ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13-1-2017
Το άγχος, αυτό το συναίσθημα του φόβου, της ανησυχίας και του πανικού δεν είναι σίγουρα κάτι καινούργιο.
Το άγχος, αυτό το συναίσθημα του φόβου, της ανησυχίας και του πανικού δεν είναι σίγουρα κάτι καινούργιο.
Ο Ιπποκράτης έγραψε γι’ αυτό τον τέταρτο π.Χ. αιώνα και το ίδιο έκανε
και ο Søren Kierkegaard στη δεκαετία του 1860.
Ο Sigmund Freud ασχολήθηκε με αυτήν την διαταραχή το 1926.
Ωστόσο, όταν ερχόμαστε στο παρόν βλέπουμε μια σημαντική άνοδο ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους.
Τα φαρμακευτικά προϊόντα είναι η κλασική και πιο διαδεδομένη θεραπεία για την αντιμετώπιση του άγχους και πολύ κερδοφόρα.
Η γνωστική θεραπεία είναι επίσης μια μέθοδος αντιμετώπισης. Τα τελευταία χρόνια πολλοί επιλέγουν τεχνικές χαλάρωσης όπως ο διαλογισμός, η προσευχή, η γιόγκα, το μασάζ καθώς και η μουσικοθεραπεία.
Πρόσφατα ωστόσο, οι νευροεπιστήμονες στο Ηνωμένο Βασίλειο ανακάλυψαν ένα τραγούδι που οδηγεί σε δραματική μείωση, κατά 65% του συνολικού άγχους.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η ΜΚΟ YouthNet ανακάλυψε ότι το ένα τρίτο των νεαρών γυναικών και ο ένας στους δέκα νεαρούς άνδρες υποφέρουν από κρίσεις πανικού.
Η Marjorie Wallace, CEO της φιλανθρωπικής οργάνωσης Sane, πιστεύει ότι η γενιά Υ, όσοι γεννήθηκαν δηλαδή στη δεκαετία του 1980 και του 1990 ζουν στην εποχή της απελπισίας.
«Το να μεγαλώνεις ήταν πάντα δύσκολο, αλλά αυτή η αίσθηση της απελπισίας; Αυτό είναι καινούριο», υποστηρίζει.
«Τι συμβαίνει λοιπόν; Η άνοδος της τεχνολογίας, η υπερβολικά προστατευτική ανατροφή των παιδιών και η "εκπαίδευση-εργοστάσιο" είναι μεταξύ των λόγων που οι ψυχολόγοι προτείνουν ότι οφείλεται αυτή η "επιδημία". Ένας άλλος λόγος είναι η πολυτέλεια των πολλών επιλογών που έχουμε».
Αυτό αναφέρει η Rachael Dove σε άρθρο της με τίτλο «Άγχος, η επιδημία που σαρώνει την γενιά Y».
Ο Pieter Kruger, ένας ψυχολόγος με έδρα το Λονδίνο, αναφέρει ότι η μέχρι τώρα έρευνα δείχνει ότι οι άνθρωποι που αισθάνονται ότι δεν έχουν επιλογή είναι στην πραγματικότητα πιο ανθεκτικοί, κυρίως επειδή μπορούν να κατηγορήσουν τη ζωή ή τους άλλους όταν κάνουν μια λανθασμένη επιλογή.
Από την άλλη, αν έχεις μια σειρά από επιλογές, στην περίπτωση που κάνεις λάθος, μπορείς να κατηγορήσεις μόνο τον εαυτό σου.
Στο blog της We Are All Mad Here η συγγραφέας Claire Eastham συμφωνεί λέγοντας ότι: «Ξοδεύω πολύ χρόνο να ανησυχώ για το τι κάνω με την ζωή μου. Οι προηγούμενες γενιές δεν είχαν επιλογή και δεν είχαν ανησυχία. Αν σου λένε τι πρέπει να κάνεις η πίεση εξαφανίζεται».
Στην εποχή μας, η λήψη αποφάσεων μπορεί να προκαλέσει ένα είδος παράλυσης. Συχνά, ερευνούμε μανιωδώς τις πολλές διαφορετικές επιλογές για ένα ζευγάρι παπούτσια για παράδειγμα.
Τελικά, η υπερφόρτωση πληροφοριών μπλοκάρει όλο το εγχείρημα για ψώνια, αφήνοντας μας εξαντλημένους και ένοχους γιατί υπονομεύσαμε μια τέτοια φαινομενικά απλή εργασία.
Η τεχνολογία συμβάλλει επίσης στην αύξηση του άγχους. Πολλοί από μας αισθανόμαστε εκτεθειμένοι χωρίς τα κινητά και σπάνια δεν τα έχουμε μαζί.
Οι κινητές συσκευές τείνουν να είναι το παράθυρο μας προς τον κόσμο και ενισχύουν την αίσθηση της σύνδεσης.
Ωστόσο υπάρχει μια σκοτεινή πλευρά στην αίσθηση της ανάγκης να διατηρούμαστε στην κορυφή των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, αλλιώς γνωστή ως «Fomo», ή Fear of Missing Out.
Σύμφωνα με τον Kruger «Το Fomo είναι πραγματικό και μπορεί να είναι ένας σταθερός εθισμός που επηρεάζει τα επίπεδα του άγχους και την γενική αίσθηση της ευημερίας».
Τα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης μας επιτρέπουν να συγκρίνουμε τα πάντα όπως τις σχέσεις, τη διατροφή, το σώμα, την ομορφιά, τον πλούτο, το επίπεδο διαβίωσης όχι μόνο με τους φίλους μας, αλλά και με διασημότητες.
Και, όπως έχει δείξει η έρευνα τα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης μπορεί να προκαλέσουν κατάθλιψη σε άτομα που συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλους.
Πέρα από την πλήρη αναθεώρηση του τρόπου ζωής μας και τον περιορισμό της έκθεσης μας στα κοινωνικά μέσα, οι νευροεπιστήμονες ανακάλυψαν ότι ακούγοντας ένα ειδικά σχεδιασμένο τραγούδι μπορεί να έχει βαθιά επίδραση στα επίπεδα του άγχους μας.
Στη μελέτη οι συμμετέχοντες προσπαθούν να λύσουν ένα δύσκολο παζλ, το οποίο προκαλεί έναν ορισμένο βαθμό στρες ενώ συνδέονται με αισθητήρες.
Παράλληλα, οι συμμετέχοντες ακούν μια σειρά από μουσικά κομμάτια καθώς οι ερευνητές μετρούν την εγκεφαλική δραστηριότητα, τον καρδιακό ρυθμό, την αρτηριακή πίεση και τον ρυθμό της αναπνοής τους.
Αυτό που ανακάλυψαν είναι ότι ένα μουσικό κομμάτι, το «Weightless» οδήγησε σε εντυπωσιακή μείωση 65% στο συνολικό άγχος των συμμετεχόντων και μείωση κατά 35% σε συνήθεις τιμές φυσιολογικής ηρεμίας.
Το συγκεκριμένο κομμάτι σχεδιάστηκε ειδικά για να προκαλέσει αυτή την εξαιρετικά χαλαρή κατάσταση.
Για τη δημιουργία του τραγουδιού από το συγκρότημα Marconi Union, οι μουσικοί συνεργάστηκαν με θεραπευτές ήχου και οργάνωσαν προσεκτικά τις αρμονίες, τους ρυθμούς και το μπάσο, με αποτέλεσμα την επιβράδυνση του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης του ακροατή, ενώ μειώνονται επίσης οι ορμόνες του στρες, όπως η κορτιζόλη.
Μάλιστα η μουσική είναι τόσο αποτελεσματική που πολλές από τις γυναίκες που συμμετείχαν ένιωσαν υπνηλία, στο σημείο όπου ο επικεφαλής ερευνητής Dr. David Lewis-Hodgson συμβουλεύει να μην την ακούμε την ώρα της οδήγησης.
