Υποθηκεύοντας την τσίπα μας... ....Της Λιάνας Κανέλλη

ΔΕΥΤΕΡΑ 10-4-2017

«...Οι ελληνικές κυβερνητικές κλίκες, όταν έφταναν στο σταυροδρόμι που οδηγούσε ή στην υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της πατρίδας τους ή στην υποταγή στις επιθυμίες και τους εκβιασμούς των ξένων, προτίμησαν πάντοτε, σχεδόν χωρίς εξαίρεση, το δεύτερο δρόμο...» (Νίκος Μπελογιάννης: Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή» 1998).

 

 

 

Δε νομίζω ότι χρειάζεται καμιά μαντική ικανότητα για τη στάση που θα τηρήσει και η τωρινή συγκυβερνητική κλίκα ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σε διαπραγμάτευση μ' ένα τρίτο μνημόνιο θηλιά στην υπογραφή της κι ένα τέταρτο επί θύραις, βαφτισμένο αλλιώς ενδεχομένως, αλλά σταλμένο στην ίδια διεύθυνση και τον ίδιο ελληνικό λαό παραλήπτη.

Κάποιοι ίσως αναρωτηθούν μέρες ζοφερού και συνάμα φαιδρού αντικομμουνισμού - αντιμπελογιαννισμού, αν και κατά πόσον η λέξη κλίκα μπορεί στον εικοστό πρώτο αιώνα, με οπορτουνίστικη αριστεροδέξια εκλεγμένη κυβέρνηση, να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και δεν αποτελεί «κομμουνιστοσυμμορίτικο» λεξιλόγιο. Ρητορική αναρώτηση.

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές κι έχουν κοπάσει οι θριαμβευτικές αναγγελίες για άνοιγμα εθνικών δρόμων με πανάκριβα διόδια, συσσωρευμένα κέρδη μεγαλοκατασκευαστών που όμως οδηγούν σε ημίκλειστα ευρωβαλκανικά σύνορα (τίτλος στην «Αυγή» «Δρόμοι ασφαλείας, ταχύτητας, ανάπτυξης» 7/04/17), 59 πύραυλοι Τόμαχοκ από δύο πολεμικά σκάφη των ΗΠΑ ελλιμενιζόμενα στη Σούδα της Κρήτης ισοπέδωσαν συριακή αεροπορική βάση με «μικρές ανθρώπινες απώλειες». 

 

Πανηγυρίζουν οι Σαουδάραβες, οι Τούρκοι, οι Ισραηλινοί, βεβαίως ο Τραμπ, η εξώδιος Μεγάλη Βρετανία κι άλλοι πολιτισμένοι όπως η ΕΕ, που εκλήθησαν και προφανώς συστρατεύθηκαν με τον αρχάγγελο - τιμωρό κύριο Ντόναλντ. 

 

Αν δεν ήταν πικρό, δε μύριζε φρίκη σαν τα χημικά στα άψυχα παιδικά κορμιά, αν δε θύμιζε το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Γιουγκοσλαβία, την πρόσκληση από την αποκαλούμενη «εθνική» συριακή αντιπολίτευση, τότε το ερώτημα ποια είναι η κλίκα ακριβώς σε διεθνές και ντόπιο επίπεδο δε θα απαντιόταν χωρίς η λέξη δρόμοι να παραπέμπει σ' αυτούς της Ενέργειας και οι βομβαρδισμοί μαζί με τα χημικά να παραπέμπουν απευθείας στον ιμπεριαλισμό του εικοστού πρώτου αιώνα. 

 

Αυτό που μένει αναπάντητο και συνάμα δυστυχώς απαντημένο είναι η Σούδα. Η βάση της Σούδας είναι η υποθήκη που εγγράψαμε στην τσίπα μας. 

Χρόνια τώρα ξεδιάντροπα, πανάκριβο αντίτιμο ενός ιδεολογικοπολιτικού τουρισμού σε θανατηφόρα θέρετρα συμφερόντων.

 

Πέρα από τις όποιες γεωστρατηγικές και πολιτικές αναλύσεις στον αιώνα της πληροφορίας που διανύουμε όμως σύντροφοι, είναι καθήκον τόσο η προστασία των άλλων όσο και η αυτοπροστασία μας απέναντι στην εξωφρενικά αποτελεσματική χειραγώγηση των μαζών που επιχειρείται με την προπαγάνδα της «δίκαιης απάντησης». 

 

Εκεί κρύβεται η νομιμοποίηση κάθε βαρβαρότητας, είτε είναι προετοιματιστική όπως τα χημικά, είτε δήθεν ανταποδοτική όπως οι βομβαρδισμοί από απόσταση ασφαλείας. 

 

Τα πλοία με τους Τόμαχοκ διαπλέουν τα θαλασσινά οικόπεδα, τα ήδη διαμοιρασμένα ως ιμάτια λαών στις πολυεθνικές των πετρελαίων. 

 

Η Σούδα είναι όμορφος τόπος στη λεβεντογέννα Κρήτη, αλλά δεν είναι τόπος αναψυχής αλλά σύνθλιψης της ζωής, ένα όπλο θεόρατο που μας υποχρεώνουν να γυαλίζουμε και τη σκανδάλη και την κάννη του. 

 

Κι έτσι μοιάζει λογικό σ' έναν απροσδιόριστα γενικό πολιτισμένο πληθυσμό να χρεώνεται την ευθύνη αναζητώντας το εθνικό, το θρησκευτικό, το ιδεολογικό, αλλά ποτέ το ταξικό πρόσημο του τρομοκράτη αυτουργού. Κι είναι το ίδιο πλήθος που δε συνειδητοποιεί ότι η Χιροσίμα σκέπασε το Ναγκασάκι. 

 

Ετσι κι οι Τόμαχοκ που είναι πενηνταεννιά κι όχι εξήντα, θα σκεπάσουν ως αναγγελία έκπτωσης την τιμή που η κλίκα έβαλε σ' αυτή τη φάση στο προϊόν της βαρβαρότητας στη βιτρίνα Συρία...

 

Και για τους πιο ψαγμένους πάνω σ' αυτή τη βιτρίνα, μέσα σ' αυτή τη βιτρίνα ο Ντόναλντ Τραμπ αυτοχρήστηκε εμπράκτως πλανητάρχης, προσθέτοντας στην κλασική αποφώνηση του διαγγέλματός του εκτός από το «ο Θεός ευλογεί την Αμερική κι ολόκληρο τον κόσμο». «God bless America and the entire world»!

 

...Οι πύραυλοι δεν είναι κακό, είναι αγιασμός επί των κεφαλών μας...



ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