινωνίας που σε ακρωτηριάζει και σε απομονώνει. Έχε το νου σου στην ψυχή, λοιπόν, γιατί αν γλυτώσει η ψυχή, οι σκέψεις και η αντίδραση, έστω κι αν υποβόσκει ακόμα, υπάρχει ελπίδα.
Έτσι λοιπόν, βγάζε την ψυχή σου βόλτα. Μία στο τόσο, όσο κι αν προσπαθείς να ισιωθείς στον κόσμο, κάνε στον εαυτό σου τη χάρη και υποχώρησε.
Τρέξε και φύγε προς κάποιο δρόμο απρόσβλητο, όπου αισθάνεσαι σωστά, και βγάλε εκεί τον εαυτό σου. Τον αληθινό, ακραίο και αυθόρμητο, τον καταπιεσμένο από τις κοινωνικές νόρμες, τα φαίνεσθαι, τα καθώς πρέπει και τα δήθεν που σε ακρωτηριάζουν κάθε μέρα που περνάει.
Και έχε μαζί σου μουσική.
Να ξεσηκώνεσαι, να αυθυποβάλλεσαι, να οραματίζεσαι κόσμους με χρώματα κι ιδέες.
Ώστε το πνεύμα να μαθαίνει, να εκπαιδεύεται, να παίζει και να ωριμάζει στην περιορισμένου χρόνου πλήρη ελευθερία που του δίνεις.
Ώστε έτσι να γνωριστείς με την πτυχή σου αυτή καλύτερα, κι όταν σε πείσει για την αστείρευτή της δύναμη, ότι αυτή είναι αληθινή κι ότι ο κόσμος είναι σκάρτος, όταν θα καταλάβεις ότι ο γιαλός τελικά είναι ο στραβός, τότε μαζί να έρθετε πίσω, να την παρουσιάσεις αδιαίρετη στον κόσμο για να ανατρέψει τις savoir vivre ισορροπίες που κρατάνε χαλιναγωγημένα τα ένστικτά μας, ψόφιες τις αισθήσεις μας, μουντές τις αναμνήσεις μας και γκρίζες τις ζωές μας.
Ροκ και το άγνωστο, λοιπόν, για όλα τα ακούραστα πνεύματα - κι όπου μας βγάλει.
ΒΙΝΤΕΟ.
ΠΗΓΗ. mindthetrap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου