Η αρχή της επανάστασης του 1905

ΤΡΙΤΗ 10-1-2017

Στις 9 Ιανουαρίου του 1905 τα τσαρικά στρατεύματα κτύπησαν την ειρηνική διαδήλωση των εργατών της Πετρούπολης, που πήγαιναν στον τσάρο να υποβάλουν υπόμνημα για τις ανάγκες του ρώσικου λαού. 

Στους δρόμους της πρωτεύουσας στήθηκαν τα πρώτα οδοφράγματα, που σήμαιναν την έναρξη ένοπλου αγώνα της εργατικής τάξης κατά της απολυταρχίας.

         

                            50 νεκροί. Η διαδήλωση των εργατών της              Πετρούπολης, της 9ης Ιανουαρίου του 1905, πνίγηκε στο αίμα.

Ηταν η αρχή της επανάστασης του 1905 – 1907, της πρώτης λαϊκής επανάστασης της εποχής του ιμπεριαλισμoύ, που κλόνισε τα θεμέλια του απολυταρχικού καθεστώτος και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την επιτυχία του αγώνα που ακολούθησε για την ανατροπή του τσαρισμού. 

Ηταν ένας νέος τύπος αστικοδημοκρατικής επανάστασης, που ηγέτης της στάθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία το προλεταριάτο με επικεφαλής το μαρξιστικό κόμμα του.

Η πρώτη ρωσική επανάσταση έγινε την εποχή που ο παγκόσμιος καπιταλισμός, όπως και ο ρωσικός, είχε περάσει στο ανώτατο, το ιμπεριαλιστικό του στάδιο. Ολες οι αντιθέσεις που χαρακτηρίζουν τον ιμπεριαλισμό συγκλόνιζαν τη χώρα και σε πρώτη γραμμή η οξύτατη κοινωνική σύγκρουση του προλεταριάτου με την αστική τάξη.

Η πολυμορφία και η οξύτητα των κοινωνικοοικονομικών πολιτικών και εθνικών συγκρούσεων προσδιόρισαν τη μετατροπή της Ρωσίας σε κόμβο όλων των αντιθέσεων του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού και στον πιο αδύνατο κρίκο του.

Το προλεταριάτο της Ρωσίας υποστήριξε τους εργάτες της Πετρούπολης με πάρα πολλές απεργίες. Στο διάστημα Ιανουάριος – Μάρτιος του 1905 απέργησαν 810.000 βιομηχανικοί εργάτες, διπλάσιοι δηλαδή από τα 10 προεπαναστατικά χρόνια. 

Οι μεταλλεργάτες έδειξαν τη μεγαλύτερη δραστηριότητα. Ξεσηκώθηκαν ακόμη οι εργάτες στις εθνικές περιοχές, όπως η Πολωνία, οι Βαλτικές χώρες και ο Καύκασος. 

Οι απεργίες και οι διαδηλώσεις συνοδεύονταν σε πολλά μέρη από συγκρούσεις με την Αστυνομία και το στρατό. 

Ο αγώνας διεξαγόταν με τα συνθήματα: «Κάτω η απολυταρχία», «Κάτω ο πόλεμος», «Ζήτω η επανάσταση».

Το προλεταριάτο πρόβαλε ταυτόχρονα και αιτήματα όπως η οκτάωρη ημερήσια εργασία. Η επίδραση του αγώνα της εργατικής τάξης προκάλεσε την έκρηξη του αγροτικού κινήματος στην Κεντρική Ρωσία, όπου ήταν πολύ ισχυρές οι επιβιώσεις της δουλοπαροικίας.

Παρά το ότι η επανάσταση του 1905 – 1907 δεν πέτυχε τον άμεσο σκοπό της, κατάφερε ωστόσο ένα ισχυρό πλήγμα κατά του τσαρισμού. 

Ο τσαρισμός αναγκάστηκε να ιδρύσει την Κρατική Δούμα, κάνοντας έτσι, ακόμα ένα βήμα για να γίνει η Ρωσία αστική μοναρχία. 

Η επανάσταση του 1905 – 1907, προετοιμάζοντας το έδαφος για τις επόμενες ταξικές μάχες, αποτέλεσε «γενική δοκιμή» της επανάστασης του 1917 όχι μόνο της Φεβρουαριανής αστικοδημοκρατικής, αλλά και της Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης.

ΠΗΓΗ. imerodromos.gr