Συγκυβερνητική "Αξιοκρατία" στην Εκπαίδευση

ΔΕΥΤΕΡΑ 13-4-2015

Του Γιώργου Καββαδία

«Δεν υπάρχουν κομματικά κριτήρια σε τέτοιου είδους διαδικασίες, υπάρχουν (…)αξιολογήσεις, όσον το δυνατόν αντικειμενικές… Αυτό είναι θέση αρχής … δεν έχουμε κανένα λόγο να διορίσουμε ανθρώπους που είναι στον ΣΥΡΙΖΑ …»
(Αρ. Μπαλτάς, Υπουργός  Παιδείας, Θρησκευμάτων και Πολιτισμού,  25 – 2 - 2015)

Με τη συνταγή της κομματικής αξιοκρατίας της προηγούμενης συγκυβέρνησης , η τωρινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ … μαγείρεψε την επιλογή των 13 περιφερειακών διευθυντών εκπαίδευσης, αλλάζοντα μόνο τη δοσολογία. 

Με βάση αυτή τη συνταγή το Υπουργείο Παιδείας  επέλεξε «ικανά» στελέχη με «πλούσιο» βιογραφικό, ενεργούς συνδικαλιστές με πάμπολλα … κομματόσημα. Με ανθρώπους που μέχρι τώρα εμφανίζονταν ως συνδικαλιστές – υπερασπιστές των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών και της δημόσιας εκπαίδευσης. 

Για μια ακόμα φορά οι «άριστοι» έχουν τη σφραγίδα των κομμάτων της συγκυβέρνησης, άλλωστε τα ονόματα των περισσοτέρων ήταν γνωστά, πριν από τον ορισμό τους!

 Η μακρά παράδοση των κυβερνητικών συνδικαλιστών που πλουτίζουν και εξαργυρώνουν τη συνδικαλιστική τους δράση ενισχύοντας τη θέση τους στην κομματική και κυβερνητική ιεραρχία συνεχίζεται. Η κομματική παράδοση των προθύμων είναι η βάση της φενακισμένης αξιοκρατίας.

Οι κυβερνήσεις αλλάζουνε, μα ο διοικητικός μηχανισμός της εκπαίδευσης δεν μπορεί παρά να είναι το φέουδο της εκάστοτε κυβέρνησης κατά αναλογία με τον κρατικό μηχανισμό. Εξάλλου οι κυρίαρχες θέσεις είναι προνομιακές και λίγες για τους λίγους και πρόθυμους ακολούθους τους. 

Για να μπορεί να λειτουργεί, χωρίς να διαταράσσεται η ιεραρχική λειτουργία του διοικητικού μηχανισμού εφαρμόζουν το νόμο της Α. Διαμαντοπούλου (ν. 3879/2010) τοποθετώντας  τους πρώην περιφερειακούς διευθυντές σε θέσεις σχολικών συμβούλων, για να μην πάει χαμένη η τόση εμπειρία στην υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής και την αποσάθρωση της δημόσιας εκπαίδευσης. 

Έτσι αποκαλύπτεται ότι ο ρόλος των σχολικών συμβούλων δεν είναι «ουδέτερος», «τεχνοκρατικός», «επιστημονικός», αλλά και πολιτικός.

Και να σκεφτεί κανείς ότι η ίδια η ζωή απέδειξε ότι οι περιφερειακέ διευθύνσεις δεν είναι παρά το πιο άχρηστο γρανάζι του διοικητικού μηχανισμού της εκπαίδευσης, αφού δημιουργήθηκαν στα πλαίσια του «Καλλικράτη» παίρνοντας λειτουργίες και ρόλους που είχαν οι τοπικές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης. 

Με την ίδια συνταγή θα … μαγειρέψει η συγκυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΕΛ) και τους Διευθυντές Διευθύνσεων Εκπαίδευσης  …

Ύστερα θα ακολουθήσουν οι επιλογές διευθυντών και σχολικών με ..ολίγη δημοκρατία και ψηφοφορία από τους Συλλόγους Διδασκόντων που κατά τα άλλα δεν έχουν ουσιαστικές αρμοδιότητες, έτσι ώστε να μη διαταραχθεί η λειτουργία του  κομματικού, συγκεντρωτικού και αυστηρά ιεραρχικού μηχανισμού της εκπαίδευσης. 

Έτσι θα υλοποιηθεί και η «τίμια» αξιολόγηση που έχουν εξαγγείλει οι κυβερνώντες.

* Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά και της ΣΕ του περιοδικού «Αντιτετράδια της εκπαίδευσης»




ΠΗΓΗ. alfavita.gr