Ακούστε το τραγούδι στο βίντεο που ακολουθεί:
ΠΗΓΗ. newsbeast.gr
Ο Sigmund Freud ασχολήθηκε με αυτήν την διαταραχή το 1926.
Ωστόσο, όταν ερχόμαστε στο παρόν βλέπουμε μια σημαντική άνοδο ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους.
Τα φαρμακευτικά προϊόντα είναι η κλασική και πιο διαδεδομένη θεραπεία για την αντιμετώπιση του άγχους και πολύ κερδοφόρα.
Η γνωστική θεραπεία είναι επίσης μια μέθοδος αντιμετώπισης. Τα τελευταία χρόνια πολλοί επιλέγουν τεχνικές χαλάρωσης όπως ο διαλογισμός, η προσευχή, η γιόγκα, το μασάζ καθώς και η μουσικοθεραπεία.
Πρόσφατα ωστόσο, οι νευροεπιστήμονες στο Ηνωμένο Βασίλειο ανακάλυψαν ένα τραγούδι που οδηγεί σε δραματική μείωση, κατά 65% του συνολικού άγχους.
Άγχος και Γενιά Y
Έρευνα του 2013 διαπίστωσε ότι το 57% των αμερικανικών φοιτητριών πανεπιστημίου ανέφεραν επεισόδια τρομερού άγχους.Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η ΜΚΟ YouthNet ανακάλυψε ότι το ένα τρίτο των νεαρών γυναικών και ο ένας στους δέκα νεαρούς άνδρες υποφέρουν από κρίσεις πανικού.
Η Marjorie Wallace, CEO της φιλανθρωπικής οργάνωσης Sane, πιστεύει ότι η γενιά Υ, όσοι γεννήθηκαν δηλαδή στη δεκαετία του 1980 και του 1990 ζουν στην εποχή της απελπισίας.
«Το να μεγαλώνεις ήταν πάντα δύσκολο, αλλά αυτή η αίσθηση της απελπισίας; Αυτό είναι καινούριο», υποστηρίζει.
«Τι συμβαίνει λοιπόν; Η άνοδος της τεχνολογίας, η υπερβολικά προστατευτική ανατροφή των παιδιών και η "εκπαίδευση-εργοστάσιο" είναι μεταξύ των λόγων που οι ψυχολόγοι προτείνουν ότι οφείλεται αυτή η "επιδημία". Ένας άλλος λόγος είναι η πολυτέλεια των πολλών επιλογών που έχουμε».
Αυτό αναφέρει η Rachael Dove σε άρθρο της με τίτλο «Άγχος, η επιδημία που σαρώνει την γενιά Y».
Ο Pieter Kruger, ένας ψυχολόγος με έδρα το Λονδίνο, αναφέρει ότι η μέχρι τώρα έρευνα δείχνει ότι οι άνθρωποι που αισθάνονται ότι δεν έχουν επιλογή είναι στην πραγματικότητα πιο ανθεκτικοί, κυρίως επειδή μπορούν να κατηγορήσουν τη ζωή ή τους άλλους όταν κάνουν μια λανθασμένη επιλογή.
Από την άλλη, αν έχεις μια σειρά από επιλογές, στην περίπτωση που κάνεις λάθος, μπορείς να κατηγορήσεις μόνο τον εαυτό σου.
Στο blog της We Are All Mad Here η συγγραφέας Claire Eastham συμφωνεί λέγοντας ότι: «Ξοδεύω πολύ χρόνο να ανησυχώ για το τι κάνω με την ζωή μου. Οι προηγούμενες γενιές δεν είχαν επιλογή και δεν είχαν ανησυχία. Αν σου λένε τι πρέπει να κάνεις η πίεση εξαφανίζεται».
Στην εποχή μας, η λήψη αποφάσεων μπορεί να προκαλέσει ένα είδος παράλυσης. Συχνά, ερευνούμε μανιωδώς τις πολλές διαφορετικές επιλογές για ένα ζευγάρι παπούτσια για παράδειγμα.
Τελικά, η υπερφόρτωση πληροφοριών μπλοκάρει όλο το εγχείρημα για ψώνια, αφήνοντας μας εξαντλημένους και ένοχους γιατί υπονομεύσαμε μια τέτοια φαινομενικά απλή εργασία.
Η τεχνολογία συμβάλλει επίσης στην αύξηση του άγχους. Πολλοί από μας αισθανόμαστε εκτεθειμένοι χωρίς τα κινητά και σπάνια δεν τα έχουμε μαζί.
Οι κινητές συσκευές τείνουν να είναι το παράθυρο μας προς τον κόσμο και ενισχύουν την αίσθηση της σύνδεσης.
Ωστόσο υπάρχει μια σκοτεινή πλευρά στην αίσθηση της ανάγκης να διατηρούμαστε στην κορυφή των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, αλλιώς γνωστή ως «Fomo», ή Fear of Missing Out.
Σύμφωνα με τον Kruger «Το Fomo είναι πραγματικό και μπορεί να είναι ένας σταθερός εθισμός που επηρεάζει τα επίπεδα του άγχους και την γενική αίσθηση της ευημερίας».
Τα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης μας επιτρέπουν να συγκρίνουμε τα πάντα όπως τις σχέσεις, τη διατροφή, το σώμα, την ομορφιά, τον πλούτο, το επίπεδο διαβίωσης όχι μόνο με τους φίλους μας, αλλά και με διασημότητες.
Και, όπως έχει δείξει η έρευνα τα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης μπορεί να προκαλέσουν κατάθλιψη σε άτομα που συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλους.
Πέρα από την πλήρη αναθεώρηση του τρόπου ζωής μας και τον περιορισμό της έκθεσης μας στα κοινωνικά μέσα, οι νευροεπιστήμονες ανακάλυψαν ότι ακούγοντας ένα ειδικά σχεδιασμένο τραγούδι μπορεί να έχει βαθιά επίδραση στα επίπεδα του άγχους μας.
Η δημιουργία της απόλυτης μουσικής αντι-στρες
Οι ερευνητές του Mindlab International στο Ηνωμένο Βασίλειο ήθελαν να ανακαλύψουν ποιο είδος μουσικής προκαλεί τη μεγαλύτερη κατάσταση χαλάρωσης.
Στη μελέτη οι συμμετέχοντες προσπαθούν να λύσουν ένα δύσκολο παζλ, το οποίο προκαλεί έναν ορισμένο βαθμό στρες ενώ συνδέονται με αισθητήρες.
Παράλληλα, οι συμμετέχοντες ακούν μια σειρά από μουσικά κομμάτια καθώς οι ερευνητές μετρούν την εγκεφαλική δραστηριότητα, τον καρδιακό ρυθμό, την αρτηριακή πίεση και τον ρυθμό της αναπνοής τους.
Αυτό που ανακάλυψαν είναι ότι ένα μουσικό κομμάτι, το «Weightless» οδήγησε σε εντυπωσιακή μείωση 65% στο συνολικό άγχος των συμμετεχόντων και μείωση κατά 35% σε συνήθεις τιμές φυσιολογικής ηρεμίας.
Το συγκεκριμένο κομμάτι σχεδιάστηκε ειδικά για να προκαλέσει αυτή την εξαιρετικά χαλαρή κατάσταση.
Για τη δημιουργία του τραγουδιού από το συγκρότημα Marconi Union, οι μουσικοί συνεργάστηκαν με θεραπευτές ήχου και οργάνωσαν προσεκτικά τις αρμονίες, τους ρυθμούς και το μπάσο, με αποτέλεσμα την επιβράδυνση του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης του ακροατή, ενώ μειώνονται επίσης οι ορμόνες του στρες, όπως η κορτιζόλη.
Μάλιστα η μουσική είναι τόσο αποτελεσματική που πολλές από τις γυναίκες που συμμετείχαν ένιωσαν υπνηλία, στο σημείο όπου ο επικεφαλής ερευνητής Dr. David Lewis-Hodgson συμβουλεύει να μην την ακούμε την ώρα της οδήγησης.
Ακούστε το τραγούδι στο βίντεο που ακολουθεί:
ΠΗΓΗ. newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου